یک پیشنهاد فوری در سطح جهانی: افزایش مالیات بر سوخت‌های کثیف

گزارش اخير صندوق بين‌المللی پول(IMF) به يک مورد فوری و قانع‌کننده برای نجات جان ميليون‌ها انسان پرداخته است: پايان بخشيدن به پرداخت يارانه سوخت‌های فسيلی.

به گزارش «نیویورک تایمز»، دولت‌ها به شیوه‌های مختلف برای توليد انرژی يارانه ارائه می‌دهند. وانگهی برخی از کشورها سوخت‌های فسيلی موجود از قبيل گازوئيل، بنزين و ديزل را به قيمتی بسيار نازل‌تر از توليد يا واردات آن به فروش می‌رسانند.

صندوق بين‌المللی پول در محاسبه اخير خود، يارانه‌های تخصيص داده به انرژی را درحدود ۵,۳  تريليون دلار تخمين زده است. اين مبلغ   برابر است با ۶,۵ درصد کل توليد ناخالص همه کشوریهای جهان. چين بزرگترين توليدکننده گازهای گلخانه‌ای، و مسئول چيزی نزديک به نيمی از اين مبلغ (۲,۳تريليون دلار) است. ايالات متحده آمريکا با ۶۹۹ ميليارد دلار در رده دوم قرار دارد.

استدلال‌های ارائه شده برای قطع يارانه‌ها به هيچ وجه جديد نيست. با اين حال تحقيقات جامع و فراگير صندوق بين‌المللی پول اين مسئله را بيش از هر زمان ديگری جدی‌تر جلوه می‌دهد.

محاسبه اين صندوق نشان می‌دهد که با افزايش تدريجی ماليات، اساساً يارانه‌ها خود به خود حذف شده و تا ۵۵ درصد می‌توان از مرگ و مير زودرس ملت‌ها براثر آلودگی هوا کاست. براساس تحقيق سازمان بهداشت جهانی دست کم سه ميليون و ۷۰۰ هزار تن در سال ۲۰۱۲ به علت آلودگی هوا به مرگ زودرس دچار شده‌اند.

با کاهش گازهای گلخانه‌ای، آب و هوا وضع بهتری می‌يابد. بنابر برآورد صندوق بين‌المللی پول، با حذف يارانه‌ها و خرج ماليات بدست آمده از فروش سوخت‌های فسيلی برای توليد سوخت‌ پاکيزه و بهتر، می‌توان انتشار اصلی‌ترين گاز گلخانه‌ای، يعنی دی اکسيد کربن را تا ۲۰ درصد در سال کاهش داد.

از مزايای ديگر اين کار افزايش درآمد دولت است که می‌تواند برای سرمايه‌گذاری در مراقبت‌های بهداشتی، انرژی‌های تجديدپذير، حمل و نقل عمومی و ساير خدمات عمومی مورد استفاده قرار گيرد.

اين امر می‌تواند برای اکثر دولت‌ها ساده‌لوحانه به نظر آيد. اما در عين حال می‌تواند دلايل اميدوارکننده‌ای نيز برای منصرف ساختن مردم در استفاده از سوخت‌های فسيلی به سیاست‌مداران بدهد. به عنوان مثال، سال گذشته دولت هند پرداخت يارانه در قيمت خرده‌فروشی ديزل را برای کاهش کسری بودجه خود متوقف کرد.

در همين حال چين نيز برای بهبود هوای آلوده پکن، شانگ‌های و ديگر شهرهای بزرگ اين کشور، درحال تلاش برای کاهش استفاده از زغال سنگ در توليد برق است. اين کشور موفق شد در چهار ماه نخست سال جاری ۸ درصد از توليد برق خود با استفاده از زغال سنگ را کاهش دهد.

افت شديد اخير در قيمت نفت خام، زغال سنگ و ديگر سوخت‌های فسيلی می‌تواند در حکم بازکردن راهی برای افزايش ماليات بر انرژی باشد. زيرا هرگونه افزايش ماليات تأثير اندکی نسبت به سال گذشته بر مصرف‌کنندگان دارد (منظور زمانی است که قيمت نفت خام حداقل ۳۰ دلار گران تر از اکنون بود). در آمريکا در ايالاتی مثل آيوا و يوتا، ماليات بنزين به منظور رسيدگی و ترميم وضع جاده‌ها افزايش يافته است.

درحال حاضر هيچ دليل قانع‌کننده‌ای برای حفظ پرداخت يارانه‌های اينک منسوخ شده و غيرضروری سوخت‌های فسيلی يافت نمی‌شود. سوخت‌هايی که باعث مرگ سالانه ميليون‌ها انسان شده و خسارات جبران ناپذيری به محيط زيست تحميل می‌کند.