دستاوردهای تازه جنبش ضد بیکاری در کابل
شهزاده سمرقندی- طرفداران جنبش ضد بیکاری در کابل موفق شدند با زنجیر زدن به درهای ساختمان وزارت کار افغانستان، به عمدهترین خواستههای خود برسند.
طرفداران جنبش ضد بیکاری در کابل موفق شدند با زنجیر زدن به درهای ساختمان وزارت کار افغانستان، به عمدهترین خواستههای خود برسند.
عبدالفتاح رامین عظیمی، یکی از بانیان این جنبش به رادیو زمانه میگوید که در ادامه این اعتراض و در دیدار روز یکشنبه ۳۱ اکتبر با وزیر کار، از آنها خواسته شده حالا که پاسخ مثبت دریافت کردهاند به فعالیت خود پایان بدهند و خیمههای اعتراضی خود را نیز جمع کنند. درخواستی که گروه معترض رد کردهاند و گفتهاند که تا عملی شدن قول و قرارها، خیمههای آنها برجاست و اعتراضهایشان ادامه دارد: «این تقاضا را ما رد کردیم و گفتیم تا زمانی که خواستههای ما عملی نشود خیمهها برپا خواهد ماند. آنها در مقابل به ما گفتند اگر شما همچنان به اعتراض خود ادامه دهید ما این را به این معنا میفهمیم که این جنبش تحت نام ضد بیکاری ماموریت دیگری را دنبال میکند.»
روز یکشنبه گروهی از نمایندگان جنبش ضد بیکاری در کابل درهای وزارت کار را بستند و نگذاشتند کسی وارد آن بشود. آنها معتقدند که «این ساختمان نه وزارت کار که وزارت بیکاریست و وقتی ۱۳ میلیون نفر در کشور بیکار هستند، حاضر شدن سر کار معنا ندارد.»
این تجمع و اقدام اعتراضی آنها به خشونت کشیده شد و تعدادی مورد لت و کوب قرار گرفتند.
عبدالفتاح رامین عظیمی میگوید: «با وجود اینکه با معترضان برخورد خشن شد اما دو نفر از نمایندگان وزارت ما را خواستند، به حرفهای ما گوش دادند و پیشنهادهای خود را نیز مطرح کردند.»
در سایت رسمی وزارت کشور افغانستان درباره دیدار نسرین اوریاخیل، وزیر کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین، با نمایندگان جنبش ضد بیکاری گزارشی منتشر شده که در آن آمده است: «به منظور اشتغالزایی در کشور کمیته ملی کار ایجاد گردیده که در راس آن رئیسجمهوری کشور قرار داشته، وزارت کار، امور اجتماعی، شهدا و معلولین و سایر وزارتهای سکتوری نیز عضو آنند تا در رابطه با تولید شغل و معضل بیکاری اقدامات جدی را روی دست گیرند.»
عظیمی میگوید که در این دیدار رو در رو به ما گفته شد تمام درخواستهای این جنبش را میپذیریم به غیر از بیمه بیکاری.
صحبتهای عبدالفتاح رامین عظیمی را از اینجا بشنوید. او از شروع فعالیت این جنبش و دستاوردهای آن میگوید:
اعضای جنبش ضد بیکاری برنامه دارند در روزهای آینده جلسهای داشته باشند تا به تهدید آلمان به اخراج پناهجویان افغانستانی از این کشور اعتراض کنند.
بخوانید و بشنوید: بازگرداندن پناهجویان افغان به کشورشان: آری یا نه؟
این گروه معتقد است که «ما اینجا همه بیکاریم و اگر امکانی برای بازسازی این کشور باشد ما آماده هستیم. اما چنین امکانی وجود ندارد و پناهجویانی که جان خود را در خطر گذاشته و خود را به خاک امن آلمان رساندهاند، باید همانجا در کنار پناهجویان سوری، عراقی و ایرانی نگه داشته شوند.»
با وجود فعالیت منظم جنبش ضدبیکاری، آیا این جنبش در بین مردم عادی کابل شناخته شده است؟ آیا رسانههای محلی فعالیت و دستاوردهای این جنبش را پوشش میدهند؟
فرهاد زلمی، فعال اجتماعی در کابل است که در گروه جنبش ضد بیکاری عضو نیست. او میگوید که این جنبش تا حدودی از حمایت رسانههای داخلی برخوردار بوده است.
گفتوگو با فرهاد زلمی را از اینجا بشنوید:
حدود دو ماه است که جنبش ضد بیکاری در شهر کابل فعال است و حالا دقت فعالان مدنی دیگر ولایات افغانستان را نیز به خود جلب کرده است. نمایندگان جنبش ضد بیکاری در کابل میگویند که روزانه از فعالان مدنی و اجتماعی دیگر ولایات کشور که علاقهمند به پیوستن به این جنبش اعتراضی هستند، نامه دریافت میکنند.
این جنبش در حال جلب کردن توجه جوانان بیکار و تحصیلکرده کل کشور است. حتی جوانانی که از روستاهای دوردست در جستوجوی کار و فضای امن خود را به کابل رساندهاند، مایل هستند به این جنبش بپیوندند.
به دلایل فرهنگی و امنیتی اما حضور دخترها در این جنبش بسیار کمرنگ است. برخی از دختران انگشتشماری که با برنامههای اعتراضی این جنبش همراهی میکنند، صورت و هویت خود را کاملا مخفی نگه میدارند.
در همین زمینه:
گالری عکس از اعتراض روز یکشنبه جنبش ضد بیکاری در کابل:
[tribulant_slideshow gallery_id="274"]
نظرها
نظری وجود ندارد.