لیبرتی، اردوگاهی فراموش شده
آخرین وضعیت شماری از نیروهای سازمان مجاهدین خلق در اردوگاه لیبرتی در گفت‌وگو با ایرج مصداقی (نویسنده و فعال سیاسی) و عبدالکریم لاهیجی (ریاست فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر)
علی فتوتی
عراق این روزها درگیر خشونت‌بارترین لحظه‌های تاریخ کشور خود است؛ با درگیری‌های شدید و خونباری که در یک ضلع آن نیروهای موسوم به داعش و وفاداران به حزب بعث عراق و در ضلع دیگر آن نیروهای ارتش و سپاه عراق و نیروهای نظامی حکومت خودمختار کردستان عراق قرار دارند.
اردوگاه لیبرتی (آزادی) در نزدیکی فرودگاه بغداد، پایتخت عراق، اقامتگاه موقت شماری از نیروهای باقیمانده سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق است. همزمان با بالا گرفتن خشونت‌ها و پیشروی نیروهای داعش در عراق، آنچه موجب نگرانی فعالان حقوق بشر و ناظران بیرونی شده نحوه برخورد سازمان مجاهدین خلق ایران با این رویداد بوده است.
این گروه در خبری که در وبسایت رسمی خود منتشر کرده نیروهای داعش را عشایر انقلابی معرفی کرده است که در مقابل حکومت شیعه عراق به رهبری نوری مالکی دست به انقلاب مردمی زده‌اند.
در کنار انتشار این خبر، اطلاعات تائید نشده‌ای از حضور گسترده نیروهای سپاه پاسداران ایران در عراق برای محافظت از اماکن مقدسه شیعه حکایت می‌کند.
این‌ها همه در حالی است که سال گذشته نیز در اثر حمله موشکی به اردوگاه لیبرتی، سه تن جان خود را از دست دادند. مسئولیت این حمله را یک گروه شیعه بر عهده گرفته بود.
از اینرو شماری از فعالان حقوق بشر معتقدند جان ساکنان اردوگاه لیبرتی بیش از پیش در خطر است.
درباره آخرین وضعیت ساکنین در اردوگاه لیبرتی، واکنش مسئولان سازمان مجاهدین خلق نسبت به حوادث اخیر در عراق و اینکه شرایط جنگی چه تآثیری بر وضعیت حقوقی کمپ لیبرتی دارد، با ایرج مصداقی، نویسنده، زندانی سیاسی سابق و فعال حقوق بشر که نوشته‌های فراوانی درباره مجاهدین خلق دارد، و همینطور عبدالکریم لاهیجی، ریاست فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر گفت‌وگو کرده‌ایم.
تلاش رادیو زمانه برای گفت‌وگو مستقیم با مسئولان سازمان مجاهدین خلق ایران تا لحظه تنظیم این گزارش بی‌نتیجه ماند.
نظرها
لطیف
آقایون جای نگرانی نیست! داعش های ایرانی سی و پنج سال تمام مجاهدین و قتل عام کردند، بگذار باقی‌مانده‌های مجاهدین در لیبرتی هم خوراک داعش های عراقی شوند! داغ ننگ و لعنت ابدی بر پیشانی کسانی میماند که بیش از سه دهه، برای حسین سینه زدند و سرسفره یزید، وکیل و وزیر و دیپلمات و دکتر و مهندس، کارگزار و اصلاح گر و فعال مدنی و بقال و نقال و نقاش و مطرب و فتنه گر و دیکتاتور ...شدند! آقای مصداقی مگر قبل از وقایع اخیرا ، مسائل مجاهدین در صدر اخبار رسانه ها بوده که حالا در یک بایکوت خبری به سر میبرند و اطلاع رسانی نمیکنند؟ بایکوت خبری مجاهدین که امر عجیبی نیست،عجیب اینست که شما از یک سو میگوئید، موضع رسمی مجاهدین معلوم نیست و از سو دیگر میگوئید که، دخالت رهبری مجاهدین و جانبداری از نیروهای مهاجم «داعش»غیر قابل قبول و غیر قابله فهمه، بخصوص آنجا که میگویند:«بیا بیا»که این بنوعی دعوت از نیروهای خونین ریز داعش ست! اگر استدلال شما مبنی براینکه رهبری مجاهدین از نیروهای مهاجم جانبداری میکنند را بپذیریم ، پس موضع مجاهدین روشن ست! موضع شما مشخص نیست که سوال بی مورد میکنید، «بیا بیا به کی و به کجا و برای چی؟» وگرنه موضع مجاهدین چنان که شما میگوئید، غیر قابل قبول و غیر قابله فهم نیست!؟ درضمن ازدیدگاه آزادی بیان و حق حقوق بشری که به اعضای«همه آنهایی که در لیبرتی هستند» مجاهدین نگاه کنیم، آنها نیازی به اشک تمساح من و شما ندارند! آنها انتخاب کردند و اجباری در ماندنشان نیست،اگرم هست، خود کرده را تدبیر نیست!
لیبرتی، اردوگاهی فراموش شده (مصاحبه با عبدالکریم لاهیجی و ایرج مصداقی) | Iran Interlink.exposing Mojahedin Khalq,Rajavi cult,Massoud Rajavi, Maryam Rajavi
[…] لینک به منبع […]
میلیشیای سابق مجاهدین از دانمارک
من فکر میکنم این داعشی ها فقط حماقت کرده و از جنایات خودشون فیلم و سند تهیه میکنند و بدون هیچ واهمه ای و بسیار "صادقانه" آنرا در معرض دید عموم قرار میدهند، وگرنه این مالکی، جمهوری اسلامی ایران، امریکا و سایرین چندین برابر داعش جنایت کرده ولی برای اینکه قلب کسی بدرد نیاد!!، آنرا مستند ولی در معرض دید عموم نمیگذارند! بعلاوه که مماهدین خلق بسیار هم از ته دل خوشحالند که داعش می آید و مالکی میرود. این همان چیزی است که مجاهدین سالها در آرزویش بودند.