چه در سر پوتین می‌گذرد؟

استانیسلاو بلکوسکی تحلیلگر  مسائل سیاسی روسیه، در مصاحبه با روزنامه فرانسوی «لو پوان» از نیات پوتین در زمینه سیاست داخلی مسکو، آینده کرملین و اهداف خارجی مسکو به ویژه نظر به بحران اوکراین و مسأله سوریه رمزگشایی می‌کند.

■ دو ماه پس از انتخاب ترامپ، حال و هوای کرملین چگونه است؟
این ادعا که روسیه مشتاق بود ترامپ وارد کاخ سفید شود، خیلی درست نیست. کرملین خودش را بیشتر برای هیلاری کلینتون آماده کرده بود، و البته این انگیزه در کار بود که پس از شکست ترامپ، با ادعای تقلب در انتخابات آمریکا، نظام دموکراسی در آمریکا نزد افکار عمومی در روسیه زیر سؤال برود. انتخاب آقای میلیاردر اما برنامه‌های پوتین را برهم زد. اکنون کرملین تظاهر می‌کند که انتظار حسن همکاری از واشنگتن دارد، اما در واقعیت آنها در این مورد توهمی ندارند. ترجیح آنها این بود که با هیلاری کلینون کار کنند، چرا که او مثل ترامپ غیر قابل پیش‌بینی نیست.

■ برگهای پوتین برای حل بحران اوکراین چیست؟
پوتین توافق‌های مینسک را چندان جدی نگرفته، چون فکر می‌کند که  قابل اجرا نیستند. افق و انتظار او بیشتر سقوط احتمالی دولت اکراین با امید قرار گرفتن اوکراین در مدار روسیه است. از این رو، او با دقت و اشتیاق به رسوایی‌های فساد در کیف و بحران فزاینده اقتصادی چشم دوخته است. وانگهی احتمال تشدید تنش و جنگ با پیشرویی سربازهای طرفدار روس در داخل مرزهای اوکراین منتفی نیست. به بهانه فاجعه انسانی، پوتین می‌تواند دستور چنین چیزی را بدهد. او دیر یا زود باید با ترامپ مذاکره کند و طبعاً برای مذاکره احتیاج به شواهد عینی و واقعی در اوکراین دارد.

■ پوتین از چشم‌اندازی به سوریه می‌نگرد؟
قابل تصور است که ایالات متحده و روسیه بر سر مبارزه علیه تروریسم در سوریه به توافق برسند. چیزی که مسکو در عوض می‌خواهد لغو تحریم‌هاست. مشکل اما آنجاست که تحریم‌ها به نقض حقوق بین‌المللی در کریمه و اوکراین مربوط می‌شوند. فکر می‌کنم واشنگتن به لغو تحریمها تن نخواهد داد.

■ آیا پوتین دوباره در سال ۲۰۱۸ نامزد انتخابات خواهد شد؟
دلیلی ندارد که این کار را نکند. مگر اینکه توانایی‌های جسمی‌اش به او اجازه چنین کاری را ندهد. در این مورد، شایعات زیادی وجود دارد. هرچند چیزی رسماً اعلام و تأیید نشده، می‌گویند که او مشکلات جسمی وخیمی دارد. در ماههای آینده با توجه به میزان و سطح فعالیت‌های او در این مورد بهتر می‌شود قضاوت کرد.

■ اگر پوتین نامزد نشود، جایگزین احتمالی او چه کسی خواهد بود؟
به نظرم، دو گزینه وجود دارد؛ نخست‌وزیر فعلی دیمیتری مدودوف یا آلکسی دیومین، معاون وزیر دفاع و فرماندار منطقه تولا. دیومین محافظ سابق پوتین و بسیار نزدیک به اوست که در این سالها ترقی زیادی کرده است. در جریان انقلاب «یورومیدان» در فوریه ۲۰۱۴ او بود که رئیس‌جمهور سابق اوکراین ویکتور یانوکویچ را به روسیه آورد. او بود که بسیج نیروهایی ویژه‌ برای الحاق کریمه را مدیریت و فرماندهی کرد. همین دو واقعه کافی است که او در چشم پوتین، مردی بسیار قابل اعتماد باشد.
درعین حال، حدس زدن انتخاب پوتین کار دشواری است. او همواره اطلاعات غلط‌اندازی از همراهان و اطرافیانش به دست می‌دهد.

■ چه قدر احتمال دارد که وبلاگ‌نویس ضدفساد، آلکسی ناوالنی هم بتواند نامزد انتخابات ریاست جمهوری شود؟
ازقضا، کرملین به این مسأله فکر می‌کند و نباید از قبل آن را منتقی دانست. بنا به نظرسنجی‌ها، ناوالنی صرفاً ۱۰ درصد آراء را کسب خواهد کرد. این همه زور او خواهد بود. و بعید نیست مقامات کرملین از او برای مشروعیت بخشیدن به انتخاب مجدد پوتین استفاده کنند؛ به این معنا که، محبوبیت پوتین را درمقابل یک مخالف واقعی نشان دهند.

■ نظر کرملین درمورد انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌روی فرانسه چیست؟
آنها بی‌شک در این انتخابات اهداف ویژه‌ای را دارند. در رسانه‌های روسی به طور مدام به امانوئل ماکرون حمله می‌شود.  تصویری که از او ارائه می‌دهند، نامزد نظام و وارث فرانسوا اولاند و مدافع تحریم‌های روسیه است. او را همچنین همجنس‌گرا معرفی می‌کنند.

منبع: لو پوآن 

در همین زمینه: