بازگشت مداحان

نظرها

• farid

  ۲۷ مهر ۱۳۹۲، ۵:۵۵

  بازگشتندتا برای خردن جام زهر گریه  زاری کنند. 

• بهنام

  ۲۷ مهر ۱۳۹۲، ۱۳:۲۰

  با تشکر از آقای محرابی به خاطر مقاله جالب و مفیدشان . احمق آن کسانی که پای منبر این اراذل که خود به رذل بودنشان معترفند مینشینند و گریه و زاری میکنند . مشتی لات و هرزه که معلوم است سر در کدام آخور دارند . جمهوری نیرنگ و تزویر برای فریب مردمان زود باور و نادان از این عناصر نفهم و بیسواد به خوبی استفاده میکند . امیدوارم زود باوران زودتر آگاه شوند .

• امان دولت شاهی

  ۲۷ مهر ۱۳۹۲، ۱۵:۵۵

  متاسفانه فقرفرهنگی جامعهٔ ایرانی در سالهای اخیر باعث پیشرفت اینگونه فعا لیت های مداحان شده است. برای از بین بردن این سرطانِ فرهنگی بو نامِ مداحی، باید ریشهٔ خرافات ها از بین برود.

• پانته آ

  ۲۷ مهر ۱۳۹۲، ۲۱:۳۴

  با سلام من این مقالات رو دوست دارم واز اینکه تحلیلی هست لذت می برم مرسی اما نقدم اینه که روح خود رهبری آقای خامنه ای هم معلوم نیست از این چیزا واین خودسری ها با خبر باشه تا اونجا که من اطلاع دارم رهبری از خیلی چیزها خبر نداره ویکسری اومدن ودارن به اسم او این کارها رو میکنن میشه گفت ((مراکز قدرتی ))به تعبیر رهبرهمیشه مقاوم وپایدار جنبش سبز مهدی کروبی در این مملکت به وجود آمده که نابود کردن وازبین بردنش به این ساده گی نیست ورهبری خودش هم در خطره.

• Farbod

  ۲۸ مهر ۱۳۹۲، ۰:۰۳

  حاج منصور مثلا حالا دیگر لات نیست؟ میشود بفرمایند حالا مثلا چه چیزی هستند؟

• مهسا

  ۲۸ مهر ۱۳۹۲، ۱:۴۴

  هنر فی نفسه جذاب و اثر گذار است و مداحی شاخه ای از هنر ملی ما است. هنر می تواند تاثیر گذار باشد ولی الزاما این اثرگذاری با خواسته ها و ارزش های همه جور در نمی آید. هنر مند مداح هم گاه برای دل خود هنر می ورزد و بیشتر اوقات هم برای به دست اوردن روزی و گذران زندگی. مگر آثار کسی مثل فرشچیان چیزی جز اشاعه ی عوامی گری و جهل در قالب هنر است و طرفه آنکه همه او را استاد خطاب می کنند. نمونه ی دیگر آواز ربنای شجریان است که دعایی بدوی را با اب و تاب و در جلد هنر قالب مردم می کند. کار بسیاری از مداحان هم به زیبایی کارهای اینهاست. اما خودمانیم ملت آبگوشتی ایران با فرهنگی در حد فیلم فارسی مگر قرار است چیزی را نثار جامعه ی بشری کند که ریشه در عمق فرهنگ منحطش نداشته باشد؟

• babak

  ۲۸ مهر ۱۳۹۲، ۹:۴۱

  بیله دیگ بیله چغندر

• YARI

  ۲۸ مهر ۱۳۹۲، ۱۱:۲۲

  خانم مهسا کارهای بزرگترین نقاشان و مجسمه سازان چند قرن اخیر در اروپا بر اساس باورهای مذهبی آنها و برای تزیین بناهای مذهبی ساخته شده اند. نمیشود چون کلیسای نوتردام برای مذهب ساخته شده است آن را از فقره هنر خارج کرد چون از دید کسانی مذهب مروج خرافات است. بزرگترین محرک میکل آنژ در خلق آثارش باور او به مسیحیت بود. ایا میشود با نیت خوانی هنر هنرمندان را رده بندی کرد و مثلا اگر برای پیروزی خلق باشد آن را هنر والا دانست وگرنه هنر منحط. نگاه شما روی دیگر سکه هنر در خدمت ایدئولوژی است. لابد اگر فرشچیان در خدمت ایدئولوژی بد است نسخه خوب فرشچیان باید در خدمت ایدئولوژی مورد قبول شما باشد. مشکل مداحان هم آواز خواندن یا جلب توجه مردم به مذهب نیست بلکه مشکل قرار گرفتن امکانات و قدرت حکومتی و ثروتهای کلان برای اشاعه نسخه ایدولوژیک رهبری است که مداحان را به ابزاری برای گرد اوری و کنترل قدرت و ثروت بدل کرده است. رانتهای بیشماری که از جیب مردم ایران پرداخت میشود مشکل کار است و الا نمیشود کسی را به جرم مداحی مجازات کرد و یا از دید شما آن را در شمول هنر منحط قرار داد. دیدگاه نو به هنر دیگر رده بندی هنر به هنر منحط و والا و هنر عام و الیت و پست و... را نمیپذیرد.

• امان دولت شاهی

  ۲۸ مهر ۱۳۹۲، ۱۳:۲۳

  @ مهسا، با احترم به عقیدهٔ شما در مورد هنر. شما هنر مداحی را با هنرهای دیگر در یک کفه ترازو نمی توانید قرار دهید. بحث اینجا مقایسهٔ هنراستاد فرشچیان و استاد شجریان که در زمینهٔ هنرشان سالهایِ سال تحصیل و تحقیق کرده اند با یک هنر ساده تر و عوام پسند که تحصیلاتی آنچنان نمی طلبد نیست. هیچ مشگلی در مورد هنر مداحی در این بحث نیست. لطفأ به صحبتای یکی از این مداحان گوش دهید. ایشان با قلدری و تکبر خاصی به اعضای مجلس تائین تکلیف میکند به نامزدِ فلان وزارت خانه رأی نباید بدهند. مشگل اینجا در هنر مداحی نیست. مشگل در اینجاست که چگونه یک مداح بی سواد در دستگاههای اجرائی مملکتی به خودش اجازه میدهد که یاوه بگوید و حریم هنر و سیاست را درک نکند. این مداحان حتئ با نالایق ترین رئیس جمهور سابق نیز نتوانستند سلوک کنند. مداحان همانا که به معنی لغوی مدح و ستایش قدرت مطلقه در یک نظام را انجام میدهند. نتیجتأ میتوان پی بُرد که در بیت رهبری رفت و آمدی دارند . افکار بیت را در بین مردمی ساده و عامی و قشر بسیجی با زبان لات منشانه اشاعه میدهند و . . . یک تنه رفتن به قاضی از خصوصیات فکری عوام در سالهای اخیر بوده است . من و شما نیز جزعی از ایرانیانی هستیم که این خصلت را داریم. نصیحت فقط اینگونه است که می باید با مطالعه و جستجو فکرمان را پرورش دهیم. نکته آخر که من آنرا قابل اشاره میدانم این است: اگر حرفی حسابی برای گفتن نداریم، بهتر است لب از لب نگشاییم

• مهسا

  ۲۸ مهر ۱۳۹۲، ۱۸:۵۲

  خوشحالم که دو نظر قابل تامل در مورد مداحی به عنوان تلفیقی از هنرهای موسیقی و شعر را به مجموعه ی نظرات این ستون افزودید. امان مداحی را هنر نمی داند چون لابد آن را دوست ندارد (من هم از رقص سر در نمیاورم ولی نمی توانم حوس کرده و بگویم هنر نیست) یا آدم های بیسوادی آن را می آفرینند( تو گویی فردوسی و سعدی و ... تحصیلات آکادمیک داشته اند) یا مخاطب این هنر عوام هستند ( گویا مخاطب هنرهای دیگر فقط اساتید دانشگاه هستند و نه ایشان) و یاری می گوید هنر هنر است و نمی توان آن را به بد و خوب تقسیم کرد ولی خود هنر سفارشی حاکم را بد و اخ و مردود می داند و لابد آنان که سی سال برای دریافت صله ای شاهنامه سرودند را درخور تحقیر میداند. من هم تاکید کردم که گاه کار هنری با ارزش ها و خواست همه جور در نمی آید و بالاخره انتقادی به فرم یا محتوای آن وارد می شود.کما اینکه هر دوی این نظر دهندگان نتوانسته اند از دیدگاه اعتقادی خود در مورد هنر دست بکشند و به سرکوب مداحی و مداحان به بهانه های مناسب فکر خود پرداخته اند و قطعا اعتقاد راسخ دارند که خواست و ذوق هنری آنها برتر از خواست دیگرانی چون من است. اما متوجه نشدم چرا ادعای من در مورد انحطاط فرهنگی ایران را نادیده گرفتید یا به شکلی لطیف ترش کردید. سالهای سال است که دیگر آثار هنری بدیع، ماندگار و متنوع در حد حتی 30 یا 40 سال پیش در ایران تولید نمی شود. حتی بقایای هنرمندان نسل گذشته جز اجرای مجدد آثار قدیم خود کاری نمی کنند. اگر نموداری از تولید آثار هنری (در همه ی رشته ها ) از قرن 4 تا امروز را رسم کنیم بوضوح انحطاط فرهنگی این مرز و بوم را خواهید دید. در پایان با نظر امان که قطعا ندای بحقی از درون اوست کاملا موافقت می کنم

• افرا

  ۲۹ مهر ۱۳۹۲، ۱۵:۵۱

  خانم ىا آقاىى که نوشتى علت خلق شاهکارهاى هنرى مىکل آنژ باوراوبه مسىحىت بود ..زهى خىال باطل! علت خلق چنىن شاهکارهاىى در کلىساها واماکن مذهبى فقط وفقط اىن بود که کارفرماىى چون کلىسا پول بى حساب وکتاب وفراوان داشت که مىتوانست با هنرمندان قرارداد ببندد.هنرمندان هم درست مانند بقىه اقشار جامعه باىد از راهى گذران زندگى مى کردند .

• امان دولت شاهی

  ۳۰ مهر ۱۳۹۲، ۱۵:۱۷

  @ مهسا، با تشکر از وقتی که صرف نوشتن تحلیل نوشته های اینجانب داشتید. در نوشتن تحلیل بر سخن دیگران شرط اول صداقت در نقل قول است. شما از قول خودتان نوشتید، "امان مداحی را هنر نمی داند چون لابد آن را دوست ندارد". این همان صحبت گذشتهٔ من از یک تنه به قاضی رفتن است، بهتر است که در نقل قول هایمان مُهری بر دیگران نزنیم که چگونه آنها فکر میکنند. مهسا شما متاسفانه هنوزمتوجه مطالبم نشده اید که دوباره به صورتی ساده تر برایتان باز گو میکنم. ایکاش مداحان فقط در زمینه مداحی کار و تلاش کنند و مداخله در مسایل سیاسی نکنند. حال مداحی چه هنر باشد یا نباشد. اگر مداحان حرفی حسابی برای گفتن ندارند، بهتر است در زمینهٔ سیاست لب از لب نگشایند. امیدوارم که این تذکر جدید بحث را روشن کرده باشد. نکته دیگر که باید اصلاح شود مقایسه هنر شاعرانی چون سعدی و فردوسی و... با هنر مداحان است. این اشتباه نابخشودنی است، وارد ادامهٔ این بحث هم نمی شوم . خوشحال هستم که تیتر مداحی در رادیو زمانه مطرح شد که معلومات کافی وبسنده در اختیار من بگذارد. اطلاعاتی فراوان نیز از طریق خواندن مطالب دیگران کسب کردم. من در مو تور جستجوی گوگل معنی "هنر مداحی" را جستجو کردم که متاسفانه مطلب بدرد خوری پیدا نکردم که در اختیار مهسا نیز بگذارم. شاید هم به طعنه باشد اگر بگویم" به گریه در آوردن مردم هنر فاخر و شایسته ای نیست ". من تنها می توانم حدثی آکادمیک بزنم که کلمهٔ مداحی وروزه خوانی را با کلمات مرثیه خوانی ، پرده خوانی و نقّالی اشتباه گرفته شده اند. مداحی و روزه خوانی هنر نیستند، در حالی که مرثیه خوانی، پرده خوانی و نقّالی هنر شناخته شده اند. بهترین سایتی راکه متاسفانه محتویات بسیار رقیقی از هنر مداحی بیان کرده بود برای خوانندگان تفسیرم در زیر الصاق میکنم. اگر به آن سایت رفتید با تفکر بَدَوی و ستیزه جوی مداحان به خوبی پی میبرید. http://www.hawzah.net/fa/magazine/magart/114/5469/53021

• میترا

  ۷ آبان ۱۳۹۲، ۱۷:۳۸

  مدیر شبکه قران ایران یک مداحه میدونستید