مانی حقیقی خطاب به وزیر ارشاد: روشن کنید مسئولیت سانسور با کیست
کارگردان فیلم متوقف شده «۵۰ کیلو آلبالو» در نامه دیگری به وزیر ارشاد گفته است اگر قرار است کسانی خارج از حیطه سینما فیلمها را سانسور کنند آن را رسماً اعلام کند.
مانی حقیقی، کارگردان فیلم «۵۰ کیلو آلبالو» که اکران فیلماش متوقف شد، در نامه دوم خود به علی جنتی، وزیر ارشاد اسلامی با اشاره به دخالت گروههای فشار در امور سینمایی از او خواسته است تا بگوید در کشور بالاخره چه نهادی مسئول سانسور فیلمهاست. او گفته است وظیفه وزیر ارشاد نقد فیلم و جبههگیری به سود یک دیدگاه نیست.
مانی حقیقی در نامه جدید خود بار دیگر از توقف نمایش فیلم «۵۰ کیلو آلبالو» انتقاد کرده و گفته است این فیلم بیش از دو ماه نمایش عمومی داشته و ۱۵ میلیارد تومان فروش کرده اما اخیراً به دستور وزیر ارشاد متوقف شده است.
علی جنتی، وزیر ارشاد اسلامی پس از دیدار با علمای دینی از جمله آیتالله مکارم شیرازی، از نارضایتی آنها نسبت به نمایش فیلم «۵۰ کیلو آلبالو» خبر داد و اعتراضات به آن را درست دانست و گفت این فیلم «الگوسازی غلطی» ارائه میدهد و «آموزش بدی دارد».
جنتی گفته بود: «این فیلم از دستمان دررفته و اگر خودم در شورای پروانه نمایش بودم، از دادن مجوز به آن جلوگیری میکردم.»
مانی حقیقی در نامه خود گفته است این اظهارنظرهای وزیر ارشاد نشان میدهد که ارزیابی وزیر ارشاد از شرایط تولید، سانسور و پخش محصولات سینمای ایران نادرست است.
او با اشاره به سانسور چند باره فیلم «۵۰ کیلو آلبالو» در مراحل مختلف ساخت آن، گفته است «دستگاه ممیزی فیلم در ایران به شکلی طراحی شده که اصولاً فیلمی نمیتواند از دست کسی در این دستگاه "در برود."»
مانی حقیقی ماجرای سانسور فیلم «۵۰ کیلو آلبالو» را «طولانی، پرتنش، و غامض» عنوان کرده و افزوده است «هیچ گوشهای از فیلم نمیتوانست از چشمان نافذ» شورای پروانه نمایش دور بماند.
بهگفته حقیقی هنر او صرفاً در ساخت این فیلم خلاصه نشد، بلکه «عبور فیلم از هزارتوی پرپیچوخم ممیزی وزارت ارشاد خود به اندازه ساختن یک فیلم سینمایی نیاز به نوآوری، تخیل، و خلاقیت داشت».
او از تناقض سخنان وزیر ارشاد و تصمیم نهایی شورای پروانه نمایش درباره فیلم «۵۰ کیلو آلبالو» انتقاد کرد و با اشاره تلویحی به دیدار وزیر ارشاد با علمای دینی و مخالفت آنها با فیلم، از او خواست تا روشن کند دقیقاً چه کسی مسئول صدور اجازه نمایش برای فیلمهاست.
مانی حقیقی تأکید کرده است که طرفِ صحبت سینماگران شورای پروانه نمایش است و اگر قرار باشد افراد صاحب نفوذِ خارج از ساختار مدیریت سینما هم نظر بدهند آنگاه سینماگران باید با تکتک آنها هم مذاکره کنند و این ناممکن است.
این کارگردان سینما به وزیر ارشاد گفته است: «اگر قرار است تصمیمهای مربوط به ممیزی فیلمها خارج از شکل متعارف و بیرون از چارچوب وزارت ارشاد گرفته بشوند، لطفاً این نکته را رسماً به ما اعلام کنید تا با تصمیمگیرندگان واقعی تماس بگیریم؛ مجوزهایمان را از آنها طلب کنیم و دیگر کاری به زیردستان شما در وزارت ارشاد نداشته باشیم.»
حقیقی به انتقادهایی که وزیر ارشاد از فیلم او کرده نیز پاسخ داده و گفته است بهعنوان فیلمساز موظف است الگوهای جدید و ناآشنایی برای زندگی پیشنهاد کند، عرفهای جامعه را به چالش بکشد و حتی سیاستهای دولت را نقد کند.
او وظیفه وزیر ارشاد را هم ایجاد شرایط سالم، امن و متعادل برای فیلمسازان و منتقدان دانسته تا بتوانند با یکدیگر بحث کنند و نقطهنظرهایشان را توضیح دهند نه اینکه در این جدلها داوری کند و رأی دهد «که چه الگویی مناسب هست و چه الگویی مناسب نیست».
روز پنجشنبه ۱۹ خرداد نیز شورای مرکزی کانون کارگردانان سینمای ایران در نامهای اعتراضی به علی جنتی، به موضعگیری او در مورد فیلمهایی که پروانه نمایش دارند اعتراض کردند و آن را باعث بیاعتبار شدن دستگاه صادرکننده مجوز در نزد افکار عمومی دانستند.
بیشتر بخوانید:
نظرها
آزادی
من این فیلم ندیدم، ولی دو گروه مواضع متضاد دارند، برخی از کمدی خیلی شاد و خنده دار و بیان کننده مشکلات جامعه و برخی برعکس آنرا مبتذل و ضد اسلامی! در وانفسا موفقیت عجیب و فروش خیره کننده، برخی به این ایده انداخته اساسا فروش بالا موجب شده جناح اصول گرا و روحانیان و عوامل اقتدار گرا مثل بسیج به تکاپو بیفتند. امثال مانی حقیقی در ردیف فرهادی هستند که نزدیک به خط فکری جناح های رقیب اصول گرایان. در کشوری حتی کوچکترین نمود بیرونی مردم مثل پوشش و لباس نیز سیاسی میشود سینما جای خود دارد. سینمایی بیشتر لوکس دارد و اکثر مردم سال به سال سینما نمیروند و حداکثر کپی غیرقانونی آن میخرند یا دانلود میکنند. سینما دگراندیشانه حضور خفیف در لابلای کمدی و لودگی و تیکه پرانی و استعاره است و هیچگاه جرات و فرصت حضوری جدی نقادانه در ایران ندارد!
آزادی
اصلاح طلبان بدلی فعلی که میخواهند با هر دروغ و پستی هم شده خودشان به نظام اقتدارگرا بچسبانند و ارتزاق حداقلی کنند، مردم فریفتند و با حمایت حسن روحانی، چهره نقاب پوشیده اقتدارگرایی در دولت حسن روحانی برای سه بر مردم مخفی داشتند ولی به سرعت این نقاب برداشته میشود، افتضاحات این دولت و نالایقی اش نمایان میشود، اینکه این دولت به اندازه دولت قبلی سرسپردگی و گند بین الملی نمیزند دلیل خوب بودنش نیست. اما مردم ایران همچو خری در گل گیر کرده اند، شرکت در انتخابات صوری کنند چیزی جز انتخاب بد از بدتر نیست و اگر شرکت نکنند بدترها میایند و خلاصه انتخابت برای منافع مردم یک گزینه دو سر سوخته است!