فراخوان برای آزادی فوری امید کوکبی، خطاب به دبیر‌کل سازمان ملل متحد

فراخوانی برای آزادی امید کوکبی، خطاب به دبیرکل سازمان ملل، بان کی مون، با امضای فیزیکدان‌ها، استادهای دانشگاه، وکلای سرشناس حقوق بشر، هنرمندان، روزنامه‌نگاران، کنشگران و دیگر شهروندان آماده شده است. در این فراخوان آمده است که امید کوکبی، فیزیکدان و دانشجوی دکترا در دانشگاه تگزاس در آستین با اتهامات بی‌اساس در زندان است. او به غیر اینکه حبس و تبعیض مذهبی و قومی را تحمل کرده، از دسترسی قانونی به وکیل و محاکمه عادلانه نیز محروم بوده است.

فراخوان با توجه به ابتلای کوکبی به سرطان کلیه و با توجه به اینکه پزشکان طی جراحی یک تومور بدخیم را از کلیه راست او خارج کرده‌اند، خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط امید کوکبی است؛ چراکه پزشکان زندان را برای وضعیت سلامت کوکبی مناسب نمی‌دانند.

فراخوان آزادی فوری امید کوکبی را امضاء کنید

متن فراخوان

عالیجناب بان کی مون، دبیر‌کل سازمان ملل متحد،

ما امضاکنندگان زیر از سراسر جهان، شما را به‌خاطر پاسداشت انسانیت و نیز از جهت مسئولیت‌تان به‌عنوان بالاترین مقام رسمی سازمان ملل متحد خطاب قرار می‌دهیم تا در برابر بی‌عدالتی واکنش نشان دهید.

امید کوکبی، متولد ۱۹۸۲، فیزیکدان ایرانی و دانشجوی دوره فوق دکترای فیزیک اتمی با تمرکز بر پژوهش‌های لیزری در دانشگاه تگزاس است. در سال ۲۰۱۱ او به قصد دیدار خانواده‌اش به ایران بازگشت، اما در یازدهم ژانویه همان سال هنگام خروج از ایران در فرودگاه بازداشت شد. او به ده سال زندان محکوم شد و هم‌اکنون دوران محکومیت خود را می‌گذراند.

سبب اصلی حبس امید کوکبی، امتناع او از همکاری با پروژه‌های نظامی جمهوری اسلامی ایران است. او بر پایه اتهاماتی واهی همچون رابطه با دانشگاه‌ها و مراکز علمی خارج از کشور محکوم شده است. او به‌جای زیر پا گذاشتن اصول اخلاقی خود مبنی بر عدم بهره‌گیری از دانش علمی‌اش در راه مقاصد ویرانگر و با مقاومت در برابر فشارها و حتی تحمل زندان، موضعی قدرتمند و قهرمانانه اتخاذ کرد. بسیاری از نهادها با اعطای جوایز حقوق بشری به امید کوکبی، احترام خود را به او نشان داده‌اند. او یک دانشجوی برجسته فیزیک است، بدون هیچ‌گونه سابقه‌ای از فعالیت سیاسی و اکنون با صدمات روانی و بدنی مخاطره‌آمیزی دست و پنجه نرم می‌کند.

امید کوکبی به مدت دو سال به بیماری حاد کلیوی مبتلا شده بود، در حالی که مقامات رسمی زندان از دسترسی او به درمان پیشرفته پزشکی جلوگیری به عمل آوردند. ما با خبری بُهت‌آور طی چند روز گذشته مواجه شده‌ایم: وکیل امید اعلام کرد که متاسفانه در بدن او نوعی از سرطان کلیه (کارسینوم سلول کلیوی) تشخیص داده شده که ناشی از غده بدخیمی در کلیه راست اوست. امید به نحو اضطراری تحت عمل جراحی نفرکتومی قرار گرفت و کلیه راست او برداشته شد. جمهوری اسلامی ایران مسئول سلامتی امید است و باید پاسخگوی هر اتفاق ناگواری برای او باشد. با توجه به موقعیت علمی امید به‌عنوان یک ایرانی با تخصص ویژه و حساس، و آن‌چنانکه او خودش در نامه‌ای به رئیس دستگاه قضایی اظهار داشته، این نگرانی جدی وجود دارد که اراده‌ای پنهان در پیکره قدرت سیاسی نخواهد که او در بیرون از زندان زنده باشد.

وضعیت جسمی امید کوکبی به گونه‌ای است که نمی‌بایست دیگر در زندان باقی بماند و تعویق آزادی او می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری برای سلامتی‌اش در پی داشته باشد. جمهوری اسلامی ایران باید وادار به آزادی امید شود و خانواده او باید خودشان تصمیم بگیرند که در کجا معالجات فرزندشان را ادامه دهند.

هدف ما به عنوان نویسندگان این نامه برانگیختن توجه شما به پرونده امید کوکبی است. ما خواستار آن هستیم که از همه ابزارهای ممکن برای آزادی امید از زندان بهره گرفته شود.

لینک کارزار برای پشتیبانی از امید کوکبی با نزدیک ۱۶ هزار امضا به این نامه ضمیمه شده است. این جنبش بزرگ برای حمایت از امید (با بیش از ۳۰۰ هزار هشتگ ‪#‎freeomid‬ در مدت تنها چند روز)، اثبات می‌کند که توقع بزرگی از شما در سطح افکار عمومی وجود دارد تا در این مورد اقدام فوری به عمل آورید.

ما منتظر اقدام مطلوب شما برای نجات زندگی امید هستیم.

با بهترین درودها

پیوست - امضاکنندگان نامه:

شیرین عبادی، حقوقدان و فعال حقوق بشر، بنیانگذار مرکز مدافعان حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح در سال ۲۰۰۳
نسرین ستوده، حقوقدان و فعال حقوق بشر
محمد ملکی، رئیس سابق دانشگاه تهران و کنشگر اجتماعی
جعفر پناهی، کارگردان
خاویر ال-خاقه، مدیر ارشد حقوقی، بنیاد حقوق بشر
سونیا پابان، دانشیار فیزیک در دانشگاه تگزاس
جان کلیچ، استادیار فیزیک در دانشگاه تگزاس
محمد مصطفایی، وکیل حقوق بشری و مدیر در سازمان رواداری جهانی
محمود امیری مقدم، استاد علوم اعصاب مولکولی در دانشگاه اسلو و فعال حقوق بشر
عمار ملکی، دانشیار علوم سیاسی در دانشگاه تیلبورگ
مهدی مرعشی، نویسنده و استاد بازنشسته زبان فارسی و زبان‌شناسی
آرام حسامی، استاد علوم سیاسی در دانشگاه مونتگمری
رضا فرخفال، هماهنگ کننده و آموزگار زبان فارسی در دانشگاه کلورادو
محمد یعقوبی، نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر
رودی بختیار، تهیه‌کننده تلویزیون و روزنامه‌نگار
مهناز پراکند، حقوقدان و فعال حقوق بشر
افروز مغزی، وکیل حقوق بشری
منصوره شجاعی، نویسنده و فعال حقوق بشر
پرستو فروهر، هنرمند و نویسنده و فعال حقوق بشر
رضا علامه‌زاده، کارگردان
الهه امانی، صاحب کرسی در انجمن‌های جهانی شبکه بین فرهنگی زنان و مدیر فناوری در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا
سهند طهماسبی، نوروسایکولوژیست در دانشگاه بریتیش کلمبیا و دستیار تحقیقات بالینی در مرکز بیماری‌های عفونی ونکوور
بیژن میرعمادی، استاد بازنشسته فیزیک و پژوهشگر علمی در دانشگاه سایمون فریزر، بنیانگذار و رئیس سابق مدرسه مهندسی در دانشگاه اهواز
کاظم علمداری ، استاد باز نشسته جامعه شناسی، دانشگاه ایالتی کالیفرنیا
نیره توحیدی، استاد و رئیس سابق دپارتمان جنسیت و مطالعات زنان و مدیر مطالعات خاورمیانه و اسلام شناسی در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا
تامار عیلام گیندین، ایران‌شناس
مسیح علی‌نژاد، روزنامه‌نگار
رضا خندان، فعال حقوقی
مرتضی نگاهی، نویسنده و روزنامه‌نگار
شیرین فامیلی، روزنامه‌نگار
احمد رافت، روزنامه‌نگار
دریا صفایی، فعال حقوق زنان
حمیدرضا ظریفی‌نیا، روزنامه‌نگار
ناهید غنی، دانشیار پژوهشی در تاریخ، دانشگاه سایمون فریزر
مهران براتی، سیاستمدار و پژوهشگر در دانشگاه آزاد برلین
شهرزاد سپانلو، هنرمند
شاهرخ مشکین‌قلم، هنرمند
فرشته مولوی، نویسنده
ساناز فتوحی، نویسنده
مژده شمسایی، هنرمند
سهیل پارسا، کارگردان، نویسنده و بازیگر
مائده سلطانی، فعال حقوق بشر
مریم حسین‌خواه، فعال حقوق بشر
لیدا حسینی‌نژاد، روزنامه‌نگار
حسن نایب‌هاشم، فعال حقوق بشر
علی خردپیر، روزنامه‌نگار
جمیله ندایی، فیلمساز آزاد و کارگردان تئاتر
فاطی محمدی، بازیگر
حمید احیا، کارگردان تئاتر، بازیگر و مترجم
حسین شرنگ، نویسنده و شاعر
سهیل عزیزی، بازیگر تئاتر
مهرداد آرین‌نژاد، مدیر جشنواره تیرگان
شاهرخ حیدری، کاریکاتوریست
اسکات آماندولا، نوازنده جاز
فاطمه اختصاری، شاعر
مهدی موسوی، شاعر
شادی یوسفیان، هنرمند
پتکین آذرمهر، وبلاگنویس و تهیه‌کننده تلویزیون
افشین نریمان، مجری و تهیه‌کننده تلویزیون
سام قندچی، روزنامه‌نگار
پویا جهاندار، فعال حقوق بشر
پژمان اکبرزاده، نوازنده، روزنامه‌نگار و تهیه‌کننده رادیو
محمدتقی کروبی، مشاور حقوقی در بنیاد پژوهش‌های ابن‌سینا و عضو کمیته اخلاق زیستی و حقوق
مریم فقیه ایمانی، رئیس مرکز دیپلماسی فرهنگی و توسعه
دامون گلریز، مدرس علوم کاربردی در دانشگاه لاهه و عضو گروه پژوهشی امنیت، صلح و عدالت بین‌الملل.
احمد پوری، بنیانگذار و مدیر پرایم، مشارکت‌جوی امور پناهندگان در اروپای چندفرهنگی
پوریا علیمرادی، دانشجوی دکترای مطالعات ایرانی در دانشگاه تورنتو
آویده مطمئن‌فر، روزنامه‌نگار و هنرمند
شیما کلباسی، شاعر و فیلمساز و فعال حقوقی
نظام میثاقی، پزشک و فعال حقوق مدنی
سپیده شکری‌پور، کاندیدای دکتری در دانشکده هنر و علوم انسانی، دانشگاه لاوال
مسعود مسجودی
اشکان منفرد
دانیال جعفری
سعید حسین‌پور
امیر یحیی آیت‌اللهی
بهزاد مهرانی
لیلی نیکونظر
نسرین افضلی
اشکان صفایی
مهدی جلالی تهرانی
سعید قاسمی‌نژاد
علی اشتری
سلمان سیما
محمد ایزدی
امیر حسین اعتمادی
آرش سبحانی
برزومهر طلوعی
یوحنا نجدی
عماد مولائی‌نژاد
نینا وباب
امین ریاحی
و قریب به شانزده هزار امضاکننده از سراسر جهان.

منبع: کارزار آزادی امید کوکبی