چند روایت از ازدواج به سبک ایرانی

<p>نعیمه دوستدار - مسئولان حکومتی در ایران از آمار ازدواج نگران هستند. توصیه به ازدواج آسان و تشویق به تشکیل خانواده و ادعای تسهیل شرایط ازدواج هم فراوان است، اما ازدواج در شرایط اقتصادی امروز جامعه ایران سخت&zwnj;تر از همیشه است.</p> <!--break--> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">بی&zwnj;کاری، بحران اقتصادی ناشی از تحریم&zwnj;ها و تورم، تشکیل یک خانواده جدید را برای جوانان ترسناک&zwnj;تر از قبل می&zwnj;کند. بدون داشتن یک سرمایه قبلی و حمایت خانواده، تشکیل خانواده دشوار و این شرایط، باعث ایجاد بحران جنسی و عاطفی، بالا رفتن سن ازدواج، اختلاف در زندگی زناشویی و افزایش آمار طلاق و جدایی می&zwnj;شود. جوانان ایرانی با از دست دادن فرصت&zwnj;های سنی مناسب برای تشکیل خانواده به تدریج به سمت دیدگاهی کشیده می&zwnj;شوند که ازدواج را بیهوده و بی&zwnj;فایده می&zwnj;داند و از این سو هم به فرار از مسئولیت متهم هستند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">این گزارش روایتی از چهار جوان ایرانی است که با مشکلات پیش از شروع زندگی مشترک دست و پنجه نرم می&zwnj;کنند.</div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL"><b>روایت اول: عروسی بی ذوق و شوق</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">سهیل ۲۹ ساله است؛ تا مرحله دیپلم درس خوانده و یک مغازه در یکی از محلات متوسط تهران دارد. سه سال قبل نامزد کرده و قرار است آخر تابستان مراسم عروسی خود را بگیرند. از یک سال قبل، با کمک پدرش خانه&zwnj;ای خریده، با قسط&zwnj;های فراوان که قرار است بخشی را خودش بپردازد و بخشی را پدرش.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="195" height="182" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/645626_orig.jpg" alt="" /></div> <div dir="RTL">سهیل می&zwnj;گوید تا حالا غیر از هزینه&zwnj;هایی که برای خانه کرده، پنج میلیون تومان صرف خرید طلا و حلقه و لباس و باقی خریدها کرده و هر دو خانواده تا حد ممکن صرفه&zwnj;جویی کرده&zwnj;اند. او می&zwnj;گوید: &quot;واقعاً ارزان&zwnj;ترین چیزها را انتخاب کردیم، چون اصلاً نمی&zwnj;توانستیم سراغ چیزهای گران برویم. خانواده&zwnj;ها همه بازار را دنبال یک سرویس طلای مناسب گشتند و این چیزی هم که الان تهیه کرده&zwnj;ایم، فقط یک گردنبند و گوشواره است بدون هیچ نگین جواهری.&quot;</div> </blockquote> <div dir="RTL">&quot;یک میلیون تومان سهم خودم است، دو میلیون تومان را پدرم می&zwnj;دهد. خانه&zwnj;ای که خریدیم خیلی هزینه داشت. برای اینکه بشود در آن زندگی کنیم حدود ده میلیون تومان خرج کردیم. همه این هزینه&zwnj;&zwnj;ها را خودم دادم. با اینکه برای ماه شهریور قرارعروسی گذاشته&zwnj;ایم، اصلاً نمی دانم چطور می&zwnj;توانم بقیه هزینه&zwnj;ها را تامین کنم. چندین سالن عروسی را دیدیم، همه جا قیمت&zwnj;ها گران بود. گروه&zwnj;هایی که مراسم عروسی را برگزار می&zwnj;کنند که هزینه&zwnj;های کلانی می&zwnj;گیرند. معمولی&zwnj;ترین سالن&zwnj;ها قیمت منویشان از ۲۰ هزار تومان برای هر نفر شروع می&zwnj;شود، تازه به جز ورودی سالن و هزینه موسیقی و اتاق عقد و این چیزها. تعداد مهمان&zwnj;های ما کم نیست. هر جایی هم نمی&zwnj;توانستیم مراسم را برگزار کنیم. آخرش سر جایی توافق کردیم که منوی غذایش ۳۰ هزار تومان است.&quot; او احتمال می&zwnj;دهد همان منوی غذا الان گران&zwnj;تر هم شده باشد؛ چون قیمت مرغ و مواد غذایی بالا رفته است.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">سهیل می&zwnj;گوید تا حالا غیر از هزینه&zwnj;هایی که برای خانه کرده، پنج میلیون تومان صرف خرید طلا و حلقه و لباس و باقی خریدها کرده و هر دو خانواده تا حد ممکن صرفه&zwnj;جویی کرده&zwnj;اند. او می&zwnj;گوید: &quot;واقعاً ارزان&zwnj;ترین چیزها را انتخاب کردیم، چون اصلاً نمی&zwnj;توانستیم سراغ چیزهای گران برویم. خانواده&zwnj;ها همه بازار را دنبال یک سرویس طلای مناسب گشتند و این چیزی هم که الان تهیه کرده&zwnj;ایم، فقط یک گردنبند و گوشواره است بدون هیچ نگین جواهری.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">سهیل ذوق و شوقی برای مراسم عروسی ندارد. مراسم را به اصرار خانواده&zwnj;ها برگزار می&zwnj;کند و می&zwnj;گوید سه سال است نامزدش را منتظر گذاشته و از این بیشتر دیگر نمی&zwnj;توانند کشش بدهند. تا امروز موضوع ازدواج چندین بار باعث ایجاد اختلاف و درگیری بین او و همسرش شده است، اما هزینه&zwnj;های عروسی همچنان ادامه دارند و خودش محاسبه می&zwnj;کند که دست کم پنج میلیون تومان دیگر هم باید خرج کند تا مراسم به سرانجام برسد: &quot;اگر هزینه&zwnj;های خانه را کنار بگذاریم، فکر می&zwnj;کنم تا روز عروسی ۳۰ میلیون تومان هزینه کرده&zwnj;ام. البته این رقم پولی نیست. بعضی&zwnj;ها فقط همین قدر برای سرویس جواهر عروس خرج می&zwnj;کنند، اما در شرایط عادی، این رقم برای یک جوان که درآمد زیادی ندارد، خیلی زیاد است. تازه من این شانس را داشته&zwnj;ام که پدرم برای خرید خانه کمکم کند.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>روایت دوم: زندگی از صفر</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">محسن، ۳۲ ساله است و در یکی از شهرهای شمالی زندگی می&zwnj;کند. لیسانش کامپیوتر است و در یک شرکت خدمات کامپیوتری کار می کند و ماهی ۶۵۰ هزار تومان درآمد دارد.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="195" height="124" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/655824_orig.jpg" alt="" /></div> <div dir="RTL">در شهرستانی که محسن زندگی می&zwnj;کند، دست کم باید هفت میلیون تومان به عنوان پول پیش خانه بدهند و اجازه یک آپارتمان معمولی کمتر از ۲۵۰ هزار تومان نیست. از حقوق او ۴۰۰ هزار تومان می&zwnj;ماند که در آینده باید با آن زندگی کنند.</div> </blockquote> <div dir="RTL">به اصرار خانواده&zwnj;اش به فکر ازدواج افتاده و هرچند هنوز کسی را انتخاب نکرده، اما در حال بررسی هزینه&zwnj;های ازدواج است. محسن هفت سال است کار می&zwnj;کند، اما پس&zwnj;اندازی ندارد. درآمد سال&zwnj;های گذشته کفاف هزینه&zwnj;های خودش را هم نمی&zwnj;داده است و از قضا خرج&zwnj;هایی هم در خانواده داشته&zwnj;اند که او مجبور بوده تامین&zwnj;شان کند:&zwnj; &quot;من پدرم را از دست داده&zwnj;ام. مادرم تنهاست. هرچند کار می&zwnj;کند، اما مشکلاتی پیش آمد که مجبور شدم چند میلیون تومان پس&zwnj;انداز مرا صرف حل مشکل کنیم. الان خالی خالی&zwnj;ام.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">در شهرستانی که محسن زندگی می&zwnj;کند، دست کم باید هفت میلیون تومان به عنوان پول پیش خانه بدهند و اجازه یک آپارتمان معمولی کمتر از ۲۵۰ هزار تومان نیست. از حقوق او ۴۰۰ هزار تومان می&zwnj;ماند که در آینده باید با آن زندگی کنند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">قیمت سالن&zwnj;های عروسی در شهر محل زندگی او هرچند ارزان&zwnj;تر از تهران است، اما در عوض تعداد مهمان&zwnj;ها کم نخواهد بود. او می&zwnj;گوید: &quot;باید ۴۰۰ نفر را دعوت کنیم. هشت تا ده میلیون تومان هزینه سالن و شام می&zwnj;شود. این جدا از خرج&zwnj;های دیگر است. عکاسی و فیلمبرداری، لباس و آرایشگاه. من اصلاً فکر تجمل را هم نمی&zwnj;توانم بکنم، اما معمولی&zwnj;ترین چیزها هم هزینه دارد. اگر قرار است بعد از ۳۲ سالگی ازدواج کنم، چرا نباید بتوانم یک مراسم آبرومند بگیرم؟ دلم نمی&zwnj;خواهد بدون هیچ مراسمی ازدواج کنم. دوست ندارم از کسی بخواهم که همین&zwnj;جوری دست مرا بگیرد و بیاید توی خانه&zwnj;ام، اما احتمالاً زمانی که مورد مناسب پیدا شود، باید مدت زیادی صبر کند تا من بتوانم کم&zwnj;کم پول مراسم را جور کنم.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">او روی وام ازدواج اصلاً حسابی نکرده است: &quot;رقمش خنده&zwnj;دار است. به هیچ چیز نمی&zwnj;رسد. تازه همان مبلغ قبلی را هم با هزار دردسر می&zwnj;دهند. توقع دارند همه آدم&zwnj;ها به روش خیریه&zwnj;ها عروسی کنند. چیزی که به عنوان ازدواج آسان تبلیغ می&zwnj;کنند اصلاً غیرممکن است. حتی اگر کسی هیچ مراسمی برگزار نکند، برای اینکه بعد از محضر بتواند برود توی یک خانه، ده میلیون تومان پول لازم دارد.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>روایت سوم: جهیزیه از جیب عروس</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">عاطفه ۲۸ ساله است و در شیراز زندگی می&zwnj;کند. یک سال است عقد کرده است و در یک شرکت مهندسی کار می&zwnj;کند. درآمدش ۷۰۰ هزار تومان است. پدر و مادرش هر دو دبیر بازنشسته&zwnj;اند و او فرزند آخر خانواده است. قرار است تا چهارماه دیگر عروسی کنند و او مشغول خرید جهیزیه است.&nbsp;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <p>عاطفه: قیمت وسایل برقی خیلی زیاد است، هربار می&zwnj;رویم خرید، چند تا کاسه و بشقاب که می&zwnj;خریم، ۲۰۰ هزار تومان از جیب&zwnj;مان می&zwnj;رود. من از پس&zwnj;انداز و حقوق خودم خرید می&zwnj;کنم و پدر و مادرم فقط بخشی از هزینه&zwnj;ها را می&zwnj;توانند بدهند.</p> </blockquote> <div dir="RTL">او می&zwnj;گوید: &quot;برآورد کرده&zwnj;ایم که ۲۰ میلیون تومان هزینه جهیزیه می&zwnj;شود. ما قرار است در یک خانه ۶۰ متری زندگی کنیم، اما برای همان خانه ۶۰ متری هم مجبورم وسیله تهیه کنم. قیمت وسایل برقی خیلی زیاد است، هربار می&zwnj;رویم خرید، چند تا کاسه و بشقاب که می&zwnj;خریم، ۲۰۰ هزار تومان از جیب&zwnj;مان می&zwnj;رود.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">من از پس&zwnj;انداز و حقوق خودم خرید می&zwnj;کنم و پدر و مادرم فقط بخشی از هزینه&zwnj;ها را می&zwnj;توانند بدهند. بعضی&zwnj;ها می&zwnj;گویند همین چیزها را هم نخرید، اما حساب می&zwnj;کنم و می&zwnj;بینم اگر همین الان این چیزها را تهیه نکنم، با درآمد همسرم و خودم نمی&zwnj;توانیم به مرور هم لوازم زندگی بخریم. بیشتر درآمد همسرم را باید برای اجاره خانه و قسط&zwnj; وام بدهیم، حقوق خودم هم باید توی خانه خرج شود. همین الان هم چند تا وام گرفته&zwnj;ام تا بتوانم لوازم زندگی بخرم. یعنی از حقوق خودم هم چیزی نمی&zwnj;ماند.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL"><b>روایت چهارم: عروسی بی عروسی</b></div> <div dir="RTL"><b>&nbsp;</b></div> <div dir="RTL">شیرین ۲۵ ساله است. لیسانس زبان انگلیسی است و در موسسه زبان تدریس می&zwnj;کند. درآمدش ۳۵۰ هزار تومان است. یک سال و نیم است نامزد دارد. پدرش را از دست داده است و چهار برادر دارد که همه ازدواج کرده&zwnj;اند.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <blockquote> <div dir="RTL"><img width="195" height="151" align="middle" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/650400_orig.jpg" alt="" /></div> <div dir="RTL">شیرین: &quot;مادرم برای خریدن خانه&zwnj;ای در یک محله فقیرنشین تا خرخره زیر بار قرض است. با این حال می&zwnj;خواهد به من جهیزیه هم بدهد. تا الان هم فقط توانسته یک چیزهایی را با کمک آدم&zwnj;های خیر برایم جور کند.&quot;</div> </blockquote> <div dir="RTL">تاریخ ازدواج&zwnj;شان معلوم نیست، چون نه خودش، نه شوهرش آمادگی شروع زندگی را ندارند. شوهرش معلم حق&zwnj;التدریسی است و ماهی ۶۰۰ هزار تومان درآمد دارد. او می&zwnj;گوید: &quot;ما نمی&zwnj;خواهیم هیچ مراسمی برگزار کنیم. فقط می&zwnj;خواهیم یک خانه اجاره و کمی وسیله تهیه کنیم و برویم سر زندگی&zwnj;مان. من پدرم را چند سال پیش از دست داده&zwnj;ام. او نگهبان یک اداره دولتی بود و حقوقش خرج روزمره مادرم را هم تامین نمی&zwnj;کرد. ما را از یک خانه سازمانی که سا&zwnj;ل&zwnj;ها در آن زندگی کرده بودیم بیرون انداختند و مادرم برای خریدن خانه&zwnj;ای در یک محله فقیرنشین تا خرخره زیر بار قرض است. با این حال می&zwnj;خواهد به من جهیزیه هم بدهد. تا الان هم فقط توانسته یک چیزهایی را با کمک آدم&zwnj;های خیر برایم جور کند.&quot;</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">آشنایان مادر شیرین توانسته&zwnj;اند از چند صندوق قرض&zwnj;الحسنه برایش وام بگیرند که قسط وام&zwnj;ها را خود شیرین باید بدهد. با اینکه مقداری جهیزیه با کمک فامیل و دوستان برایش تهیه شده است، اما هنوز لوازم اصلی زندگی را ندارند؛ چیزهایی مثل گاز و یخچال.</div> <div dir="RTL">&nbsp;</div> <div dir="RTL">شوهر شیرین تا حالا هفت میلیون تومان برای پول پیش خانه جمع کرده اما اگر بخواهند با همین رقم جایی را اجاره کنند باید پول زیاد بابت اجاره ماهانه بدهند. شیرین امیدوار است تا شش ماه دیگر سه میلیون تومان دیگر به پول&zwnj;شان اضافه شود:&quot; تازه آن موقع هم باید ۳۰۰ هزار تومان اجاره بدهیم؛ جایی نزدیک مادرم، در کیان&zwnj;شهر.&quot;&nbsp;</div>