نان باز هم گران می‌شود
دومین مرحله آزادسازی نرخ نان در نانوایی‌های تافتون و لواش و بربری تهران و شهرستان‌ها اجرا می‌شود. هنوز قیمت تازه نان اعلام نشده. شهروندان ایرانی از اجرای بخش دوم این طرح بی‌خبر بودند.
مرحله دوم آزادسازی نرخ نان در تهران و شهرستان‌ها به اجرا درآمد و به این ترتیب نان باز هم گران می‌شود. هنوز قیمت تازه نان اعلام نشده است.
خبرگزاری مهر گزارش داده است که از صبح امروز، شنبه (۴ بهمن/۲۴ ژانویه) دومین مرحله آزادسازی نرخ نان در نانوایی‌های تافتون و لواش و بربری تهران و شهرستان‌ها اجرا می‌شود. مسئولان از پیش شهروندان ایرانی را از اجرای بخش دوم این طرح آگاه نکرده بودند. نرخ تازه نان برای نانوایی‌هایی که به آن‌ها «آزادپز» گفته می‌شود هنوز مشخص نشده است.
در آذر ماه قیمت نان دست‌کم ۳۰ درصد و در برخی شهرهای کشور ۵۰ درصد و حتی بیش از آن افزایش پیدا کرد.
بیشتر بخوانید: قیمت نان در برخی شهرهای ایران دو برابر شد
مجتبی خسروتاج، معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت به خبرگزاری مهر گفته است که در طرح مورد نظر دولت پیش‌بینی شده که ۲۰ درصد نانوایی‌های کشور نان را به قیمت آزاد اما با آرد و پخت بهتر عرضه کنند. کارگروهی در استان‌ها تصمیم می‌گیرد که کدام نوع نان به قیمت آزاد عرضه شود.
به گفته معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت «برای دولت اهمیت دارد که نان به عنوان یک کالای اساسی، قیمت کنترل شده‌ای داشته باشد، بنابراین به یکباره نمی‌توان ۱۰۰ درصد واحدهای تولیدی را آزادپز کرد.»
برای جلوگیری از گران‌فروشی نانوایی‌های دولتی قرار است نانوایی‌های غیر دولتی یا «آزادپز» با تابلویی مشخص شوند. نانوایی‌های دولتی آرد را به قیمت دولتی دریافت می‌کنند و نان را هم می‌بایست به قیمت دولتی به دست مردم برسانند. در عمل اما تاکنون چنین نبوده است.
در نخستین مرحله آزادسازی قیمت نان که در آذر ماه سال جاری به اجرا درآمد، قیمت نان ناگهان ۳۰ درصد افزایش یافت، همزمان اما آرد گران شد و در همان حال سهمیه آرد نانوایان هم ۲۰ درصد کاهش پیدا کرد. به این جهت قیمت نان در برخی شهرها دو برابر شد.
کاوه زرگران، عضو هیأت مدیره اتحادیه نان گفته بود که ابتدا قرار بود اول آذر ماه قیمت نان افزایش پیدا کند، اما دولت این تصمیم را در پرتو مذاکرات هسته‌ای به تعویق انداخت.
محمد باقر نوبخت، معاون برنامه‌ریزی دولت روحانی پس از اجرایی شدن مرحله اول «آزادسازی قیمت نان» از برخی نابسامانی‌ها خبر داده بود: فروش نان بی‌کیفیت، کمتر از وزن مقرر برای جبران افزایش دستمزد کارگر و بالا رفتن قیمت سوخت.
ارزش ریال از سال ۱۳۸۴ تاکنون ۷۳ درصد کاهش پیدا کرده. فرامرز توفیقی، رئیس کارگروه تخصصی مزد وزارت کار خبر داده بود که دولت حسن روحانی در نظر دارد در سال ۹۴ با شعار «مزد منصفانه و کار شایسته» مزد کارگران را با توجه به افت ۷۳ درصدی قدرت خرید افزایش دهد. قرار است که با اصلاح ماده ۴۱ قانون کار، دستمزد کارگران متخصص به میزان حداکثر ۳۵ درصد افزایش پیدا کند.
بیشتر بخوانید: نان گران شد؛ مزد کارگران تغییر نکرد
مرکز آمار ایران روز گذشته اعلام کرد که یک خانواده ۴ نفره کارگری که از حداقل دستمزد برخوردار است، نیمی از ماه را گرسنه می‌ماند.
مردم چه می‌گویند؟
«من پیرمرد با آرتروز و هزار درد و مرض که نمی‌توانم سرپا بایستم. نوبتم شده، شاطر می‌گوید توی تنور فقط نان کنجدی هست و باید صبر کنی برایت ساده پخت کنیم. دیدم باید نیم ساعت دیگر سرپا بایستم برای همین از روی ناچاری نان کنجدی خریدم. شما خودت ببین و قضاوت کن. تعداد این کنجد‌‌ها را می‌شود شمرد. کنجد را مگر دانه‌ای می‌فروشند. روی هر دانه نان، ۲۰۰ تومان پول زور از مردم می‌گیرند. ۲۰۰ تومان هم دولت گران کرده، می‌شود ۴۰۰ تومان پول زور. از ۸۰۰ تومان قیمت یک نان سنگک، نصفش پول زور است. حالا که دست و دولت و نانواها در یک کاسه رفته دیگر وای به حال و روز مردم.»
«من که کارگری می‌کنم باید جان داشته باشم یا نه؟ بچههایم از الان چیزی به بدنشان نرسه ضعیف بار میان. من خودم هیچی، این بچه‌های من چه گناهی کردن به دنیا اومدن؟ بدون اینکه فکر کنیم بچه‌دار شدیم حالا نه ما به خرجشان می‌رسیم نه این طفل معصوم‌ها زندگی درست و آدمی‌زادی دارند.»
خانم خانه‌داری که برای یک خانواده پنج نفره هر سه روز یکبار ۴۵ عدد نان لواش می‌خرد به رادیو زمانه می‌گوید: «آدم‌هایی مثل ما دیگر باید بروند و بمیرند. ما راه نجاتی نداریم. چه کار کنم؟ به بچههایم نان ندهم بخورند؟ مجبورم از خرج‌های دیگر بزنم. همینجوری‌اش هم چیزی نمی‌خوریم دیگر نان هم نخوریم باید از گرسنگی بمیریم.»
یک فروشنده دوره‌گرد که سر چهار‌راه دستمال کاغذی، لنگ و سی‌دی می‌فروشد از غذای خانواده‌اش می‌گوید:« زنم سنگدان مرغ، آشغال‌گوشت، پی و سویا را چرخ می‌کند. آبگوشت می‌خوریم اما فقط قلم دارد. آب است و رب. نان تریت می‌کنیم و می‌خوریم به اسم آبگوشت. دو تا بچه کوچک دارم که مدرسه نمی‌روند. دخترم کنار دست خودم گل می‌فروشد و پسرم شاگرد سلمانی است با حقوق هفتاد هزار تومان. نان من و زن و بچه‌ام اینقدر به دولت فشار آورده بود که گرانش کردند؟ هیچ چیز دیگری در ممکت نبود گران کنند که چسبیدند به نان؟ نان خوردن ما راه گلوی کسی را بسته بود؟»
یک کارگر نانوایی از وضع خود این صنف می‌گوید: «مردم فکر می‌کنند ما صاحب نانوایی هستیم. به ما غر می‌زنند. همین نان را من باید بخرم. صاحب نانوایی که نان مجانی به ما نمی‌دهد. نان مردم را ۳۰ درصد گران می‌کنند اما حقوق‌ها را ۱۰ درصد و ۲۰ درصد بالا می‌برند. کار چهار نفر را دو نفری انجام می‌دهیم. از ۱۰ صبح تا یک ظهر، از چهار بعد از ظهر تا نه شب پای دستگاه هستیم. ۲۱ ماه است دارم اینطوری کار می‌کنم. به صاحب نانوایی یکبار گفتیم یک نفر دیگر بیاور برای کمک، گفت نمی‌توانید اینطوری کار کنید، بروید به سلامت.»
وجودش را داشته باشید راستش را به مردم بگویید. قضیه این است که مذاکره و این حرف‌ها همه‌اش الکی بوده و اینها دیگر فرمان از دست‌شان در آمده است. محمود و روحانی و رضایی هم فرقی ندارد. همینطوری دارند جلو می‌روند که ببینند آخرش چی می‌شود.»
بیشتر بخوانید: غم نان اگر بگذارد
نظرها
نظری وجود ندارد.