«کماندوهای عشق» و کمک به فرار عشاق در هند
سازمان غیردولتی «کماندوهای عشق» در هند به جوانانی که خانوادههایشان با ازدواجشان مخالفاند کمک میکند تا باهم فرار کرده و در خانههای امن این سازمان پناه بگیرند.
سازمان غیردولتی «کماندوهای عشق» در هند به جوانانی که خانوادههایشان با ازدواج آنها مخالفند کمک میکند تا باهم فرار کرده و در خانههای امن این سازمان پناه بگیرند.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی سراغ سازمانی غیرانتفاعی در هند رفته است که تخصص ویژه آن کمک به عشاقی است که نه تنها حمایت خانوادههای خود را ندارند، بلکه خانوادههایشان با تمام قدرت با «رسیدن آنها به هم» مخالفاند و برای به سرانجام نرسیدن عشق این جوانان به آنها دست به خشونت میزنند.
سازمان «کوماندوهای عشق» را سانجوی ساچدف، روزنامهنگار هندی، در سال ۲۰۱۰ بنیانگذاری کرد. ساچدف در همان سال مشغول پوشش خبرهای دادگاه مرد جوانی بود که به دلیل سکس با دوستدخترش توسط خانواده دختر بهدروغ به تجاوز به عنف متهم شده بود.
داستان واندا و دیلیپ
واندا دانشجو ۲۲ ساله هندی، اخیراً با دوستپسر خود فرار کرده است. خانواده واندا، همچون بسیاری از دیگر خانوادههای هندی، زمانی که با خبر شدند او دوست پسر دارد، از اینکه بدون اجازه خانواده دست به عاشقی زده است خشمگین شدند. واندا به خبرگزاری فرانسه میگوید: «در اولین اقدام از رفتن من به دانشگاهها جلوگیری کردند.» خانواده سپس با عجله ترتیب ازدواج واندا با یکی از بستگان را دادند و برنامهریزیها برای جشن عروسی اجباری آغاز شد.
واندا که در دانشگاه بازرگانی و حسابداری خوانده است همیشه میخواست معلم شود. آرزوی دیگر او ازدواج با دیلیپ ۲۸ ساله است، دوستپسری که خانواده واندا او را به «همسری واندا» نمیپذیرد.
واندا، یک روز قبل از ازدواج اجباریاش از خانه فرار کرد و به دیلیپ پیوست. این زوج عاشق سپس به خانههای امن سازمان «کماندوهای عشق» پناه بردند. آنها با حمایت «کوماندوها» اکنون ازدواج کردهاند؛ سازمانی که ۷ آپارتمان در دهلی نو دارد که پناهگاه زوجهایی است که از خشونت خانوادههاشان فراریاند.
از سال ۲۰۱۰ تا کنون، هزاران نفر از زوجهایی که با محافظهکاری خانوادههای خود درگیرند از سرویسهای «کماندوهای عشق» استفاده کردهاند که شامل خانههای امن، دسترسی به مشاوره حقوقی و کمک به مستقر شدن در خانههای دائمی و یافتن شغل و درآمد است.
سانجوی ساچدف با داستان زندگی همه این زوجها به طور شخصی درگیر میشود و میگوید: «برخی ۱۴ ساعت در خانههای امن ما میمانند و برخی ۱۴ ماه.»
قتلهای ناموسی
در کشور هند که لایههای مختلف اجتماعی محافظه کار، روابط و احساسات جنسی افراد را بر اساس تعلقهای طبقاتی، مذهبی، فرهنگی، هویتی، قومی و اقتصادی کنترل میکنند، مسئله مخالفت خانوادهها با ازدواج گاهی خشونتآمیز میشود. در چنین شرایطی داشتن خانهای امن و مشاوری حقوقی میتواند نجات دهنده باشد.
هند ممکن است به سرعت در حال نوسازی و بازسازی فرهنگی باشد اما ساچدف میگوید که خشونت علیه جوانانی که شرکای احساسی و جنسی خود را بدون دخالت خانواده و بدون توجه به خواستههای والدین و بزرگترهای فامیل انتخاب میکنند، معضلی اجتماعی است.
«خانوادهها بر اساس وضعیت اقتصادی، روابط اجتماعی و تعلقات مذهبی، خیلی اوقات با روابط فرزندانشان مخالفت میکنند.» ساچدف در ادامه به ابعاد خشونتهای خانوادگی اشاره میکند که بیشتر اوقات قربانی آن زنان جوانند: «بسیاری از جوانان سعی میکنند که خانوادههای را متقاعد کنند اما اغلب دختران در این فرایند از ادامه تحصیل منع میشوند، گاهی به صورت غیرقانونی حبس شده و تلاشهای آنها برای رسیدن به محبوبشان در نهایت گاهی با قتلهای ناموسی پایان مییابد.»
باهاوانا یاداو ۲۱ ساله بود که خانوادهاش او را به خاطر بیحرمتی به ناموس خانواده، به قتل رساندند. او مخفیانه با مردی فرار و ازدواج کرده بود؛ تعلقات طبقاتی خانوادهاش مانع پذیرش این عشق میشد.
مدت کوتاهی پس از ازدواج باهاوانا، خانوادهاش به بهانه اینکه مایلند برای او جشن کوچکی به مناسبت ازوداج مخفیانهاش برگزار کنند او را به خانه کشیدند، به قتل رسانند و جسد او را سوزاندند.
ساچدف میگوید جنایتهای ناموسی اینچنین وحشتناک اغلب گزارش نمیشود و حتی پلیس هم از وجه ناموسی بودن قتل آگاهی دارد و چشم بر مسئله میبندد. درعینحال، او بر این باور است که جوانان بیشتری شجاعت این را یافتهاند که با خشونتهای خانواده و جامعه برای رسیدن به عشقشان مبارزه کنند و سازمان «کماندوهای عشق» هم هدفی جز این ندارد که این جوانان را حمایت کند.
نظرها
نظری وجود ندارد.