ظريف: مذاکرات احتمالاً تا آخر هفته میلادی طول می‌کشد

نظرها

• حمید

  ۱۹ تیر ۱۳۹۴، ۱۶:۳۸

  «رسیدن به “بله” برای موضوعات مهم.» همچون رسیدن به "بله" عروس  برای موضوعات مهم در حجله! 

• shamim

  ۱۹ تیر ۱۳۹۴، ۲۲:۲۴

  آقای ظریف، شما میگویید ایرانی را هرگز تهدید نکنید, میشود لطف کرده به ما بگویید منظورتان از ایرانی کیست؟ آقای ظریف شما خودتان بهتر می دانید که همین فریادتان بر سر ان خانم خودش یک نوع ظریفی از تهدید است. صدایتان را به سرتا ن می اندازید و فریاد میزنید که ایرانی را هرگز تهدید نکنید اما در حقیقت شما او را با فریادتان می ترسانید و تهدید می کنید که اگر تهدید کنید چه و چه می شود . بی هوده خالی می بندید اما تمام سلولهای شما مالامال ازتهدید است . باید از شما پرسید که منظورتا ن از «ایرانی را تهدید نکنید» چیست؟ شما که عمری است مردم ایران را با تهدید بار آورده اید و کنترل کرده اید منظورتان از ایرانی کدام ایرانی است که مدعی هستید زبان تهدید را نمی پذیرد! نه تنها می پذیرد بلکه جز زبان تهدید زبان دیگری نمی شناسد . ایرانیان که از قبل شما و نظام شما همگی تهدید خوارو تهدید زیست شده اند! اگر مورد نظر شما ایرانیان حاظر و فعال در حکومت است که آنان خودشان منطقی جز تهدید ندارند.آنها اصلاخودشان را هم تهدید می کنند این دسته ان دسته را تهدید می کندو ان یکی این را. مدام تهدید می شوند و تهدید می کنند. تهدید می پذیرند، از تهدید بهره میبرند، با تهدید نان می خورند و نان می بُرند، زندگیشان تهدید است و روزگارشان با تهدید می چرخد. حکومت حاضر از بدو پیدایش و تولدش همواره مردم ایران را با تهدید تحدید و کنترل کرده است. این تهدید شامل حال تمام اقشار و گروههای فکری و اجتماعی بوده است و هیچ گروه یا چهره ای هم در امان و مستثنا نبوده است. اگر زبان تهدید تحریمها نبود که شما به بازدید سرزده از حرمسرای خا منه ای رهبرتان تن نمی دادید. زبان تهدید بوده است که رهبرتان به نرمش قهرمانانه تن داده است. تهدید احمدی نژاد در ارتباط با محو اسرائیل از روی نقشه جهان این بلا را سرتان آورده که حالا مجبورید فریاد بزنید وتوی دل خانوم مذاکره کننده را خالی کنید. از شخص خمینی که شاخص ترین چهره این حکومتان بوده گرفته , تا رئیس جمهورش که «بگم بگم»هایش زبانزد خاص عام بود زبانی جز تهدید نداشته اند. خمینی حتی رئیس جمهور کشور و نزدیک ترین فرد به خویش را علنا تهدید می کرد که : « …. هرچه داده ام را پس می گیرم» و حتی در ادبیات استدلالی خویش نیز جز با زبان تهدید سخن نمی گفت : ” اگر همه بگویند آری، من می گویم نه” و این خود بزرگترین تهدیدی بود که برای کنترل و تحدید اختیارات مردم و اطرافیانش به آن دست می زد. اثبات و نمونه آوردن از زبان و ابزار تهدید این حکومت چیزی مضحک تر از استدلال برای اثبات خورشید در نیمروزی آفتابی است. کوچکترین زبان مخفیانه تهدید این حکومت را زندانیان سیاسی تجربه کرده اند. تحریک و تهدید به طلاق همسران، تهدید به تجاوز به زنان زندانی در حضورشان، و الی ماشاءالله. البته مردم تهدید زیست ایران از این سخن خوششان خواهد آمد و برایت دست می زنند. زیرا از زندگی زیر تهدید حکومت شما جان به لب هستند.