اشک‌ها و لبخندهای نخستین برندگان طلا در المپیک ریو‎

بازی‌های المپیک ریو آغاز شده است. پس از مراسم گشایش و رژه ملت‌های شرکت کننده در روز جمعه، المپیاد سی و یکم با رقابت‌های پرهیجان ورزشی در ۳۳ نقطه در کوپاکابانا، باررا و دئودوراو ماراکانا دنبال می‌شود.

نخستین مدال آوران خوشبخت المپیک ریو شناخته شدند و برگزارکنندگان المپیک ریو ۲۰۱۶ در روز نخست رقابت‌ها بدون هیچ مشکلی از پس تدارک و برگزاری مسابقه‌ها برآمدند.

از شنا و تیراندازی گرفته تا دوچرخه‌سواری جاده، بسکتبال و هندبال.

برگزاری جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ در برزیل (دو سال پیش)، برای این کشور تجربه‌ای مثل گذار از آتش بود برای رسیدن به المپیک: یک موفقیت واقعی برای این کشور از نظر سرمایه‌گذاری، برگزاری برنامه‌ها، دستگاه‌های امنیتی و سیستم فروش بلیت که دو سال پیش نیز وجود داشت و همچنان کار می‌کند.

روز نخست رقابت‌ها اما روز فروریختن رکورد‌ها و نخستین طلایی‌های المپیک ریو بود.

یک دختر ۱۹ ساله آمریکایی، ویرجینیا تراشه، نخستین مدال طلای المپیک ریو را به نام خود ثبت کرد. او در رشته تفنگ بادی از ۱۰ متر با شکست دادن دو حریف بزرگ چینی که مدال‌های طلای این رشته را در المپیک‌های ۲۰۰۴ سیدنی و ۲۰۱۲ لندن از آن خود کرده بودند، اول شد.

ویرجینیا، شگفتی‌آفرین این المپیک ریو، پس از بردن مدال طلا گفت: «خوشحالم که مدال طلای من نخستین طلا برای کشورم در آغاز این بازی هاست.»

در مجموع ۳۰۵ مدال طلا در دو هفته بازی‌های المپیک  تقسیم می‌شود .

ویرجینیا مدال طلای خود را از توماس باخ، رییس کمیته جهانی المپیک دریافت کرد. کسی که خود قهرمان فلوره شمشیربازی در المپیک مونرآل ۱۹۷۶با تیم آلمان غربی بود.

در رشته تفنگ بادی از ۱۰ متر اما الهه احمدی از ایران ششم شد.

در پایان این رقابت‌ها الهه احمدی از این که نتوانست نتیجه بهتری بگیرد، گریه کرد.

پدر او که کارشناس تیراندازی‌ست با انتقاد ازمسئولان فدراسیون و مربی خارجی تیم ملی به خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) گفت: «دود مدیریت ضعیف در تیراندازی به چشم الهه رفت. الهه ششمی لندن را تکرار کرد اما باید بهتر نتیجه می‌گرفت. تمرین‌های نمایندگان ایران به حدی بد بود که نباید از ایران نماینده‌ای به فینال راه پیدا می‌کرد.»

امروز اما یک دختر ورزشکار دیگر هم گریست: پاتولا پاره تو، برنده مدال طلای جودو در ۴۸ کیلوگرم برای کشورش آرژانتین که پس از این پیروزی از شادی گریه کرد.

اشک‌ها و لبخند‌ها برای ژانگ هونگ از ویتنام هم بود که در تیراندازی با تفنگ بادی ۱۰ متر مردان نامش به عنوان برنده نخستین مدال طلا برای ویتنام در تمام المپیک‌ها تاریخی شد.

در آب‌های نقره‌ای استخر المپیک هم چند رکورد جهانی جابه‌جا شد.

شناگران استرالیا و مجارستان هر کدام دو مدال طلا گرفتند. ورزشکاران هشت ملت دیگر هم در شکار نخستین طلاهای المپیک ریو موفق بودند: کره جنوبی، ژاپن، آرژانتین، بلژیک، روسیه، تایلند، ویتنام و آمریکا.

آدام په آتی بریتانیایی تنها مردی‌ست که توانسته ۱۰۰ متر شنای قورباغه را در ۵۸ ثانیه انجام دهد.

په آتی ۱۹ ساله شنبه شب در نیمه پایانی و یک‌شنبه در فینال حاضر خواهد بود.

در آب‌های استخر المپیک دو رکورد دیگر جهانی هم شکسته شدند و باید منتظر سر و  صدای شکستن رکوردهای بیش‌تر در مرحله پایانی شنا‌ها برای بردن مدال طلا باشیم.

دوچرخه‌سواری جاده و سه دوچرخه‌سوار ایرانی

در دمای هوای ۳۰ درجه بالای صفر، زیر خورشید فروزان و آسمان آبی فوق‌العاده، در جاده کنار ساحل مشهور کوپاکابانا روی جاده سنگفرش و آسفالت ساحلی، دوچرخه‌سوار بلژیکی، گرک وان آدرمات، در رشته ۲۳۸ کیلومتر استقامت در مترهای پایانی مسابقه دو حریف دانمارکی و لهستانی خود را پشت سرگذاشت و نخستین مدال طلا را به کشورش بلژیک هدیه کرد.

سه دوچرخه‌سوار ایرانی در این رقابت (آروین گودرزی، قادر میزبانی و میر‌صمد پورسیدی) به خط پایان نرسیدند. حرف های مربی دوچرخه‌سواری ایران نیز شنیدنی‌ست: پس از آن‌ که سه دوچرخه‌سوار ایرانی در نیمه راه از دوچرخه‌ها پیاده شدند و با وجود هزینه‌های بسیاری که صرف آن‌ها شده بود، مسیر را ادامه ندادند، مربی آن‌ها گفت: «دوچرخه‌سواران ما تجربه رکاب زدن روی جاده سنگفرش را نداشتند.»

حرف‌هایی شنیدنی هم از قول رائول لوزانو، سرمربی تیم ملی والیبال ایران نقل شده است که در آستانه نخستین بازی ایران در المپیک ریو برابر آرژانتین از این که کمیته ملی المپیک ایران فقط دو دست لباس به والیبالیست‌ها داده که هم در تمرین‌ها و هم در مسابقه‌ها استفاده کنند، انتقاد کرده است.

لوزانو گفته است: «کمیته ملی المپیک به ما اعلام کرده از لباس‌های معمول خود استفاده نکنیم و باید با لباس‌های آبی کاروان در مسابقه‌ها حاضر باشیم و این درحالی‌ست که فقط دو دست لباس به ما تحویل داده‌اند. با توجه به این‌که ما هر روز دو جلسه تمرین داریم، این لباس‌ها هر روز باید شسته شود و مجبور هستیم در صف های طولانی خشک‌شویی بمانیم. باید چند دست لباس دیگر به ما تحویل دهند یا اجازه دهند از لباس‌های خودمان استفاده کنیم.»

گزارشی از روز اول بازی‌های المپیک ریو را از اینجا بشنوید:

در همین زمینه