مناطق آزاد تجاری؛ امنیت سرمایه‌گذاران و استثمار کارگران
با توسعه محدوده مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، سیاست‌های تعدیلی با شیب بیشتری اجرایی خواهند شد و در نهایت این حقوق کارگران است که به صورت شبه قانونی قربانی خواهد شد.
دولت و مجلس بر سر یک فوریت لایحه ایجاد هفت منطقه آزاد تجاری و ۱۲ منطقه ویژه اقتصادی به توافق رسیدند. فعالان کارگری می‌گویند که این لایحه حمله به حقوق کارگران است.
دولت حسن روحانی همچنان برای ایجاد هفت منطقه آزاد تجاری اصرار می‌ورزد. پس از آنکه این لایحه در مجلس نهم رد شد، حالا دولت توانسته مجلس دهم را به فوریتی بودن این لایحه راضی کند. این توافق، انتقاد نماینده خانه کارگر در مجلس شورای اسلامی را به دنبال داشته است.
علیرضا محجوب دبیر کل خانه کارگر که در انتخابات ریاست‌جمهوری از حسن روحانی حمایت کرد، دوشنبه ۲۸ تیر در یادداشتی در خبرگزاری ایلنا، ایجاد مناطق آزاد تجاری را موجب به باد دادن امنیت شغلی کارگران دانست.
او در بخشی از این یادداشت با یادآوری اینکه «مشروعیت بخشیدن به قراردادهای موقت و پیمانکاری» موجب افزایش ناامنی شغلی کارگران شده، مناطق آزاد تجاری را به لحاظ اشتغال آفرینی «ناکارآمد» دانسته و نوشته است: «دولت‌مردان و نمایندگان مختلف مجلس با پروراندن چنین سودایی تیشه به ریشه امنیت شغلی متزلزل کارگران می‌زنند.»
محجوب لایحه ایجاد مناطق آزاد تجاری را «سوداگرانه» خوانده و افزوده است: «باید قبول کنیم در ادامه همین فرآیند سوداگرانه بود که امروز اتحاد بی‌بدیل کارگران صنعت نفت در لوای قوانین مختلف استخدامی زیر دست پیمانکاران خرد و ریز آنچنان رنگ باخته است که از کارگاه‌هایی که در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی دایرند صدایی جز گرفتاری و نارضایتی کارگران به گوش نمی‌رسد.»
دولت ایران ۱۵ تیر امسال لایحه یک فوریتی ایجاد ۱۹ منطقه ویژه اقتصادی و آزاد تجاری را به مجلس شورای اسلامی ارائه و یک فوریت آن به تصویب نمایندگان رسید. اکبر ترکان دبیر شورای عالی مناطق آزاد هدف از این لایحه را «ایجاد رونق اقتصادی و تسهیل مبادلات ارزی» عنوان کرده بود.
حسین اکبری از فعالان کارگری ایران اما این لایحه را یکی از اقدامات دولت برای «هجوم چندگانه به قانون کار» خوانده و عنوان کرده است: «مناطق آزاد و ویژه به مناطق آزادی استثمار کارگران بدل می‌شود تا سرمایه داران امنیت سرمایه گذاری را به دست آورند.»
این فعال کارگری با اشاره به آن که دولت یازدهم به تبعیت از سیاست‌های تعدیل، به "تعدیل حقوق کار در ایران همت گماشته" افزود: «مقررات اشتغال نیروی انسانی، بیمه و تأمین اجتماعی در مناطق آزاد تجاری - صنعتی جمهوری اسلامی ایران» که در سال ۷۳ به تصویب هیئت دولت رسیده، مواردی مانند حداقل دستمزد، سنوات و پاداش، شیفت‌کاری، مرخصی سالانه و حق داشتن تشکل کارگری در این مقررات از کارگران سلب شده است.
علی خدایی عضو شورایعالی کار هم در پیوند با این مسئله گفته است: «دولت و مجلس با در پیش گرفتن گسترش مناطق آزاد و ویژه اقتصادی زمینه بی‌اعتباری مصوبات این شورای عالی را فراهم کرده‌اند».
او وعده ایجاد اشتغال، رونق اقتصادی و رفاه اجتماعی از طریق ایجاد مناطق آزاد و ویژه اقتصادی برای کارگران را «یک سراب» توصیف کرده و گفته است: «با توسعه محدوده مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، سیاست‌های تعدیلی با شیب بیشتری اجرایی خواهند شد و در نهایت این حقوق کارگران است که به صورت شبه قانونی قربانی خواهد شد.»
نظرها
شششش
رژیم لجوج در چنبره ایدئلوژی شیعیع ولایف کور شده از واقع دبینی. لچلچت شیطانی و توهم اخرالزمانی، الوده به دروغ مصلحتی و تقیه ویرانگر دروغ شیعیريال نمیخواهد قوبل کند سک.ولار دمرکاسی بهترین شیوه حاضر جهان است. او با عاریت و تقبل و کپی تقلبی از سکولار دمکراسی، اقتون سایی قلابی بوجود اورد. تفتیش عقاید . آزرادی بیان را همچون بزک در قانون ساسای نمایش داد ولی شکنجه گاه عقاید شد. او نمیخواهد تکثر عقای و حزب و مدراای عقیدتی تحمل کند. د رتوهم اخرالزمانی، گتدذاب الستبدادی ولایی را ساختاراتنه کرد.و او هر نوع عقیده نوآورانه و دگراندیشانه سرکوب کرد. او نمیخواهد تحولی در جامعه عقب مانده خرافی ایجاد شود. گنداب شیهعی ولایی نمیخواهد عقل و خرد جمعی حکمفرما شود. تعهد ارجح بر تخصص است. هزارن بیسجی مزدور کم عقل و کم هوش را به دکترای دانشگاه فرستاد و هوشمندان عاقل به کنار زد. او عقل چیزی جز ابزار سزکوب نمیداند. مناتطق تجاری هم الگو بردرای زشت و کج.واره کمونیست های چننی و یا سپاه سازندگی از الگوی کره شمالی! همگی التقاط های استبدادی. چون کینه ورزانه نمیخواهد اقتصاد ادام اسمتی و اقتصاد بازار رقابتی غیر دولتی-جگومتی بپذیرد. او وحشت دارد سرمایه داری تحت نظارت دولت بوجود اید که هم کارافرین مولد باشد و کارگر بهره مند از زحمت خود و موبلددو کوشا و مرفه
شششش
مناطق آراد ممتسک منافذ قاچاق خودی هیا زالو صفت برای پرورای عوامل نظام و نه برای تولید و صادرات همچو چین. همه چیز قلابی و مصنوعی و کپی بردرای تقلب امیز. همچو اقتصاد تقللبی. از پیراهن مراک ایتنالیاییی تقلبی تا قطعات تقلبی چینی با مراک ایارنی خودرسازی. ماشین های تقلبی ایران خوردو ساپیا. اقتصاد تقلبی و کلاهبردرای از قشر بدبخت و فرودست جامعه. له شدن طبقات فروذست و فقر فزاینده مردم ساده لوخ شعی که قرنها تخدیدر خرافت شیعه شده اند
شششش
خمینست ها اقتصاد مال خر دانستند و ملتی ر ا خر دانستن و خرستان شیعی بوجود اوردند. ولی د رتوهم خرستان جهانی هستند. ولی کگور خوانده اند. مردمان دیگر خر انها نمیوشندو نسل سوخته ایارنی شیعه زاده اشید یکی دونسل بسوزرند ولی دذرنهایت از خاکستر این نسل سوزی شعی ولایی برخاخواهند تا نظام جهل و ظلم تنابود خواند کرد
شششش
مناطق آزا همان منافذ رسمی قاچاق هستند تا وابستگان زالو صفتا نظام راحتر تولید داخلی دور بزنند و بر بیچارگی خرده مالک از پیراهن دو.ز تا کفاش را به بدبختی بکشانند. دیگر چیزی بنام تولید داخال نباشد. چین سرکابه خور کمونیست ملحد چه شگفتانه با مدعیان الی ایران متحد شدن برای نسیت و نباودی ملات تخدیر شده ساده لوه شیععی وئلایی