آیین چادرگذاری و نقض حقوق دختربچهها
نعیمه دوستدار- ۱۰سال است طرحی باعنوان «طرح ملی حجاب مدارس» برای تشویق دختران ۷ تا ۱۲ساله ایرانی به حجاب اجرا میشود. مجری طرح میگوید که تاکنون چند هزار دختر را چادری کرده است.
۱۰ سال است طرحی با عنوان «طرح ملی حجاب مدارس» برای تشویق دختران ۷ تا ۱۲ساله ایرانی به حجاب اجرا میشود. مجری این طرح میگوید که تاکنون چند هزار دختر را چادری کرده است.
یک مرکز که مدیران و برنامهریزان آن همگی روحانی و حامیان آن مراجع تقلید هستند، به نام مرکز «ریحانه النبی»، طرحی را به نام«خوش حجابی» اجرا میکند که پس از اجرای آزمایشی در شهرهای ارومیه، ساری، کاشان، مشهد و قم، به ترتیب در شهرهای تبریز، همدان، اراک، سمنان و تهران نیز اجرا شده است.
طراحان این طرح میگویند که از طریق تشویق افراد باحجاب و شناسایی و حمایت از بانوان خوش حجاب به ترویج حجاب میپردازند.
مرکز ریحانه النبی از دختران ۷ تا ۱۴ ساله در سطح شهر عضوگیری میکند. اعضای طرح «خوش حجابی» کارت عضویت دارند و میتوانند از برنامههای مرکز ریحانة النبی استفاده کنند. وزارت آموزش و پرورش ایران هم این طرح را حمایت میکند و کتابهای خاصی که این مرکز تهیه کرده در مدرسهها توزیع میشود. دختران دبستانی آموزشهای خاص میبینند و در صورت چادری شدن، جوایز متعددی دریافت میکنند. بلیت مجانی برای مراکز فرهنگی و ورزشی و شرکت در برنامههای کودک تلویزیون از امتیازهایی است که به این کودکان داده میشود.
جشن حجاب، آئین چادرگذاری در جشنها، انتخاب برترینهای حجاب، برگزاری راهپیمایی حافظان حجاب در مناطق اجرای طرح و تبلیغ چهره به چهره طلبههای زن از برنامههای مرکز تحقیقات و طراحی حجاب ریحانهالنبی بوده است.
افراد عضو پس از ۱۴ سالگی همچنان در حمایت این مرکز باقی میمانند و در قالب طرحی دیگر با عنوان «نسیم عفاف» با مرکز ریحانة النبی ارتباط خود را حفظ میکنند.
براساس آمارهای مرکز تحقیقات و طرحهای کاربردی حجاب (ریحانه النبی)، طلبههای مستقر در مدارس ابتدایی دخترانه هفت استان ایران، نزدیک به ۱۸ هزار دختربچه بین ۷ تا ۱۲ سال را در سال تحصیلی گذشته آموزش دادهاند و آنها را به پوشیدن چادر تشویق کردهاند.
همین موسسه اعلام کرده که فقط در سال ۱۳۹۰، هزار و ۴۴۰ نفر در شهر تهران و شش هزار و ۸۲۶ نفر در شهرهای مشهد، ارومیه، اصفهان، شیراز، کاشان، ساری و شهرری با آموزشهای طلبههای زن، چادری شدهاند.
از اهدای گل تا دستگیری به خاطر حجاب
از زمان اجباری شدن حجاب در ایران طرحهای مختلفی برای ترویج حجاب در ایران اجرا شده است. برخی از این طرحها ایجابیاند، مانند طرح خوش حجابی یا هدیه دادن چادر و گل به افراد با حجاب و برخی سلبی و تنبیهی.
گشت ارشاد و حراست مراکز و موسسات و دانشگاهها با شیوههای مختلف تنبیهی و با جریمه کردن زنان و دخترانی که «برحجاب» خوانده میشوند، شدیدترین برخوردهای اجتماعی را با زنان داشته و در این میان دختربچهها هم از این برخوردها در امان نیستند. تبلیغات حجاب هم با حمایت رسمی و دولتی دختربچهها را هدف میگیرد.
به عنوان مثال، دولت محمود احمدینژاد با مصوبه کمیسیون تلفیق بودجه سال ۹۱ مجلس، برای ترویج "فرهنگ عفاف و حجاب" بودجهای حداکثر ۱۵میلیارد تومان در سال اختصاص داده بود.
همچنین محمدابراهیم محمدی، مدیرکل فرهنگی و هنری آموزش و پرورش ایران، در زمان ریاست جمهوری احمدی نژاد در سال ۱۳۹۱ در گفتوگو با خبرگزاری فارس اعلام کرده بود که این وزارتخانه قصد دارد برای مدارس دخترانه «کارنامه حجاب» در نظر بگیرد و از آن دسته از مدیران مدارس دخترانه کشور که نسبت به رعایت حجاب در مدارس، توجه بیشتری داشته باشند، تقدیر کند.
بر اساس قانون شرع دختران از ۹ سالگی موظف به رعایت حجابند و در مدارس هم دختربچهها از ۷ سالگی حجاب دارند. در جامعه و خیابان، هر کودک ۹ سالهای ممکن است که با برخورد ماموران مواجه شود.
کودکان دختر در مدرسهها هم از سوی مدیران و معلمان برای رعایت حجاب تحت فشار قرار میگیرند و در صورت رعایت نکردن حجاب با خشونتهایی مثل کم کردن نمره انضباط و تحقیر مواجهاند.
این موارد تنها بخشی از نقض حقوق کودکان دختر به دلیل حجاب اجباری است. علاوه بر اینها دختربچهها به دلیل رعایت حجاب از تفریح و ورزشهای مناسب سن خود باز میمانند و ممکن است دچار انزوا و تحقیر شوند. این گروه از دختربچهها حتی ممکن است از سوی گروههای همسال خود نیز منزوی شوند.
سازمان عدالت در ایران که درباره موارد نقض حقوق بشر در ایران تحقیق میکند، بر اساس موارد مختلف نقض حقوق کودکان دختر به دلیل اجباری بودن حجاب، گزارشی تحلیلی به کمیته حقوق کودک سازمان ملل ارسال کرده است و ضمن ذکر موارد یادشده، خواهان «لغو کلیه قوانین و مقررات تحمیل کننده حجاب اجباری بر زنان و دختران» و «پایان دادن به لزوم رعایت حجاب به عنوان پیش شرط استفاده از حق آموزش و پرورش و مشارکت کامل در فعالیت های فرهنگی، هنری، تفریحی و اوقات فراغت» شده است.
در این گزارش از سازمان ملل خواسته شده که ایران را ملزم به «پایان دادن به آزار و اذیت، سوءاستفاده و بازداشت دختر بچهها به خاطر عدم رعایت حجاب اجباری» کند و ضمانت کند که «این که کودکان در معرض شکنجه و بدرفتاری های دیگر به دلیل نداشتن حجاب یا پوشیدن لباسهای نامناسب (بد حجابی) قرار نمیگیرند.
«شناسایی، محاکمه و مجازات تمام عوامل دولتی و غیردولتی که کودکان را به دلیل لباس و حجاب شان مورد آزار و اذیت و بدرفتاری قرار میدهند» بخش دیگری از مطالباتی است که در این گزارش به آنها پرداخته شده است.
یشتر بخوانید:
نظرها
متنفر از آخوند
تمام دوران کودکی ما با این حجاب اجباری و آزار و اذیتی که از این کثافتها دیدیم نابود شد همش با ترس از کم کردن نمره انضباط و اخراج از مدرسه به خاطر 4 تا تار مو دقیقا به یاد دارم حالا بماند که نوه و توله سگهای خوداشون تو اروپا و آمریکا در حال کثافت کاری و خو شگذرونی بودن خدا ازشون نگذره امیدوارم نسلشون نابود بشه
علی
در مدرسه های بعضی کشورها بدون هیچ آیینی همان روز اول می گویند اجباری همه پسرها باید گراوات راه راه بزنند. هیچ هم اختیاری نیست. از همه جهت هم اجباری است. حتی بدون کراوات داخل مدرسه آدم را راه نمی دهند و بعد پدر و مادر را می خواهند و هزار تا داستان. باز دم ایرانی ها گرم که یک مراسمی اجرا می کنند و یک هدیه ای به بچه ها می دهند. تازه انتخاب بین چادر و مانتو هم هست.
داوود
من مخالف صد در صد حجاب اجباری هستم؛ اما فعالیت های مؤسسات غیردولتی و مردمی، به هیچ کس مربوط نیست. این که کسی یا کسانی از پول خود برای ترویج ارزش هایشان استفاده کنند؛ به هیچ کس مربوط نیست. در کشوری با اکثریت مسلمان هم غیرمنطقی نیست که وزارت آموزش و پرورش هم از این نهادها حمایت کند. ضمناً لطفاً از سر محبت جوسازی نفرمایید. من ساکن ایران هستم و به طور منظم بین دو شهر پرجمعیت کشور تردد دارم. هرگز ممکن نیست مأموران به یک دختر نه ساله به دلیل بدحجابی گیر بدهند.
داوود
دیگر این که همین چند وقت پیش حکمی مبنی بر جریمه نقدی در صورت دست ندادن دانش آموزان مسلمان با معلمان جنس مخالف صادر شد. هر جامعه ای را فرهنگی است. آیا شما بر آنید که فرهنگ خود را تحمیل کنید. البته لازم به ذکر است که بنده بی نهایت با حجاب اجباری و برخورد سلبی با امر حجاب مخالفم.
داوود
ضمن عذرخواهی، متن به طور ناقص ارسال شد که تکمیل شده آن این است: دیگر این که همین چند وقت پیش در سوییس حکمی مبنی بر جریمه نقدی در صورت دست ندادن دانش آموزان مسلمان با معلمان جنس مخالف صادر شد. هر جامعه ای را فرهنگی است. آیا شما بر آنید که فرهنگ خود را تحمیل کنید. البته لازم به ذکر است که بنده بی نهایت با حجاب اجباری و برخورد سلبی با امر حجاب مخالفم.