« ۴۲۱۱ کیلومتر» به کارگردانی آیلا نویدی جایزه معتبر مولیر فرانسه را از آن خود کرد. جایزه مولیر که در سال ۱۹۸۷ توسط «ژرژ کراون» بنیان نهاده شد، بالاترین افتخار تئاتری فرانسه و جایزه‌ای ملی است که همه‌ساله، توسط «انجمن صنفی هنرمندان تئاتر» (APAT) که زیر پوشش «وزارت فرهنگ فرانسه» است، در شبی تحت عنوان «شب مولیرها» در پاریس اهدا می‌شود. ۴۲۱۱ کیلومتر فاصله بین تهران و پاریس است. ۴۲۱۱ کیلومتر در چندین رشته نامزد دریافت جایزه شده بود. سرانجام اما جایزه «کشف بازیگر زن» و جایزه «تئاتر خصوصی» از آن خود کرد. مینا و فریدون بعد از مصادره دستاوردهای انقلاب ۵۷ توسط روحانیت این فاصله را طی کردند تا به فرانسه پناه ببرند. حالا یلدا، دختر این دو تبعیدی که در پاریس متولد شده است، از تبعید، مبارزه‌ ایرانیان برای آزادی، عشق به کشورش و امید به بازگشت به ایران برایمان می‌گوید. او تماشاگر فرانسوی را به دنیای تبعیدی‌های ایرانی هدایت می‌کند: مردمان ریشه‌کن شده‌ای که هرگز شکایت نمی‌کنند، و در جامعه فرانسوی نومیدانه به دنبال جایگاه خود می‌گردند. آیلا نویدی نویسندگی و کارگردانی این نمایش را به عهده داشته. او در مصاحبه با رادیو فرانسه می‌گوید پس از آنکه صاحب فرزندی شد، با سالخورده شدن والدین تبعیدی‌اش متوجه شد که زندگی آن‌ها در صدر انقلاب و تبعیدشان به فرانسه ممکن است برای همیشه فراموش شود. آیلا در ادامه افزود: او با این انگیزه که این خاطرات و این زندگی‌ها در جایی ثبت و بازگویی شود این نمایشنامه را نوشته و اجرا کرده است. آیلا نویدی در سخنانی که در شب مولیرها ایراد کرد خواهان آزادی توماج صالحی شد.

پلیس برلین سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت / ۷ مه با حمله به تجمع حامیان فلسطین در دانشگاه آزاد این شهر چادرهای آن‌ها را در محوطه این دانشگاه برچید. براساس گزارش‌ خبرگزاری آلمان، حدود ۱۵۰ نفر بدون اطلاع قبلی در محوطه دانشگاه آزاد برلین تجمع کرده بودند. پلیس در شبکه ایکس نوشت که با بلندگو از شرکت‌کنندگان در این تجمع خواسته شد منطقه را ترک کنند. افرادی نیز دستگیر شدند. اینا سیبورا، نماینده مجلس محلی برلین از حزب سوسیال دموکرات به خبرگزاری آلمان گفت «هدف از این تجمع گفت‌وگو نبود، بلکه تقابل بود». به‌گفته دانشگاه، شرکت‌کنندگان در این تجمع اعتراضی همچنین سعی کردند به اتاق‌ها و سالن‌های سخنرانی دانشگاه بروند و آن‌ها را اشغال کنند. شورای مرکزی یهودیان آلمان نیز از مدیریت دانشگاه آزاد برلین انتقاد کرد. دانشگاه لایپزیگ، شهر دیگری در شرق آلمان نیز روز سه‌شنبه به اشغال حامیان فلسطین در آمد. آن‌ها در حال حاضر در سالنی حضور دارند و در حیاط محوطه اصلی دانشگاه چادر زده‌اند.

رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت / ۷ مه از تهران خواست برای تقویت همکاری‌ها تدابیر «مشخصی» اتخاذ کند. گروسی در یک نشست خبری در اصفهان گفت که در مذاکره‌ها با مقام‌های ایرانی پیشنهاد کرده است که بر اقدام‌های عملی و ملموسی که می‌تواند به تسریع در همکاری‌ها کمک کند تمرکز کنند. مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت: «آن‌چه ما به‌دنبال آن هستیم، اقدام‌های مشخصی است که می‌تواند این [توافق] را عملی کند.» محمد اسلامی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران نیز در این نشست مشترک تأکید کرد که مذاکره‌ها با گروسی مثبت و سازنده بوده است. او گفت: «ما به تعاملات بر سر مسائل حل‌نشده ادامه می‌دهیم. نکته مهم این است که آقای گروسی اقدامات لازم را برای حل مشکلاتی که عمدتاً سیاسی هستند انجام می‌دهد.» رافائل گروسی روز گذشته، دوشنبه ۱۷ اردیبهشت / ۶ مه وارد تهران شد. گروسی و اسلامی گفتند در طول این سفر توافق جدیدی به‌دست نخواهد آمد، با این حال آن‌ها به سند همکاری اسفند ۱۴۰۱ (مارس ۲۰۲۳) به‌عنوان مسیری رو به آینده برای همکاری تأکید کردند و گفتند همچنان روی آن بحث خواهند کرد. این سند شامل تعهد ایران برای حل‌وفصل مسائل پیرامون چهار سایت اتمی (تورقوزآباد، شیبان، جابر ابن حیان و سایت مریوان) است که بعدتر به دو سایت، از جمله تورقوزآباد در ورامین تغییر یافت. بازرسان آژانس در مورد فعالیت‌های هسته‌ای احتمالی اعلام‌نشده در این سایت‌ها ابهاماتی دارند. این سند همچنین به آژانس اجازه می‌دهد بر فعالیت‌های هسته‌ای ایران نظارت و راستی‌آزمایی بیشتری انجام دهد. ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اغلب بر سر وظایف آژانس در نظارت بر برنامه هسته‌ای ایران که کشورهای غربی ادعا می‌کنند هدف آن ساخت سلاح هسته‌ای است، با هم اختلاف دارند. تهران تمایل به ساخت سلاح هسته‌ای را رد می‌کند.

براساس گزارش‌هایی که به دست «زمانه» رسیده است افرادی که هویت آن‌ها مشخص نشده در دو ماه گذشته با نوشتن الفاظ رکیک درباره آئین بهائی و پیروانش، روی دیوار غسالخانه آرامستان بهائیان در سمنان، بهائیان را مورد آزار قرار داده‌اند. منبع زمانه می‌گوید گروهی از این افراد روز شنبه ۱۵ اردیبهشت حین مراسم خاکسپاری یکی از اعضای جامعه بهائی در ««گلستان جاوید»، آرامستان بهائیان شروع به فحاشی کرده و تلاش کرده‌اند از مراسم خاکسپاری جلوگیری کنند. این افراد همچنین روی قبرهای بهائیان ناسزاهای رکیک خطاب به فرد فوت شده و سایر بهائیان نوشته‌اند. بهائیان ایران بیش از چهار دهه است با آزارهای سیستماتیک حکومتی مواجه‌اند. مصادره گورستان بهاییان، ممانعت از دفن اجساد بهاییان و به خاک سپردن آن‌ها در شهرهای اطراف و بدون حضور خانواده و انجام مراسم مذهبی و هجوم شبانه به گورستان بهاییان، ویران‌کردن آرامستان‌های آن‌ها و هتک حرمت به قبرها از جمله این آزارهاست که در شهرهای مختلف ایران و غالباً به‌دست نیروهای حکومتی یا وابسته به حکومت انجام می‌شود.

سرین بدیعی، که در شبکه‌های اجتماعی به نام «شاهزاده سرین» شناخته می‌شود، در تاریخ ششم فروردین‌ماه ۱۴۰۳ پس از بازگشت به ایران بازداشت شد. تا این لحظه، مسئولان قضائی جمهوری اسلامی هیچ اطلاعی از محل نگهداری و موارد اتهامی او ارائه نکرده‌اند. افزون بر این، بی‌خبری از وضعیت سرین بدیعی جز در یکی دو روز اول بازداشتش، به حساسیت عمومی در شبکه‌های اجتماعی منجر نشده و همین امر نگرانی کنشگران کوئیر را نسبت به سرنوشت او افزایش داده است. سرین بدیعی، متولد ۲۱ مهر ۱۳۵۲، از فعالان ایرانی قدیمی است که سال‌ها در زمینه‌ی آزادی جنسی در شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کرد و چندی پیش نیز گرایش جنسی خود را دوجنس‌گرا (بایسکشوال) اعلام کرد. سرین بدیعی پس از سال‌ها زندگی در ایالت کالیفرنیای آمریکا در روزهای آغازین سال جاری ویدیوهایی از خود در حال صحبت و عکس‌انداختن با مردم در مکان‌های عمومی منتشر کرد که نشان می‌داد به ایران بازگشته است. در حالی‌که برخی کانال‌های تلگرامی ابتدا مدعی شده‌اند این ویدیوها ساختگی‌اند، روز ششم فروردین کانال امنیتی «صابرین نیوز» خبر بازداشت سرین بدیعی را منتشر کرد. صابرین نیوز در حالی خبر بازداشت بدیعی را منتشر کرد که چند روز پیش از آن، ویدیویی از حضور سرین در ایران منتشر کرده و برای رضا پهلوی رجز خوانده بود که نترسد و به ایران برگردد و کسی با او کاری ندارد. هنوز درباره‌ی دلیل سرین بدیعی برای بازگشت به ایران اطلاعی وجود ندارد. تنها شاهدی که در این زمینه وجود دارد، آخرین ویدیوی پیش از بازگشت اوست که در آن می‌گوید از زندگی در آمریکا خسته شده است.

ظهر سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت / ۷ مه مراسم تحلیف ولادیمیر پوتین به‌عنوان رئیس جمهوری فدراسیون روسیه در کاخ بزرگ کرملین با حضور اعضای دولت، پارلمان، قضات دادگاه قانون اساسی و سایر مقام‌های دولتی و شخصیت‌های عمومی برگزار شد. در این مراسم ابتدا ولادیمیر پوتین سوگند یاد کرد، سپس سرود ملی روسیه نواخته شد و در برنامه سلام توپخانه ۳۰ گلوله توپ شلیک شد. به‌گزارش خبرگزاری دولتی اسپوتنیک، ولادیمیر پوتین در این مراسم از شهروندان روسیه در تمام مناطق کشور تشکر کرد و گفت: «به‌خاطر امروز و نسل‌های آینده، سرنوشت روسیه را خودمان و فقط خودمان تعیین خواهیم کرد.» او همچنین گفت: «روسیه از گفت‌وگو با کشورهای غربی پرهیز نمی‌کند، انتخاب با آن‌هاست. روسیه به همکاری با شرکای خود برای تشکیل نظم جهانی چندقطبی ادامه خواهد داد.» پوتین افزود: «اطمینان داریم که روسیه این دوره دشوار و حساس را با عزت پشت سر خواهد گذاشت و حتی قوی‌تر خواهد شد.» ولادیمیر پوتین با کسب ۸۷,۲۸ درصد آرا در انتخابات ریاست جمهوری اخیر روسیه که هیچ حزب و نیروی اپوزیسیون در آن شرکت نداشت، پیروز شد. این پنجمین دوره ریاست جمهوری پوتین است و او شش سال دیگر قدرت را در دست خواهد داشت. دمیتری پسکوف سخنگوی کرملین اعلام کرده بود که حدود دو هزار و ۶۰۰ نفر به مراسم تحلیف پوتین دعوت شده‌‌اند. او درباره تصمیم سفیران برخی کشورها مبنی بر شرکت نکردن در مراسم تحلیف پوتین گفت: «این تصمیم شخصی آن‌هاست، مراسم تحلیف در درجه نخست برای شهروندان روسیه است».

پلیس هلند صبح سه‌شنبه ۱۸ اردیبهشت / ۷ مه چادرهایی که فعالان حامی فلسطین در دانشگاه آمستردام برپا کرده بود برچید. پلیس ضمن اعلام این‌که ۱۲۵ نفر را در این حمله دستگیر کرده است، افزود: «این عملیات پس از درگیری‌های خشونت‌آمیز بین گروه‌هایی از تظاهرکنندگان ضروری بود.» افزون بر این گفته شد که موانع ایجادشده بر مسیر نیروهای امدادگر نیز برچیده شده است. فعالان حامی فلسطین خواستار قطع روابط دانشگاهی با اسرائیل به‌دلیل حملات ارتش اسرائیل به غزه‌ شده‌اند. در روزهای اخیر دانشگاه‌های مختلف در چندین کشور از جمله ایالات متحده آمریکا شاهد اعتراضات گسترده به حملات اسرائیل به غزه بودند و پلیس در چند مورد به معترضان حمله کرد و گروهی زیادی را بازداشت کرد.

مردی در تهران به‌خاطر مخالفت با زندگی دخترش در خانه‌ای مستقل، او را کشت. طبق گزارش روزنامه اعتماد این زن که نام او شیما اعلام شده یک‌سال پس از طلاق قصد داشته در خانه مستقل از خانه پدری زندگی کند و به‌رغم مخالفت پدرش به خانه خود نقل مکان می‌کند. پدر این زن که نام او اعلام نشده است، محل جدید زندگی دخترش را پیدا کرده و در حین جر و بحث با او در این خانه، با یک چاقو به این زن حمله کرده و او را به قتل رسانده است. طبق گزارش اعتماد به‌دلیل رضایت مادر پرونده بدون شاکی خصوصی و با توجه به جنبه عمومی جرم به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شده است. قتل زنان به‌دست پدرشان یکی از انواع زن‌کشی‌ محسوب می‌شود. سالانه تعداد نامعلومی از زنان در ایران به‌دست مردان نزدیکشان به قتل می‌رسند. طبق گزارش‌هایی که در رسانه‌های رسمی منعکس و ثبت‌شده است، دستکم هر چهار روز در ایران یک زن به‌دست مردی از افراد خانواده کشته می‌شود. حکومت ایران در قالب قوانین مردسالارانه و اجرای آن‌ها و همچنین خودداری عامدانه از تصویب قوانین علیه خشونت جنسیتی و خشونتگران، و تأ‌کید بر «بنیان خانواده» به‌عنوان ستون اصلی سرکوب زنان، نقش چشمگیری در آمارهای تکان‌دهنده فرزندکشی و زن‌کشی در ایران ایفا می‌کند.

دستگاه قضایی جمهوری اسلامی دو زندانی زندان‌های قزلحصار کرج و قم را که پیشتر به اتهام قتل به اعدام محکوم شده بودند، اعدام کرد. برمبنای گزارش سازمان حقوق بشر ایران، ماموران زندان قم یکی از این زندانیان که هویت او علی اصغر فلاح، ۳۵ ساله و اهل رباط کریم اعلام شده است سحرگاه یکشنبه شانزدهم اردیبهشت در این زندان اعدام کرده‌اند. طبق این گزارش او سه سال پیش به اتهام قتل بازداشت و از سوی مرجع قضایی به اعدام محکوم شده بود. ماموران زندان قم این زندانی را از روز جمعه برای اجرای حکم به سلول انفرادی منتقل کرده بودند. جوان آنلاین، رسانه وابسته به سپاه پاسداران هم از اعدام یک زندانی دیگر در زندان قزلحصار کرج خبر داد. طبق این گزارش این زندانی که هویت او «کیوان» اعلام شده است روز چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت در این زندان اعدام شده است. در گزارش مذکور آمده است که او سال ۱۳۹۵ در منطقه کیانشهر تهران از بابت قتل فردی با نام ارسلان بازداشت و به اعدام محکوم شده بود. بر اساس گزارش سازمان‌های حقوق بشری حکومت ایران در سال ۱۴۰۲ نزدیک به ۸۰۰ زندانی را در زندان‌های مختلف اعدام کرده است. سازمان حقوق بشر ایران به تازگی با تأیید اعدام ۶۳ نفر طی دو هفته، اعلام کرده است: از اواخر فروردین تا نیمه‌ی اردیبهشت سال جاری، جمهوری اسلامی «هر پنج ساعت یک نفر را اعدام کرده است.»