● پرونده ویژه
کلید قفل حصر دست کیست؟
موسوی، رهنورد و کروبی از بهمن ماه سال ۱۳۸۹ بدون تفهیم اتهام یا برگزار شدن دادگاه در اسارت به سر میبرند؛ اسارت مشهور به «حصر خانگی». بر این قرار حصر خانگی وارد سال هفتم خود شده است. پروندهای به این مناسبت.
حسن روحانی، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲، پیش از برگزاری این انتخابات در پاسخ به سوالی درباره رفع حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی خطاب به جمعیت گفت: «به نظر من مشکل نیست شرایطی را در یک سال آینده بشود {در کشور} فراهم کرد که نه تنها آنهایی که در حصرند آزاد شوند، بلکه حتی کسانی که به خاطر سال ۸۸ در زندان هستند، آنها هم آزاد شوند.»
حدود چهار سال از به قدرت رسیدن روحانی میگذرد اما او هنوز نتوانسته است آنچه را که برای محقق کردنش یک سال زمان میخواست، عملی کند. رهبران معترضان به نتیجه انتخابات جنجالبرانگیز ریاست جمهوری سال ۸۸ همچنان در حصر خانگی به سر میبرند. هر چند حالا نام آنها ممکن است کمتر از قبل به میان بیاید، اما هر زمان فرصتی دست بدهد و جرقهای زده بشود، صدای فریاد «رفع حصر» و بهخصوص نام «میرحسین»، در کوی و برزن به گوش میرسد. آخرین نمونه: مراسم تشییع جنازه اکبر هاشمی رفسنجانی؛ هم او که خرداد ماه امسال گفته بود: برای رفع حصر از دولت توقع نداشته باشید
حصر خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ آیا این وضعیت فرصتی دوباره برای تبلیغات انتخاباتی و جذب آرای مردم با شعار «رفع حصر» فراهم میکند؟ از آنجا که بر اساس گفتههای مقامهای قضایی و امنیتی، مسئول مستقیم حصر خانگی این سه نفر، علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامیست، چه شرایطی باید حاکم شود تا او به رفع حصر رضایت دهد؟
به نظر میرسد خواسته خامنهای، «توبه» و عذرخواهی محصوران از شخص اوست. خواستهای که با توجه به شخصیت موسوی، کروبی و رهنورد، بعید است به آن تن داده شود. این در حالیست که طرفداران خامنهای معتقدند او برخورد مهربانانهای با محصوران داشته؛ چرا که اگر این اتفاقها یا مشابه آنها در زمان روحالله خمینی رخ میداد، جزای معترضان کمتر از اعدام نمیبود.
موسوی، کروبی و رهنورد از بهمن ماه سال ۱۳۸۹ بدون تفهیم اتهام یا برگزار شدن دادگاه در حصر خانگی بهسر میبرند.
در روزهای اخیر، جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی و مدنی، نامه سرگشادهای خطاب به سران سه قوه و نمایندگان مجلس ایران و دیگر مسئولان کشور نوشتهاند و در آن خواهان پایان دادن به حصر خانگی موسوی، کروبی و رهنورد شدهاند: راهاندازی کارزار جمعآوری امضا با درخواست رفع حصر
این نامه برای امضا در اختیار عموم مردم قرار گرفته است. (اینجا)
اسارت رهبران جنبش سبز وارد هفتمین سال خود میشود. به این مناسبت بخشی از مطالبی را که در زمانه در مورد مسأله مشهور به «حصر خانگی» منتشر شده است، در پرونده زیر گرد آوردهایم.
حصر خانگی− پروندهای به مناسبت ورود آن به سال هفتم
سردار محمدحسین زیبایینژاد معروف به حسین نجات، جانشین جدید سازمان اطلاعات سپاه پاسداران برای نخستین بار اعلام کرد که حصر رهبران جنبش سبز نه به دلیل رویدادهای سال ۸۸ که به دلیل رویدادهای سوریه صورت گرفت. (در ارتباط با حسین نجات: طراح «حصر»؛ جانشین رئیس اطلاعات سپاه)
احسان مهرابی- شاید این روزها علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، بیشتر از هر کس دیگری علاقهمند به رفع حصر رهبران جنبش سبز باشد؛ البته با شرایط و ویژگیهای مطلوب خودش.
رییس جمهوری ایران در نشست خبری ۲۸ دی ماه خود بدون آنکه به حصر خانگی میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد، سه تن از رهبران جنبش سبز اشاره کند، گفت: «برخی مسائل وجود دارد که حل آن زمانبر است اما ما همه تلاشمان را میکنیم و حتی میخواهیم برخی از امور همین امشب اجرا شود و نه فردا اما در عین حال تلاش و توان ما در حدی است که نیازمند به کمک دیگران هستیم و در برخی موارد نیز نیازمند به اجماع نظام هستیم.»
اکبر گنجی- آیا هیچ امیدی به تحول در ایران وجود دارد یا جمهوری اسلامی همه روزنه های سیاسی را چنان بسته است که نباید در انتظار تحولی بود؟ شاید نگاهی به وضعیت رهبران جنبش سبز ملاک خوبی برای داوری باشد.
مسئولان حکومتی ایران بار دیگر موضوع «توبه» رهبران جنبش سبز را مطرح کردند. حجتالاسلام محمدجعفر منتظری، دادستان کشور گفته است که اگر آنها به اشتباههای خود اعتراف کنند «رأفت اسلامی» شامل حالشان خواهد شد.
محمدرضا عارف، نماینده اصلاحطلب مجلس ایران میگوید موضوع حصر خانگی سه تن از رهبران جنبش سبز «روند مثبتی» دارد اما نباید رسانهای شود.
علی مطهری، عضو فراکسیون امید در مجلس دهم، چهارشنبه ۲۷ مرداد از پیغامی که دو سال پیش به «محصوران» (میرحسین موسوی و زهرا رهنورد) فرستاده بود پرده برداشت و گفت این پیغام را از طریق دختر موسوی فرستاده و در آن از آنها پرسیده است که در صورت آزادی از حصر خانگی چه برنامهای خواهند داشت.
محمدرضا باهنر، نماینده پیشین مجلس و از چهرههای اصولگرایان که به تازگی گفته بود میرحسین موسوی از پذیرش شرط عدم فعالیت سیاسی برای رفع حصر سر باز زده است، توضیحاتی درباره این سخنان خود داد و گفت: «امکان رفع حصر منتفی است.»
(در همین رابطه: میرحسین موسوی دریافت پیغام از باهنر را تکذیب کرد، باهنر: پیامم به موسوی و کروبی رسانهای بود)
احمد جلالی فراهانی- علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، میخواهد میرحسین موسوی در حصر خانگی بمیرد و او نمیمیرد. این گزاره اگرچه تلخ و غمانگیز مینماید، اما حقیقتی پیدا و راز مگوییست که از نخستین لحظه صدور فرمان حصر خانگی آخرین نخست وزیر، بر سیاست ایران سایه انداخته است.
۷۰ نفر از چهرههای دانشگاهی ساکن آمریکا و کانادا، نامهای خطاب به حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران نوشتهاند و خواهان شکستن سکوت او درباره حصر خانگی میرحسین موسوی، مهدی کروبی و زهرا رهنورد شدهاند.
اعضای هیأت رئیسه «فراکسیون امید» در مجلس شورای اسلامی ایران در دیدار با حسن روحانی از او خواستند تا در موضوع رفع حصر تلاش بیشتری انجام دهد.
بیش از دو هزار روز از حصر خانگی زهرا رهنورد، میرحسین موسوی و مهدی کروبی گذشته است و دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران میگوید که نمیتواند در این باره صحبت کند.
عزتالله انتظامی، بازیگر قدیمی و مطرح سینمای ایران در نامهای به حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران از او خواست تا به وعده انتخاباتی خود مبنی بر آزادی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی عمل کند.
رضا حاجیحسینی- عیسی سحرخیز که خود از زندانیان پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ است، صحبتهای اخیر رهبر ایران در جمع دانشجویان دستچین شده را نشانگر چرایی تداوم حبسها و حصرهای پس از انتخابات خرداد ۸۸ دانسته است؛ مواضعی که کمی پیش از امضای توافقنامه هستهای اعلام شدهاند.
حسن روحانی، رییسجمهوری ایران در نشست رسانهای خود در پاسخ به سوالی درباره حصر مخالفان گفت این موضوع را نباید زیاد تکرار کرد چون کسی سودی نخواهد برد.
آیا حصر چند ساله رهنورد، موسوی و کروبی موضوع مهمی نیست؟ آیا رئیس دستگاه اجرایی میتواند با ادبیات و استعاره، از توضیح در باره سرنوشت این سه نفر شانه خالی کند؟ میوه اسارت این افراد کی میرسد؟
فرشته قاضی- با گذشت پنج سال از حصر خانگی زهرا رهنورد، مواضع او هیچ تغییری نکرده، میرحسن حبیبی موسوی از بستگان او و همسر خواهر میرحسین موسوی که دو هفته پیش با آنها ملاقات کرده به زمانه میگوید که او میداند چطور باید مقاومت کند.
نظرها
اAmir
حسن روحانی، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲، پیش از برگزاری این انتخابات در پاسخ به سوالی درباره رفع حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی خطاب به جمعیت گفت: «به نظر من مشکل نیست شرایطی را در یک سال آینده بشود {در کشور} فراهم کرد که نه تنها آنهایی که در حصرند آزاد شوند، بلکه حتی کسانی که به خاطر سال ۸۸ در زندان هستند، آنها هم آزاد شوند توجه کافی به جملات اول همین پاراگراف نشاندهده دو چیز است 1- یا قای روحانی لایه های قدرت را نمی شناخته 2- یا ایشان با مردم صریح نبود و صرفا حرف تبلیغتی زده و به عبارتی دروغ گفته
نسل حیران
من شکی ندارم، حسن روحانی و دلوتشف ییک از دروغگو ترین دولت های تاریخ ننگین جمهور ی اسلامی هستند، این دولت دقت کنید هرگز اصلاح طلب نبوده، بلکه بخشی از اصول گرایان هستند که ادعاهای اعتدالی دارند، این دولت حسن روحانی با آن وزرای ضد ملی اش، که مثلا در حمایت از احجاف خودروسازها، کمپین تحریم خرید خودروی بی کیفیت محکوم و به مردم توهین می کند! این دولت دروغ های بزرگی گفته و سرسپردگی و تدارکچی بودنش اثبات کردهف بای چند صباح ماندن در قدرت و کنار خان یغمای ایران، همه نوع باج را به سپاه و نهادهای رهبری می دهد! البته این نظام رذل است و اینردالت در سرکوب ی رحکمانه حیت خادمان نظامش نشان داده است، این نظام استبدادی- مثل هر نظام مشابه -دوست حقیقی ندارد و کارش با سرکوب و خیانت و ملت فروشی پیش میی برد. اما کلید حل، قطعا در دست خامنه ای است. ولی خامنه ای نمی خواهد یا شاید به دللی حاکمیت استبداد نمی تواند عفو عمومی و اشتی ملی را قبول کند. نظامش در منجلاب دیکتاتوری غرق شده، تنها براندازی مانده، این براندازی خود نظام موجبش می شود با عدم انعطاف و ادامه استبداد و ظلم و فسادش! تندورهای جناح موسوم به اصول گرا/محافظه کار- که متاسفانه خامنه ای و دربارش در بست در حکایت انهاست-به شدت از این مراسم انتقاد می کنند و دارند منافع ملی را فدای رقابت جناحی شان می کنند! این سندی دیگر از اصلاح ناپذیربودن انهاو دلیلی دیگر بر اینکه نظریه براندازی نظام اصالت دارد. باز اثبات می شود امیدی به اصلاح و تغییر رفتار و منش این نظام استبدادی و ظالم و فاسد نیست! https://www.radiozamaneh.com/324343