اعدام در ملاء عام، نمایشی برای کودکان؟
با اجرای یک حکم اعدام در ملاء عام در شهرستان سنقر و کلیایی، شمار اعدام‌های در ملاء عام از دهم خرداد تا‌کنون، به شش مورد رسید. کودکان از جمله تماشاگران این اعدام‌ها بودند.
با اجرای یک حکم اعدام در ملاء عام در محل انبار سابق نفت در شهرستان سنقر و کلیایی در استان کرمانشاه، شمار اعدام‌های در ملاء عامی که از دهم خرداد ماه تا‌کنون اجرا شده است، به شش مورد رسید.
این در حالی است که مسئولان جمهوری اسلامی در پاسخ به انتقادهایی که از اجرای حکم اعدام در ملاء عام می‌شود، می‌گویند که این حکم به ندرت و در موارد خاص اجرا می‌شود.
فعالان حقوق بشر و مخالف اعدام از حضور کودکان در این مراسم هم به شدت انتقاد می‌کنند.
پاسخ مسئولان جمهوری اسلامی به این انتقادها اما این است که این اعدام‌ها در ساعاتی انجام می‌شوند که کودکان بیرون از خانه نیستند و تمهیدات لازم برای عدم حضور آنها در محل اعدام اندیشیده می‌شود.
با وجود این اظهارات در تصاویری که از اعدام در ملاء عام روز دوشنبه چهارم مرداد ماه در شهرستان سنقر و کلیایی منتشر شده است حضور کودکان پر‌رنگ و چشم‌گیر است و این در حالی ست که تقلید از این مراسم به قصد بازی، تا به حال جان چندین کودک را در شهرهای مختلف ایران گرفته است:
با وجود هشدارها و درخواست‌هایی که برای حاضر نشدن شهروندان در محل اجرای احکام اعدام در ملاء عام داده می‌شود، به طور معمول جمعیت زیادی برای تماشای به دار آویخته شدن یک انسان در محل اجرای حکم اعدام در ملاء عام حاضر می‌شوند.
عکس‌های منتشر شده از مراسم حلق‌آویز کردن امروز قاتل یک کودک پنج ساله در سنقر و کلیایی هم نشان مى دهند كه عده زیادی از مردم در محل حاضر شده اند. آن ها علاوه بر تماشای جان دادن یک مرد، با موبایل و دوربین‌های‌شان از این صحنه عکس‌برداری و فیلم‌برداری هم مى كنند.
در مورد مشابه و اعدام دو نفر در ملاء عام در شیراز که هفدهم خرداد ماه امسال اتفاق افتاد نيز عده زیادی از شهروندان شیرازی در محل اعدام‌ها حاضر شدند و از اجرای این احکام ابراز رضایت کردند. این در حالی بود که برخی فعالان حقوق بشر و مخالف اعدام از مردم شیراز خواسته بودند برای تماشای این مراسم حاضر نشوند. آنها تاکید کرده بودند که حکومت اسلامی این خشونت‌ها را به هدف تماشای شهروندان به اجرا می‌گذارد و اگر آنان در این مراسم حاضر نشوند، این مراسم خشن در عمل کارکرد خود را از دست می‌دهد:
از سوی دیگر اجرا و تماشای اجرای حکم اعدام در ملاء عام به بازتولید خشونت در جامعه منجر می‌شود و با وجود به دار آویخته شدن عده زیادی از مجرمان در طول سالهای گذشته، آمار جرم و جنایت در ایران کاهش نیافته است.
صبح روز دوشنبه چهارم مرداد ماه اما حکم اعدام قاتل "حنانه غیاثی" کودک پنج ساله اهل سنقر به اجرا گذاشته شد.
ابتدا قرار بود این مراسم در چهارراه پیام نور شهرک ولی‌عصر سنقر و کلیایی برگزار شود، اما با تصمیم شورای تامین شهرستان، این حکم در محل انبار سابق نفت سنقر، جنب ترمینال اجرا شد.
احتمالا علت تغییر مکان اعدام، پیش‌بینی حضور "پر‌شور و گسترده" شهروندان برای تماشای اعدام بوده است.
به گزارش رسانه‌های محلی از جمله تارنمای سهیل سنقر، ۲۶ خرداد ماه امسال خبر مفقود شدن دختر پنج سالهای به نام حنانه منتشر می‌شود و یک روز بعد، در تاریخ ۲۷ خرداد، پلیس جسد این کودک را زیر پل ورودی کمربندی جدیدالاحداث ضلع شرقی شهرستان سنقر پیدا می‌کند.
قاتل این کودک خیلی زود دستگیر و به سرعت اعدام می‌شود.
در دو هفته گذشته ۳۸ نفر در ایران اعدام شده‌اند.
مجازات اعدام در ایران، به‌ویژه اعدام در ملاء عام همواره مورد انتقاد فعالان حقوق بشر در جهان بوده است.
به گفته فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر، در سال ۲۰۱۵، در ۲۵ کشور هزار و ۶۳۴ اعدام ثبت شده که بدون در نظر گرفتن چین، ۸۹ درصد آنها در ایران، پاکستان و عربستان سعودی انجام گرفته‌اند.
در حال حاضر ۱۴۰ کشور در سراسر جهان در قانون و در عمل مجازات اعدام را لغو کرده‌اند.
نظرها
وطن
خوب مگه دولت بر عكس هميشه كه مردم را بزور مجبور به پذيرفتن خواسته خودش كرده ! براى تماشاى اعدام هم زور بكار برده. ؟ اين نا آگاهان تماشاچى در شهر سنقر و كليايى و مشابه در شيراز كه ( براى آش نذرى كه يك مال مردم خور كلاه بردار داده بود صف چند ده كيلومترى بسته بودند. )هنوز در دوره قاجار هستند و بـى پرده عقب افتاده هستند. و البته نه همه مردم اين شهر ها كه نام برده شد فقط منظور تماشا چى هاست و نه همه. خوب مردم نروند و بچه ها را نبرند كُلت كه روى شقيقه آنها قرار نداده اند. جهل است و بس. اميد كه بعضى از سايت هاى خبرى كه ما به آن دل بسته ايم مماشات و نرمش و مامانم اينا بازى را كنار بگذارند و اگر مطلب اين حقير و بعضى ديگر را كامل درج نمايند احتمالاً اَداى دين نموده اند. ديگر زمان اين ملاحظات گذشته و كمى هم بايد با دشمنان ملتمان با خشونت رفتار كرد. اين نرمش ها جُرئت را از آزاديخواهان ميگيرد و ايجاد ترديد بوجود مياورد. آگر اشتباه ميكنم قانع كنيد ما را. در خاتمه من از خشونت كلامى سخن راندم و نه خشونت فيزيكى چون آنقدر متمدن هستم كه خشونت را حتىٰ نسبت به حاكمان جلاد فعلى وطنم را مجاز نميدانم . زيرا عدالت در مجازات را اولين قدم براى براى ملتى فهميده ميدانم.