دیابت، بیماری بیعلامت
<p><span dir="RTL">مازیار مهدوی‌فر ـ</span> بیماری دیابت زمانی ایجاد می‌شود که بدن نتواند به میزان مورد نیازش هورمون انسولین تولید کند یا هورمون انسولین تولید شده، نتواند وظیفه خود را به درستی انجام دهد.</p> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">وظیفه هورمون انسولین کمک به سوخت و ساز سلول‌های بدنو کاهش قند یا همان گلوکز خون است. بنابراین اگر اختلالی درعملکرد انسولین پیش بیاید، قند خون به درستی جذب بافت‌ها نمی‌شود و در خون تجمع می‌یابد. در این حالت بدن با افزایش قند خون مواجه می‌شود. بالا ماندن قند خون به صورت مداوم و به مدت طولانی موجب بیماری دیابت می‌شود که اثرات سوء بسیاری بر بافت‌های مختلف بدن دارد. اثراتی مانند اختلالات کلیوی، مشکلات چشمی، آسیب‌های عصبی، اختلال موسوم به پای دیابتی و بسیاری مشکلات دیگر<span dir="LTR">.</span></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>انواع</b><b> دیابت</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">انواع مختلف دیابت را به سه گروه اصلی تقسیم‌بندی می‌کنند. دیابت نوع اول در افراد زیر ۳۰ سال و به ویژه در کودکان ایجاد می‌شود. در این بیماری توانایی تولید انسولین دربدن بیمار وجود ندارد و زمینه‌های ژنتیکی در ایجاد آن دخیل هستند، اما دیابت نوع دوم که شایع‌ترین نوع این بیماری نیز هست مربوط به سنین بالای ۳۰ سال است. در این بیماری مشکل اصلی برخلاف دیابت نوع اول مربوط به تولید انسولین نیست. بلکه انسولین تولید شده به علت مقاومت سلول‌های بافتی قادر به انجام درست عملکرد خود نمی‌شود. در ایجاد این نوع از دیابت بیشتر از عوامل ژنتیکی، شیوه زندگی انسان موثر است. اضافه وزن و چاقی، زندگی بی‌تحرک و بیماری‌های زمینه‌ای مانند فشار خون بالا، کلسترول و تری‌گلیسرید بالا و مصرف دخانیات از عوامل اصلی زمینه‌ساز برای ایجاد دیابت نوع دوم هستند. نوع سوم دیابت هم دیابت دوران بارداری است که معمولاً در ماه‌های پایانی دوره حاملگی ایجاد می‌شود و با پایان دوره بارداری بهبود می‌یابد. اهمیت توجه به این نوع از دیابت در این نکته است که زنان مبتلا به دیابت بارداری در ادامه زندگی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع دوم قرار دارند.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>علائم</b><b> دیابت</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">معمولاً هر بیماری علائم اولیه‌ای دارد که با بروز آن‌ها شخص به پزشک مراجعه می کند و پزشک متوجه ابتلای او به بیماری می‌شود، اما در میان پزشکان این جمله بسیار معروف است که می‌گویند: "مهم‌ترین علامت دیابت، بی‌علامتی است." به خصوص در سال‌های ابتدایی ابتلای فرد به بیماری دیابت معمولاً علامت خاصی بروز نمی‌کند. بسیاری از مبتلایان به صورت اتفاقی و با انجام یک آزمایش خون متوجه بیماری خود می‌شوند. در صورت عدم تشخیص و درمان بیماری در سال‌های اولیه، علائمی مانند تشنگی غیر طبیعی، خشک شدن دهان، خستگی شدید، گرسنگی غیر ‌طبیعی، کاهش وزن، عدم بهبود سریع زخم‌ها و همچنین تاری دید بروز خواهند کرد. بروز این علائم نشان دهنده این است که چندین سال از شروع ابتلای بیمار به دیابت می‌گذرد. در نظر داشته باشید که این موضوع مربوط به مبتلایان به دیابت نوع دوم است. چون بروز بیماری دیابت نوع یک معمولاً بسیار پر سرو صدا و ناگهانی است و تقریباً با تمام نشانه‌های ذکر شده همراه است.</div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>آمار ابتلا</b><b> به بیماری دیابت</b></div> <div dir="RTL"><b> </b></div> <div dir="RTL">بر اساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی که مربوط به جمعیت بالای بیست سال کشورهای دنیا است. بیشترین درصد شیوع دیابت در دنیا مربوط به منطقه خاورمیانه است. در میان ۱۰ کشور با بیشترین میزان شیوع دیابت در دنیا شش کشور در منطقه خاورمیانه قرار دارند که عبارتند از: "کویت، عربستان، لبنان، قطر، بحرین و امارات."درصد ابتلا به این بیماری در این کشورها حدود بیست درصد است. اگرچه خوشبختانه نام ایران در میان کشورهای صدرنشین این فهرست نیست، اما با اختصاص درصد شیوع ۹ درصد، کشور ایران نیز در این جدول در میان کشورهای با شیوع بالای دیابت دنیا قرار دارد. طبق آمار حدود چهارمیلیون نفر دیابتی ثبت شده در ایران داریم و می‌توان پیش‌بینی کرد به همین تعداد هم مبتلایان دیابت در ایران باشند که از ابتلای خود به این بیماری مطلع نیستند<span dir="LTR">. </span></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL"><b>پیشگیری </b></div> <div dir="RTL"> </div> <div dir="RTL">با توجه به زمینه‌های ژنتیکی در بروز دیابت نوع اول یا همان دیابت کودکان، هنوز راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد، اما خوشبختانه در مورد دیابت نوع دوم یا همان دیابت بزرگسالان که تقریباً هشتادوپنج درصد مبتلایان به این بیماری را دربرمی‌گیرد، قضیه برعکس است. اگرچه عواملی مانند نژاد، سابقه خانوادگی ابتلا به دیابت و بالا رفتن سن، عوامل خطرسازی هستند که نمی‌توان کنترلی روی آن‌ها داشت، اما اضافه وزن، چاقی و کم‌تحرکی، فاکتورهایی هستند که بیشترین نقش را در ایجاد بیماری دیابت نوع دوم دارند. در حقیقت دلیل اصلی افزایش بروز دیابت در دهه‌های اخیر همین فاکتورهای مرتبط با شیوه زندگی انسان‌ها هستند. هر یک از ما می‌توانیم با انتخاب شیوه مناسب برای زندگی مانع بروز دیابت شویم. انتخاب رژیم غذایی مناسب در این زمینه بسیار موثر است. استفاده از انواع سبزیجات، مصرف دو تا سه وعده ماهی در هفته، استفاده از غذاهای کم‌چرب و روغن مایع برای پخت غذا، بخشی از الگوی غذایی مبارزه با دیابت است. علاوه بر تغذیه، افزایش سطح فعالیت‌های بدنی روزانه و نگهداشتن وزن بدن در حالت متناسب نیز نقشی بسیار مهم و تعیین‌کننده در پیشگیری از بروز دیابت دارند. حدود ۳۰ دقیقه تحرک متوسط روزانه در حد قدم زدن و کاهش پنج تا ۱۰ درصد از وزن بدن تا حد بسیار زیادی از احتمال بروز دیابت کم می‌کند. </div>
مازیار مهدویفر ـ بیماری دیابت زمانی ایجاد میشود که بدن نتواند به میزان مورد نیازش هورمون انسولین تولید کند یا هورمون انسولین تولید شده، نتواند وظیفه خود را به درستی انجام دهد.
نظرها
کاربر مهمان
با سلام مقاله بسیار شیوایی بود خواندنش اسان و فهمش راحت بود. اما اچازه بدهید در مورد دیابت نوع دوم چند سطری اضافه کنم تا شاید به خوانندگان بهتر کمک کند. بیشتر این اطلاعات تقریبا تجربه شخصی است که وقتی با اطلاعات پزشکی توام شود به خوبی قابل درک هستند. اول اینکه دیابت نوع دوم به عقیده بنده و در سایه اطلاعات پزشکی موجود حاصل "بدخوری" و "پرخوری" است. وقتی بدن انسان بیش از حد نیاز کالری (مواد غذایی) دریافت میکند سلول های جزایر لانگرهانس در لوزالمعده بایستی دایما انسولین ترشح کنند تا بتوانند قند خون را در حد مناسب یا نرمال (در حدود 100 میلی گرام یا کمتر در 100 سی سی خون )نگهدارند. اما پس از مدتی "تخته گاز" رفتن و تولید دایم انسولین این سلولها یا "میسوزند" یا اینکه همانطوریکه شما نوشته اید سلولهای بدن قدرت تحریک پذیری برای انسولین را از دست میدهند. به این ترتیب قند جذب شده در خون انباشته میشود و سرانجام کار به جایی میرسد که مقدار ی قند از طریق ادرار دفع میشود. یکی از علایم این مرحله از دیابت یا بهتر بگویم پیش-دیابت نیاز به ادرار کردن ببیش از حد نرمال است که غالبا پس از صرف چای شیرین انهم در ساعات اولیه روز اتفاق میافتد. البته این حالت بستگی به عوامل دیگر مثل نوع، مقدار و ترکیب صبحانه هم دارد. اما فاکتور انکارناپذیر همان مصرف بیش از حد شکر در چای است که میزان قند خون را به سرعت بالا میبرد و اگر انسولین بدن کارایی خودرا ازدست داده باشد مقداری از شکر اضافی وارد لوله های ادراری کلیه میشود و بازجذب نمیشود. فشار اسمزی قند اب را به خود میکشد و موجب ادرار بیش از حد نرمال میشود. دوم اینکه حتما شما هم اگر در امریکا زندگی میکنید تبلیغات شرکتهای دارویی را راجع به "مثانه پرکار" و اینکه برخی داروها میتوانند انرا تعدیل کنند را شنیده اید. این "بیماری" جدید و من دراوردی شاید اولین علامت بروز بیماری قند یا دیابت باشد. اما سودجویی شرکتهای دارویی از یک طرف و عوامل دیگر از سوی دیگر سبب شده تا این علامت اخطاری و پیش قراول بیماری دیابت احتمالا به غلط به گردن مثانه انداخته شود. سوم اینکه عامل و عوامل دخیل در دیابت نوع دوم را میتوان در یک کلمه خلاصه کرد: "شکم". مهار این شکم که از دست برود اشتها هم به طور تصاعدی بالا میرود و سلولهای لوزالمعده هم با "تخته گاز" انسولین ترشح میکنند تا سرانجام در سن سی-چهل سالگی تخته گاز میبرد و دیابت بروز میکند. چهارم اینکه چه کار میتوان کرد تا سیر قهقرایی دیابت متوقف شود بازهم در یک کلمه خلاصه میشود: "شکم". حذف مطلق شکر از غذا کم کردن مقدار غذا پس از سن سی سالگی در حد 1200 الی 1500 کالری در روز و نه بیشتر. متاسفانه بسیاری از مبتلایان دیابت روزانه بیش از 2500 کالری غذا مصرف میکنند. اضافه کردن میوه جات و سبزی ها در غذا با همین تغییرات ساده در غذای روزمره میتوان سیر قهقرایی دیابت را متوقف کرد و انرا به مسیر طبیعی باز گرداند. بی نام
کاربر مهمان
اگر بدن انسان را به يك خودرو تشبيه كنيم ابتلا به ديابت همانا به روغن سوزي افتادن خودرو است يعني وقتي باري بيش از اندازه (يا مثلا وزن لش خودرو متناسب با قدرت موتور نباشد) به خودرو تحميل شود روغن سوزي و متعاقب آن قاطي شدن آب و روغن اتفاق خواهد افتاد در مورد بدن هم اگر ورودي بيش از خروجي باشد مبتلا به دبابت خواهيم شد.