آغاز خشونت؛ پایان اندیشه

یکی از برنامه‌های هنری - سیاسی دانشگاه نیویورک در اکتبر ۲۰۱۴ به کتاب تازه رامین جهانبگلو اختصاص داشت: «زمان چیزی نخواهد گفت». نویسنده در این برنامه این کتاب را معرفی کرد.

نام این کتاب از شعری از دبلیو اچ آدن، شاعر انگلیسی‌زبان الهام گرفته شده است.

«زمان چیزی نخواهد گفت» نوشته رامین جهانبگلو به فانی بودن انسان اشاره دارد؛ در جهانی که اگر ما از خود هیچ نگوییم، کسی نخواهد فهمید بر ما چه گذشته است. با اینکه این کتاب درباره خاطرات رامین جهانبگلو در زندان است، اما او می‌گوید این کتاب در قلمرو ادبیات زندان نمی‌‌گنجد.

رامین جهانبگلو در سال ۱۳۸۵ در حالیکه قصد داشت در یک کنفرانس بین‌المللی شرکت کند، در فرودگاه مهرآباد دستگیر شد و پس از گذراندن ۱۲۵ روز در انفرادی با فشار بسیاری از روشنفکران، نویسندگان و هنرمندان داخل و خارج از کشور آزاد شد. او در زندان از حمایت روشنفکران بی‌خبر بود.

«زمان چیزی نخواهد گفت» با دستمایه قرار دادن خاطرات زندان و خاطرات فردی جهانبگلو، موضوع اندیشیدن را مطرح می‌کند: تفکر در مورد انقلاب، عقلانیت در انقلاب، مسأله خشونت و غیره. کتاب به تبار‌شناسی تفکر عدم خشونت در اندیشه جهانبگلو نیز می‌پردازد. هرگاه خشونت شکل بگیرد، فکر پایان می‌پذیرد. این نگرش شاید مهم‌ترین بن‌مایه این کتاب باشد.

رامین جهانبگلو پژوهشگر فلسفه است و اکنون استاد دانشکده علوم سیاسی دانشگاه یورک در تورنتو کاناداست. او حدود ۳۰ کتاب به زبان‌های مختلف انگلیسی، فارسی و فرانسه منتشر کرده. کتاب اخیر او نیز به زبان انگلیسی نوشته شده است.

در این برنامه به مناسبت انتشار کتاب «زمان چیزی نخواهد گفت» پای صحبت‌های رامین جهانبگلو نشسته‌ایم.