تاریخ و تمدن باستانی ایران در کتابهای درسی انگلیس
<p>ایرج ادیب‌زاده - فرهنگ و تمدن ایران بال‏های خود را می‌‏گستراند، به‏ویژه در خارج از مرز‏های کشور. پایداری و پایبندی فرهنگی ایرانیان در زمینه‏ی گسترشِ پایه‏های فرهنگی و تمدن، زبان، شعر، رمان، نقاشی، موسیقی و نمایش به‏بار نشسته است. همان‏هایی که پناهگاه هویت ایرانیان هستند.</p> <!--break--> <p><a href="http://www.zamahang.com/podcast/2010/20110624_IRANSHENASI_MADARESE_ENGLISH_2012_Iraj.mp3 "><img alt="" align="middle" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/musicicon.jpg" /></a></p> <p>تلاش‏های فرهنگی ایرانی‏‌ها به‏بار می‌‏نشیند. تازه‏‌ترین خبر‌ها از انگلیس می‌‏آید. با فعالیت‏های فرهنگی و سرمایه‏گذاری «بنیاد میراث ایران» که مرکزی است مستقل و غیر سیاسی، آموزش زبان فارسی که در این کشور تعطیل شده بود، بار دیگر به یکی از زبان‏های انتخابی مدارس انگلیس تبدیل می‌‏شود. <br /> مهم‏‌تر این است ‏که با تلاش این بنیاد، ایران‏‌شناسی، شامل تاریخ و تمدن باستانی ایران، در کنار فرهنگ‏های رم و یونان، در کتاب‏های درسی انگلیس گنجانده می‌‏شود. از سال ۲۰۱۲ ایران‏‌شناسی نیز در مدارس انگلیس تدریس می‌‏شود.</p> <p> به دعوت «انجمن فرهنگی توسعه و تجدد در پاریس» آقای وحید علاقبند و همسرشان، از بنیان‏گذاران «بنیاد میراث ایران»، برای معرفی جایگاه فرهنگی و فعالیت‏های این بنیاد، طی ۱۶ سال گذشته، به پاریس آمده بودند. <br /> </p> <p>آقای وحید علاقبند، در گفت‏وگویی ویژه با زمانه، از هدف‏های «بنیاد میراث فرهنگ» ایران می‌‏گوید:</p> <p> <br /> <img alt="" align="left" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/ADIBFARS01.jpg" />وحید علاقبند - «بنیاد میراث فرهنگ ایران» حدود ۱۶ سال پیش تأسیس شده است. وظیفه‏ی این بنیاد حفظ، حمایت و توسعه‏ی فرهنگ و هنر و تاریخ باستان ماست. این‌کار را یک مقدار از طریق حمایت مؤسساتی که در ایران‏‌شناسی فعال هستند، انجام می‌‏دهیم، مقداری هم از طریق نشر کتاب، برقراری کنفرانس‏‌ها، برپایی نمایشگاه‏های مختلف و درگیر بودن با مؤسساتی که آن‏‌ها هم در برنامه‏ی کارشان، توسعه‏ی ایران‏‌شناسی و شناخت بهتر فرهنگ و تاریخ و هنر ایران قرار دارد. تاریخ ایران را به چهار دوره تقسیم کرده‏ایم: یک دوره‏ی آن دوره‏ی ایران باستان است که تا قرن هفتم پیش از میلاد را شامل می‌‏شود. بعد تاریخ دوره‏ی اسلامی و بعد از آن تاریخ ایران مدرن است که ما از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۷۹ را تاریخ مدرن ایران نام گذاشته‏ایم. بعد هم تاریخ معاصر است که از سال ۱۹۸۰ به بعد را شامل می‌‏شود.<br /> </p> <p> </p> <p>● جایگاه فعالیت‏های فرهنگی بنیاد میراث ایران چیست؟ <br /> </p> <p> </p> <p>جامعه‏ی بسیار بزرگی از ایرانیان مقیم خارج هستند. ما هیچ وقت در تاریخ‏مان، به این صورت تاریخچه‏ی مهاجرت نداشته‏ایم. به‌نظر ما، ارتباط معنوی این چندین میلیون ایرانی که خارج از ایران زندگی می‌‏کنند، به‏خصوص فرزندان ما، با سابقه‏شان، پیشینه‏ی پدرانشان و تاریخ مملکت‏شان بسیار واجب و ضروری است. یک محور حرکت ما این است که ایرانیان مقیم خارج با گذشته‏ی خودشان در تماس باشند و افتخار کنند به فرهنگ و تاریخی که داریم. دلیل دیگری که فکر می‌‏کنیم وجودمان شاید وجود مؤثری باشد، این است که از بعد از انقلاب، چون ارتباط ایران با دولت‏های خارج قطع شد، ارتباط ایران با دانشگاه‏‌ها و مؤسسات تحقیقاتی خارج هم قطع شد و پروژه‏های ایران‏‌شناسی و مطالعات مربوط به ایران در دانشگاه‏های مختلف، موز‏‌ها و مؤسسات فرهنگی و علمی، به خاطر نبودن بودجه، در عمل متوقف شد. حتی تدریس زبان فارسی در انگلستان که تا سال ۱۹۸۰ میلادی، به مدت حدود ۴۰ سال ادامه داشت، قطع شد. برای این‏که بودجه‏های آن را قطع کردند. ما دیدیم اگر ما ایرانی‏های مقیم خارج کاری در این زمینه انجام ندهیم، کار فرهنگی و تحقیقاتی‏ئی که در خارج می‌‏شود، ممکن است مقداری متوقف بشود. بنابراین جهت کارمان مقداری هم این است که بتوانیم از این فعالیت‏‌ها حمایت کنیم. <br /> </p> <p> </p> <p>●مهم‏‌ترین فعالیت‏های فرهنگی بنیاد در این ۱۶ سال را در چه زمینه‏ای می‌‏دانید؟ <br /> </p> <p> </p> <p><img alt="" align="left" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/ADIBFARS02.jpg" />اولین نمایشگاهی که ما در انگلستان برپا کردیم، نمایشگاهی درباره‌ی تاریخ قاجار در ایران بود که در آن نمایشگاه، سمپوزیوم و کنفرانس‏های متعددی در رابطه با شناخت ایران در دوره‏ی قاجار برگزار کردیم. چندین برنامه‏ی سینمایی هم داشتیم که در آن برنامه‌ها فیلم‌هایی از سینمای معاصر ایران را به نمایش درآوردیم. همچنین نمایشگاه بسیار جامعی درباره‌ی به ایران در دوران هخامنشی در موزه‏ی بریتانیا برگزار کردیم که شاید بزرگ‏‌ترین نمایشگاهی بود که در قلمرو تاریخ و فرهنگ ایران، در خارج، در ۵۰ سال گذشته برقرار شد. موزه‏ی بریتانیا اظهار می‌‏کند که پرفروش‏‌ترین نمایشگاهی بوده است که در خارج داشته است. اخیراً باز در موزه‏ی بریتانیا نمایشگاهی درباره‌ی ایران در دوره‏ی صفویه‏ داشتیم با عنوان «شاه‏ عباس، بازسازی ایران» و موضوع آن تاریخ صفویه و اهمیت آن در ایران امروز بود. دیجیتالیزیشن یا تهیه‏ی آرشیو الکترونیک از کتاب‏‌ها و موسیقی ایران یکی از کارهای دیگری است که داریم انجام می‌‏دهیم. در پروژه‏ی «گل‏‌ها»، با کمک کتابخانه‏ی بریتانیا، تقریباً تمام آرشیو این برنامه را جمع کرده‏ایم که کلاسه‏بندی شده و به زودی روی اینترنت می‌‏رود که در همه‏ جای دنیا بتوانند از آن استفاده کنند. این آرشیو طبقه‏بندی شده است و موسیقی آن در دستگاه‏های مختلف نوشته و توضیح داده می‌‏شود. <br /> </p> <p> </p> <p>● با گسترش تقاضا‌ برای آموزش و فراگیری زبان فارسی، بنیاد میراث ایران چه قدم‏هایی در این زمینه برداشته است؟ <br /> </p> <p> </p> <p>فکر می‌‏کنیم اگر زبان فارسی را نتوانیم تدریس کنیم و ادامه بدهیم، ایران‏‌شناسی کار بسیار مشکلی خواهد بود. بنابر این مؤسساتی هستند که آموزش زبان پارسی را چه در دوره‏های دبستان و چه دبیرستان انجام می‌‏دهند. ما شاید حدود ۱۵ سال است که به این مؤسسات کمک مالی می‌‏کنیم که بتوانند برنامه‏شان را پیش ببرند. در رابطه با دانشگاه‏‌ها هم حداقل سه کرسی زبان فارسی در طی سه سال گذشته، در دانشگاه‏های انگلیس و یک کرسی دانشگاه در امریکا برقرار کرده‏ایم. <br /> </p> <p> </p> <p><img alt="" align="left" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/ADIBFARS03.jpg" />●بودجه‏ی بنیاد شما چگونه تأمین می‌‏شود؟ <br /> </p> <p> </p> <p>بودجه‏ی ما از سه منبع تأمین می‌شود. قسمت ثابت بودجه‏ی ما کمک‏های سالیانه‏ای است که اعضای ۱۵ نفره‏ی هیأت مدیره، به‌طور بلاعوض در اختیار بنیاد قرار می‌‏دهند. یک میهمانی سالیانه‏ی نوروز داریم که منابع مالی بسیار قابل توجهی را هم‏وطنانی که در آن مراسم شرکت می‌‏کنند، در اختیار بنیاد می‌‏گذارند. گروهی هم از علاقمندان به ایران و افراد و یا مؤسساتی که کارشان حمایت از فعالیت‏هایی مانند فعالیت‌های ماست، وجود دارند که از آن‏‌ها که همه غیرسیاسی و غیردولتی هستند هم سالیانه کمک می‌‏گیریم. ایرانیان مقیم خارج نیز به این بنیاد کمک می‌‏کنند. سیاست ما این است که از هیچ نوع کمک دولتی، چه در ایران و چه در خارج استفاده نکنیم و تا به امروز هم از چنین کمک‌هایی استفاده نکرده‏ایم. <br /> </p> <p> </p> <p>●با فعالان فرهنگی ایران در داخل کشور هم ارتباطی دارید؟ <br /> </p> <p> </p> <p>ما با ایران بی‏ارتباط نیستیم. با دانشگاه‌های ایران و با سازمان میراث فرهنگی در تماس هستیم. ما خودمان را از نظر معنوی از ایران و افرادی که در ایران در این‌کار و برنامه هستند، جدا نمی‌‏دانیم. در کنفرانس‏های‏مان از دانشگاه‏های ایران، اساتید و افراد مختلفی شرکت می‌‏کنند. من دقیقاً نمی‌دانم در ایران چه فعالیت‏هایی در این زمینه می‌‏شود، ولی سابقه این‏طور بوده که دولت از این برنامه‏های <img alt="" align="left" src="http://www.zamaaneh.com/pictures-new/ADIBFARS04.jpg" />فرهنگی حمایت می‌‏کرده است. در خارج، فرهنگ حمایت خصوصی از پروژه‏های فرهنگی، فرهنگ بسیار عمیقی است و شاید یکی دو قرن است که این‌کار در اینجا دارد انجام می‌‏شود. برنامه‏ی ما این است که آن کاری را که در خارج می‌‏توانیم انجام بدهیم، به انجام برسانیم و هر نوع همکاری‏‌یی هم که بتوانیم با محققانی که در ایران کار می‌‏کنند و راجع به پروژه‏های ما با ما هم‏فکر و هم‏گام هستند، خارج از بحث اختلاف نظر سیاسی یا اتفاق نظر سیاسی انجام بدهیم. دلیل این‏که بنیاد میراث فرهنگی ایران یک مؤسسه‏ی غیرسیاسی است، این است که بتواند فرای اختلاف نظر سیاسی، با تمام جوامع در تماس باشد و وظیفه‏اش را انجام بدهد. <br /> </p> <p> </p> <p>●بنیاد شما جایزه‏ای هم برای کسانی که در راه فرهنگ ایران کار می‌‏کنند، در نظر گرفته است. چه راه‌هایی برای سنجش این فعالیت‏‌ها و ارزیابی آنها وجود دارد؟ <br /> </p> <p> </p> <p>بنیاد یک کمیته‏ی آکادمیک دارد که متشکل از مهم‏‌ترین ایران‏شناسانی است که در اروپا حضور دارند. با ایران‏‌شناسان مقیم امریکا و ایران هم مرتب در تماس هستیم. جایزه‏ای را از امسال برقرار کرده‏ایم که چه در ایران و چه در خارج، هر کس که در زمینه‏ی ایران‏‌شناسی و توسعه‏ی فرهنگ و هنر ایران، نقش به‏سزایی را ایفا کند، نام او به عنوان کاندیدا به این کمیته که کمیته‏ی آکادمیکی مستقل از هیأت مدیره‏ی ماست، داده می‌‏شود. این کمیته‏ در بین افرادی که خودشان با آن‏‌ها در تماس هستند، یک نفر را انتخاب می‌‏کنند و نوروز هر سال جایزه‏ای تقدیم‏شان می‌‏شود.</p> <p>بنیاد میراث ایران در حال حاضر با چند نهاد مهم فرهنگی پاریس، از جمله موزه‏ی لوور، کالج فرانسه collège de France – مؤسسه‌ی بزرگ آموزشی و پژوهشی فرانسه - و چند مؤسسه‏ی فرهنگی برای همکاری‏های فرهنگی و پشتیبانی از مطالعات ایرانی در زمینه‏ی فرهنگ، هنر و تاریخ ایران در پایتخت فرانسه، وارد مذاکره شده است.<br /> </p>
ایرج ادیبزاده - فرهنگ و تمدن ایران بالهای خود را میگستراند، بهویژه در خارج از مرزهای کشور. پایداری و پایبندی فرهنگی ایرانیان در زمینهی گسترشِ پایههای فرهنگی و تمدن، زبان، شعر، رمان، نقاشی، موسیقی و نمایش بهبار نشسته است. همانهایی که پناهگاه هویت ایرانیان هستند.
تلاشهای فرهنگی ایرانیها بهبار مینشیند. تازهترین خبرها از انگلیس میآید. با فعالیتهای فرهنگی و سرمایهگذاری «بنیاد میراث ایران» که مرکزی است مستقل و غیر سیاسی، آموزش زبان فارسی که در این کشور تعطیل شده بود، بار دیگر به یکی از زبانهای انتخابی مدارس انگلیس تبدیل میشود.
مهمتر این است که با تلاش این بنیاد، ایرانشناسی، شامل تاریخ و تمدن باستانی ایران، در کنار فرهنگهای رم و یونان، در کتابهای درسی انگلیس گنجانده میشود. از سال ۲۰۱۲ ایرانشناسی نیز در مدارس انگلیس تدریس میشود.
به دعوت «انجمن فرهنگی توسعه و تجدد در پاریس» آقای وحید علاقبند و همسرشان، از بنیانگذاران «بنیاد میراث ایران»، برای معرفی جایگاه فرهنگی و فعالیتهای این بنیاد، طی ۱۶ سال گذشته، به پاریس آمده بودند.
آقای وحید علاقبند، در گفتوگویی ویژه با زمانه، از هدفهای «بنیاد میراث فرهنگ» ایران میگوید:
وحید علاقبند - «بنیاد میراث فرهنگ ایران» حدود ۱۶ سال پیش تأسیس شده است. وظیفهی این بنیاد حفظ، حمایت و توسعهی فرهنگ و هنر و تاریخ باستان ماست. اینکار را یک مقدار از طریق حمایت مؤسساتی که در ایرانشناسی فعال هستند، انجام میدهیم، مقداری هم از طریق نشر کتاب، برقراری کنفرانسها، برپایی نمایشگاههای مختلف و درگیر بودن با مؤسساتی که آنها هم در برنامهی کارشان، توسعهی ایرانشناسی و شناخت بهتر فرهنگ و تاریخ و هنر ایران قرار دارد. تاریخ ایران را به چهار دوره تقسیم کردهایم: یک دورهی آن دورهی ایران باستان است که تا قرن هفتم پیش از میلاد را شامل میشود. بعد تاریخ دورهی اسلامی و بعد از آن تاریخ ایران مدرن است که ما از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۷۹ را تاریخ مدرن ایران نام گذاشتهایم. بعد هم تاریخ معاصر است که از سال ۱۹۸۰ به بعد را شامل میشود.
● جایگاه فعالیتهای فرهنگی بنیاد میراث ایران چیست؟
جامعهی بسیار بزرگی از ایرانیان مقیم خارج هستند. ما هیچ وقت در تاریخمان، به این صورت تاریخچهی مهاجرت نداشتهایم. بهنظر ما، ارتباط معنوی این چندین میلیون ایرانی که خارج از ایران زندگی میکنند، بهخصوص فرزندان ما، با سابقهشان، پیشینهی پدرانشان و تاریخ مملکتشان بسیار واجب و ضروری است. یک محور حرکت ما این است که ایرانیان مقیم خارج با گذشتهی خودشان در تماس باشند و افتخار کنند به فرهنگ و تاریخی که داریم. دلیل دیگری که فکر میکنیم وجودمان شاید وجود مؤثری باشد، این است که از بعد از انقلاب، چون ارتباط ایران با دولتهای خارج قطع شد، ارتباط ایران با دانشگاهها و مؤسسات تحقیقاتی خارج هم قطع شد و پروژههای ایرانشناسی و مطالعات مربوط به ایران در دانشگاههای مختلف، موزها و مؤسسات فرهنگی و علمی، به خاطر نبودن بودجه، در عمل متوقف شد. حتی تدریس زبان فارسی در انگلستان که تا سال ۱۹۸۰ میلادی، به مدت حدود ۴۰ سال ادامه داشت، قطع شد. برای اینکه بودجههای آن را قطع کردند. ما دیدیم اگر ما ایرانیهای مقیم خارج کاری در این زمینه انجام ندهیم، کار فرهنگی و تحقیقاتیئی که در خارج میشود، ممکن است مقداری متوقف بشود. بنابراین جهت کارمان مقداری هم این است که بتوانیم از این فعالیتها حمایت کنیم.
●مهمترین فعالیتهای فرهنگی بنیاد در این ۱۶ سال را در چه زمینهای میدانید؟
اولین نمایشگاهی که ما در انگلستان برپا کردیم، نمایشگاهی دربارهی تاریخ قاجار در ایران بود که در آن نمایشگاه، سمپوزیوم و کنفرانسهای متعددی در رابطه با شناخت ایران در دورهی قاجار برگزار کردیم. چندین برنامهی سینمایی هم داشتیم که در آن برنامهها فیلمهایی از سینمای معاصر ایران را به نمایش درآوردیم. همچنین نمایشگاه بسیار جامعی دربارهی به ایران در دوران هخامنشی در موزهی بریتانیا برگزار کردیم که شاید بزرگترین نمایشگاهی بود که در قلمرو تاریخ و فرهنگ ایران، در خارج، در ۵۰ سال گذشته برقرار شد. موزهی بریتانیا اظهار میکند که پرفروشترین نمایشگاهی بوده است که در خارج داشته است. اخیراً باز در موزهی بریتانیا نمایشگاهی دربارهی ایران در دورهی صفویه داشتیم با عنوان «شاه عباس، بازسازی ایران» و موضوع آن تاریخ صفویه و اهمیت آن در ایران امروز بود. دیجیتالیزیشن یا تهیهی آرشیو الکترونیک از کتابها و موسیقی ایران یکی از کارهای دیگری است که داریم انجام میدهیم. در پروژهی «گلها»، با کمک کتابخانهی بریتانیا، تقریباً تمام آرشیو این برنامه را جمع کردهایم که کلاسهبندی شده و به زودی روی اینترنت میرود که در همه جای دنیا بتوانند از آن استفاده کنند. این آرشیو طبقهبندی شده است و موسیقی آن در دستگاههای مختلف نوشته و توضیح داده میشود.
● با گسترش تقاضا برای آموزش و فراگیری زبان فارسی، بنیاد میراث ایران چه قدمهایی در این زمینه برداشته است؟
فکر میکنیم اگر زبان فارسی را نتوانیم تدریس کنیم و ادامه بدهیم، ایرانشناسی کار بسیار مشکلی خواهد بود. بنابر این مؤسساتی هستند که آموزش زبان پارسی را چه در دورههای دبستان و چه دبیرستان انجام میدهند. ما شاید حدود ۱۵ سال است که به این مؤسسات کمک مالی میکنیم که بتوانند برنامهشان را پیش ببرند. در رابطه با دانشگاهها هم حداقل سه کرسی زبان فارسی در طی سه سال گذشته، در دانشگاههای انگلیس و یک کرسی دانشگاه در امریکا برقرار کردهایم.
●بودجهی بنیاد شما چگونه تأمین میشود؟
بودجهی ما از سه منبع تأمین میشود. قسمت ثابت بودجهی ما کمکهای سالیانهای است که اعضای ۱۵ نفرهی هیأت مدیره، بهطور بلاعوض در اختیار بنیاد قرار میدهند. یک میهمانی سالیانهی نوروز داریم که منابع مالی بسیار قابل توجهی را هموطنانی که در آن مراسم شرکت میکنند، در اختیار بنیاد میگذارند. گروهی هم از علاقمندان به ایران و افراد و یا مؤسساتی که کارشان حمایت از فعالیتهایی مانند فعالیتهای ماست، وجود دارند که از آنها که همه غیرسیاسی و غیردولتی هستند هم سالیانه کمک میگیریم. ایرانیان مقیم خارج نیز به این بنیاد کمک میکنند. سیاست ما این است که از هیچ نوع کمک دولتی، چه در ایران و چه در خارج استفاده نکنیم و تا به امروز هم از چنین کمکهایی استفاده نکردهایم.
●با فعالان فرهنگی ایران در داخل کشور هم ارتباطی دارید؟
ما با ایران بیارتباط نیستیم. با دانشگاههای ایران و با سازمان میراث فرهنگی در تماس هستیم. ما خودمان را از نظر معنوی از ایران و افرادی که در ایران در اینکار و برنامه هستند، جدا نمیدانیم. در کنفرانسهایمان از دانشگاههای ایران، اساتید و افراد مختلفی شرکت میکنند. من دقیقاً نمیدانم در ایران چه فعالیتهایی در این زمینه میشود، ولی سابقه اینطور بوده که دولت از این برنامههای فرهنگی حمایت میکرده است. در خارج، فرهنگ حمایت خصوصی از پروژههای فرهنگی، فرهنگ بسیار عمیقی است و شاید یکی دو قرن است که اینکار در اینجا دارد انجام میشود. برنامهی ما این است که آن کاری را که در خارج میتوانیم انجام بدهیم، به انجام برسانیم و هر نوع همکارییی هم که بتوانیم با محققانی که در ایران کار میکنند و راجع به پروژههای ما با ما همفکر و همگام هستند، خارج از بحث اختلاف نظر سیاسی یا اتفاق نظر سیاسی انجام بدهیم. دلیل اینکه بنیاد میراث فرهنگی ایران یک مؤسسهی غیرسیاسی است، این است که بتواند فرای اختلاف نظر سیاسی، با تمام جوامع در تماس باشد و وظیفهاش را انجام بدهد.
●بنیاد شما جایزهای هم برای کسانی که در راه فرهنگ ایران کار میکنند، در نظر گرفته است. چه راههایی برای سنجش این فعالیتها و ارزیابی آنها وجود دارد؟
بنیاد یک کمیتهی آکادمیک دارد که متشکل از مهمترین ایرانشناسانی است که در اروپا حضور دارند. با ایرانشناسان مقیم امریکا و ایران هم مرتب در تماس هستیم. جایزهای را از امسال برقرار کردهایم که چه در ایران و چه در خارج، هر کس که در زمینهی ایرانشناسی و توسعهی فرهنگ و هنر ایران، نقش بهسزایی را ایفا کند، نام او به عنوان کاندیدا به این کمیته که کمیتهی آکادمیکی مستقل از هیأت مدیرهی ماست، داده میشود. این کمیته در بین افرادی که خودشان با آنها در تماس هستند، یک نفر را انتخاب میکنند و نوروز هر سال جایزهای تقدیمشان میشود.
بنیاد میراث ایران در حال حاضر با چند نهاد مهم فرهنگی پاریس، از جمله موزهی لوور، کالج فرانسه collège de France – مؤسسهی بزرگ آموزشی و پژوهشی فرانسه - و چند مؤسسهی فرهنگی برای همکاریهای فرهنگی و پشتیبانی از مطالعات ایرانی در زمینهی فرهنگ، هنر و تاریخ ایران در پایتخت فرانسه، وارد مذاکره شده است.
نظرها
پاتریک
<p>چقدر حرف زدند.ولی یکی پیدا شد که کار کرد .ما به این هم میهنان عزیزمان افتخار میکنیم.</p>