جامعه جهانی بهایی خواستار پایان سرکوب اقتصادی بهاییان ایران شد
جامعه جهانی بهایی با انتشار نامهای سرگشاده خطاب به حسن روحانی، رییسجمهوری ایران، از حکومت جمهوری اسلامی خواسته است تا به سرکوب اقتصادی بهاییان پایان دهد.
جامعه جهانی بهایی با انتشار نامهای سرگشاده خطاب به حسن روحانی، رییسجمهوری ایران، از حکومت جمهوری اسلامی خواسته است تا به سرکوب اقتصادی بهاییان پایان دهد.
جامعه جهانی بهایی در در ژنو، روز سهشنبه ۱۶ شهریور/ ششم سپتامبر، در نامه خود با اشاره به آپارتاید اقتصادی علیه بهاییان در ایران خواستار پایان دادن به سرکوب اقتصادی بهاییان شده است و از مقامهای جمهوری اسلامی خواسته است به تبعیض سازمانیافته علیه بهاییان پایان دهند و اتخاذ سیاستهای عمدی علیه این اقلیت دینی را متوقف کنند.
در این نامه نابرابری اقتصادی شهروندان بهایی در ایران، سیاست عمدی جمهوری اسلامی خوانده شده است: پس از انقلاب سال ۵۷، جامعه بهاییان در ایران همواره هدف مظالم شدید اقتصادی بوده و پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی نیز نشانهای از بهبود وضعیت به چشم نمیخورد.
دستگیری گسترده بهاییان، اخراج کارکنان بهایی بخشهای دولتی و فراهم کردن محدودیتهای متعدد برای آنها که در بخش خصوصی کار میکنند، ممنوع کردن اشتغال آنها در بسیاری از مشاغل، مصادره اموال، اذیت و آزار صاحبان کسب و کار و پلمپ مغازههای آنها، از جمله سیاستهای حکومت ایران در قبال بهاییان است و در طول سالهای اخیر، گزارشهای بسیاری درباره پلمپ واحدهای صنفی متعلق به بهاییان در شهرهای مختلف ایران منتشر شده است.
جامعه جهانی بهایی همچنین به مساله بازداشت بهاییان پرداخته و آن را اقدامی خودسرانه خوانده که اثرات اقتصادی ناگواری بر جامعه بهاییان دارد.
در یکی از آخرین موارد بازداشت و محکومیت گسترده بهاییان در ایران، مقامهای قضایی در یک پروژه یک ساله (از مهر ماه سال ۹۱)، ۳۲ شهروند بهایی ساکن شهرهای مختلف استان گلستان را به اتهام برگزاری جلسههای خصوصی مذهبی، معاشرت با مسلمانان و تبلیغ بهاییت بازداشت کرده و برای واداشتنشان به پذیرفتن اتهامها، زیر شکنجههای شدید فیزیکی و روانی قرار دادهاند. آنها در مجموع به ۲۳۸ سال حبس محکوم شدهاند.
هشت نفر از آنها که به حبسهای ۱۰ تا پنج سال محکوم شدهاند، در حال گذراندن دوران محکومیت خود در زندان رجاییشهر هستند و ۲۴ تن دیگر که به شش تا ۱۱ سال زندان محکوم شدهاند، در انتظار برگزاری دادگاه تجدیدنظر هستند.
در همین زمینه
در نامه سرگشاده جامعه جهانی بهایی اما به محرومیت جوانان بهایی از ادامه تحصیل یا سایر فعالیتهای ورزشی، فرهنگی و هنری اشاره و نسبت به عواقب وخیم اقتصادی حاصل از این محرومیتها هشدار داده شده است.
در یکی از آخرین نمونههای ممنوع شدن تحصیل یک شهروند بهایی در ایران میتوان به ماجرای دلارام اکبری، دانشجوی بهایی اشاره کرد که گرچه در دانشگاه ثبتنام کرده و یک ترم درس خوانده بود، اما هنگام آخرین امتحان ترم از دانشگاه اخراج شد: محرومیت از تحصیل دلارام اکبری، دانشجوی بهایی در ایران
پیش از این مورد هم ماموران امنیتی روحیه صفاجو، دختر بهایی محروم از تحصیل را بازداشت کردند. این دختر بهایی در کنکور سراسری سالهای ۹۳ و ۹۴ قبول شده بود اما به دلیل اینکه بهایی است، از تحصیلش در دانشگاه جلوگیری کردند.
علاه بر اینها جامعه جهانی بهایی مقامهای ایران را به تناقضگویی متهم کرده و گفته است که گفتهها و عملکرد مسئولان جمهوری اسلامی در زمینه عدالت اقتصادی، کاهش بیکاری و ایجاد فرصتهای برابر برای همه شهروندان ایرانی با هم نمیخواند.
جامعه جهانی بهایی تاکید کرده است که برابری شهروندان در برخورداری از حقوق اولیه و آزادی عقیده بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و قانون اساسی جمهوری اسلامی حق همه شهروندان در ایران است.
این در حالی است که حکومت ایران آیین بهایی و حقوق پیروان آن را بهعنوان یک دین به رسمیت نمیشناسد و مبنای بیشتر اتهامهای بهاییان، برگزاری مراسم آیینی دعا و نیایش پیروان این دین در خانههایشان است.
جامعه جهانی بهایی اما در ادامه نامه خود به رییس جمهوری ایران به عنوان حافظ حقوق همه شهروندان نوشته است: «از آنجا که اعتقاد به دیانت بهایی جرم نیست، چرا بهاییان با نقض همهجانبه حقوق مدنی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود روبهرو هستند؟»
بهاییان در ایران اما از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی در تنگنا هستند.
به گفته جامعه بینالمللی بهایی، در دوران پس از انقلاب در ایران، حدود ۲۰۰ بهایی اعدام شدهاند و ١۵ نفر هم ناپدید شدهاند.
همچنین بهاییان زیادی از محل کارهای دولتی اخراج یا از تحصیل منع شدهاند. واحدهای صنفی آنان در شهرهای مختلف نیز هر از گاهی پلمپ میشود.
گزارشهای حقوق بشری درباره وضعیت حقوق بشر در ایران معمولا به نقض حقوق بهاییان در ایران میپردازند: احمد شهید: فشار بر جامعه بهاییان را متوقف کنید
جمهوری اسلامی این گزارشها را سیاسی میخواند و مبنای آنها را سیاستهای ضدایرانی غرب میداند.
نظرها
دوربین
هر کشوری که با ایران قرار داد اقتصادی می بندد بدون اینکه موضوع بهاییان٬ سنی ها٬ کردها٬ دراویش و ... را مطرح کند حامی این آپارتاید شیعی درون ایران است و در آینه تاریخ مانند کسانی که با هیتلر و موسولینی و یا با رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی معامله می کردند برای همیشه روسیاه خواهند شد.