«کتابهای دانشگاهی و کمک درسی بیشترین قربانیان خمیرسازی در ایران»
انبار کردن کتابهای علمی «هزینهبر» است. به همین جهت ناشران کتابهای فروش نرفته را به کارخانههای دستمال کاغذی و مقواسازی بهعنوان «ضایعات» میفروشند.
یک مدیر انتشاراتی میگوید که کتابهای علمی، دانشگاهی و کمک درسی بیشترین قربانیان خمیرسازی در ایران هستند.
داوود آقارضایی، مدیر بازرگانی انتشارات امیرکبیر، امروز سهشنبه ۲۹ دی به خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا) گفت به دلیل آنکه انبار کردن این نوع کتابها «هزینهبر» است، ناشران آنها را به کارخانههای دستمال کاغذی و مقواسازی بهعنوان «ضایعات» میفروشند.
بهگفته او، کارخانههای دستمال کاغذی، کتابها را پس از چربیزدایی و مرکبزدایی، خمیر میکنند تا از آن دستمال تولید شود و کارخانههای مقواسازی نیز پس از خمیر کردن کتاب، آن را ورق کرده و مقواهایی مانند جعبههای شیرینی تهیه میکنند.
آقارضایی گفت در ایران به کتاب بهعنوان «کالایی بیارزش» نگاه میشود و در سبد خرید مردم اولویتهای اصلی مسکن، غذا، پوشاک، تحصیل و آینده فرزندان است و کتاب در «اولویتهای آخر» قرار دارد.
مدیر بازرگانی انتشارات امیرکبیر افزود خمیرسازی کتاب در ایران به این دلیل است که «تولید و تقاضا با یکدیگر سازگار نیست و برای جلوگیری از این روند در صنعت نشر باید تیراژ کتاب را از ۱۵۰۰ به ۵۰۰ نسخه کاهش داد تا براساس نیاز و تقاضای جامعه چاپ مجدد کرد.»
چند روز پیش انتشارات تیمورزاده کتابهای گروه پزشکی خود به ارزش یک میلیارد تومان را روانه کارخانه خمیرسازی کرد. این نشر رقم دریافتی خود از کارخانههای خمیرسازی را تنها ۳۰ میلیون تومان اعلام کرد.
بیشتر بخوانید: خمیر شدن ۱۳ کامیون کتاب آموزشی پزشکی
علیاکبر اشعری، رئیس پیشین کتابخانه ملی ایران، سرانه مطالعه برای هر ایرانی را دو دقیقه در شبانهروز اعلام کرده بود.
بر اساس آمار سازمان اسناد ملی ایران، ژاپن در رده اول مطالعه جهان قرار دارد که میانگین مطالعه آن بهطور متوسط ۹۰ دقیقه در روز است.
در ایران تیراژ کتاب نسبت به جمعیت آن نیز پایین است. تیراژ کتاب از سه هزار جلد در دهههای ۵۰ و حتی ۶۰ خورشیدی به کمتر از ۵۰۰ عدد در سالهای اخیر رسیده است. هفته گذشته نیز رسانههای ایران از انتشار کتابی خبر دادند که تیراژ آن تنها ۲۰ جلد بوده است.
نظرها
نظری وجود ندارد.