هتل «زندان قصر»؛ تفریح پشت میله‌های زندان

قرار است که دو هزار متر مربع از فضای زندان قصر به یک هتل تبدیل شود. معماری زندان قصر تغییر نمی‌کند و هدف این است که گردشگرانی که در پی فضاهای متفاوت‌اند، در این هتل - زندان اقامت کنند.

محمدرضا سعیدی، مدیر باغ موزه‌ قصر به خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) درباره این پروژه گفته است: « "هتل - زندان" قرار نیست یک هتل لوکس پنج ستاره باشد، بلکه قرار است جاذبه‌ای در گردشگری سیاه برای ماجراجویانی باشد که دنبال فضاهای متفاوت هستند و می‌خواهند در فضای زندان اقامت داشته باشند.»

به گفته مدیر باغ موزه قصر، گردشگران می‌بایست ابتدا فرمی را پر کنند، سپس اعلام می‌کنند که مایلند بازداشت شوند. مسئولان هتل آنگاه مانند مأموران انتظامی گردشگران را بازداشت می‌کنند، غذا و ساعت‌های هواخوری آن‌ها را تعیین می‌کنند و به آن‌ها این احساس را می‌دهند که به راستی زندانی شده‌اند. مدیر باغ موزه قصر از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، موزه‌داران و کارشناسان گردشگری خواسته است که برای تحقق این طرح با این مؤسسه همکاری کنند.

هتل لیبرتی در بوستون آمریکا، هتل مالمزون در آکسفورد انگلستان، هتل لونگهولمن در استکهلم، پایتخت سوئد، هتل – زندان سلطان احمد در استانبول، هتل – زندان کاروستا در لتلند، و هتل هت‌آرستیویس در شهر روئرموند هلند، زندان‌هایی‌اند که به یک هتل تبدیل شده‌اند.

محمد رضا سعیدی، مدیر باغ موزه قصر می‌گوید هتل زندان قصر می‌خواهد با نمونه‌های خارجی متفاوت باشد.‌ هدف فقط گردشگری نیست، بلکه درک بهتر «آسیب‌های اجتماعی» و عبرت‌‌آموزی هم یکی از اهداف این پروژه است.

هتل – زندان‌های جهان با چند تصویر:

زندان قصر در ۱۱ آذرماه ۱۳۰۸ با ۱۹۲ سلول برای ۸۰۰ زندانی توسط رضا شاه پهلوی افتتاح شد. فرخی یزدی، تقی ارانی و بزرگ علوی از زندانیان سرشناسی‌اند که در زمان پهلوی اول در زندان قصر محبوس بودند. «ورق‌پاره‌های زندان» (۱۳۱۶ تا ۱۳۲۰) نوشته بزرگ علوی از نخستین نمونه‌های ادبیات زندان در ایران در زندان قصر نوشته شده است. مهدی اخوان ثالث، شاعر برجسته ایرانی نیز مدتی در بند عمومی زندان قصر محبوس بوده است. «من این پاییز در زندان...» از قصیده‌‌های شناخته شده او یادگار این دوران است: « سیاست‌دان شناسد کز چه رو من نیز چون مسعود/ هر از گاهی مکان در قصر و نای دیگری دارم.»

هم‌زمان با مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو را هم در زمان حکومت پهلوی دوم بازداشت کردند و به زندان قصر انداختند. محمود دولت‌آبادی، نویسنده رمان چند جلدی «کلیدر»، و نجف دریابندری، مترجم نام‌آشنا هم مدتی طعم اقامت اجباری در زندان قصر را چشیده‌اند. «پرتوی از قرآن» نوشته آیت‌الله طالقانی نیز در زندان قصر نوشته شده است.

محمدرضا سعیدی، مدیر باغ موزه‌ قصر به خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفته است در جشنواره سه روزه خلیج فارس برای صرفه‌جویی در هزینه پذیرایی از ۴۰ هنرمند بوشهری و ارزیابی طرح «پایلوت» زندان – هتل، آن‌ها را در زندان قصر اسکان دادند.