رییس‌دانا: «کانون نویسندگان در مراسم تشییع سیمین بهبهانی شرکت نمی‌کند»
فریبرز رییس‌دانا در متنی که در «فیسبوک» منتشر کرده، اعلام کرده است که کانون نویسندگان ایران با دفن پیکر سیمین بهبهانی، غزل‌بانوی شعر ایران در بهشت زهرا مخالف است، چون بر خلاف وصیت اوست.
سیمین خلیلی معروف به سیمین بـِهْبَهانی (زادهٔ ۲۸ تیر ۱۳۰۶ – درگذشتهٔ ۲۸ مرداد ۱۳۹۳)، معلم، نویسنده، شاعر و غزل‌سرای معاصر ایرانی و از اعضای کانون نویسندگان ایران
فریبرز رییس‌دانا، از اعضای کانون نویسندگان ایران در متنی که در شبکه اجتماعی «فیسبوک» منتشر کرده، اعلام کرده است که کانون نویسندگان با دفن پیکر سیمین بهبهانی، غزل‌بانوی شعر ایران در بهشت زهرا، بر خلاف وصیت او مخالف است. فریبرز رییس‌دانا گزارش می‌دهد که ظاهراً وزارت اطلاعات و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با ترفندهایی تلاش کرده‌اند کانون نویسندگان ایران را از مراسم تشییع سیمین بهبهانی حذف کنند.
فریبرز رییس‌دانا با زبان و لحنی که از اشاره و کنایه بی‌بهره نمانده خطاب به سیمین بهبهانی می‌نویسد: «دو وزارت پیام می‌آوردند و در رسانه‌ها هم ظاهر می‌شدند تا همزادی نام تو و کانون نویسندگان را بزدایند.»
کانون نویسندگان ایران تا این لحظه در این‌باره اطلاعیه رسمی صادر نکرده است.
سیمین بهبهانی وصیت کرده بود که در امامزاده طاهر کرج دفن شود. پس از مخالفت شهرداری استان البرز با اجرای وصیت سیمین بهبهانی، علی بهبهانی، فرزند شاعر به خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا گفته بود: «پیکر مادرم صبح جمعه (۳۱ مردادماه) ساعت ۹ صبح از مقابل تالار وحدت تشییع می‌شود و در مقبره خانوادگی ما در بهشت زهرا به خاک سپرده خواهد شد.»
او همچنین گفته بود برگزارکننده این مراسم خانواده سیمین بهبهانی است.
فریبرز رییس‌دانا اکنون می‌نویسد: «متأسفانه زور ما نرسید به فرزندانت یادآور شویم شأن پرکرامت و آزاده و مستقل تو را. تو بودی که گفتی مبادا مرا به امامزاده طاهر نبرید، مبادا بیاوریدم در این بهشت زهرای عزازده و مبادا از جلوی این تالار دولتی آبرو‌باخته راهم بیندازید. فرزندان نازنین‌ات این را خوب می‌دانستند، تمام تلاششان را هم کردند، اما ناگهان تسلیم شدند.»
فریبرز رییس‌دانا همچنین گزارش می‌دهد که ظاهراً سخنرانان در مراسم تشییع سیمین بهبهانی تعیین شده‌اند و از کانون نویسندگان کسی اجازه سخنرانی در این مراسم را ندارد. به گفته فریبرز رییس‌دانا ابتدا قرار بوده است مراسم تشییع سیمین بهبهانی از مقابل منزل او در تهران انجام شود.
پیش از این فریبرز رئیس‌دانا به خبرگزاری ایسکانیوز گفته بود شهرداری استان البرز اجازه دفن سیمین بهبهانی در امامزاده طاهر را نداده و متولیان قبرستان امامزاده طاهر به او گفته‌اند امامزاده طاهر، جای دفن نویسنده و شاعر و مطرب نیست.
در امامزاده طاهر کرج دوستان نویسنده و هنرمند سیمین بهبهانی، کسانی مانند احمد شاملو، هوشنگ گلشیری، محمد مختاری، جعفر پوینده، غزاله علیزاده و مرتضی حنانه به خاک سپرده شده‌اند.
فریبرز رییس‌دانا نامه سرگشاده‌اش را با وداع با سیمین بهبهانی به پایان می‌برد و می‌گوید کانون نویسندگان در مراسم تشییع او بر خلاف وصیت شاعر شرکت نخواهد کرد. رییس‌دانا می‌نویسد: «من و تقریباً همه دوستان کانون به انتخاب خودشان با تو از همین جا بدرود می‌گوییم و به احترام نام بلندت که خاتون غزل آزادی و از سرداران کانون نویسندگان ایران بودی در مراسم فردا و هیچیک از مراسم تحمیلی ریاکارانه از این دست شرکت نخواهیم کرد.»
سیمین بهبهانی در گفت‌و‌گو با فرزانه میلانی، استاد ادبیات فارسی در دانشگاه ویرجینیا از رابطه تنگاتنگ حرفه‌ای‌اش با فرزندش علی بهبهانی سخن گفته بود. او در این گفت‌و‌گو که در سال ۱۳۷۲ در نشریه «نیمه دیگر» منتشر شده درباره رابطه‌اش با علی بهبهانی می‌گوید: «پسر اولم تقریباً دستیار من است یعنی به من کمک می‌دهد، یعنی از لحاظ ویراستاری کارهایم و حتی تصحیح بعضی از جملات. او مرا از جریان مدرن دنیا آگاه می‌کند. شاید تحول سال‌های اخیر شعرم زیر تأثیر اوست. اغلب در خانه بحث‌های ادبی می‌کنیم و با هم یک جا زندگی می‌کنیم.»
سیمین بهبهانی بامداد سه‌شنبه ۲۸ مردادماه در ۸۷ سالگی بر اثر ایست قلبی و تنفسی در بیمارستان پارس تهران درگذشت. او از ۱۵ مردادماه به اغما رفته بود و در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری بود.
سیمین بهبهانی از مدافعان آزادی بیان و عضو هیأت دبیران کانون نویسندگان ایران در دوره نخست فعالیتش پس از انقلاب بهمن ۵۷ بود. بهبهانی همچنین از جمله مدافعان حقوق زنان در ایران به‌شمار می‌رفت و در فعالیت‌ها و تجمع‌های اعتراضی مختلف زنان ایرانی در راه دستیابی به خواسته‌هایشان شرکت می‌کرد.
نظرها
شهرام
بهترین شیوه ی وداع با جهان و متوفی سوزاندن جسد است. چه نیازی به قبر و سنگ و آخوند و کفن و این مزخرفات است؟ حتی روشنفکرهای ما هم درگیر این بازیهای پوچ و بدوی می شوند. یاد و خاطره ی آدمیان در دلها زنده می ماند نه در زیر سنگ
مومن
بدن انسان به آرامی و تدریجی شکل گرفته است و باید به همین طریق هم ازبین برود . مراسم خاک سپاری شخص متوفی، احترامی است برای او و گرامی داشت او و آرامشی است برای بازماندگان او همچنین این مراسم تنبه ای است برای همگی که این دنیا سرای ماندن نیست و جاه و مقام و ثروت و قدرت نباید ما را از وظایف انسانی خود غافل کند . هر چند به نظر میرسد کسانی که با خواسته و وصیت سیمین بهبهانی مخالفت کردند این اصل ساده و انسانی را از یاد برده اند و اغراض سیاسی و مطامع شخصی و دنیوی را از هر امری دیگر واجب تر دانسته اند. در ضمن شرکت نکردن کانون نویسندگان در مراسم تشییع، هیچ تغییری در سرشت فاسد و پلید و ماهیت پست و حقیر این رژیم ضد مردمی بوجود نمی آورد.
farid
وای از دست این جماعت چماقدار!حتی بفرد متوفی شده بند میکنند!
فرح
به نظر من كانون نويسندگان با تحريم خودش همون كاري را كرد كه خود حكومت ميخواست . مگر در تشيع جنازه سران حكومتي بود كه تحريم ميكنيد ؟شما به احترام سيمين بهبهاني بايد در هر كجا كه بود شركت ميكرديد. متاسفانه سياسيون يك وقتهايي سوراخ دعا را گم مي كنند.
محمود واجارگاه
من با احترام کامل به کانون نویسندگان ایران و شخص فریبرز رئیس دانا باید بگویم که نتوانستم که نروم و خودم را به مراسم رساندم. حرف کانون را می فهمم ولی تحریم مراسم برایم سخت بود
شهرام
خوشحالم که شرکت کنندگان در تشییع حد اقل از بکار بردن عبارات عربی مرسوم در مراسم سنتی خودداری کردند. از انجمن روشنفکران انتظاری جز این نمی رفت.
حکومت از تجمع اعضای مرده کانون نویسندگان در قبرستان هم می ترسد، منتقدان کجا ایستاده اند؟! | نوش و نیشتر
[…] می بایست تصمیم می گرفتند. تصمیم خانواده هرچه بود از نوشته فریبرز رییس دانا در این باره و اعلام عدم شرکت کانون در مراسم بر می آمد که […]