جشنواره فیلم برلین؛ «آدم‌ربایی میشل هولبک» و مستند «ایرانی»
میشل هولبک در فیلم «آدم‌ربایی میشل هولبک» نقش خودش را ایفا می‌کند. در مستند «ایرانی» هم دو معمم درباره سکولاریسم و آزادی بحث می‌کنند.
این نویسنده خودخواه را به زور بکنید در صندوق عقب. میشل هولبک، نویسنده فرانسوی در فیلم «آدم‌ربایی میشل هولبک» ساخته گیوم نیکلو، فیلمساز فرانسوی نقش خودش را ایفا می‌کند. این فیلم و همچنین فیلم «ایرانی» ساخته مهرداد تمدن در بخش «فوروم» جشنواره فیلم برلین به نمایش درمی‌آید.
کریستین بیل و بردلی کوپر هم به خاطر نمایش فیلم «اخاذی آمریکایی» که در ۱۰ رشته کاندید جایزه اسکار شده، روی فرش قرمز شصت و چهارمین جشنواره فیلم برلین می‌آیند. همچنین جرج کلونی هم امروز، شنبه ۱۹ بهمن (۸ فوریه) آخرین ساخته‌اش، «قهرمان خارق‌العاده» را در برلیناله به نمایش می‌گذارد: یک آخر هفته قابل تأمل در جشنواره فیلم برلین.
آدم‌ربایی میشل هولبک
پیش از آغاز شصت و چهارمین جشنواره فیلم برلین که ۱۷ بهمن (۶ فوریه) گشایش پیدا کرد، عده‌ای از منتقدان بر آن بودند که امسال فیلم‌های این جشنواره از حد متوسط فراتر نمی‌رود. اما از رویدادهای سینمایی در نخستین هفته برلیناله چنین برمی‌آید که دست برگزارکنندگان این جشنواره مهم سینمایی چندان هم خالی نبوده است.
یکی از فیلم‌های مهم بخش «فوروم» جشنواره فیلم برلین در سال ۲۰۱۴، فیلم «آدم‌ربایی میشل هولبک» ساخته گیوم فیکلوست. در این فیلم میشل هولبک، نویسنده نام‌آشنای فرانسوی که به خاطر رمان «قلمرو و نقشه» جایزه گنکور سال ۲۰۱۰ را به دست آورد، نقش خودش را بازی می‌کند. عده‌ای از کولی‌ها او را می‌ربایند و این نویسنده پرحاشیه و جنجالی فرانسوی که آثار زندگی ناسالم در چهره او پیداست، با کمال میل پذیرای آدم‌ربایان می‌شود.
در سپتامبر ۲۰۱۱ میشل هولبک که در آن زمان، در نشست‌های داستانخوانی، رمان «نقشه و قلمرو»اش را در شهرهای مختلف فرانسه برای علاقمندانش می‌خواند، در یکی از همین سفرها ناگهان ناپدید شد. انواع شایعات در شبکه‌های اجتماعی درگرفته بود. عده‌ای می‌گفتند القاعده او را ربوده و عده‌ای هم حتی ادعا می‌کردند، موجودات فضایی او را با خود به سیاره ناشناخته‌ای برده‌اند. در فیلم «آدم‌ربایی میشل هولبک» اکنون ظاهراً حقیقت این ماجرا در یک مستند داستانی آشکار می‌شود: سه مرد قلچماق و تنومند، نویسنده نحیف را که در اثر استرس از پا افتاده می‌ربایند. اما کسی پیدا نمی‌شود که به خاطر آزادی هولبک حتی یک سانتیم از جیبش مایه بگذارد. در این بین، در فاصله بین میگساری‌ها و شرابخواری‌هایی دوستی و رفاقتی بین هولبک و آدم‌ربایان شکل می‌گیرد و آنها به مناسبت تولد او، زنی به نام «فاطمه» را به او هدیه می‌دهند که شب را تنها به صبح نرساند.
گیوم نیکلو در این کمدی که با فیلم‌های مستند پهلو می‌زند، تلاش می‌کند طرح دقیقی از شخصیت میشل هولبک به عنوان یک نویسنده جنجالی و همواره ناراضی و معترض به دست دهد. در یک سو پرولتاریای آدم‌ربا قرار دارد و در سوی دیگر یک نویسنده برج‌عاج‌نشین. هر دو اما یک دشمن مشترک دارند: فرهنگ رسمی.
نیکلو «آدم‌ربایی میشل هولبک» را فیلمی بر مبنای مفروضات و آمیخته از دروغ و حقیقت خوانده و گفته بود در این فیلم جنبه‌های داستانی خیلی فراتر از جنبه‌های واقعی است. اما در سایت جشنواره فیلم برلین، از این فیلم به عنوان یک فیلم «مستند داستانی» یاد شده است که تلاش می‌کند واقعیت را به‌گونه‌ای اغراق‌آمیز بیان کند.
هولبک هم پیش از این یک تجربه ناکام سینمایی داشت. او تلاش کرده بود از روی رمان «امکان یک جزیره»، یکی از رمان‌های خودش فیلمی بسازد. اما منتقدان فیلم را فاجعه‌آمیز و مسخره خوانده بودند.
نمایش نخستین فیلم ایرانی در برلیناله
یکشنبه، ۲۰ بهمن (۹ فوریه) مستند «ایرانی» ساخته مهرداد تمدن در بخش فوروم جشنواره فیلم برلین به نمایش درمی‌آید.
سینماگران ایرانی در شصت و چهارمین جشنواره فیلم برلین حضور دارند. میترا فراهانی یکی از داوران جشنواره است و فیلم «موکاندو» ساخته سودابه مرتضایی از سوی اتریش هم در بخش اصلی جشنواره فیلم برلین شرکت دارد. «دو چهره ژانویه» ساخته حسین امینی هم در بخش «گالا» نمایش داده می‌شود. با این حال «عصبانی نیستم» ساخته رضا درمیشان تنها فیلمی است که به طور رسمی از ایران در برلیناله شرکت داده شده است. این فیلم، این روزها در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمده و واکنش‌ها و حاشیه‌هایی هم به وجود آورده است.
مستند «ایرانی» از مهرداد تمدن در بین فیلم‌های سینماگران ایرانی نخستین فیلمی است که به نمایش گذاشته می‌شود.
تمدن در این فیلم یک تجربه متفاوت را عرضه کرده است. او دو سال با مسئولان جمهوری اسلامی در تعامل و گفت‌و‌گو قرار گرفت تا اینکه چند تن از معمم‌های شیعه را به نمایندگی از سوی خودشان تعیین کردند. این آخوندها در خانه‌ای در خارج از شهر درباره سکولاریسم، آزادی زنان، آزادی مطبوعات، سقط جنین و مسائلی از این دست بحث می‌کنند. در این میان از زنان خانه هم نشانی نیست. در سایت جشنواره فیلم برلین درباره این فیلم آمده است که هرچند این بحث‌ها به جایی نمی‌رسد، اما آغازگر گفت‌و‌گوست.
نظرها
نظری وجود ندارد.