المپیک: یک دنیای همواره تازه

روز پنج ماه اوت، پانزده مرداد، نگاه جهانیان به ریودوژانیرو در برزیل  دوخته می شود، جایی که در ورزشگاه افسانه ای و بازسازی شده‌ی "ماراکانا" مراسم گشایش سی و یکمین بازی های المپیک نوین با شعار"یک دنیای تازه" برپا می شود.

بازی‌های المپیک وعده‌گاه جهانی جوانان، بزرگ ترین ورزشکاران جهان و ورزش‌دوستانی از سرتاسر جهان است. با وجود جنگ‌ها، اختلاف‌ها، تنش‌ها، تبعیض‌ها و دخالت پول و قدرت در ورزش، گردهمایی جهانی المپیک برقرار مانده و هنجار بنیادین آن، که دوستی و رقابت سالم ورزشی است، توانسته است درخشندگی خود را حفظ کند. می‌بینیم که هربار حضور زنان در آن بیشتر می‌شود، دفاع از محیط زیست در آن تقویت می‌گردد و توزیع نشان‌های ورزشی میان کشورها و قاره‌های مختلف شکل عادلانه‌تری می‌یابد.

اهمیت المپیک ۲۰۱۶ در برگزاری آن در آمریکای جنوبی است، در برزیل، کشوری پرامید، پرشور، و پرمسئله. گزارش‌دهی از المپیک همواره با گزارش‌دهی درباره مسائل محیط برگزاری آن در آمیخته است.

گزارش‌دهی درباره المپیک

بنیاد تجربه من در خبرنگاری، در حوزه ورزش گذاشته شده است. من همواره با المپیک انس و الفت داشته‌ام، اگر چه به دلیل موانع و مشکلات عمدتا از راه دور. المیپک ۱۹۷۶ در مونرآل را از نزدیک تجربه کردم. از سوی  رادیو تلویزیون ملی ایران و روزنامه آیندگان به مونرآل فرستاده شدم. این تجربه مرا با  دنیای شگفتی‌آور و جذابی آشنا کرد. در دوره‌های بعد هم به گزارش‌گری درباره المپیک ادامه دادم، آن هم در قالب ارائه تفسیر و شرح حواشی اجتماعی مسابقات.

امسال هم این کار را پی خواهم گرفت. المپیک دنیایی همواره تازه است. در گزارش‌هایم برای "زمانه" به جنبه‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، زیست‌محیطی و حقوق بشری مسابقات خواهم پرداخت، و طبعا از اصل ورزش هم غافل نخواهم شد، و کوشش خواهم کرد علاقه‌ام به ورزش را به همگان منتقل کنم. در همین رابطه به این نکته نیز توجه ویژه دارم که «ورزش بدون زنان زیبا نیست».

با آرزوی آنکه در  دوهفته ی برگزاری بازی‌ها - ۵ تا ۲۱ اوت / ۱۵ تا ۳۱ مرداد -  جهان روی آرامش به خود ببیند.

مجموعه گزارش‌های ایرج ادیب‌زاده از المپیک ریو را در ادامه بشنوید:

در همین زمینه