• دیدگاه
بمباران قندیل، بیانیه بارزانی و تنگنای اربیل و آنکارا
علی اصغر فریدی- آزمونهای قبلی نشان دادهاند که مسئله پکک با بمباران و حمله نظامی به قندیل حل نمیشود. بارزانی هم میداند که با یک بیانیه و درخواست، پکک قندیل را ترک نمیکند.
در ادامه حملات ترکیه به مواضع حزب کارگران کردستان در کوهستانهای قندیل، صبح شنبه اول اوت روستای زارگلی (زارگهلی) در دامنه کوهستانهای قندیل در خاک اقلیم کردستان بمباران شد. ٩ غیرنظامی در این حمله کشته و ١٥ نفر دیگر مجروح شدند. این عملیات با موضعگیری احزاب کرد و حزب جمهوریخواه خلق در ترکیه روبرو شد، اما بیش از همه موضعگیری مسعود بارزانی مورد توجه رسانهها قرار گرفت.
رئیس اقلیم کردستان با صدور بیانیهای، بمباران روستاهای کردستان و هدف قرار دادن مردم اقلیم را محکوم کرد و از ترکیه خواست روستاها و آبادیهای اقلیم را بمباران نکند. بارزانی از پکک نیز خواست نیروها و پایگاههایش را از از روستاهای اقلیم دور کند تا جان مردم عادی به خطر نیفتد. بارزانی هر دو طرف درگیری را به بازگشت به میز مذاکره فراخواند و گفت حکومت اقلیم آماده همکاری در این زمینه است.
اغلب رسانههای فارسیزبان به تاسی از خبرگزاریهای بینالمللی، تیتر خبر مربوط به بیانیه بارزانی را طوری انتخاب کردند که انگار او خواستار خروج پکک از خاک اقلیم شده است، اما در بیانیه اصلی که به زبان کردی و در سایت رسمی ریاست اقلیم کردستان منتشر شده، چنین صراحتی وجود ندارد.
موضعگیری بارزانی البته در قبال حمله ترکیه چندان شدید نیست، اما احزاب دیگر اقلیم، همچون اتحادیه میهنی کردستان، گوران و برخی از احزاب کرد ایرانی همچون کومله و حزب دمکرات کردستان حمله اخیر ترکیه را به شدت محکوم کردند. حزب «جمهوریخواه خلق» ترکیه که بعد از حزب حاکم «عدالت و توسعه» بیشترین نماینده را در پارلمان آن کشور دارد، نه تنها این حمله را محکوم کرد، بلکه «سزگین تانرکولو» معاون دبیرکل این حزب، از این حمله به عنوان جنایت علیه بشریت نام برد و خواستار محاکمه عاملان آن شد.
جنگ پس از دو سال آتشبس
دولت ترکیه که از آغاز عملیات نظامی ائتلاف ضدداعش به رهبری آمریکا، از مشارکت در این ائتلاف طفره میرفت، با دادن مجوز استفاده نیروهای ائتلاف از پایگاه هوایی انجرلیک، خود نیز به صورت رسمی وارد جنگ شد. ارتش ترکیه نخست از حمله به مواضع داعش در سوریه آغاز کرد و عملیات بعدی را روی مواضع پکک در اقلیم کردستان متمرکز ساخت.
این عملیات پس از حمله انتحاری در شهر سوروچ صورت گرفت که به کشته و زخمی شدن ١٣٠ تن از اعضای فدراسیون انجمنهای جوانان سوسیالیست منجر شد که برای کمک به بازسازی کوبانی آمده بودند. دولت ترکیه داعش را مسئول این انفجار خواند؛ اما احزاب کرد ترکیه، دولت آن کشور را مسئول این انفجار دانستند.
همزمان با حمله ارتش ترکیه به مواضع حزب کارگران کردستان در قندیل، پلیس این کشور بیش از هزار فعال کرد در داخل ترکیه را به اتهام همکاری با تروریسم دستگیر کرد.
هم حمله نظامی به مواضع پکک که در حال جنگ با داعش است و هم دستگیری فعالان کرد در داخل ترکیه، پروسه آشتی ملی دولت ترکیه با کردها را به شدت تحت تاثیر قرار داده و دو طرف اتهامات و حملات لفظی علیه یکدیگر را افزایش دادهاند.
از سوی دیگر مناطق جنوب شرق ترکیه نیز بار دیگر ناآرام شده و ارتش این کشور با شبهنظامیان جنبش جوانان میهنپرست و انقلابی (YDG-H)، که دولت ترکیه آنها را وابسته به حزب کارگران کردستان معرفی میکند، درگیر شده است.
حزب دموکراتیک خلقها، که در انتخابات هفتم ژوئن توانست با کسب بیش از ١٣ درصد آراء ٨٠ کرسی پارلمان را به دست بیاورد و به عنوان یک حزب کردی، چهارمین حزب رسمی ترکیه در پارلمان باشد، اردوغان را به تمامیتطلبی و تلاش برای خارج کردن این حزب از صحنه سیاست ترکیه متهم میکند.
هدف حملات نظامی اخیر ترکیه به حزب کارگران کردستان، میتواند علاوه بر تلاش برای ایجاد یک حائل مرزی در مسیر پیوستگی جغرافیایی مناطق تحت تسلط کردها در شمال سوریه، یعنی به هم پیوستن کانتونهای جزیره، کوبانی و عفرین و نزدیک شدن آنها به آبهای آزاد (به عنوان زمینهای برای استقلال آنها)، کنار گذاشتن کردها از حضور در عرصه سیاست ترکیه با توجه به رای نسبتا قابل توجه آنها در انتخابات اخیر پارلمانی باشد.
این نظریه نیز مطرح است که حزب حاکم «عدالت و توسعه»، به این خاطر که تاکنون به خواستههای هیچیک از سه حزب دیگر برای تشکیل دولت ائتلافی تن در نداده، و اردوغان در صدد برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی است، میخواهد با متهم کردن حزب کردی دمکراتیک خلقها به حمایت از تروریسم، جلوی شرکت دوباره این حزب در انتخابات زودهنگام را با انحلال آن و همچنین لغو مصونیت قضایی رهبران آن بگیرد. هدف غایی چنین روندی، بازگرداندن کرسیهای حزب دمکراتیک خلقها به حزب «عدالت و توسعه» عنوان میشود.
رئیس اقلیم کردستان در بیانیهای که پس از حمله جنگندههای ترکیه به روستای زارگلی صادر کرده، از پکک خواسته است تا عرصه نبرد را از مناطق اقلیم کردستان دور کنند. این در حالی است که روستای بمباران شده منطقهای غیرنظامی بوده و هیچ نیروی گریلایی در آنجا حضور نداشته است. در حمله اولیه که حدود ساعت ۴صبح به وقوع پیوسته، زنی به نام دایه عایشه کشته شده و پس از آن که مردم روستا برای کمک به بقیه خانواده این زن به محل میروند، حمله دوم صورت میگیرد و هشت نفر دیگر روستا در این بمباران کشته میشوند.
اگر منظور بارزانی این بوده که پکک مناطق مسکونی را تخلیه کند و به قندیل برود، روستای زارگلی در دامنه قندیل است و نیروی گریلایی در آن روستا نبوده و دو گریلایی هم که در آن بمباران کشته شدهاند در نوبت دوم بمباران و در حین کمک به مجروحان بمباران اول جان خود را از دست دادهاند.
برخلاف گفته بارزانی، پکک از قندیل به ترکیه حمله نمیکند و این ترکیه است که جنگ را به اقلیم کردستان و قندیل کشیده است. پکک در داخل ترکیه و شهرهایی همچون حکاری، شرناخ، موش و ... با ارتش ترکیه در حال جنگ است.
اما چرا بارزانی برخلاف سایر احزاب اقلیم کردستان و ریاست پارلمان اقلیم که ترکیه را عامل اصلی این کشتار معرفی و محکوم کردهاند، پکک را نیز در تنش کنونی دخیل میداند؟ جدا از روابط اقتصادی و تجاری ترکیه و اقلیم کردستان که بنا بر گفته مفامات هر دو طرف، سالانه حدود ۳۰ میلیارد دلار است و تنها راه خروج نفت اقلیم کردستان هم از طریق ترکیه صورت میگیرد، رئیس اقلیم کردستان نیز همچون اردوغان با مشکلات سیاسی و درونی روبروست. اردوغان با از دست دادن اکثریت پارلمان مجبور به تشکیل دولت ائتلافی و یا برگزاری انتخابات زودهنگام شده و برای کسب رای ناسیونالیستهای افراطی ترک، ناگزیرست مسئله پکک را به میان بکشد. بارزانی هم قصد دارد مشکلات و نابسامانیهای اقتصادی اقلیم و عدم توافق احزاب و پارلمان بر سر مسئله ریاست اقلیم را به پکک مرتبط کند.
اشتراکات بارزانی و اردوغان
نقاط مشترک اردوغان و بارزانی، هم از لحاظ اقتصادی و هم از لحاظ سیاسی کم نیستند. رشد اقتصادی ترکیه از شش درصد به ٣ درصد رسیده و همچنان در حال نزول است. حکومت اقلیم کردستان هم توان پرداخت حقوق کارمندان خود را ندارد و دستمزدها با چند ماه تاخیر پرداخت میشود.
از لحاظ منطقهای سیاستهای اردوغان در مصر، لیبی و سوریه کاملا با شکست مواجه شد، سیطره نفوذ بارزانی نیز نه تنها در مناطقی همچون قامیشلی، دیرک، رمیلان در روژآوا که به طور سنتی به حزب دمکرات کردستان عراق گرایش داشتند، کاملا از بین رفته و موقعیت حزب خواهر خوانده پکک، یعنی حزب اتحاد دمکراتیک به رهبری صالح مسلم تثبیت شده است.
اقلیم کردستان پس از سوم اوت ٢٠١٤، نه تنها مناطق شنگال و مخمور را از دست داده بلکه حضور نیروهای پکک در کرکوک و دیگر مناطق اقلیم کردستان در جنگ علیه داعش به محبوبیت این حزب در بسیار از شهرهای اقلیم و اربیل منجر شده است.
آزمونهای قبلی نشان دادهاند که مسئله پکک با بمباران و حمله نظامی به قندیل حل نمیشود و رئیس اقلیم کردستان هم میداند که با یک بیانیه و درخواست، پکک قندیل را ترک نمیکند، زیرا در سال ١٩٩٢ با حملهای که به عملیات ساندویچ معروف شد، ارتش ترکیه با تجهیزات کامل زرهی و هوایی به همراه حزب دمکرات کردستان عراق (حزب بارزانی) و حزب اتحادیه میهنی کردستان، نه به قصد اخراج پکک بلکه به قصد نابودی کامل این حزب راهی قندیل شدند. ولی پکک با بیش از ١٢٠٠ کشته نه تنها آنجا را ترک نکرد بلکه بخش بزرگی از منطقه بادینان را نیز به کنترل خود درآورد و قندیل را نیز تاکنون حفظ کرده است.
نظرها
بهنام (کردستان شرقی)
من فکر می کنم که ماندن بارزانی در ریاست به طور مستقیم ارتباطی به PKK ندارد. بیانیه اش هم می تواند برای بستن دهان دولت ترکیه باشد.چون اقتصاد اقلیم کردستان وابسته به ترکیه است. سپاس
peza
خیلی جانبدارانە نگاشتە شودە است ،بخسوس در مورد حزب دمکرات وپی کا کا ،،پی کا کا سازمانی است ایدولوژیک کە تەنەا حقیڤت نزد اوست ودیگر احزاب دیگر سنتی ووابستە هستند..پی کا کا در کردستان سوریه باڤلدری نمی گزارد سدای جز احزاب همسو به خودس در اید ،،سازمانی کە برای منافع خود ادر بخشهای دیگر کردستان دست به درست کرد گڕوهای وابستە به خود کردە ..در حالی که داعیه دار استقلا کردستان بود اما روابط خورا با اشغالگران کردستان درسطعە بازکردان نمایندگی بالا برد ..منفجڕ کردن خط لوله اقلیم حاکی ازان است کە اگر تمام کردها سلط اورا بر نتابند خائن محسوب می شوند
بهنام
از اردوغان فاسدتر و نیرنگ بازتر فقط خودش . حال که دید کردها با شرکت در انتخابات زمینه سقوط تاریخی و عدم مشروعیت او و حزب پوسیده اسلامگرایش را فراهم کرده اند ، در واقع با کودتایی اعلام نشده دست به سرکوبی کردهای مظلوم زده است ، غافل از اینکه مکر و حیله بکار گرفته شده ، از دید ناظران مستقل و بیطرف پنهان نمانده و روز به روز هویداتر و کلک کثیف او آشکارتر میگردد . البته این جور ادا و اطوارها خاصیت دیکتاتورها برای بقای در قدرت میباشد و نمونه های زیادی در منطقه از این دست وجود دارد . مرگ بر همه دیکتاتورهای جهان از خامنه ای و اردوغان فاسد تا اسد جنایتکار و غیره ...
بهنام
قدیر گلکاریان ۱۳۹۴/۰۵/۰۸ با آغاز عملیات نیروهای مسلح ترکیه علیه داعش و پ کا کا، گمانهزنیهای مختلف پیرامون دلایل آن و تغییر رویکرد ناگهانی ترکیه در این خصوص سر خط خبرهای چند روز اخیر رسانههای خبری و سر تیتر نظرات تحلیلی کارشناسان سیاسی بوده است. آنچه که در رخداد اخیر باید بدان توجه کرد اینکه، تغییر رویکرد سیاسی- نظامی دولت ترکیه فرایند تحولات بعد از انتخابات پارلمانی ترکیه در ژوئن امسال بوده است. چرا که نتیجه به دست آمده و آرایش جدید احزاب سیاسی در مجلس نگرانیهایی را برای دولت حاکم ترکیه و حزب عدالت و توسعه فراهم آورد. حضور حزب نوپای دمکراتیک خلقها با کسب ۱۳ درصد از کل آرا و پراکندگی سایر آرای جامعه در میان دو حزب جمهوری خلق و ملیگرای ترکیه، و کاهش محسوس و تکاندهنده میزان آرای حزب عدالت و توسعه در کنار عدم موفقیت در احراز کرسیهای پارلمانی، دلواپسی اردوغان را دوچندان کرد. از سوی دیگر، عدم تمایل حزب دمکراتیک خلقها به تشکیل دولت ائتلافی و متهم کردن اردوغان به آزمندی سیاسی و قدرت؛ منجر به آغاز چالش میان حزب مذکور با اردوغان شد. از سویی، طرح شروط چندگانه از جانب رهبران احزاب مخالف راه را بر تشکیل دولت ائتلافی بست. گرچه تا به امروز رایزنیهای زیادی میان حزب عدالت و توسعه با حزب جمهوری خلق در حال انجام است و به عنوان آخرین شانس تشکیل دولت ائتلافی به شمار میرود، به نظر میرسد که وجود موارد اختلاف میان دو حزب از جمله تغییر قانون اساسی، رعایت قانون آزادیهای مدنی، استقلال قوه قضائیه و مهمتر از همه تغییر شیوه موجود در سیاست خارجی منجر به شکست مذاکرات در آینده خواهد بود. علیرغم اظهار نظر بشیر آتالای، معاون نخستوزیر ترکیه، مبنی بر اینکه شش مورد از ۱۰ مورد مواضع مورد اختلاف میان دو حزب حل شده است و حتی در این خصوص هالوگ کوچ از حزب جمهوری خلق اذعان داشته که دوشنبه آینده، کلیدیترین جلسه بین دو حزب خواهد بود تا نتیجه مشخص شود؛ لیکن عمر چلیک، وزیر گردشگری و فرهنگ ترکیه، از وجود عمدهترین مسائل مورد اختلاف خبر داده است. این در حالی است که حزب جمهوری خلق در روز چهار شنبه ۲۹ ژوئیه درخواست تشکیل جلسه فوقالعاده مجلس ترکیه کرده و با طرح یک فوریتی در صدد بررسی دلایل رشد تروریسم در چند روز گذشته و واکنش ناگهانی دولت در قبال آن شده است. بنابر این به نظر میرسد که دولت ترکیه با وقوف به عدم امکان تشکیل دولت ائتلافی، زمینه را برای انتخابات زود هنگام فراهم میآورد و چنین مقصودی را میتوان به سهولت در اظهارات اردوغان درک کرد. بدیهی است که برای کسب موفقیت در این مسیر نیازمند افزایش آرای جامعه و کسب اکثریت پارلمانی خواهد بود. بدین منظور به نظر میرسد، دولت ترکیه با بروز حادثه سوروچ فرصت مغتنمی را به دست آورده و با مستمسک قرار دادن حمله به مواضع داعش، بیش از همه بر مواضع گروه شورشیان پ کا کا در داخل و خارج از ترکیه فشار آورده است. بمباران مواضع شورشیان پ کا کا و دستگیری هواداران این گروه به همراه القاعده و داعش در کنار بروز واکنشهای عملی پ کا کا از قبیل بمبگذاری و ایجاد ناامنی در جامعه، در واقع پازلهای تکمیلکننده تابلوی حقانیت حزب عدالت و توسعه و در رأس آن اردوغان در بیفایده بودن ادامه روند مذاکرات صلح میان کردها و دولت و همچنین برائت از همکاری با داعش بوده است. به همین خاطر است که روز سهشنبه اردوغان بعد از درخواست دولت باغچهلی، رهبر حزب حرکت ملی، اعلام کرد که دیگر مذاکرات میان کردها و دولت به بنبست رسیده و عبدالحمید گول، معاون رئیس حزب عدالت و توسعه، نیز از اقامه دعوا بر علیه مسئولین حزب دمکراتیک خلقها خبر داد. در همین حال بر اساس خبر منتشره در روزنامه «یئنی شفق» (شفق نو) تحرکات خاصی در ترکیه در حال شکلگیری است. این نشریه خبر از مذاکرات رهبران ترکمن سوریه با مسئولین هماهنگی سازمان اطلاعاتی ترکیه موسوم به «میت» در واگذاری مناطق پاکشده از گروه داعش در شمال سوریه به گردانهای تجهیزشده ترکمن میدهد. گویا ترکمنهای سوریه با هدف نجات میهن از تمامی ترکمنان دعوت به همبستگی کرده و با اقدام اولیه خود مبنی بر فتح قلعه لاذقیه و تسلط بر این شهر، تمامی نیروهای داعش و نیروهای وفادار به بشار اسد را دور خواهند ساخت. ضمن آنکه شهرهای ادلب و حلب را مرکز خود قرار داده و بر علیه پاکسازی قومی کردها نیز وارد عمل خواهند شد. این در حالی است که طارق سولو جویزجی، معاون مجلس ترکمنهای سوریه در مصاحبهای با بی بی سی ترکی از چنین تحرکاتی اظهار بیاطلاعی کرده است. به نظر میرسد دولت ترکیه برای نیل به قدرت مطلق در انتخابات زودهنگام دست به قمار سیاسی پر مخاطرهای زده است و ضمن درز اخبار متناقض، حساس و مناقشه برانگیز، از ابراز ادعاهای تحریکآمیز نیز ابایی ندارد. در این بین برای تحریک حس ناسیونالیستی و جلب افکار عمومی برای کسب آرای پراکنده شده در انتخابات قبلی از ادامه بحران در داخل کشور نیز چندان بیمناک نیست. به همین خاطر رفتار سیاسی کنونی ترکیه را میتوان چالش برانگیز و شتابزده تلقی کرد. به طوری که جم اوزدمیر نماینده ترکهای مقیم آلمان از حزب سبز در پارلمان این کشور نیز ضمن انتقاد شدید از سیاستهای تکتازانه اردوغان، به مسئولین سیاسی ترکیه هشدار داده است که وضعیت موجود، ترکیه را به سمت موقعیت پاکستان کوچک میبرد. چنانچه تدبیری اندیشیده نشود، ترکیه در پرتگاه جنگ داخلی اسیر خواهد شد. وی بر همکاری مسجل ترکیه با داعش صحه نهاده و معتقد است که ترکیه روزی در آستانه پیوستن به اروپا بود ولی امروز سعی دارد به بهانه مبارزه با داعش، کشورهای اروپایی را فریب دهد. در چنین شرایطی است که رفتارهای شتابزده دولت ترکیه برای دست یافتن به هدف قدرت سیاسی دور از واکنشهای مختلف و انتقادات رهبران سیاسی جهان و حتی کشورهای منطقه اعم از العبادی، مسعود بارزانی، آنگلا مرکل و دیگران نیز دور نمانده است. منبع : http://www.radiofarda.com/content/f7-how-erdogan-plays-with-syrian-turkmen-cards/27161340.html
بهنام
لغو مصونیت نمایندگان اپوزیسیون اردوغان خواستار لغو مصونیت قضایی نمایندگان حزب دموکراتیک خلقها شد و اعلام کرد که مقامات پلیس باید اعضای این حزب را به دلیل احتمال همکاری آنان با حزب ممنوعه پکک تحت نظر قرار دهد. او با اشاره به این که ممنوع کردن این حزب درست نیست، گفت: «چون بلافاصله یک حزب جانشین دیگر تاسیس میشود.» اردوغان تاکید کرد نمایندگانی که به تشکیلات تروریستی اتکاء میکنند، باید تاوان آن را هم بپردازند. حزب دموکراتیک خلقها در انتخابات اخیر ترکیه بهطور غیرمترقبهای بیش از ۱۳ درصد آرا را به دست آورد. در برابر، حزب عدالت و توسعه (حزب اردوغان) اکثریت خود را از دست داد و تنها ۴۱ درصد آرا را کسب کرد. یکی از وعدههای صلاحالدین دمیرتاش، رهبر حزب دموکراتیک خلقها در کارزار انتخاباتی خود، عدم ائتلاف با حزب عدالت و توسعه بود. استقبال حزب دموکراتیک خلقها دمیرتاش روز چهارشنبه (۲۹ ژوییه) در رابطه با خواست اردوغان گفت که خودش و ۸۰ نماینده این حزب در مجلس، آمادهاند بلافاصله از مصونیت پارلمانی خود چشم بپوشند. او سپس خطاب به نمایندگان دیگر گفت: «اگر نمیترسید بیایید همگی از مصونیت پارلمانی خود صرفنظر کنیم.» منبع : دویچه وله فارسی مرگ بر کلیه دیکتاتورهای جهان علی الخصوص خامنه ای و اسد و اردوغان خائن .