نبرد حلب – آیا اسد دارد جنگ را می‌برد؟
ایرج ادیب‌زاده − دست یابی به پیروزی در حلب هنوز به معنی آن نیست که اسد کنترل کامل کشور را در دست گرفته است. گفت‌وگو درباره وضعیت سوریه با علیرضا نوری‌زاده و رسول نفیسی.
ایرج ادیب‌زاده
هنگامی که دخالت روسیه در جنگ سوریه در میانه‌ی سال ۲۰۱۶ شتاب بیشتری پیدا کرد، این گمان تقویت شد که پیروزی در «نبرد حلب» در دست داشتن کلید آینده در جنگ سوریه خواهد بود. حالا این سال به پایان خود نزدیک می‌شود و روسیه با بمباران‌های پیوسته و گسترده‌ی مناطق محاصره شده‌ی شورشیان مخالف اسد و حضور نیروهای نظامی‌اش و نیز همراهی نیروهای ایرانی و حزب الله، به شکل چشمگیری شرایط میدانی جنگ را در حلب به سود نیروهای رژیم سوریه و متحدان آن تغییر داده است. پیش‌بینی می‌شود بخش شرقی حلب، که هنوز در کنترل مخالفان مسلح رژیم اسد است، در روزهای آینده سقوط کند. دست‌کم ۴۱۳ عیرنظامی از آغاز تهاجم در پانزده نوامبر کشته شده‌اند و ۱۲۰ هزار تن نیز خانه‌های خود را رها کرده و گریخته‌اند.
کنترل شهر حلب توسط نیروهای دولتی، پیروزی بزرگی برای بشار اسد رییس رژیم سوریه، پس از نزدیک به شش سال جنگ داخلی به شمار می‌آید. اما دست یابی به این پیروزی به معنی آن نیست که اسد کنترل کامل کشور را در دست گرفته است. در حدود دویست کیلومتری شرق حلب، شبه نظامیان گروه دولت اسلامی - داعش - به طور ناگهانی پیشروی کرده و موفق به نفوذ مجدد به شهر تاریخی پالمیرا و بیرون راندن نیروهای دولتی از بخش‌هایی از آن شدند. این پیشروی با وجود ضعف و عقب نشینی شبه نظامیان داعش در مناطق دیگر سوریه و نیز عراق، نشان از ناپایداری وضعیت در سوریه و نامشخص بودن آینده جنگ در آن دارد.
در چنین وضعیتی نشست آمریکا و متحدان غربی و عربی‌اش در پاریس از صدور یک بیانیه و تاکید بر حمایت از مخالفان اسد برای رسیدن به راه حل سیاسی فراتر نرفت.
گفت‌وگو با علیرضا نوری‌زاده و رسول نفیسی
برای بررسی وضعیت کنونی حلب و جنگ سوریه پرسش‌های زیر را با دو کارشناس سیاسی، علیرضا نوری زاده در لندن و رسول نفیسی در واشینگتن، در میان گذاشته‌ایم:
- آیا اسد دارد جنگ را می‌برد؟
- آیا پیروزی بر داعش در حلب پیروزی خط روسیه است؟
- آیا دیگر مذاکرات صلح معنا دارد، در جایی که اسد با اتکا بر روسیه و ایران دچار احساس پیروزی است؟
- سیاست غرب اکنون چیست؟ باراک اوباما رییس جمهور آمریکا روز هشتم دسامبر با امضای فرمانی موانع و محدودیت‌ها‌ی موجود در زمینه ارسال سلاح، تجهیزات و کمک‌های نظامی برای گروه‌های مسلح اپوزیسیون رژیم اسد را برداشت.هدفش از این اقدام چه بود؟
- آیا می‌توان گفت که کار داعش دیگر تمام است یا اینکه هنوز نبردی طولانی در پیش است؟
بشنوید:
نظرها
می شوند
من بر اساس اخبار و داده های متنوع و بدون اطلاع از پشت پرده ها می گیوم: داعشی- تکفیری ها اخر سر محکوم به نابودی هستند. آنها افراطی تر حد تحمل جهانیان هستند. اگر دقت کنید سعودی ها وهابی هستند ولی باز دارای تحمل پذیری هستند چون جیزی به نام سیاست و حققو بین المل را باز توجه دارند. اما داعشی ها دارند تغییر ظاهر و شاید اندکی ماهیت می دهند. به نظرم حملات متعارضان در اینده بهس مت دشمق خواهد رفت. نیروهای فدرالی شمال از جمله کردها تقویت می شوند. سوریه دیگر به حالت قبل بحران برنخواهد گشت. هیچ دلیل منطقی ینست دوبت اسد که به اقلیت علوی انتساب دارد مورد اکثریت سنی قرار گیرد. اگر سنی ها در راس قدرت بودند باز می شد امیدی به سوریه یک پرچه داشت. اسد نمی تواند سوریه یکپارچه کند و حتی شک جدی است او مناطق سنی از جمله دمشق کنترل کند. علت اصلی پیروزی های اسد، تفرقه متعارضان است. اگر از روز اول نیروهای متعارض منسجم و یکپارچه بودند تا حالا نظام ساد هفت کفن پوسانده بود! حکومت اسد تنها از تفرقه نیورهای متعارضش ادامه حیات داده است. هر چند بن یست سیاسی ادامه دارد، اما امید است امرکیا-اروپا افسار هدایت معارضان دول عربی گرفته و با همکاری روسیه، یک دولت ائتلافی تشکیل بدهند. هیچ چاره نیست اسد اگر می خواهد عاقبت به خیر بشود سوریه فدرالی و ائتلاف بپذیرد. او دیگر نخواهد توانست حاکم مطلق و سوریه باشد. واقعیت همین است و هرچه بیشتر معطل کند سوریه بیشترویران م دچار مصیب می شود.