ناتو و روسیه مانور نظامی همزمان برگزار کردند
ناتو و روسیه همزمان با مانورهای نظامی قدرت خود را به نمایش گذاشته‌اند. در شمال اروپا ناتو و هم‌پیمانانش نیروهای هوایی خود را می‌آزمایند و در اورال مانور اعلام نشده روسیه برگزار شده است.
ناتو و روسیه همزمان با مانورهای نظامی قدرت خود را به نمایش گذاشته‌اند. در شمال اروپا ناتو و کشورهایی همچون سوئد، فنلاند و سوئیس نیروهای هوایی خود را می‌آزمایند و در کوه‌های اورال مانور اعلام نشده نیروی هوایی روسیه در حال برگزاری است.
سوئد، فنلاند و سوئیس از اعضای سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نیستند اما در مانور نظامی اعضای ناتو شرکت کرده‌اند.
بر اساس اعلام رسمی، در این مانور ۱۱۵ جنگنده و سه هزار و ۶۰۰ سرباز عملیات صلح سازمان ملل را می‌آزمایند.
کارل یوهان ادستروم از مقامات ارشد نیروی هوایی سوئد می‌گوید: «ما امنیت خود را همراه با دیگران تضمین می‌کنیم. این بدان معناست که ما باید با هم تمرین کنیم.»
روابط تیره با روسیه و بیم کشورهای اروپای شمالی از احتمال تجاوز از سوی شرق نیز می‌تواند دلیلی برای این رزمایش باشد.
همزمان با مانور نظامی ناتو و هم‌پیمانانش، از روز گذشته، دوشنبه ۲۵ ماه مه / ۴ خرداد، نیروی هوایی روسیه نیز دست به مانور نظامی زده است.
در این مانور که از پیش اعلام نشده بود، در رشته‌کوه‌های اورال ۱۲ هزار سرباز و ۲۵۰ جنگنده روسیه علیه حملات دشمنان فرضی تمرین می‌کنند.
سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه گفت ولادیمیر پوتین، فرمانده کل قوا و رئیس‌جمهور روز دوشنبه دستور این مانور را صادر کرد.
روسیه با این مانور به احتمال زیاد بار دیگر خشم ناتو را برخواهد انگیخت. یک هفته پیش، ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو در حاشیه نشست شورای وزیران اروپا در کاخ اگمونت بروکسل از روسیه خواست تا در مورد مانورهای نظامی فوری خود بهتر اطلاع‌رسانی کند.
او پس از دیدار با سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه گفت: «ما از مانورهای فوری‌ای که روسیه برگزار می‌کند نگرانیم.»
نظرها
احسان نقشبندی
ﻫﻤﺎﻧﻄﻮﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﭘﯿﺶ ﺑﺤﺚ ﺩﺭﮔﯿﺮﯼ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺣﺰﺏ ﮐﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ( ﭖ ﮎ ﮎ ) ﺑﺎ ﺣﺰﺏ ﺩﻣﮑﺮﺍﺕ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ( ﺣﺪﮐﺎ ) ﺩﺭ ﻗﻨﺪﯾﻞ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﻋﺮﺍﻕ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﻣﺮﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪﻥ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺸﻤﺮﮔﻬﺎﯼ ﺩﻣﮑﺮﺍﺕ ﻭ ﺯﺧﻤﯽ ﺷﺪﻥ ﯾﮏ ﯾﺎ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺁﻧﺎﻥ ﮔﺸﺖ .ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﺘﻌﺪﺩﯼ ﺩﺭ ﺳﺎﯾﺖ ﻭ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎﯼ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭﻩ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﮔﺸﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺭﺍ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﭖ ﮎ ﮎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ . ﺑﺮﺧﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﺤﺚ ﺭﺍ ﻧﺎﺳﯿﻮﻧﺎﻟﯿﺴﺘﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺗﮑﯿﻪ ﺷﺎﻥ ﻧﻪ ﺑﺮ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺍﯾﻦ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮ " ﮐﺮﺩ " ﺑﻮﺩﻥ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺭﺟﺎﻉ ﺑﻪ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺗﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ " ﺑﺮﺍﺩﺭ ﮐﺸﯽ " ﻗﻮﯾﺎ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ.ﺣﺎﻝ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺩﻟﯿﻞ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺭﻏﻢ ﮔﺮﺍﯾﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭖ ﮎ ﮎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺰﺏ ﻭ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﻨﺶ ﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺗﻘﺪﺱ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪﻧﺪ ﻭ ﺑﺠﺎﯼ ﺗﮑﯿﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺑﺮ ﻣﺬﻣﻮﻡ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﺗﺄﻭﯾﻞ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺯ ﻧﮑﻮﻫﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻥ ﺍﻧﺪﮐﯽ ﺑﮑﺎﻫﻨﺪ. ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﺮﺧﯽ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺭﻏﻢ ﮔﺮﺍﯾﺶ ﻭ ﺗﻌﻠﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺰﺏ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺗﻘﺪﺱ ﮔﺮﺍﯾﯽ ﻋﻤﻞ ﻣﺬﮐﻮﺭ ﺭﺍ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ.ﺣﺎﻝ ﻧﮑﺘﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺳﻮﺍﯼ ﺍﺯ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﺗﻌﻠﻘﯽ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺑﻪ ﺍﻣﺮ ﭘﯿﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﭘﯿﺎﻣﺪ ﻫﺎﯼ ﺍﺣﺘﻤﺎﻟﯽ ﺁﻥ ﺑﻨﮕﺮﯾﻢ .ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪﺍﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﻋﻤﻞ ﯾﺎ ﺍﻋﻤﺎﻟﯽ ﺧﺎﺹ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﻫﺮ ﺣﺰﺑﯽ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯼ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﺑﺎ ﺑﻘﯿﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻭﯾﮑﺮﺩﻫﺎﯼ ﺁﻥ ﺣﺰﺏ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ . ﭘﺲ ﺍﮔﺮ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺜﺎﻝ ﺑﻪ ﭖ ﮎ ﮎ ﮔﺮﺍﯾﺸﯽ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﺍﻣﺮ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻌﻠﻞ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﯾﻨﭽﻨﯿﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﯾﻦ ﺣﺰﺏ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻬﺮ ﺣﺎﻝ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﺣﺰﺏ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﭘﯿﺶ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﭼﻨﺪ ﺗﻦ ﺍﺯ ﺍﺷﺨﺎﺹ ﺩﺭﻭﻥ ﺁﻥ ﺣﺰﺏ ﺑﺎﺷﺪ. ﮔﺮﭼﻪ ﺍﯾﻨﭽﻨﯿﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯾﯿﺪﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﮐﺮﺩ ﺗﺎﺯﻩ ﻧﯿﺴﺖ. ﻫﻤﭽﻨﺎﻧﮑﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻭﺍﻗﻔﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩ ﺣﺰﺏ ﺩﻣﮑﺮﺍﺕ ﻧﯿﺰ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺣﺰﺏ ﮐﻮﻣﻠﻪ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﭼﻨﯿﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻫﺎ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﮔﯿﺮﯼ ﺟﻨﮓ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺧﻠﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﮐﺮﺩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻥ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭘﯿﺸﺒﺮﺩ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﻭ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺭﻣﺎﻧﻬﺎﯾﺸﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺩﺭ ﮔﺮﻭ ﺗﺴﺎﻫﻞ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻮﺩ،ﺑﺎﺯ ﻣﯿﺪﺍﺷﺖ. ﺑﻬﺮ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺧﻮﺩ ﺑﯿﺎﻧﺪﯾﺸﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺶ ﺁﻣﺪﻫﺎ ﭼﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﯾﯽ ﺳﻮﺩ ﻣﯿﺒﺮﻧﺪ .ﻣﺴﻠﻤﺎ ﺍﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎﯾﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮﺍﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﺮﺩ ﻧﺸﯿﻦ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻓﻀﺎﯾﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺧﺘﻨﺎﻕ ﺭﺍ ﺣﺎﮐﻢ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻓﻀﺎ ﻫﺮ ﻧﻄﻔﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﯽ ﺭﺍ ﺑﯽ ﺩﺭﻧﮓ ﺧﻔﻪ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﯾﺎ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺧﺒﺮﻩ ﺗﺮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯼ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭﻧﺪ،ﺯﺑﺎﻥ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﺁﺷﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮﯼ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ .ﺟﺪﺍﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﺤﺚ،ﻧﮑﺘﻪ ﺍﯼ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻣﺒﺤﺚ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻣﺎ ﺫﮐﺮ ﮐﺮﺩﻧﺶ ﺑﯽ ﺳﻮﺩ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. ﺩﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺑﺮﻭﺯ ﻧﺎﺭﺿﺎﯾﺘﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺑﺨﺼﻮﺹ ﺩﺭ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻭ ﭘﯿﺶ ﺭﻓﺘﻦ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﻻﺯﻡ ﻭ ﺑﺠﺎﯼ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﯽ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺎ ﺷﺎﻫﺪ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﻭ ﻧﺎﺑﺠﺎﯼ ﭖ ﮎ ﮎ ﺩﺭ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﮐﺮﺩﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﯿﭻ ﺑﺎﺯﺧﻮﺭﺩ ﻣﻔﯿﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻌﺘﺮﺿﺎﻥ ﻭ ﭘﯿﺸﺒﺮﺩ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺕ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎﻟﻌﮑﺲ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﻠﯿﺘﺎﺭﯾﺰﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﻈﺎﻡ ﻭ ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻥ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻭ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ.ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺮﺍﺣﻞ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺎﺑﺠﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻻﺯﻡ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ . ﺑﻬﺮ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﻝ ﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺑﺠﺎ ﻋﻤﺪﯼ ﺑﺎ ﺁﮔﺎﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺁﻥ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﯾﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﯽ ﻧﺎﺷﯿﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﯼ ﺑﺤﺚ ﺩﺍﺭﺩ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻧﺎﺑﺠﺎ ﺑﺎ ﻣﯿﻠﯿﺘﺎﺭﯾﺰﻩ ﺷﺪﻥ ﻣﻨﻄﻘﻬﻤﻮﺍﺟﻬﯿﻢ .ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﺎ ﻋﻤﻼ ﻫﻤﺴﻮﯾﯽ ﺑﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻤﺎﻣﯿﺖ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻭ ﻗﻠﺪﺭ ﻣﻨﺸﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺍﺣﺰﺍﺏ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﺧﻮﺍﻩ ﻭ ﺩﻟﺴﻮﺯ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﻣﺮﺩﻡ ﮐﺮﺩ، ﺑﯽ ﺩﺭﻧﮓ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﺷﻮﻧﺪ. احسان نقشبندی
احسان نقشبندی
با سلام.مطلع نبودم که نوشته ام را از کدام قسمت برایتان ارسال کنم که از همین جا فرستادم.مربوط به این مطلب شما نیست.