با انحصار مخالفم، مشارکت مفید است
فرخ نگهدار - قشر مدرن کشور ما به تجربه و به درستی دریافته که در توازن قوای فعلی، شرکت مفیدتر از عدم شرکت است، آقای خامنه‌ای هم به تجربه و به درستی دریافته است که خوشرویی با قشر مدرن بیش از ترشرویی با آنان منافع نظام را تامین می‌کند.
فرخ نگهدار - فعال سیاسی
● بخش بزرگی از جامعه ما، اکثریت بزرگ اقشار مدرن، به انحصار حکومت در دست فقها اعتقادی ندارند. من هم جزو آنها هستم و با این انحصار مخالفم. حرف من و بسیاری فعالان سیاسی این است که همه گروه‌های سیاسی و اجتماعی باید حق انتخاب شدن داشته باشند و حکومت باید تماما انتخابی باشد و این انتخاب برای دوره معین باشد.
برای نزدیک شدن به چنین نظامی در هر انتخابات دو راه وجود دارد: دعوت به شرکت و دعوت به عدم شرکت. من دعوت به شرکت را قبول دارم. چون به تجربه دیده‌ام دعوت به «عدم شرکت» تناسب قدرت را در حکومت به نفع جناح‌هایی بیشتر تغییر می‌دهد که ذوب در ولایت هستند و اعتقادی به حق رای و انتخابات ندارند. جناح‌های دیگری در حکومت هستند که گرچه به هدایت فقها التزام و اعتقاد دارند اما حق انتخاب مردم را هم قبول دارند و تکیه‌گاه اصلی قدرت‌شان هم همین رای مردم است. اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان دو جناح اصلی نظام هستند. تیغ نظارت استصوابی نتوانسته و نمی‌تواند یکی از این دو دسته را حذف، و تضادهای درون نظام را خونین نکند. حکومت نمی‌تواند «انتخابات رقابتی» برگذار نکند. هرچند می‌تواند به تیغ نظارت استصوابی حضور اصلاح‌طلبان را محدود یا تضعیف کند.
قشرهای مدرن در جمهوری اسلامی از حق انتخاب شدن محروم و فقط از حق انتخاب کردن برخوردارند. آنها به دلیل سطح فرهنگی و به دلیل دسترسی بیشتر به رسانه‌های جمعی و اجتماعی اکنون قادر شده‌اند همآهنگ عمل کنند و اراده سیاسی، در حد بیش از ۲۰ میلیون رای همسو، تولید نمایند. آنها قادر شده‌اند از این اراده در جهت حذف جناح‌هایی استفاده کنند که بیشتر متکی بر نظارت استصوابی و کمتر به رای مردم متکی هستند. اگر این اراده قشرهای مدرن در کار نباشد حذف اصلاح‌طلبان، و تسخیر مجلس و دولت توسط افراط گرایان یقین است. و به تجربه دیده‌ایم که این نه به سود کشور است و نه به سود مطالبات قشر مدرن.
● شرکت قشرهای مدرن به دعوت آقای خامنه‌ای صورت نمی‌گیرد. توانمندی آنها به تاثیر گذاری بر نتایج انتخابات است که آنها را به شرکت تشویق می‌کند. آقای خامنه‌ای نیز این وضعیت را می‌بیند و معقولانه تصمیم می‌گیرد با آن مقابله نکند. زیرا مقابله هم شکاف‌های درون حکومت را فعال‌تر می‌کند و هم شکاف‌های میان حکومت و قشر مدرن را. قدرت این قشر در ایران امروز انکار ناکردنی است. همانگونه که قشر مدرن کشور ما به تجربه و به درستی دریافته که در توازن قوای فعلی، شرکت مفیدتر از عدم شرکت است، آقای خامنه‌ای هم به تجربه و به درستی دریافته است که خوشرویی با قشر مدرن بیش از ترشرویی با آنان منافع نظام را تامین می‌کند.
شرط قشر مدرن برای مشارکت اطمینان از تاثیرگذاری بر نتایج انتخابات است. اگر این اطمینان وجود نداشته باشد مشارکت رخ نخواهد داد. این اطمینان در انتخابات ۹۴ واقعا بالاست. شمار نامزدها خود یکی از نشانه‌های آن است. این اطمینان تا آنجاست که این بار ابراز نگرانی از حضور مردم در میان افراط گرایان حاکم را نگران کرده و آنان را به فکر «شرط گذاری» برای تن دادن به نتیجه انتخابات انداخته است.
● اعتبار هر کشور با سطح مشارکت شهروندان در صحنه سیاسی البته مربوط است. در شرایط ثبات سیاسی، و در این دنیای مدرن، معنای سطح مشارکت بالاتر قدرت دفاعی بیشتر است. کشوری که قادر است انتخاباتی رقابتی برگزار کند و این رقابت ثبات سیاسی را بر هم نریزد و شکاف‌های اجتماعی را خونین نکند، در واقع امنیت کشور را در برابر قدرت‌های رقیب تقویت کرده است. همیشه گفته‌ام توانمندی کشور ما در برگزاری انتخابات آزاد صد برابر بیشتر از پروژه هسته‌ای قادر است کشور را برای حضور در رقابت‌های منطقه‌ای و جهانی قدرتمند، و در چشم جهانیان معتبر سازد.
چرا خامنه‌ای موقع انتخابات به یاد مخالفان می‌افتد؟
نظر شیرین عبادی، بوالحسن بنی‌صدر، ژاله وفا، فرخ نگهدار، شهرنوش پارسی‌پور، حسن شریعتمداری، مهران مصطفوی، الاهه بقراط، محمدرضا شالگونی، سهراب مبشری و ... درباره انتخابات
نظرها
کاوه
همانگونه که خود رهبری اذعان به داشتن مخالفین خود و نظام را ابراز کردند و از ایشان برای شرکت در انتخابات دعوت بعمل آوردند چنانچه بگذارند در زمان قانونی تبلیقات کاندیداها گروه های مخالف نظام و رهبری بر روی بنر ها و پوستر های تبلیقاتی خود به عنوان مخالفین نظام و رهبری کاندیدای خود را معرفی کنند دیگر مهم نیست که شورای نگهبان چند نفر از گروه اصلاح طلبان را تائید کرده است کافیست که مخالفین در هر شهر و دیار تنها به آن یکنفر تائید صلاحیت شده اکتفا کنند و رای خود را به آن یکنفر بدهند ، این خود یک رفراندوم بزرگ را بوجود می آورد و به چگونگی دل مشغولی مردم به نظام و رهبری می انجامد چون آن نفرات با بالا ترین ارای بدست آمده شان پاسخ به مردومی بودن یا غیر مردمی بودن نظام را به نمایش می گذارند و این همان خواسته همیشگی مخالفین نظام برای بر پایی یک رفراندوم را محق خواهد کرد . و چنانچه این اجازه را ندهند شرکت در انتخابات معنا و مفهومی در پی نخواهد داشت .