نهاد علمی، فرهنگی و آموزشی سازمان ملل متحد (یونسکو) در گزارشی گفته است که سال ۲۰۲۳ برای خبرنگاران مناطق جنگی، سال مرگباری بود و شمار خبرنگاران کشته‌شده در این مناطق نسبت به سه سال قبل تقریباً دو برابر شده است. براساس این گزارش، در سال جاری میلادی ۳۸ خبرنگار در مناطق درگیر جنگ کشته شده‌اند. این آمار در سال گذشته ۲۸ نفر و در سال ۲۰۲۱، ۲۰ نفر بود. همچنین در سال جاری میلادی ۶۵ خبرنگار کشته شده‌اند، درحالی‌که سال گذشته‌ ۸۸ خبرنگار کشته شده بودند. آدری آزولی، مدیرکل یونسکو در این‌باره گفت: «این کاهش کلی پدیده بسیار نگران‌کننده‌ای را پنهان می‌کند: افزایش شدید شمار کشته‌شدگان در مناطق جنگی.» به‌گفته یونسکو درگیری‌های جاری در خاورمیانه عامل بیشتر قتل‌های خبرنگاران در مناطق درگیری بوده است و از ۱۵ مهر / ۷ اکتبر که حماس به اسرائیل حمله کرد تاکنون ۱۹ خبرنگار در فلسطین، سه خبرنگار در لبنان و دو خبرنگار در اسرائیل کشته شده‌اند. در سال جاری میلادی همچنین هر کدام از کشورهای افغانستان، سوریه، کامرون و اوکراین شاهد قتل دست‌کم دو خبرنگار بوده‌اند. این آمار شامل کشته‌شدن خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای در حین کار است و موارد خارج از آن را در برنمی‌گیرد.

مژگان کاووسی، پژوهشگر، نویسنده کُرد و زندانی سیاسی سابق ظهر دوشنبه ۲۷ آذرماه برای گذراندن دوران محکومیتش، روانه‌ دادسرای کلاردشت شد و سپس مأموران قضائی او را به زندان تنکابن منتقل کردند. این فعال حقوق زبان مادری، حقوق زنان و یارسان به ۳۹ ماه حبس تعزیری محکوم شده است. اتهام‌های مژگان کاووسی، «تبلیغ علیه نظام»، «تحریک مردم به قصد برهم زدن امنیت کشور» و «توهین به رهبری» عنوان شده است. مژگان کاووسی سال گذشته در جریان اعتراضات جنبش ژینا ۱۰۴ روز در بازداشت بود که ۳۵ روز آن را در انفرادی به‌سر برد. کاووسی از باورمندان به آیین یارسان است. ترجمه کتاب «انفال و سرگذشت تیمور، تنها بازمانده از گورهای جمعی زنان و کودکان انفال‌شده» نوشته عارف قربانی، نویسنده عراقی از کارهای اوست. او همچنین فیلم‌های مستند «هیوا» (درباره زبان کردزبان‌های ساکن کلاردشت)، «گل‌های سرد دلتنگ» (مستندی درباره جاجیم گلدار کردی کلاردشت) و «ئافرەت» درباره‌ زلزله‌ کرمانشاه را کارگردانی کرده است. مژگان کاووسی از بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری آبان ۹۸ نیز بود و تاکنون چند بار در زندان دست به اعتصاب غذا زده است.

رئیس سازمان محیط زیست ایران می‌گوید تا ۱۰ سال دیگر هوای پایتخت ایران دیگر آلوده نخواهد بود. علی سلاجقه، رئیس سازمان محیط‌زیست در حاشیه جلسه هیات دولت چهارشنبه ۲۹ آذر گفت «با این سمت و سویی که گرفته شده حداقل تا ده سال آینده دیگر این روزها در تهران تجربه نخواهد شد. اگر شرایط اقلیمی هم کمک کند از سال‌های آینده این شرایط را در تهران نخواهیم داشت.» او مدعی شد که آلودگی هوا در شهرهای ایران به نسبت کشورهای همسایه کمتر است: «شهرهای ما نسبت به خیلی شهرهای کشورهای همسایه وضعیت بهتری به لحاظ آلایندگی دارند ولی برای ما پذیرفته نیست که وقتی می توانیم مشکلات مردم را حل کنیم، چرا اینکار را انجام ندهیم؟» سلاجقه در واکنش به تولید و فروش دوباره «بنزین پتروشیمی» در جایگاه‌های سوخت که معصومه ابتکار، رئیس پیشین همین سازمان روز سه‌شنبه به آن اشاره کرده بود گفت که وزارت نفت «بنزین پتروشیمی تولید می‌کند ولی آن را مصرف نمی‌کند.» بنزين «پيروليز» یا همان بنزین پتروشیمی يك محصول جانبی حاوی حدود ۵۰ درصد بنزن است و برای توليد محصولات پتروشيمی ديگر به كار می‌رود. اين ماده به دليل درصد بالای بنزن، خواص سرطان‌زايی مستقيم دارد و بر سيستم عصبی، پوست، چشم و سيستم تنفسی اثرات منفی فراوان دارد. بنابر اعلام شركت پتروشيمی، اين ماده مخلوطی از چند آروماتيك است كه فراريت نسبتا بالايی دارند و به سرعت تجزیه شده وارد هوا می‌شوند. استفاده از بنزین پتروشیمی ابتدا در سال ۱۳۸۹ و در دوران ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد آغاز شد. تولید این فرآورده برای مقابله با طرحی بود که دولت آمریکا برای تحریم فروش بنزین در دست داشت. در ماه‌های گذشته و با اعلام مجدد ناترازی در میزان تولید بنزین با مصرف عمومی، این گمانه ایجاد شده است که دولت دوباره تولید این محصول سرطانزا را از سر گرفته است.

شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب سارا معصومی، روزنامه‌نگار را به اتهام «نشر مطالب خلاف واقع» به شش ماه حبس و دو سال ممنوعیت از روزنامه‌نگاری محکوم کرد. روزنامه «شرق» به‌نقل از علی مجتهدزاده، وکیل سارا معصومی نوشته است این اتهام بر اساس «گزارش ضابطان» و «نشر یک توییت درباره آرمیتا گراوند» به او زده شده است. مجتهدزاده در این‌باره گفت پرونده سارا معصومی «برخلاف بسیاری دیگر از روزنامه‌نگاران که با اعلام جرم دادستان پس از جان‌باختن آرمیتا گراوند کارشان به دادسرا کشیده شد، به دادگاه انقلاب ارجاع شد. تا آن‌جا که من اطلاع دارم، برای برخی از روزنامه‌نگاران قرار تعلیق تعقیب صادر شد، ولی پرونده خانم معصومی به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب رفت.» سارا معصومی خبرنگار بخش بین‌الملل روزنامه‌ «اعتماد» بود که چندی پیش استعفا داد. پیش از این مریم شکرانی، خبرنگار بخش اقتصادی روزنامه شرق و میلاد علوی، خبرنگار دیگر این روزنامه نیز به‌دلیل انتشار خبرهایی درباره آرمیتا گراوند احضار شده بودند. آرمیتا گراوند دانش‌آموزی بود که ۹ مهر سال جاری در مترو تهران دچار سانحه شد و پس از مدتی جان خود را از دست داد. گفته می‌شود که او بر اثر ضربه مأموران کنترل حجاب بی‌هوش شده بود. در رویدادی دیگر، سیدهادی کسایی‌زاده مهابادی، روزنامه‌نگار روز گذشته، سه‌شنبه ۲۸ آذر پس از حضور در مجتمع قضایی قدوسی تهران بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. گفته می‌شود دستگیری او به دلیل انتشار توییتی بود که در آن نامه روابط عمومی شهرداری بندرعباس برای پرداخت دستمزد ۶۰ میلیون تومانی به یک مداح حکومتی برای حضور در مراسم تشییع جانباختگان جنگ ایران و عراق افشا شده بود. یک منبع نزدیک به خانواده او به هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران گفت: «نشر اکاذیب، افترا و تشویش اذهان عمومی از جمله اتهاماتی است که علیه این روزنامه‌نگار مطرح شده است.» سیدهادی کسایی‌زاده چندی پیش به دلیل نوشتن مطالبی انتقادی در شبکه‌های اجتماعی، به دادسرای فرهنگ و رسانه احضار شده بود. او در گذشته سابقه برخوردهای قضایی نیز دارد.

روزانه به صورت میانگین ۳ کارگر در اثر سوختگی الکتریکی دستکم یک عضو خود را از دست می‌دهند. به گفته‌ی رییس انجمن حمایت از بیماران سوخته (ققنوس)، سالانه دو هزار کارگر دچار سوختگی الکتریکی می‌شوند. قربانیان سوختگی الکتریکی بیشتر کارگران ساختمانی و جوان هستند و «اغلب هم دست و پای خود را از دست می‌دهند و تا پایان عمر از کار افتاده می‌شوند». ۶۵ درصد کارگران یک عضو خود را از دست می‌دهند، برخی کارگران دو دست و برخی دو دست و یک پای خود را از دست می‌دهند. محمد جواد فاطمی می‌گوید علت عمده سوختگی الکتریکی کارگران رعایت نشدن ایمنی در پروژه‌های ساختمانی است.: «علت این سوختگی‌ها که اغلب در پروژه‌های ساختمانی است به این صورت است که سیم برق از محیط کار‌ی‌شان رد می‌شود و متاسفانه عایق‌سازی و ایمن‌سازی نمی‌شود و حریم‌ها رعایت نمی‌شود و کارگر ممکن است در زمانی که میله داربست را در دست دارد، به این سیم‌های برق گیر کرده و کارگر دچار برق‌گرفتگی شود.» رییس انجمن ققنوس می‌افزاید: حتی بیماری هم داشته‌‌ایم که دو دست و دو پای خود را به علت سوختگی الکتریکی از دست داده و قطع شده است. رییس انجمن حمایت از بیماران سوخته (ققنوس) از «آمار دقیق» سوختگی کارگران با مواد شیمیایی ابراز بی‌اطلاعی کرد و افزود: «به طور مرتب در بیمارستان‌ها مواردی از کارخانه‌های صنعتی داریم که از مواد شیمیایی استفاده می‌کنند و حتی افرادی داشتیم که در حوضچه‌های اسید افتاده‌اند و با سوختگی وسیع به بیمارستان ارجاع داده شده‌اند.» سوختگی الکتریکی یکی از انواع حوادث کار است که در نتیجه عدم رعایت ایمنی میحط کار، نبود تجهیزات ایمنی برای حفاظت از جان کارگران، فشار کار بالا، ساعات طولانی کار و اضافه‌کاری اجباری روی می‌دهد. روزانه ده‌ها کارگر شاغل در بخش‌های مختلف اقتصاد ایران در اثر حوادث کار مصدوم می‌شوند یا جان خود را از دست می‌دهند.

بامداد چهارشنبه ۲۹ آذرماه، یک زندانی دیگر را در زندان سنندج اعدام کردند. نام این زندانی اعدام‌شده «فرزاد گل‌محمدی» است. او اهل روستای «پالنگان» از توابع شهرستان کامیاران بود و حکم اعدامش در زندان مرکزی سنندج اجرا شد. آژانس خبری «کردپا» گزارش داد که این زندانی ۳۲ ساله را روز دوشنبه ۲۷ آذر برای اجرای حکم اعدام به سلول انفرادی منتقل کرده بودند. فرزاد گل‌محمدی به اتهام «قتل عمد» زندانی و به اعدام محکوم شده بود. مسئولان قضائی و نهادهای مربوطه خبر این اعدام را به‌شکل رسمی منتشر نکرده‌اند. در سال‌های اخیر اعدام‌ها در ایران افزایش یافته است. سازمان عفو بین‌الملل در گزارش ۲۶ اردیبهشت سال جاری خود گفت شمار اعدام‌ها در ایران از ۳۱۴ مورد در سال ۲۰۲۱ به ۵۷۶ مورد در سال ۲۰۲۲ افزایش پیدا کرده است. سازمان حقوق بشر ایران نیز ۱۲ آبان امسال در گزارشی گفت تنها در ۱۰ ماه نخست سال جاری میلادی شمار اعدام‌ها در ایران از ۶۰۰ مورد فراتر رفته است.