پناهی: چرا بايد سفارشهای روحانی را به تصوير بکشيم
جعفر پناهی پيام حسن روحانی به جشنواره فيلم فجر را به باد انتقاد گرفت و گفت اين پيام برای سينماگران تعيين میکند که چه فيلمی بسازند و چه فيلمی نسازند.
جعفر پناهی، فيلمساز نامدار ايرانی در نامه کوتاهی پيام حسن روحانی، رئيسجمهور ايران به مراسم گشايش سیودومين دوره جشنواره فيلم فجر را مورد انتقاد قرار داد و گفت دستورالعملهای وی در مورد به تصوير کشيدن نکات مثبت، تنها برای پنج درصد سينمای ايران است که ۹۰ درصد فيلمهای اين نوع سينما نيز از نمايش عمومی محروماند.
بهگزارش تارنمای خبرآنلاين، جعفر پناهی در نامه خود ضمن اشاره به "خطر پوپوليسم حسن روحانی" بهدليل اينکه "با شعور و آگاهی سعی در پیريزی سانسور جديد دارد"، نوشته است هنگامی که گزيده پيام رئيسجمهور را درباره "بازگرداندن تماشاگر قهرکرده از سينما" خوانده اميدوار شده که سرانجام يک مقام مسئول برای اولين بار به دليل اصلی قهر مردم با سينما اعتراف کرده و سعی در برداشتن سانسور از پيش پای سينماگران را دارد.
رئيسجمهور ايران در پيام خود گفته بود: "بازگرداندن تماشاگر قهرکرده از سينما، ضروریترين مسئوليت امروز مديران و سينماگران ماست."
وی افزوده بود: "سينما بدون تماشاگر معنا ندارد و جشن و جشنواره آن روز معنا میيابد که بدانيم مردم از سينمای بومی خود راضیاند و به آن دل بستهاند."
جعفر پناهی در ادامه گفته است با خواندن متن کامل پيام حسن روحانی از آن متأسف شده است.
حسن روحانی در بخش ديگری از پيام خود گفته بود: "فيلمساز سرزمينم به من میگويد به من آزادی بده و بگذار واقعيتهای تلخ و تيرهای را که تا ديروز نمیتوانستم، امروز در فيلمهايم نشان دهم! من به او میگويم آن واقعيتها را که همگان بيش و کم میدانند، بيا تا در کنارِ تيرگیهای واقعيت، نقطههايی روشن از حقيقت را هم نشان دهيم."
پناهی نوشته است: "آقای روحانی خوب میداند که سالانه بيش از صد فيلم در ايران ساخته میشود که ۹۵ درصد فيلمهايی است که تماما اختصاص به همان نقطههای روشنی که ايشان میگويند دارد و فقط پنج درصد و يا کمتر است که تلاش میکنند به مردم دروع نگويد و نقاط را آنگونه که هستند به تصوير کشند، که ۹۰ درصد از اين پنج درصد هم هرگز اجازه نمايش نمیيابند."
اين کارگردان سينما پرسيده است: "چرا اين دستورالعملها فقط برای آن پنج درصد است و هرگز به آن ۹۵ درصد گفته نمیشود که کنار نقاط فرمايشی از حقيقت واقعيت هم سخن بگويند. اصلا چرا بايد هنرمند مجبور باشد نقاط فرمايشی و سفارشی ايشان يا هر سفارش دهنده ديگر را به تصوير کشد."
جعفر پناهی، گفته است اگر واقعا حسن روحانی میخواهد مردم با سينما آشتی کنند؛ اجازه بدهد، "هنرمند خود انتخاب کند چه بسازد يا چه نسازد".
وی تأکيد کرده است: "فقط در اين صورت میتوان اطمينان داشت که مرجعی قابل قبول برای درستی يا نادرستی آثارش پيدا خواهد کرد که همان استقبال يا عدم استقبال مخاطب است، قهر مردم با سينما دقيقا از همين جا آغاز شد که حاکمانشان به آنها امر فرمودند که چه ببيند يا نبينند."
رئیسجمهور ایران، ۱۸ دیماه سال جاری نيز در جمع گروهی از نویسندگان، سینماگران و هنرمندان گفته بود: “دولت تداوم امید را در میان مردم میخواهد. از شما میخواهم آثار امیدبخش و نشاطآفرین تولید کنید، آثار یأسآور کافی است.”
در پی اين سخنان چند تن از هنرمندان و نويسندگان ساکن ايران نيز انتقادهايی از همين زاويه ديد جعفر پناهی مطرح کرده بودند.
بهگفته جعفر پناهی اين "تحقير و توهين به شعور مخاطبان" است که مردم را نسبت به سينما "بیاعتماد و گريزان" کرده است.
حسن روحانی در بخش دیگری از پيام خود به جشنواره فيلم فجر گفته بود: “من در پاسخ به سینماگری که هوای جهانی دارد، میگویم سفر به سلامت اما قول بده جایزه اول را از مردم سرزمین خود دریافت کنی.”
پناهی در پاسخ گفته است: "در بيان اين سخن گهربار، بيشتر احساس میشود که تمايل به مزاح داشتهاند. چرا که میدانند بزرگترين جايزه برای يک فيلمساز نمايش فيلم در کشور خودش است، وقتی اجازه نمیدهند يک فيلم حتی در يک سينما در ايران به نمايش در آيد، چگونه درباره آن میتوان از مردم، منتقدان و دستاندرکاران سينما درخواست قضاوت کرد."
جعفر پناهی پرسيده است: "فيلمساز چگونه میتواند چنين قولی را بدهد. شايد آقای روحانی نمیدانند اگر فيلمسازی بخواهد فيلمش را حتی به همکاران خود در خانه سينما نشان دهد بايد مجوزش را وزارت ارشاد صادر کند که در اکثر موارد برای همان پنج درصد چنين مجوزی صادر نمیشود."
پناهی با اشاره به فيلم "آشغالهای دوستداشتنی"، ساخته محسن اميريوسفی، و اينکه علیرضا رضاداد، دبير جشنواره فيلم فجر اجازه نداد هيئت انتخاب فيلمها اين فيلم را ببيند و همچنين تأکيد بر اينکه اين فيلم "فيلمی است کاملا ايرانی و بومی"، گفته است "اين يک نمونه از نمونههای بیشمار" و "روحانی توقع چه قول و قراری از سوی سينماگران را دارند".
کارگردان فيلمهای "دايره" و "آفسايد" که هر دو در ايران اجازه نمايش ندارند اين پيامها را برای دستاندرکاران سينما "تکراری" دانسته و گفته بهتر است رئيسجمهور ايران "به مردم قول بدهد که يک درصد به قولهای زمان انتخابات وفادار بوده و با تدبير دور از اميد، نمیخواهد سانسوری تازه بنا کند".
جعفر پناهی، برنده جایزه شیر طلایی جشنواره ونیز و خرس نقرهای جشنواره برلین، در جریان رويدادهای انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸ دو بار دستگیر و سپس به شش سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از فیلمسازی و سفر به خارج از ایران محکوم شد.
وی در سال گذشته به همراه نسرين ستوده وکيل ايرانی برنده جايزه ساخاروف، جايزه حقوق بشر اتحاديه اروپا شد.
نظرها
احسان
جعفر پناهی استاد موج سواری و** از وضعیت نابهنجار داخلی است. واقعا و بدون پیش فرض و هر گونه ذهنیتی، کدام یک از آثار فخیمه ایشان یک اثر هنری و بی بدیل در سینمای ایران است؟ اصغر فرهادی با نبوغ و هنرش ثابت کرد در بد ترین شرایط می توان فیلمی ساخت که هم جمهوری اسلامی ایران به او جایزه بدهد و هم گلدن گلوب و اسکار، و ... و در تمام دنیا و از جمله ایران 88 - 89 هم اکران شود. دیگر واقعا از این همه ادای روشنفکری*** امثال جعفر پناهی حالم بهم می خورد. مثلا روحانی بدبخت باید چه می کرد و چه می گفت که شما خوشت بیاید؟ واقعا چه نعمت بزرگی است این جمهوری اسلامی و سیستم احمدی نژادی برای بعضی از این روشنفکران *** عزیز!!
طاهر
جای انگوری ها ی عزیز خالی که ایشان را به بردباری هشت ساله ی دیگری دعوت کنند تا طلحکی دیگر سر از انبان ملا جماعت برارد و امر ملک و ملت را به ادبار کشد. مدتهاست فکر می کنم ایران کهن ما از فرط سالخوردگی آلزایمر گرفته و به همین دلیل باید حق تصمیم گیری در مورد صلاح آن را به جامعه ی بین الملل سپرد چرا که نمی تواند خود را مدیریت کند تا پاسدار میراث فرهنگی و اقتصادی مفروض آن برای بشریت باشد.
ali
اقای پناهی ط وری صحبت میکند که گویا از اوضاع داخل و کشمکش ها و چالشهای دولت اقای روحانی بی خبر است و گویا انتظار ، البته بیجا ، دارد که همه مشکلات و گره ها با سرانگشت جادویی اقای روحانی حل و محو شوند . بهتر است ایشان توجه داشته باشندکه تولید فیلمهای بدون سانسور داخلی اولویت اول مردم هم نیست و بهتر است دولت روحانی به مسایل اورژانس و حیاتی مبتلا به مملکت برسد و وارد حیطه اختلاف نظرها و تضاد های فرهنگی موجود در عرصه سینما و نظایر ان وارد نشده و ارامش جامعه را فعلا بهم نزند.
شهرام
در واقع این جمهوری اسلامی و سیستم احمدی نژادی است که نعمت بزرگی شده است برای شما که باعث میشود بدون درک صحیح از سینمای ایران و هنرمندان در بند آن چنین ابیاتی بی سرو ته ببافید. هنرمندانی که قلمهایشان ،افکارشان و وجودشان در اسارت و سانسور و اختناق کامل میباشد هنرمندانی از جنس جعفر پناهی و بسیاری دیگر. این حرامیان اگر قدر هنر و هنرمند را می دانستند امروز بهرام بیضائی ها ، مخملبافها و ... امروز همگی در ایران بودند شما معلومه حالتون خیلی خرابه.
behna
چرا به ساخته های بد نا روشنفکرانه او پروانه نمایش نمیدهند دیگر اینکه ، آیا همه باید مانند فرهادی فیلم بسازند.....خودشان هستند و نیازی به دیگری نیست روحانی با زبان بی زبانی میگوید ، بسازید آنچه را که ما را خوش آید
sudn
آقا احسان مگرشما فیلمهای آقای پناهی رو دیدی که قضاوت کردی؟ ازامثال شما که ندانسته قضاوت میکنند ووقتی دستشان قدرت هم میافتد همه را بجز دیدگاه خود قلع وقمع میکنندحالم بهم میخورد .درهرصورت همه باید آزاد باشند هرچه بخواهند بسازند ونمایش بدهند هرکه نخواست نبیند اما حق ندارید به دیگران بگویید چه بسازند یا نسازند ویاچه ببینند وچه نبینندودرنهایت هرکسی مخاطب خود را خواهدداشت و به این میگویند آزادی
زرتشت شایان
آقای احسان شما حالتان خوب است؟ اصلا شما فیلم دایره یا فیلم آف ساید، یا طلای سرخ پناهی دیده اید که این قضاوت به کلی بی ربط را در مورد کار یکی از مردم دوست ترین و روشن بین ترین سینماگران ایران این قضاوت بی ریط را می کنید؟ احمدی نژاد چه نعمتی برای جعفر پناهی بوده است؟ بروید «این یک فیلم نیست» جعفر پناهی را ببیند که و اگر اندکی انصاف و احساس انسانی در شما باشد، قلبتان از دیدن وضعی که برای یک کارگردان بزرگ ایران به وجود آورده و در واقع او را با آن احکام محکومیت نوشتن و فیلم ساختن و مصاحبه کردن زنده به گور کرده اند به درد می آید. طرفدار روحانی هستید باشید ولی چرا اصرار دارید که این کار را با به ناحق لگد مال کردن حرف حقی که پناهی زده است و اهانت به او نشان بدهید.
Bahram
عمومیترین دستور بربنیاد دین و اخلاق چنین است: " این یا آن کار را بکن و از آن و این دوری گزین - تا کامروا شوی! و گرنه..."هر اخلاق و دینی چیزی جز همین فرمان مطلق نیست- من اینرا گناه نخستین خرد، یعنی بی خردی جاوید مینامم .فردریش نیچه