نامه گروهی از زندانیان سیاسی ایران به اوباما
گروهی از زندانیان سیاسی ایران در نامه سرگشادهای به باراک اوباما نسبت به آثار تحریمهای اقتصادی فلجکننده و هچنین انزوای سیاسی ایران و انسداد فضای سیاسی کشور ابراز نگرانی کردهاند.
گروهی از زندانیان سیاسی ایران و شخصیتهایی که پیش از این به خاطر فعالیتهای سیاسیشان مدتی را در زندان به سر بردهاند، در نامه سرگشادهای به باراک اوباما نسبت به آثار تحریمهای اقتصادی فلجکننده و پیامدهای آن در زندگی روزانه مردم و هچنین انزوای سیاسی ایران و انسداد فضای سیاسی کشور ابراز نگرانی کردهاند. متن انگلیسی این نامه را "گاردین" منتشر کرده است.
زندانیان سیاسی ایران در نامهشان به باراک اوباما به اختلاف غرب با ایران بر سر برنامههای هستهای این کشور اشاره کردهاند و نوشتهاند: «در سالهای اخیر اختلاف بر سر برنامههای هسته ایران به چالش لاینحل غرب با ایران بهطور کلی آمریکا و ایران بهطور خاص و تشدید فضای عدم اعتماد و تقابل بین دو طرف شده است .حاصل این اختلاف اعمال تحریمهای سنگین و بیسابقه بر ایران بوده و قربانی اصلی آن هم مردم ایران هستند که فشارهای طاقتفرسایی در این سالها متحمل شدهاند.»
گروهی از زندانیان سیاسی ایران: «تحریمها اینک به مجازات جمعی مردم ایران تبدیل شده است. اقتصاد ملی در دو سال گذشته کوچکتر شده و قدرت ملی ایران به عنوان ملت -دولت رو به کاهش است. ضررهای چنین وضعی متوجه همه مردم ایران است و فقط حکومت را زیر فشار قرار نمیدهد.»
آنها سپس به انتخابات دور اخیر ریاست جمهوری در ایران اشاره میکنند، و حسن روحانی، رییس جمهور جدید ایران را «چهره»ای مینامند که شعارش به گمان آنان، «اعتدال و عقلانیت در سیاست و داخلی و خارجی» و بنای او بر «تعامل مثبت در عرصه بینالمللی» و پیامش «تغییر فضا و برقراری تعامل سازنده و دو طرفه» است.
زندانیان سیاسی ایران در ادامه این نامه هشدار میدهند که ممکن است عدهای در هر دو سو تلاش کنند چالشهایی بین ایران و غرب بهوجود آورند. اما با انتخاب روحانی، به گمان آنان «این انتظار منطقی ایجاد شده است که سیاستها و رویههای گذشته، بهویژه تحریمهای اعمال شده، منتفی و جای خود را به مناسباتی سازنده و مبتنی بر احترام متقابل دهد.»
آنها سپس گوشههایی از پیامدهای تحریمها در زندگی مردم و در اقتصاد ایران را آشکار میکنند و مینویسند: «همه مردم ایران، از جمله خانوادههای ما زندانیان سیاسی، و بهخصوص اقشار کمدرآمد جامعه زیر فشار تورم افسارگسیخته و کمبود دارو و مایحتاج اساسی زندگی رنج میبرند. تحریمها اینک به مجازات جمعی مردم ایران تبدیل شده است. اقتصاد ملی در دو سال گذشته کوچکتر شده و قدرت ملی ایران به عنوان ملت -دولت رو به کاهش است. ضررهای چنین وضعی متوجه همه مردم ایران است و فقط حکومت را زیر فشار قرار نمیدهد.»
زندانیان سیاسی ادامه این وضعیت را به عنوان «محاصره کامل اقتصادی ایران» به شمار میآورند و از آن به عنوان گامی برای شروع یک جنگ واقعی یاد میکنند.
زندانیان سیاسی ایران در این نامه از سیاستهای آمریکا در دوران ریاست جمهوری خاتمی انتقاد میکنند و مینویسند: «حاصل آن سیاست علاوه بر پیچیده شدن مسئله هستهای که حل آن در آن زمان بسیار سادهتر بود ، باعث تقویت جریانی افراطی در ایران شد که سهم مهمی در ایجاد شرایط بغرنج امروز داشته است.»
آنها همچنین بر آناند که «راه رسیدن به دموکراسی، تحریم خارجی و فشار طاقتفرسا بر مردم و فشار روی دولتی که با مقتضیات ایران در جهت تقویت روندهای دموکراتیک حرکت میکند، نیست و حاصل آن در عمل، یکبار دیگر تقویت افراطیگری و تضعیف نهال لرزان دموکراسی ایران خواهد شد.»
و از رییس جمهور آمریکا میخواهند که برای حل بحران کنونی، راهحل دیگری جز تحریمها در نظر بگیرد. به گمان نویسندگان این نامه مبنای چنین راه حلی باید از یک سو برطرف کردن نگرانیهای بینالمللی از طرف ایران باشد، و از سوی دیگر پذیرفتن حقوق مشروع ایران در عرصه هستهای بر اساس معاهدات بینالمللی از طرف آمریکا و غرب.
زندانیان سیاسی ایران از باراک اوباما خواستهاند که همه ابزارهای ممکن برای اعتمادسازی و موفقیت دیپلماسی را بهکار گیرد و همچنین ترفندی بیاندیشد تا کنگره آمریکا برای مدتی معین که مذاکرات بین ایران و غرب جریان دارد، «از تصویب هر طرح و قانونی که به امکان موفقیت مذاکرات لطمه بزند و امکان لغو مؤثر تحریمها را کاهش دهد و رسیدن به یک توافق پایدار را با مشکل مواجه سازد» پرهیز کند.
این نامه را ۵۵ تن از زندانیان سیاسی ایران امضاء کردهاند. در میان امضاءکنندگان، نام محسن میردامادی (رئیس سابق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و دبیر کل حزب مشارکت)، محسن امینزاده (معاون سابق وزارت امور خارجه در دولت اصلاحات)، مصطفی تاجزاده (معاون سابق وزارت کشور در دولت اصلاحات)، فائزه هاشمی (نماینده سابق مجلس و رییس سابق ورزشهای بانوان)، ابوالفضل قدیانی (فعال سیاسی ، عضو ارشد سازمان انقلاب)، ژیلا بنییعقوب (روزنامهنگار و فعال اجتماعی)، - عیسی سحرخیز ( روزنامهنگار و فعال اجتماعی)، بهاره هدایت ( عضو شورای مرکزی اتحادیه دانشجویی دفتر تحکیم وحدت ) و مسعود باستانی (روزنامهنگار) به چشم میخورد.
نظرها
hasani
باید به آقا نامه بنویسندو بخواهند ازساختن بمب صرفنظر کند.
afshin
ایا واقعأ شما زندانی هستید و یا لابی رژیم. البته از اصلاحطلبی رژیم پرست انتظار چه چیزی است. شش جنایتکار را گذاشتند و گفتند یکی را انتخاب کن. این هم نتیجه فهم این حضرات زندانی سیاسی است که این جنایتکار امده با پنبه سرمان را ببرد نه شمشیر و تبر. مشکل اقتصادی ایران فقط ۲۵ درصد تحریمات است. ۷۵ درصد اقتصاد دست غارتگران است. چرا نامه این حضرات به خامنه ای قاتل فرستاده نشده. شما مشکلی که خامنه ای و پاسداران درست کرده اند دنبالش نیستید و رفتید دنبال کسانی که منافع ملی انها مهم است نه ملت ایران.
Bahram
این رژیم جنایتکار اسلامی باعث همیه این بدبختیهاست.روحانی تا حالا فقط شعار داده،باید در عمل نشان دهد که صادق است.که حتمن نیست.چون تصمیم گیرنده نهائی رهبر است،و آنهم موضع خود را روشن بیان کرده که به آمریکا اعتماد ندارد.اسامی منتشر شده زندانیان همه عاشق این رجیمند که از قدرت کنار گذاشته شده اند.اگر آنها را شریک کنند مجبورند سیاست خامنه آی را دنبال و وضع به همین منوال ادامه میابد.ضمنا ۳۳۰ تن دارو بخاطر اختلاف بانک مرکزی و وارد کنندگان مدتهاست در فرود گاه و گمرک در حال فاسد شدن است، همچون رژیم اسلامی که گندش جهان را گرفته است.
Ali Javadi
ایران تنها کشور در دنیاست که طرفداران خودرا زندان میکند تا به اعتبار آنها در نزد ملت بالا رود.
Ali Javadi
ایران تنها کشور در دنیاست که طرفداران خودرا زندان میکند تا اعتبار آنها در نزد ملت بالا رود.
پيام
بايد به اين ***كه خودراسياسي ميدانند گفت كه جنگ كه نكنند تحريم هم كه نكنند پس چكار بايد بكنند يعني شما ميفرمائيد كه اجازه دهند پاسداران براحتي به تجارت بپردازند وازآنطرف هم بمب اتم بسازند وشماهم درزندان بمانيد ماهم يك زندگي بخورونمير داشته باشيد آخر شما *** كه درزندان همين نظام هستيد اين ديگر چه جور افكاري است