معینی کرمانشاهی، شاعر و ترانه‌سرا درگذشت
او به خاطر تصویرسازی در ترانه‌هایش شهرت داشت. با هنرمندانی مانند پرویز یاحقی همکاری می‌کرد و خوانندگانی مانند دلکش و مرضیه نیز ترانه‌های او را خوانده‌اند.
معینی کرمانشاهی در میان دوستدارانش
معینی کرمانشاهی، شاعر و ترانه‌سرا سه‌شنبه ۲۶ آبان در بیمارستان جم در تهران درگذشت.
رحیم معینی کرمانشاهی در سال‌های دهه ۱۳۳۰ به ترانه‌سرایی روی آورد و با همکاری با رادیو تهران موفق شد مضامین تازه‌ای در ترانه‌های ایرانی وارد کند.
او درباره همکاری‌اش با رادیو تهران به رادیو زمانه گفته است:
«سال ۱۳۳۰ به تهران آمدم. اولین ترانه‌ام را سال ۱۳۳۳ گفتم که همان سال هم اجرا شد. در واقع اول من ترانه‌سرا نبودم. رئیس دفتر و بایگانی رادیو ایران بودم. یک روز یک آقایی آمد پیش من، موزیسین بود. مرا دعوت کرد که روی یک آهنگ، شعری بسازم. مدتی در تهران زیر نظر بودم تا مرحوم رزم‌آرا کشته شد. چون با ملیون ارتباطاتی داشتم و بیکار شده بودم و از بانک سپه مرا بیرون کرده بودند، با شادروان دکتر حسین فاطمی هم خیلی دوست شدم، به‌وسیله ایشان و همراه او به منزل مرحوم مصدق رفتم و دستور داد در اداره تبلیغات زیر نظر نخست‌وزیری استخدام شوم. من آنجا ابتدا مخبر پارلمانی بودم، بعد رئیس بازرگانی خبرگزاری پارس و رئیس اخبار شب شدم. بعد به رادیو رفتم و شدم معاون و سرپرست رادیو.»
معینی کرمانشاهی که دستی هم در نقاشی داشت به خاطر تصویرسازی‌هایش در ترانه شهرت دارد. نخستین متن تصویری معینی با عنوان «آبشار» با موسیقی بزرگ لشگری پیوند خورده و با صدای یاسمین، خواننده معروف آن سال‌ها، به اجرا درآمده است.
پس از «آبشار»، ترانه «طاووس» او در بیان مفهوم زشتی و زیبایی با آهنگی از پرویز یاحقی و با صدای مرضیه شهرت پیدا کرد.
رحیم معینی کرمانشاهی در ترانه‌ای دیگر با عنوان «سروی و بیدی»، علاوه بر تصویرسازی‌های طبیعی، گفت‌وگو را نیز وارد متن کرده است. سرو به بید از آزادگی و استقامت خود می‌گوید که حتی برف زمستان‌ها برگ و برش را نمی‌ریزد و بید پاسخ می‌دهد که اگر افتاده حال و شکسته بال است، ولی از خود سایبانی برای دیگران می‌سازد.
سیمین بهبهانی، غزل‌بانوی شعر ایران درباره معینی کرمانشاهی گفته است که او در عصری که ترانه مظروفی برای مغازله‌ها و معاشقات تکراری بود، موفق شد نمادگرایی را با موفقیت در ترانه تجربه کند.
معینی کرمانشاهی در زمینه موسیقی با هنرمندان برجسته علی تجویدی، پرویز یاحقی و همایون خرم همکاری می‌کرد و خوانندگان نام آشنایی مانند دلکش و مرضیه نیز ترانه‌های او را خوانده‌اند.
او در سال‌های پیش از انقلاب مجموعه‌ای از اشعارش را با عنوان «ای شمع‌ها بسوزید» انتشار داده بود.
«فطرت»، «خورشید شب»، «حافظ برخیز» و دوره منظوم تاریخ ایران با عنوان «شاهکار» از دیگر آثار اوست.
در همین زمینه:
ترانه عاشقانه «آشفته حالی» از معینی کرمانشاهی و با صدای دلکش
نظرها
بهنام
واقعآ متاثر و مناسف شدم ، هنرمند بسیار به نام و برجسته و بی همتایی بود . روحش شاد و یادش گرامی باد .