۶۵۰۰ امضا برای درخواست تغییر قانون خروج زنان متاهل از کشور
جمعآوری امضا در اعتراض به قانون اجازه شوهر برای خروج زنان متاهل از کشور ادامه دارد. کمپینهایی در شبکههای اجتماعی راه افتاده که از حق خروج از کشور زنان حمایت میکند.
۶۵۰۰ امضا در اعتراض به قانونی که خروج زنان متاهل از کشور را منوط به اجازه شوهر میکند جمعآوری شده است.
محرومیت نیلوفر اردلان، کاپیتان تیم ملی فوتسال کشور از حضور در مسابقات آسیایى، این فرصت را فراهم کرده که فعالان زنان ایرانی با استفاده از آن به قانونی که خروج زنان متاهل از کشور را منوط به اجازه شوهر میکند، اعتراض کنند.
به دلیل وجود این قانون، نه تنها زنانی که در داخل کشور هستند برای خروج از کشور و صدور گذرنامه نیاز به اجازه همسرانشان دارند و گاه از سفرهای حرفهای و تحصیلی خود باز میمانند، بلکه بسیاری از زنانی که در خارج از ایران هستند به دلیل تهدید همسرانشان به ممنوعالخروج کردن آنها، جرات بازگشتن به کشور را ندارند.
پس از انتشار خبر محروم شدن نیلوفر اردلان از شرکت در مسابقات آسیایی، وبسایت «ماچولند» با همکاری سایت «همسری»، یک موج ایمیلی راه انداختند تا از شهیندخت مولاوردی معاون ریاست جمهوری در امور زنان و خانواده بخواهند لایحهای را به مجلس بفرستد که بر اساس آن زنان برای خروج از کشور به اجازه همسر نیازی نداشته باشند.
همزمان صفحهای در فیسبوک برای حمایت از نیلوفر اردلان ایجاد شد و تعداد زیادی از زنان تجربههای خود را از این قانون در شبکههای اجتماعی نوشتند و کمپینهایی هم راه افتاد که از مردان دعوت میکرد به شکل نمادین مخالفت خود را با این حق که قانون به آنها داده اعلام کنند. یکی از این کمپینها را صفحه آزادیهای یواشکی در ایران راه انداخته که از مردان میخواهد با فرستادن عکسهای خود با هشتگهای حالا_نوبت_مرداست و ItsMensTurn، اعلام کنند که حق سفر کردن را به همسرشان برمیگردانند.
فعالان زنان همچنین نامهای خطاب به الهام امینزاده، معاونت حقوقى رئیس جمهوری ایران نوشتهاند و در آن از او خواستهاند که «با توجه به مسئولیت خود به عنوان معاون حقوقی ریاست جمهوری، برای لغو نیاز به اذن شوهر برای خروج زنان از کشور در ماده ۱۸ و ۱۹ قانون گذرنامه که آنان را در زمره افراد صغیر و محجور قرار داده است، تلاش کنید تا قانون، زمینه ساز نقض اصل برابری زنان و مردان مندرج در قانون اساسی نباشد.» تاکنون ۶۵۰۰ امضا در اعتراض به قانونی که خروج زنان متاهل از کشور را منوط به اجازه شوهر میکند جمعآوری شده است.
نویسندگان نامه تایید کردهاند که لازم است نظام حقوقی ایران متناسب با شرایط و نیازهای روز جامعه تغییراتی کند و اصلاحی که در قانون «سهمالارث زوجه» در سال ۱۳۸۷ اعمال شد نمونه خوبی از این به روزکردن قواعد است.
در این نامه تاکید شده که محدودیت خروج زنان متاهل از کشور و لزوم اذن شوهر براى این امر (مصوب سال ۱۳۵۱)، ریشه در باورهاى سنتىاى دارد که مردان را محق و ملزم به کنترل همسرشان مىداند و در حال حاضر متناسب با فضاى فرهنگى جامعه و نیاز امروز زنان نیست.
در کمپینهایی که در هفتههای اخیر راه افتاده، فعالان و کنشگران زنان و حقوقدانان پیشنهاد کردهاند که زنان با استفاده از شروط ضمن عقد این تبعیض قانونی را جبران کنند. با این حال درج شرط ضمن عقد نیز در بسیاری از موارد مشکل را حل نکرده و همین قانون به مردان اجازه میدهد که .بدون اثبات هر گونه تخلف زن از وظایف زناشویی در دادگاه، همسرانشان را ممنوعالخروج کنند. رفع این ممنوعالخروجی تنها از سوی خود زن ممکن است که روندی طولانی دارد.
در بخش دیگری از نامه فعالان حقوق زنان آمده که با توجه به اصول قانون اساسى درباره برابری زن و مرد در مقابل قانون، و «حق آزادی حرکت» و «عبور و مرور آزادانه» که یکى از حقوق بشر مندرج در اعلامیه جهانى حقوق بشر است و پایبندی به آن از تعهدات بین المللی کشور است، ممنوعالخروج شدن زنان بدون راى دادگاه، نقض آشکار حقوق بشر زنان است.
قانون اجازه زن از همسر برای خروج از کشور، بخشی از قانون ولایت یا سرپرستی است که از سال ۱۳۴۳ تصویب شده است. اعتراض به این قانون نخستین بار از سوی زنان در مجلس شورای ملی، مطبوعات وقت و گروههای زنان و به ویژه از سوی مهرانگیز منوچهریان نخستین سناتور انتصابی در مجلس مطرح شد اما این اعتراضها نتوانست این قانون شرعی را منحل کند. در نهایت هم این موضوع منجر به استعفای مهرانگیز منوچهریان شد.»
پس از انقلاب اسلامی ایران هم وکلا و فعالان حقوق زنان بارها به قانون سرپرستی اعتراض کردهاند. کمپین یک میلیون امضا که خواستار تغییر قوانین نابرابر بود، یک نمونه از این اعتراضها بود اما این قانون با وجود تمام این اعتراضها همچنان پایدار مانده است.
در همین زمینه: خروج از کشور تنها با اجازه شوهر
نظرها
نه به بی اخلاقی
شما دلتون برای سفر کردن زن نسوخته مشکل شما با احکام اسلام فقط همین قاعده اینه که وقتی یه زن میخواد فقط برای یه کار بین شهری به سفر بره ترجیحش این هست با همسرش بره اونم به هزار دلیل موجه حالا وقتی یه سفر خارج از کشور پیش میاد مسلما حضور همسر الزامی مگه اینکه خیال شوهر از تمام جهات راحت باشه و به نظر من کاریست عقلانی حالا نظر من تو این مورد خاص و ورزشی نیست
neda
مصباح یزدی رفیق رهبر مدعی شد اینترنت و تلفن همراه عامل ’بدحجابی’ و ’گرانفروشی’ و ’مشکلات فرهنگی بسیار’ است. وی گفت: بالاترین عامل ایجاد این مشکلات در سالهای اخیر اینترنت و گوشیهای تلفن همراهاند که آثار سوء بسیاری داشتند!!
neda
کجای دنیا برای گرفتن پاسپورت از دیگری باید اجازه گرفت ؟!
ناشناس
سرکا خانم ندا!! کجای دنیا در زندگی مشترک همه چیز پای مرد است؟ مهریه میلیاردی و نفقه و هزار کوفت و زهرمار ح
علی
وقتی همه هزینه های زندگی با مرد است، زن هم باید تعهداتی بسپارد. خانمهایی که کار می کنند و نیمی از زندگی را متکفل هستند کمتر از این مشکلات دارند.
اشکان
مسائل را باید تفکیک کرد. عمل نادرست را با عمل نادرست متقابل جبران نمیکنند. مهریه و تعهدات مالی که فشار روی مرد است یا به طور کلی تر ؛ شکل استاندارد رابطه در کشورهای توسعه نیافته که در تضاد با روحیه و روان مردان است و تنها خوشایند زنان است و برای حفظش نیاز شده تا تهعدات مالی سنگین بر مرد گذاشته شود, بحثی است درست . اما در جای خودش باید بررسی شود. لطفا همه چیز را بیخود به هم ربط ندهید . هم زنان میتوانند حق سفر داشته باشند هم مردان حق آزادی. اینها منافات ندارند.
متمدن
تو یکی ****: (نه به بی اخلاقی).. *** مرد مالک زن نیست که بخواد واسش تعیین تکلیف کنه. شعورت رو خوب به رخ کشیدی متحجر!
عبدالحمید عمادی
من با خروج همسرم از کشور مخالفتی ندارم و کلا نظرم بر این اینست که اگر شوهری نسبت به همسرش بد بین است باید او را رها کند و در غیر اینصورت برای خروج زن از خانه و یا شهر و حتی کشور نیازی به اذن شوهر نیست و روایتی که اقایون فقها از پیامبر اکرم از ان برای خروج زن از منزل با اجازه شوهر استنباط کرده اند مواردی است که زن برای کاری از خانه خارج شود که خلاف شئونات اخلاقی و نافی عفت خانوادگی شود
neda
در جواب ح : در هیچ جای دنیا مهریه میلیاردی و نفقه و هزار کوفت و زهرمار وجود ندارد. اینها مد بعداز انقللب است . مهریه مادرم یک سکه طلا بود.... ولی همه جا وقتی طلاق اتفاق میافتد همه دارایی نصف تقسیم میشود . هیچ جای دنیا زنان را از کارکردن برحذر نمیدارند و مرد وزن باندازه مساوی شانس کار کردن دارند.