"حقوق دگرباشان جنسی، حقوق بشر است"
<p>دو نهاد مدافع حقوق دگرباشان در بيانيه‌ای از توجه احمد شهيد، گزارشگر ویژه سازمان ملل به حقوق دگرباشان در گزارش اخير خود استقبال کردند. اين نخستين بار بود که گزارشگر ويژه سازمان ملل با دگرباشان ايرانی که در اين کشور مورد آزار و اذيت قرار گرفته‌اند به‌طور مستقيم گفت‌وگو کرد.</p> <!--break--> <p> </p> <p>سازمان دگرباشان جنسی ایرانی (IRQO) که به نام سازمان همجنسگرایان ایرانی شناخته شده است به‌همراه کمیسیون بین‌المللی حقوق بشر زنان و مردان همجنسگرا (IGLHRC) بيانيه مشترکی به‌مناسبت انتشار گزارش اخير احمد شهيد، گزارشگر ويژه سازمان ملل در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران، منتشر کردند.</p> <p> </p> <p>اين دو نهاد توجه احمد شهيد به نقض حقوق دگرباشان جنسی را فرصتی "برای بازخوانی وضعیت خشونت‌های جنسی و جنسیتی قانونی و فراقانونی در جمهوری اسلامی ایران" عنوان کرده‌اند.</p> <p> </p> <p>به‌گفته اين دو سازمان بيش از ۳۰ سال است که حکومت ايران دگرباشان جنسی را مورد "تحقیر، اذیت و آزار" قرار می‌دهد.</p> <p> </p> <p>آن‌ها نوشته‌اند: "در چارچوب قانون مجازات اسلامی، با افرادی که با همجنس خود رابطه جنسی دارند برابر با قاتلان و مجرمان جنایتکار برخورد می‌شود و محرومیت از حقوق اجتماعی، شکنجه بدنی و حتی اعدام از جمله حکم‌های قانونی علیه دگرباشان جنسی در ایران است."</p> <p> </p> <blockquote> <p><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/homosexual-2.jpg" style="width: 180px; height: 120px;" />دو نهاد مدافع حقوق دگرباشان جنسی راه خروج از این بحران اجتماعی در ايران را "تغیير قوانین قضایی خشونت‌بار علیه دگرباشان جنسی؛ توأم با ایجاد شناخت و آشنایی بیشتر اجتماعی در مورد پدیده دگرباشی جنسی" دانسته‌اند</p> </blockquote> <p>آن‌ها گفته‌اند گزارش احمد شهید از وضعیت دگرباشان جنسی ایران آشکار می‌کند که دگرباشان جنسی ایرانی از کودکی و در حریم خانه و مدرسه مورد آزار و خشونت قرار دارند و در جوانی نیز از سوی جامعه مورد خشونت و آزار قرار می‌گيرند.</p> <p> </p> <p>به‌گفته آنان "دگرباشان جنسی از امکانات ضروری و حیاتی تأمین زندگی اجتماعی و از تمام امنیت‌های معمول برای حفظ حداقل یک زندگی در کشور خود محرومند."</p> <p> </p> <p>احمد شهيد در گزارش اخير از چندين نمونه آزار و اذيت همجنسگرايان چه از سوی مأموران دولتی و چه اعضای خانواده و اطرافيان آنان نوشته بود.</p> <p> </p> <p>اين دو نهاد مدافع حقوق دگرباشان جنسی آورده‌اند: "بر خلاف آنچه دولت ایران در صدد تلقین در ذهن مردم است، همجنسگرایان، دوجنسگرایان و تراجنسیتی‌ها، گروهی بیمار روانی و متجاوز جنسی ‌نیستند. همانند سایر مردم، مردان و زنان همجنسگرا، علاقه به تحصیل، اشتغال، پیشرفت، رفاه، ایجاد رابطه عاطفی و جنسی، تعلق به خانواده و تشکیل خانواده دارند."</p> <p> </p> <p>محمدجواد لاريجانی، دبیر ستاد حقوق بشر ایران شب گذشته در تلويزيون اين کشور در واکنش به گزارش احمد شهید در مورد حقوق دگرباشان جنسی گفت: "در نظام ما از نظر اجتماعی همجنسگرایی یک مرض و بیماری است. تبلیغ برای همجنسگرایی خلاف است. قوانین محکمی هم در این زمینه داریم. اما از لحاظ فردی آن را یک بیماری می‌دانیم که راهش معالجه فرد بیمار است."</p> <p> </p> <p>لاريجانی با وجود ارائه نمونه‌های مختلف در گزارش احمد شهيد، گفت: "ما کتک زدن و آزار و اذیت همجنسگرایان را درست نمی‌دانیم. اما غربی‌ها آن را یک نرم معرفی کرده‌اند و به اجبار می‌گویند که ما هم آن را بپذیریم. ما کاملا با آن مخالف هستیم."</p> <p> </p> <blockquote> <p><img alt="" src="http://zamanehdev.redbee.nl/u/wp-content/uploads/javad-larijani.jpg" style="width: 180px; height: 106px;" />محمدجواد لاريجانی: در نظام ما از نظر اجتماعی همجنسگرایی یک مرض و بیماری است. تبلیغ برای همجنسگرایی خلاف است. قوانین محکمی هم در این زمینه داریم. اما از لحاظ فردی آن را یک بیماری می‌دانیم که راهش معالجه فرد بیمار است</p> </blockquote> <p>دو نهاد مدافع حقوق دگرباشان جنسی در بيانيه خود تأکيد کرده‌اند: "متأسفانه جامعه ایران با تکیه‌ کردن به قوانین خشونت‌بار و همجنسگراستیز، قصد دارد تا اعضای جامعه‌ دگرباش را وادار به تغییر هویت انسانی و گرایش جنسی خود کند و در صورت مقاومت، آن‌ها را وادار به انزوا یا ترک کشور سازد."</p> <p> </p> <p>اين دو نهاد راه خروج از این بحران اجتماعی را "تغیير قوانین قضایی خشونت‌بار علیه دگرباشان جنسی؛ توأم با ایجاد شناخت و آشنایی بیشتر اجتماعی در مورد پدیده دگرباشی جنسی" دانسته‌اند.</p> <p> </p> <p>آن‌ها خشونت عليه دگرباشان جنسی را "مضاعف" خوانده و گفته‌اند دگرباشان جنسی هم به لحاظ هويت جنسی خود مجازات می‌شوند و هم به‌عنوان "فعال سياسی، دانشجو، زن، کارگر، اقليت قومی و اقليت مذهبی". </p> <p> </p> <p>آن‌ها در پايان گفته‌اند گزارش احمد شهيد "نشان می‌دهد که جامعه جهانی (و به‌ويژه سازمان ملل متحد) نقض حقوق دگرباشان جنسی از سوی حکومت ایران را – که تحت عنوان دفاع از ارزش‌های اسلامی صورت می‌گیرد- برنمی‌تابد و خواستار تغيیر رفتار حکومت ایران و الغای قوانین ضد دگرباشان جنسی و روابط همجنس با همجنس است."</p> <p> </p> <p>سازمان دگرباشان جنسی ایرانی برای دفاع از حقوق افراد همجنس‌گرا، دوجنس‌گرا و تراجنسیتی‌ ایرانی در سال ۱۳۸۳ تشکيل شد.</p> <p> </p> <p>این سازمان ضمن انتشار نشریه چراغ و دفاع از حقوق دگرباشان ایرانی در سراسر جهان به مسائل مربوط به پناهجویان دگرباش جنسی نیز رسیدگی می‌کند.</p> <p> </p> <p>این سازمان در سال ۲۰۰۸ میلادی برنده جایزه سالانه دفاع از حقوق بشر سازمان بین‌المللی دفاع از حقوق افراد دگرباش جنسی (جایزه فلیپا دو سوزا) شد.</p> <p> </p> <p>کمیسیون بین‌المللی حقوق بشر زنان و مردان همجنسگرا (International Gay & Lesbian Human Rights Commission) برای احیای حقوق کسانی تشکيل شده است که ‌در سراسر جهان بر اساس تمایلات جنسی، گرایش جنسی، هویت جنسیتی و یا اجراگری جنسی و جنسیتی مورد تبعیض و خشونت قرار می‌گیرند. این سازمان در سال ۱۹۹۰ بنيان گذاشته شد.</p> <p> </p> <p> </p>
دو نهاد مدافع حقوق دگرباشان در بيانيه‌ای از توجه احمد شهيد، گزارشگر ویژه سازمان ملل به حقوق دگرباشان در گزارش اخير خود استقبال کردند. اين نخستين بار بود که گزارشگر ويژه سازمان ملل با دگرباشان ايرانی که در اين کشور مورد آزار و اذيت قرار گرفته‌اند به‌طور مستقيم گفت‌وگو کرد.
سازمان دگرباشان جنسی ایرانی (IRQO) که به نام سازمان همجنسگرایان ایرانی شناخته شده است به‌همراه کمیسیون بین‌المللی حقوق بشر زنان و مردان همجنسگرا (IGLHRC) بيانيه مشترکی به‌مناسبت انتشار گزارش اخير احمد شهيد، گزارشگر ويژه سازمان ملل در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران، منتشر کردند.
اين دو نهاد توجه احمد شهيد به نقض حقوق دگرباشان جنسی را فرصتی "برای بازخوانی وضعیت خشونت‌های جنسی و جنسیتی قانونی و فراقانونی در جمهوری اسلامی ایران" عنوان کرده‌اند.
به‌گفته اين دو سازمان بيش از ۳۰ سال است که حکومت ايران دگرباشان جنسی را مورد "تحقیر، اذیت و آزار" قرار می‌دهد.
آن‌ها نوشته‌اند: "در چارچوب قانون مجازات اسلامی، با افرادی که با همجنس خود رابطه جنسی دارند برابر با قاتلان و مجرمان جنایتکار برخورد می‌شود و محرومیت از حقوق اجتماعی، شکنجه بدنی و حتی اعدام از جمله حکم‌های قانونی علیه دگرباشان جنسی در ایران است."
دو نهاد مدافع حقوق دگرباشان جنسی راه خروج از این بحران اجتماعی در ايران را "تغیير قوانین قضایی خشونت‌بار علیه دگرباشان جنسی؛ توأم با ایجاد شناخت و آشنایی بیشتر اجتماعی در مورد پدیده دگرباشی جنسی" دانسته‌اند
آن‌ها گفته‌اند گزارش احمد شهید از وضعیت دگرباشان جنسی ایران آشکار می‌کند که دگرباشان جنسی ایرانی از کودکی و در حریم خانه و مدرسه مورد آزار و خشونت قرار دارند و در جوانی نیز از سوی جامعه مورد خشونت و آزار قرار می‌گيرند.
به‌گفته آنان "دگرباشان جنسی از امکانات ضروری و حیاتی تأمین زندگی اجتماعی و از تمام امنیت‌های معمول برای حفظ حداقل یک زندگی در کشور خود محرومند."
احمد شهيد در گزارش اخير از چندين نمونه آزار و اذيت همجنسگرايان چه از سوی مأموران دولتی و چه اعضای خانواده و اطرافيان آنان نوشته بود.
اين دو نهاد مدافع حقوق دگرباشان جنسی آورده‌اند: "بر خلاف آنچه دولت ایران در صدد تلقین در ذهن مردم است، همجنسگرایان، دوجنسگرایان و تراجنسیتی‌ها، گروهی بیمار روانی و متجاوز جنسی نیستند. همانند سایر مردم، مردان و زنان همجنسگرا، علاقه به تحصیل، اشتغال، پیشرفت، رفاه، ایجاد رابطه عاطفی و جنسی، تعلق به خانواده و تشکیل خانواده دارند."
محمدجواد لاريجانی، دبیر ستاد حقوق بشر ایران شب گذشته در تلويزيون اين کشور در واکنش به گزارش احمد شهید در مورد حقوق دگرباشان جنسی گفت: "در نظام ما از نظر اجتماعی همجنسگرایی یک مرض و بیماری است. تبلیغ برای همجنسگرایی خلاف است. قوانین محکمی هم در این زمینه داریم. اما از لحاظ فردی آن را یک بیماری می‌دانیم که راهش معالجه فرد بیمار است."
لاريجانی با وجود ارائه نمونه‌های مختلف در گزارش احمد شهيد، گفت: "ما کتک زدن و آزار و اذیت همجنسگرایان را درست نمی‌دانیم. اما غربی‌ها آن را یک نرم معرفی کرده‌اند و به اجبار می‌گویند که ما هم آن را بپذیریم. ما کاملا با آن مخالف هستیم."
محمدجواد لاريجانی: در نظام ما از نظر اجتماعی همجنسگرایی یک مرض و بیماری است. تبلیغ برای همجنسگرایی خلاف است. قوانین محکمی هم در این زمینه داریم. اما از لحاظ فردی آن را یک بیماری می‌دانیم که راهش معالجه فرد بیمار است
دو نهاد مدافع حقوق دگرباشان جنسی در بيانيه خود تأکيد کرده‌اند: "متأسفانه جامعه ایران با تکیه کردن به قوانین خشونت‌بار و همجنسگراستیز، قصد دارد تا اعضای جامعه دگرباش را وادار به تغییر هویت انسانی و گرایش جنسی خود کند و در صورت مقاومت، آن‌ها را وادار به انزوا یا ترک کشور سازد."
اين دو نهاد راه خروج از این بحران اجتماعی را "تغیير قوانین قضایی خشونت‌بار علیه دگرباشان جنسی؛ توأم با ایجاد شناخت و آشنایی بیشتر اجتماعی در مورد پدیده دگرباشی جنسی" دانسته‌اند.
آن‌ها خشونت عليه دگرباشان جنسی را "مضاعف" خوانده و گفته‌اند دگرباشان جنسی هم به لحاظ هويت جنسی خود مجازات می‌شوند و هم به‌عنوان "فعال سياسی، دانشجو، زن، کارگر، اقليت قومی و اقليت مذهبی".
آن‌ها در پايان گفته‌اند گزارش احمد شهيد "نشان می‌دهد که جامعه جهانی (و به‌ويژه سازمان ملل متحد) نقض حقوق دگرباشان جنسی از سوی حکومت ایران را – که تحت عنوان دفاع از ارزش‌های اسلامی صورت می‌گیرد- برنمی‌تابد و خواستار تغيیر رفتار حکومت ایران و الغای قوانین ضد دگرباشان جنسی و روابط همجنس با همجنس است."
سازمان دگرباشان جنسی ایرانی برای دفاع از حقوق افراد همجنسگرا، دوجنس‌گرا و تراجنسیتی ایرانی در سال ۱۳۸۳ تشکيل شد.
این سازمان ضمن انتشار نشریه چراغ و دفاع از حقوق دگرباشان ایرانی در سراسر جهان به مسائل مربوط به پناهجویان دگرباش جنسی نیز رسیدگی می‌کند.
این سازمان در سال ۲۰۰۸ میلادی برنده جایزه سالانه دفاع از حقوق بشر سازمان بین‌المللی دفاع از حقوق افراد دگرباش جنسی (جایزه فلیپا دو سوزا) شد.
کمیسیون بین‌المللی حقوق بشر زنان و مردان همجنسگرا (International Gay & Lesbian Human Rights Commission) برای احیای حقوق کسانی تشکيل شده است که در سراسر جهان بر اساس تمایلات جنسی، گرایش جنسی، هویت جنسیتی و یا اجراگری جنسی و جنسیتی مورد تبعیض و خشونت قرار می‌گیرند. این سازمان در سال ۱۹۹۰ بنيان گذاشته شد.
نظرها
جنبش همجنسگرایان سبز
بدون آگاهی کافی، هرگونه قطعیت در نتیجه گیری، نوعی ظلم است. بدون آگاهی کافی، هرگونه قطعیت در نتیجه گیری به نام علم، نوعی ظلم و مردود است. اگر برخی بر اختلال و بیماری ما اصرار دارند، نیازی نیست ما بر عدم آن اصرار کنیم. در عوض و در عمل هر دو ما آزمایشگاه های ژنتیک را باید مجهز نماییم و در کنار آن مطالعات روانشناختی همجنسخواهی را حمایت کنیم. اینکه با فرضیه هایی اصرار شود یک گرایش جنسی و یا جنسیتی، اختلال روانی یا بیماری ژنتیکی است یا نیست و به طور قطع بر آن تأکید گردد، جای بحث ندارد بلکه تنها حد بالاتری از آگاهی را بویژه برای ممدجواد لاریجانی می طلبد. آیا نباید مراکزی جدا از تابوهای اجتماعی و عقاید خشک افراطی بتوانند با آخرین تجهیزات آزمایشگاهی به تحقیقات ژنتیکی در مورد همجنسخواهی بپردازند و با مراکز دیگر در سراسر دنیا تبادل اطلاعات داشته باشند؟ آیا چنین آزمایشگاه ها و چنین تحقیقاتی در ایران دیده می شود؟! با کسانی که پای عملشان لنگ است ولی زبان درازی در نسبت دادن های ناروا یا انکار ما دارند، مسابقه دو باید گذاشت، نیازی نیست بالای منبر، هم کلام بی منطقی شد. شاید برخی از اقلیت های جنسی و جنسیتی به فکر درمان افتاده باشند. شاید خیلی از ما قدم هایی هم برداشته باشیم. شاید عده ای از ما روزی به این فکر کرده باشند که اگر امکان ارتباط با جنس مخالف را در جامعه ای بدون تابو می داشتند، می توانستند با جنس مخالف ادامه دهند. یا برخی فکر می کنند اگر همین حالا چنین تجربه ای را داشته باشند ممکن است بتوانند در آینده با جنس مخالف زندگی کنند. آیا نباید مراکزی باشد که همجنس خواهان زن یا مرد بتوانند با هم آشنا شوند و رابطه ای را شروع کنند؟ وقتی انسان با طیف پیوسته ای از گرایش جنسی و گرایش جنسیتی روبروست که از محیط نیز اثر می گیرد، چنین تلاشی برای تغییر رفتار جنسی بعید نیست. می توان گفت ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است ولی برای ما روشن است که هر ماهی را نمی شود به هر آبی انداخت. ممکن است برخی همجنس خواهان به ویژه عده ای از دوجنس گرایان به تغییری در خود امید داشته باشند و مانند هر انسانی مختار اند که برای آن قدم بردارند یا برندارند. بخش عمده ای از پیشرفت های علمی مرهون وجود داوطلبان است. اگر چنین امکانی مطابق با استاندارهای پزشکی فراهم نشود، نتیجه می تواند فاجعه بار باشد. آقای لاریجانی و امثالهم بسم الله، عیادت بیمار بد نیست! چطور است با ایجاد مراکز و با بیمه درمانی همجنسگرایان شروع کنیم؟ یا به اخوی قضا بگویید: بیمار را که زندان نمی کنند. سپاس گویی به همه کسانی که از دیروز تا به امروز برای رساندن حقی به حقدار کوشیده اند و می کوشند، اولین کاری است که از دست ما بر می آید.