نگرانی فعالان ملی–مذهبی از اعدام زندانیان سنی‌مذهب

چندتن از کنشگران ملی - مذهبی خارج از ایران، با انتشار بیانیه‌ای، خواستار عدم اجرای حکم اعدام زندانیان اهل سنت در زندان‌های رجایی‌شهر، قزل‌حصار و سنندج شدند.

این فعالان ملی-مذهبی در بیانیه منتشر شده خود از مسئولان قضائی خواسته‌اند حکم اعدام زندانیان سنی را لغو و به اتهام‌های آنان در دادگاهی عادلانه‌ رسیدگی کنند.

در این بیانیه که روز هجدهم اردیبهشت تنظیم و منتشر شده، شمار زندانیان کرد اهل سنت حدود یکصد تن اعلام شده است که بسیاری از آنان  از ﺳﺎﻝ ۱۳۸۸ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ در زندان به سر می‌برند. شمار زیادی از این زندانیان «مدتی قبل یا بعد از سفر علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی  به کردستان دستگیر شده‌اند».

فعالان ملی مذهبی نوشته‌اند: «بیش از ۴۰ نفر از این زندانیان به اعدام محکوم شده‌اند‌ و در سال ۹۱ حکم اعدام شش نفر از آنها [اصغر رحیمی، بهنام رحیمی، هوشیار محمدی، کیوان زند کریمی، محمد ظاهر بهمنی و بهرام احمدی] اجرا شده‌ است.»

بر اساس اطلاعات مطرح شده در این بیانیه، ﺣﮑﻢ اعدام بیش از ۴۰ نفر دیگر ازجمله شهرام احمدی، پوریا محمدی، فرزاد شاه‌نظری، وریا قادری فرد، کیوان مومنی فرد، تیمور نادری زاده، عالم برماشتی، ماموستا کاوه شریفی، آرش(رامین) شریفی، ماموستا کاوه ویسی، بهروز شاه‌نظری، طالب ملکی، مختار رحیمی، بهمن رحیمی، محمد یاور رحیمی، امجد صالحی، فرزاد(ابوبکر) هنرجو، امید پیوند، محمد کیوان کریمی، فرشید ناصری، ادریس نعمتی، احمد نصیری، محمد غریبی، سیدشاهو ابراهیمی، عبدالرحمان سنگانی، سیدجمال موسوی، صدیق محمدی، سید عبدالهادی حسینی و برزان نصرالله‌زاده برای بررسی نهایی به ﺩﯾﻮﺍﻥ ﻋﺎﻟﯽ ﮐﺸﻮﺭ ارجاع داده شده است.

علاوه بر این افراد، حکم اعدام چهار زندانی دیگر، حامد احمدی، جهانگیر دهقانی، کمال ملایی و جمشید دهقانی در دیوان عالی کشور ﺗائید ﻭ ﺑﻪ بخش ﺍﺟﺮﺍﯼ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﻓﺮﺳﺘﺎده شده است ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺍﺟﺮﺍﯼ قریب‌الوقوع ﺁﻥ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ.

زندانیان یادشده اعلام کرده‌اند که با گروه‌های سلفی ارتباطی نداشته‌اند و پیرو «مذهب امام شافعی» هستند. ﻣﻘﺎم‌های ﺍﻣﻨﯿﺘﯽ ﻭ ﻗﻀﺎﺋﯽ اما ﻣﺪﻋﯽ شده‌اند که این زندانیان ﺑﻪ ﮔﺮﻭه‌‌هاﯼ ﺳﻠﻔﯽ وابسته ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ‌ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻋﻤﻠﯿﺎﺕ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ‌اند ﻭ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺷﯿﺦ ﺍﻻﺳﻼﻡ ﻭ ﻣﺎﻣﻮﺳﺘﺎ ﺑﺮﻫﺎﻥ ﻋﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﮐﺸﺘﻪ‌ﺍﻧﺪ.

اعتراف زیر شکنجه

زندانیان اهل سنت ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ زیر انواع شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفته‌اند. در مورد آن‌ها از جمله کاربرد «شلاق»، «شوکر برقی»، «سلول انفرادی تاریک و بدون سرویس بهداشتی»، «تهدید جنسی»، «تهدید به بازداشت افراد خانواده»، «عدم تماس با خانواده برای ماه‌ها»، «گرسنگی»، «توهین به باورهای مذهبی اهل سنت» و «رها کردن با دست‌بند و پابند به مدت طولانی در هواخوری زندان در فصل زمستان» گزارش شده است.

فعالان ملی مذهبی نوشته‌اند: « قرار گرفتن در این شرایط ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎ برخی از بازداشت‌شدگان را ﻧﺎﭼﺎﺭ ﺑﻪ ﭘﺬﯾﺮﺵ ﻣﻨﻮﯾﺎﺕ ﺑﺎﺯﺟﻮﻫﺎ کرده‌ است. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻗﺎﺭﯾﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ صدور بیش از ۵۰ ﺣﮑﻢ ﺍﻋﺪﺍﻡ ﻭ تعداد بیشتری ﺯﻧﺪﺍن ﻃﻮﻻﻧﯽﻣﺪﺕ (بین چهار تا ۲۰ سال) شده‌ است.»

اتهام مقام‌های امنیتی و قضائی به زندانیان یاد شده در حالی است که هم شش نفر اعدام شده در زمستان ۱۳۹۱، هم زندانیانی چون شهرام احمدی، بهروز شاه‌نظری، ماموستا کاوه ویسی، کمال ملایی، حامد احمدی، جمشید دهقانی و جهانگیر دهقانی، پیش از ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ماموستا شیخ‌الاسلام و ماموستا برهان عالی بازداشت و زندانی شده بودند.

بر اساس گزارش های موجود، ﺩﺭ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ ۱۳۹۲ نیز ﺩﻭ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺩﯾﮕﺮ (ﻟﻘﻤﺎﻥ ﺍﻣﯿﻨﯽ ﻭ ﺑﺸﯿﺮ ﺷﺎﻩ ﻧﻈﺮﯼ) که با سایر زندانیان اهل سنت آشنایی قبلی نداشتند، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺑﺎﺯﺩﺍﺷﺖ انفرادی ﺩﺭ ﻭﺯﺍﺭﺕ ﺍﻃﻼٰﻋﺎﺕ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺳﺎﯾﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻨﺪ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺎده شوند، ﺩﺭ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪﺍﯼ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮﻧﯽ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻗﺘﻞ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺭﻭﺣﺎﻧﯽ ﺍﻫﻞ ﺗﺴﻨﻦ ﺭﺍ عهده گرفتند.

فعالان ملی مذهبی تاکید کرده‌اند که «اجرای احکام غیر منصفانه‌ اعدام، برای مدتی طولانی فضای سیاسی و امنیتی کشور ـ به ویژه کردستان و مناطق سنی‌نشین ـ را تحت تأثیر قرار خواهد داد، و حتی سبب تقویت مانور گروه‌های افراطی در منطقه و موجبی برای تهدید امنیت و منافع ملی خواهد شد».

بیشتر زندانیان اهل سنت که در معرض خطر اعدام قرار دارند، متولد سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۲ هستند و از زندان سنندج به زندان‌های رجایی‌شهر و قزل‌حصار منتقل شده‌اند.

آنان در دادگاهی ده دقیقه‌ای به اعدام محکوم شدند و ماه‌ها در بازداشت موقت اداره اطلاعات تحت بازجویی و شکنجه‌ بوده‌اند.