جامعه دوپاره مصر در انتظار ثبات و رونق اقتصادی
احمد فراکیش- اکثرمردم مصر وضعیت کنونی را به دلیل بد بودن شرایط میپذیرند. مردم ازانقلاب، بیش از آزادی، انتظار بهبود وضع اقتصاد را داشتند؛ امری که حاصل نشد.
هنوزمسئولان مصر مشغول شمردن آرای مردم بودند که ژنرال عبدالفتاح عثمان، مسئول روابط عمومی وزارت کشور اعلام کرد که رای دهندگان با اکثریت بالایی به قانون اساسی جدید رای دادهاند.
ژنرال عثمان میزان آرای موافق را حدود ۹۵ درصد اعلام کرد. مسئول روابط عمومی وزارت کشوردر گزارش خود که کمی بعد از بسته شدن مراکز رای گیری منتشر شد، به شمارش مقدماتی آرا استناد کرد. نتیجه رسمی رفراندوم قراراست آخر هفته اعلام شود. عثمان میزان شرکت واجدان شرایط را در رای گیری حدود ۵۵ درصد تخمین زده است.
هنوز رقم رسمی در این مورد وجود ندارد ولی درگزارشها از۳۷ تا ۵۵ درصد یاد شده که از رفراندوم قبلی با میزان مشارکت ۳۳ درصد، بیشتر است. سخنگوی ارتش مصر همچنین از "تودهها" به خاطر سهیم شدن در این "نبرد قهرمانانه" قدردانی کرد.
تصویب قانون اساسی از قبل مسلم به نظر میرسید. آن بخش از مردم که درژوئیه ۲۰۱۳ از سقوط مرسی حمایت کرده بودند، خواهان تصویب آن بودند. بسیاری اززنان و افراد مسنتر، بخشهای مرفه و البته طرفداران مبارک، خواهان تصویب قانون اساسی جدید بودند. طرفداران اخوانالمسلمین رای گیری را تحریم کرده بودند.
گروههایی همچون“ مصر نیرومند“ به رهبری عبدالمنعم ابو الفتوح، کاندیدای ریاست جمهوری دوره قبل و نیز احمد ماهر رهبر گروه ششم آوریل، که از اسطورههای مبارزه با مبارک بود و اکنون به سه سال حبس محکوم شده است، خواهان رای منفی به قانون اساسی بودند. جوانان شرکت قابل ملاحظهای در انتخابات نداشتند.
در روزاول درگیریهایی رخ داد. اول صبح انفجاری در مقابل یک دادگاه در قاهره پیش آمد که تلفاتی نداشت. در شهرهای مختلف ونیز دانشگاه قاهره طرفداران اخوان سعی کردند خیابانهای منتهی به مراکز رایگیری را ببندند. درمجموع دراین روز ۹ تا ۱۱نفر کشته و ۴۲ نفر زخمی شدند. اما روز دوم نسبتا آرام بود. دردو روز رفراندوم مجموعا ۴۴۴ نفر دستگیر شدند.
مردم مصر خسته از درگیریها و نگران وضع معیشت خود، از رفراندوم و قانون اساسی انتظار ثبات و بهبود اقتصاد را داشتند. طبق نظرخواهی انستیتوی البصیره فقط ۵ درصد مردم قانون اساسی را خواندهاند، ۳۶ درصد فقط عنوانهای آنرا نگاه کرده و۵۹ درصد اصلا به آن نگاه نکردهاند. به هرحال خوش بینی در حدی است که شاخصهای بورس به بالاترین حد در سه سال گذشته رسیده است.
فرمانده ارتش و رئیس جمهور
ژنرال سیسی برای بسیاری سمبل امنیت و ثبات است. این عده فکر میکنند با السیسی میتوان به رشد اقتصادی امیدوار بود. او در آستانه رفراندوم تمایل خود را برای نامزدی ریاست جمهوری نشان داد ولی آنرا منوط به خواست مردم کرد.
در آخرین ساعات روز چهار شنبه ۱۵ ژانویه ناگهان پلاکاردهایی با تصویر السیسی در مرکز شهر قاهره آویزان شدند، که روی آنها نوشته شده بود: "ملت به تو دستور داده است، پاسخ بده! میهن به خون آغشته است." دراین زمان مشخص شده بود، که قانون اساسی جدید رای مثبت را گرفته است.
بر مبنای برنامه تصویب شده باید ظرف شش ماه انتخابات ریاست جمهوری انجام گیرد و احتمالا تا تابستان امسال دوباره یک نظامی در مقام ریاست جمهوری قرار خواهد گرفت. به این ترتیب شرایط دوران مبارک در بسیاری از موارد زیر احیا خواهد شد:
-ارتش یکی از افرادش را در بالاترین پست اجرائی خوهد گمارد و سیسی میتواند کاری کند که همچون زمان مبارک، مصر تعهدات سیاست خارجی خود را انجام دهد، صلح با اسرائیل ادامه یابد و در این منطقه بحرانی دوباره آرامش برقرار گردد.
-ارتش میتواند به کمک قانون اساسی جدید، که به نظامیان اختیاراتی بیشترازقبل داده است در شرایط داخلی کشور نقش دولت در دولت را بازی کند، ارتش همانند دوران مبارک، دستش باز است که سیاستمداران نامطلوب را به عنوان تروریست به دادگاههای نظامی بکشاند. از طرف دیگر امپراطوری اقتصادی ارتش هم بدون نظارت ودست نخورده باقی میماند.
-همچون زمان مبارک، اخوان المسلمین، که بزرگترین نیروی سیاسی سازمان یافته مخالف است، ممنوع و با مهرترور از صحنه بیرون رانده شده است. اینکه آنها از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۳برنده تمام انتخابات شدهاند، در اینجا نقشی بازی نمیکند. مجموعه رهبری در زندان است و بسیاری را مجازات مرگ تهدید میکند.
-همانند زمان مبارک مطبوعات مصر دوباره لحن یکنواخت خود رابازیافتهاند. روزنامههای مستقل بسته شده وخبرنگاران خارجی ازکارآزاد بازداشته شدهاند. در حال حاضر پنج خبرنگار فرستنده الجزیره، از جمله سه انگلیسی، در حبس هستند. به آنها اتهام تماس با تروریستها زده شد، که طبق قانون جدید میتواند شامل هر کسی شود که مورد قبول ارتش نباشد.
حکومت جدید در مصر شباهتهای باور نکردنی به رژیم قدیم دارد، که این امر دگر اندیشان را به وحشت میاندازد. یک پزشک قاهره، که نمیخواهد نامش ذکر شود، میگوید: "ما آمدیم و انقلاب کردیم و سه سال بعد ارتش چنان کلاهی بر سرمان گذشت، که دوباره به همان جا باز گشتیم که شروع کرده بودیم. اگر این همه انسان جان خود را از دست نداده بودند، میتوانستیم به این وضعیت بخندیم."
رکود اقتصادی
اگر اکثر مردم مصر این وضع را میپذیرند به این خاطر است که شرایط زندگی در کشور دمبهدم بدتر میشود. مردم ازانقلاب نه فقط توقع آزادی، بلکه بیش ازآن انتظار بهبود وضع اقتصاد را داشتند، امری که حاصل نشد.
در اینکه ژنرال سیسی، ارتش و یا سیاستمداران سابق بتوانند وضع اقتصاد را در کوتاهمدت یا حتی میانمدت بهبود ببخشند، بسیار جای تردید است، چرا که هرج ومرج سه سال اخیر ضربات زیادی به آن وارد کرده است. وزارت همکاریهای بینالمللی مصر اخیرا هشدار داد، که رشد اقتصادی ضعیف است و میتواند به رکود کامل برسد.
رشد اقتصادی از ۷,۲ درصد قبل ازانقلاب به ۲,۱ درصد کاهش یافته است. نرخ بیکاری از ۸,۴ به ۱۳,۲ درصد رشد کرده و از آن بدتر اینکه از هر چهار نفریکی زیر خط فقر زندگی میکند. ذخیره ارزی مصر از انقلاب تا کنون به نصف رسیده است.
ثبات بدون وحدت ملی
عربستان سعودی، کویت وامارات متحده عربی قول داده اند که به مصر و البته به حکومت ارتش دراین کشور۱۵ میلیارد دلار کمک کنند. این مسلما کافی نیست و کشورهای حاشیه خلیج فارس میخواهند برای دریافت کمک به مصر به صندوق بین المللی پول متوسل شوند. ظرف سه سال گذشته مذاکرات بین مقامات مصری و صندوق بینتیجه مانده است، ولی اکنون با تصویب قانون اساسی جدید، این مذاکرات میتوانند دوباره به جریان بیافتند.
اما حتی اگرهم مصر بتواند بحران اقتصادی خود را به کنترل در آورد، متخصصان هشدار میدهند که بدون وحدت درونی جامعه، ثبات اقتصادی نمیتواند، پایدار باشد. شورای روابط خارجی اروپا در گزارشی که اخیرا منتشر شده اخطار میکند که سعی در حذف اخوانالمسلمین اشتباه است.
پل سولیوان کارشناس خاور میانه در دانشگاه جرج تاون واشنگتن، نسبت به احتمال ایجاد خشونت به خاطر تحت فشار قرار دادن اپوزیسیون در مصر هشدار داده است. او در گفتوگو با موسسه بلومبرگ میگوید: "یکی ازخطرات بزرگ، امکان حمله متقابل اخوانالمسلمین و متحدان آن است."
در همین زمینه:
نظرها
فرهاد - فریاد
ژنرالها بیش از 60 سال بر مصر حکومت کردند و تحولات مصر مجددا به دوران قبل از تحولات خاتمه یافته است و دوباره تاریخ بن بست نظامی ها در حال تکرار است . بن بست مبارک نمی تواند با همان راه حل پاسخ داده شود اخوان المسلمین نیز در طی مدت زمامداریش تنها به فکر سرکوب بود تا جمهوری اسلامی ایران و طالبان را تکرار کند . اما راه برون رفت در هیچ نیروی داخلی مصر نمی توان یافت زیرا اقتصاد مصر نیاز به تزریق سرمایه دارد تا بیکاری و کاهش درآمد شهروندانش را درمان کند سرمایه خارجی دارای سه جنبه است یکی ایجاد شرایط کار برای شهروندان دوم ورود تکنولوژی برتر و سوم افزایش سرعت گردش سرمایه . با توجه باینکه سرمایه ی تزریقی در سود بازار مصر سهیم خواهد شد رقبای داخلی با شعارهای ملی و مذهبی و تهییج مردم مانع ورود آن خواهند شد از اینرو ما از جنبه ی تاریخی باید بگوئیم که مصر روند انحطاط را طی خواهد کرد تا تزریق سرمایه ی خارجی ملکه ی ذهن مردم هند شود زیرا نیروئی که بخواهد آگاهانه این موضوعات را برای منافع ملی مصر نمایندگی نماید وجود ندارد . و در نهایت باید گفت مصر دوران پر تلاطمی را از سر می گذراند که چشم انداز خوبی را شاهد نخواهیم بود مگر آنکه از میان این استبداد نظامی ها مانند ترکیه فردی مثل تورگوت اوزال پیدا شود .