قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل درباره محکومیت شهرک‌سازی در کرانه باختری
اسرائیل مصر را تحت فشار گذاشته و رئیس جمهوری منتخب آمریکا را واسطه قرار داده بود که رأی‌گیری برگزار نشود. آمریکا اما این‌بار قطعنامه ضد اسرائیلی شورای امنیت را وتو نکرد.
شورای امنیت سازمان ملل با صدور قطع‌نامه‌ای خواهان توقف شهرک‌سازی اسرائیل در کرانه باختری شد. برخلاف انتظار، ایالات متحده آمریکا این‌بار قطعنامه شورای امنیت را وتو نکرد و به آن رأی ممتنع داد.
به گزارش خبرگزاری رویترز، کشورهای مالزی، سنگال، نیوزلند و ونزوئلا پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل را تهیه کرده بودند.
چهارشنبه، ۲۱ دسامبر، مصر پیش‌نویس این قطعنامه را تقدیم شورای امنیت کرده بود و قرار بود که پنجشنبه ۲۲ دسامبر به رأی گذاشته شود، اما مصر قطعنامه را پس گرفت. گفته شده بود که اسرائیل به مصر فشار آوده است.
شامگاه گذشته دولت اسراییل با دونالد ترامپ رییس جمهوری منتخب آمریکا تماس گرفته بود تا او به دولت باراک اوباما فشار بیاورد و قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل درباره محکوم کردن فعالیت‌های شهرک‌سازی اسراییل را وتو کند. خبرگزاری رویترز گزارش داده بود که ترامپ، تلفنی با رییس جمهوی مصر، عبدالفتاح سیسی تماس گرفته تا درباره این رأی‌گیری در شورای امنیت گفت‌وگو کند. اما این تلاش‌ها بی‌ثمر ماند و سرانجام رأی‌گیری برگزار شد.
قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل شهرک‌سازی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی را خلاف قوانین بین‌المللی دانسته و از این اقدام دولت اسرائیل به عنوان مانعی برای هم‌زیستی مسالمت‌آمیز فلسطینیان و اسرائیلی‌ها در قالب دو دولت مستقل یاد کرده است.
جامعه بین‌المللی شهرک‌سازی‌های اسرائیل در کرانه باختری را سال‌هاست که محکوم می‌کند. در سال ۲۰۱۱ ایالات متحده آمریکا قظع‌نامه شورای امنیت در محکوم کردن شهرک‌سازی‌های اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی را وتو کرده بود. استدلال امریکا در آن زمان این بود که چنین قطع‌نامه‌ای مذاکرات صلح در خاورمیانه را به مخاطره می‌اندازد.
بیشتر بخوانید:
نظرها
نسل سوخته پسا 57
من بعید می دانم هر انسان اگاه به جهان سیاست، این گونه قطع نامه ها را جدی بگیرد. ولی صرفا برای تبلیغات طرف ذی نفع مورد استفاده قرار می گیرد! البته ارزش حقوقی اش سر جای خود است ولی ارزش عملی ندارند. چون ضمانت اجرایی ندارند! اسرائیل از بدو تاسیس تاکنون وقعی به قطع نامه ها نگذاشته، اگر اندک هم راستایی با برخی قطع نامه ها بوده، در واقعپس سال ها و بر اثر اجبار یا شرایط مساعد بوده است. اگر اسرائیل از غزه یا جنوب لبنان عقب نشینی کرد به خاطر قطع نامه نبود! اما یک چیزی مسلم است، فلسطینی ها وجود دارند، این واقعیت است، آنها دو هویت عربی و اسلامی شان را دارند و اسرائیل در نهایت آزادی و حمایت جهان اعم شرق و غرب، گاهی بادی به خاطر موجودیت خودش تصمیم بگیرد. اقدامات اسرائیل جزء خالص ترین تصمی های ملی است! اسرائیل تصمیمی نمی گیرد مگر منافع ملی اش ایجاب کند و تقریبا از این نظر در جهان کم نظیر است. نمی دانم تاکنون کسی به این ویژگی اسرائیل اشاره کرده، که اسرائیل ملی ترین کشور جهان است! تاریخ معاصر بررسی می کنم ملی تر از اسرائیلی ها ندیده ام! انها واقعا از حداکثر ظرفیت ها استافده می کنند. اما ای کاش بیشتر قدر صلح با فلسطینی در دهه 1990 می دانستند. اگر آن موقع صلح اسرائیل-فلسطینی به سرانجام می رسید، بسیاری مصائب از جمله بلای بنیادگرایی اسلامی هم از بین می رفت. یکی از بزرگ ترین بهانه های این جریان ضدبشری (بنیادگرایی اسلامی)، مشکل اسرائیل و اعراب است. قطعا اگر صلح برقرار و کشور فلسطین کنار اسرائیل تحق می یافت دیگر رزیم ایران بهانه نداشت که منافع ملی کشورمان به بهانه مبارزه با اسرائیل به باد فنا بدهد! بنظرم در جهان امروز اکر کشورها بویژه کشورهای دارای رژیم لیبرال دمکراسی، ملی گرا از نوع متعادل و مثبتش هستند، ولی چند کشور به شدت ملی گرا تر و اصیل تر (به معنای مثبت و متعادلش)هستند، امروزه کشور-ملت هایی ماننند ژاپن، هند، روسیه، چین، اسرائیل از جمله کشورهایی هستند به معنای واقعی منافع ملی شان بر هر چیزی ارجح می دهند. چیزی که ما ایرانیان از آن محروم هستیم و مصائب این کمبود را نسل ها کشیده ایم!
نسل سوخته پسا 57
من قصد طرف درای از یک طرف علیه طرف دیگر نیست. در واقع به عنوان ایرانی اساس نفعی برای ملت ایران برای دخالت در قضیه اسرائیل و فلسطین نمی بینم! ایران دوستی اسرائیل به هیچ فروخت و در برابر هیچ چیزی گیر نیاورده و می توان گفت دلیل اصلی همه مصائبی بر سر ملت ایران آماده از سر دشمنی نظام ایران با اسرائیل است و این قفل به ظاهر ناگشودنی در دست خود اسرائیل و فلسطینی ها است. اگر جهان سکولار اعم اشرق و غرب و اسرائیل می خواهند دستاویز و توجیه تروریسم اسلام گرا بگیرند بهتر است صلح کنند با فلسطینیها . سود اسرائیل بسیار است در صلح. بدیهی است هیچ کشور برخلاف منافع ملی اش کاری نمیکند ، البته رزیم های مثل ایران استثناء هستند! ولی اسرائیل فرق اصلی اش با رزیم ایران همین است. اسرائیل مثل یک نظام کشوری واقعی است که منافع ملی اش ارجح بر هر چیزی است. تعلق خاطر یهودیان به هویت ملی شان طی چند هزار سال، سرمایه بزرگ آنها بوده و انها موفق ترین قوم تاریخ کرده است که هویتشان بالغ بر 4 هزار سال حفظ کرده اند و این واقعا یک شگفتی بزرگ است! این همان کلید حل مشکلات است. این حاکمیت عقل بر کشور است. اسرائیل منافع ملی اش بیشتر تامین می شد اگر با فلسطینی ها صلح کند. صلح فلسطینی-اسرائیلی مساوی است، با شکست بنیادگرایی اسلامی و تروریست های ضد سکولار و ضد جهان ازاد.