«تبخیر آب هامون پرندگان را می‌کشد»

ورود موقت آب به دریاچه هامون نتوانسته است باعث نجات دائم این تالاب مهم در جنوب شرقی ایران شود.

در اردیبهشت ماه سال جاری تالاب هامون بعد از ۱۵ سال دوباره احیاء شد و آب به داخل آن سرازیر شد. بارش‌های امسال در افغانستان که سرچشمه‌های ورود آب به تالاب بین المللی هامون از آنجاست سبب شد تا آب مازاد افغانستان بدون کنترل به دشت سیستان سرازیر شود.

با این‌حال اکنون با قطع شدن این آب و شدت یافتن گرمای هوا، اندک آب وارد شده به هامون به سرعت در حال تبخیر است.

این اتفاق، حیات برخی از جاندران به ویژه پرندگانی که به دلیل آب‌گیری هامون به سمت آن رفته بودند را به خطر انداخته است.

به گفته سیدباقر حسینی، نماینده مردم  زابل و زهک در مجلس، مقدار آبی که به دریاچه هامون انتقال پیدا کرده بود در حال حاضر به علت گرمای شدید هوای منطقه تبخیر شده به طوری که این تبخیر و نبود آب باعث مرگ بسیاری از پرندگان و ماهی های این دریاچه شده است.

به گزارش خبرگزاری «خانه ملت»، پایگاه اطلاع رسانی مجلس ایران، نماینده زابل در خصوص مشکلات موجود کشاورزان این منطقه نیز گفت:« کشاورزان استان سیستان و بلوچستان برای سال زراعی آینده تا حدی ذخیره آب کشاورزی دارند اما متأسفانه در حال حاضر میزان تبخیر آب به علت گرمای شدید هوا بسیار بالا است».

او به وزارت جهاد کشاورزی هشدار داد اگر برنامه‌‌ای جدی برای کشاورزی و نحوه استفاده از آب در این منطقه تدوین نشود، بحران آب گریبان‌گیر مردم و کشاورزان این استان خواهد شد.

پیش‌تر یک نماینده دیگر مردم زابل و زهک به رییس جمهور تذکر داده بود که دولت هامون را به کلی فراموش کرده‌ است.

حلیمه عالی، در نشست علنی مجلس در ۲۵ تیرماه امسال این پرسش را مطرح کرد که با توجه به این که منشاء ریزگردها و طوفان‌ها در منطقه خشک شدن دریاچه هامون است چرا این نابودی این تالاب به دست فراموشی سپرده شده است.

این نماینده مجلس با انتقاد شدید از بی عملی دولت در زمینه نجات دریاچه هامون گفته بود:«آیا کمر خدمت بسته‌اید که سیستان و بلوچستان خالی از سکنه شود؟»

مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان نیز پس از ورود سیلابه از افغانستان به دریاچه هامون با موقتی دانستن زنده شدن این دریاچه گفته بود حق آبه‌ دریاچه هامون در سال‌های اخیر  نه فقط توسط افغانستان رعایت نشد، بلکه برخی وزارتخانه‌های ایران نیز در این مورد کاملا بی‌توجهی کرده و از دادن حق‌آبه هامون و هدایت آب به آن سو خودداری کرده‌‌اند.

به گفته خسرو افشاری، پس از ورود سیلاب از افغانستان به هامون، مسئولان استان نتوانستند برای هدایت آب به یک منطقه مشخص و محدود از دریاچه برنامه‌ریزی کنند و جلو پخش شدن بی‌جهت آن در بستر وسیع تشنه خاک را بگیرند تا در معرض کمترین تبخیر و نفوذ قرار گیرد.

به گفته افشاری ورود آب به دریاچه ارتباطی با رعایت حق‌آبه هامون توسط افغانستان و عمل به تعهدات بین دو کشور ندارد و تنها به دلیل وقوع سیلاب و ناتوانی افغانستان از مهار آن بوده است.