مادر آتنا دائمی به گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران: صدای آتنای من باشید

در حالی که ۱۳ روز از اعتصاب غذای آتنا دائمی، زندانی سیاسی و فعال حقوق زنان و کودکان کار در زندان می‌گذرد، مادر او در نامه‌ای به گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران خواستار توجه او به این موضوع شده و از عاصمه جهانگیر و دیگر افراد، نهاد‌ها و سازمان‌های حقوق بشری خواسته است تا صدای آتنای او باشند.

آتنا دائمی که در بند زنان (نسوان) زندان اوین در حبس به سر می‌برد، در اعتراض به محکوم شدن خواهرانش، انسیه و هانیه دائمی که به گفته او به مثابه گروگان (برای وارد آوردن فشار بر زندانی سیاسی) با آن‌ها برخورد شده، از صبح روز شنبه ۱۹ فروردین ۹۶ دست به اعتصاب غذا زده است: اعتصاب غذای آتنا دائمی در اعتراض به حبس تعلیقی خواهرانش

معصومه نعمتی، مادر آتنا دائمی، در نامه سرگشاده خود خطاب به عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، ضمن تشریح آن‌چه در طول‌ ماه‌های گذشته بر دخترش رفته، از خانم جهانگیر خواسته است برای جلوگیری از بروز اتفاقی ناگوار برای دخترش تلاش کند.

آتنا دائمی ساعت هشت صبح روز ششم آذر ۹۵، با خشونت و تهدید مأموران قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران، در خانه پدری‌اش بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

عفو بین‌الملل در روز بازداشت او به احتمال شکنجه شدن و بد رفتاری با این فعال مدنی توجه داد:‌ هشدار عفو بین‌الملل درباره احتمال شکنجه شدن و بدرفتاری با آتنا دائمی

این سازمان در بیانیه‌ای دیگر به نامه آتنا دائمی از زندان اشاره کرد. دائمی در این نامه به نحوه بازداشت توأم با خشونت خود پرداخته و به فعالیت‌ها، اتهامات و حکم صادر شده بر اساس این فعالیت‌ها اشاره کرده بود.

این فعال مدنی با اتهامات «تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت ملی از طریق اجتماع و تبانی، توهین به مقدسات، توهین به رهبری و اختفای ادله جرم»، ٢٣ اسفند ٩٣ در دادگاه محاکمه شد.

شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی محمد مقیسه در جلسه دادگاه، «اجازه دفاع را به وکیل و شخص آتنا دائمی نداد» و در نهایت او را به هفت سال زندان محکوم کرد و این حکم ۲۲ اریبهشت ۹۴ به او ابلاغ شد.

قاضی دادگاه تجدید نظر اما با تبدیل قرار بازداشت به وثیقه موافقت کرده بود و آتنا دائمی پس از ۱۶ ماه بازداشت، در تاریخ ۲۶ بهمن‌ ماه سال ۹۴ از بند زنان زندان اوین آزاد شده بود.

مادر او در نامه خود نوشته است: «پس از آن که حکم دخترم در دادگاه تجدیدنظر به هفت سال حبس تقلیل یافت، در تاریخ شش آذر ماه سال ٩۵ برای احضار مجدد دخترم بعد از ٩ماه مرخصی با وثیقه، مأموران سپاه بدون نشان دادن حکم و کارت به زور وارد منزل شده و سه فرزندم به این رفتار اعتراض کرده‌اند و به دلیل اعتراض برای سه دخترم پرونده‌سازی کرده و به هر کدام سه ماه و یک روز حبس تعریزی {داده‌‌اند} که برای انسیه و هانیه به یک سال تعلیق تبدیل شده {است}. اکنون آتنا که در حبس در اوین به سر می‌برد برای اعتراض به این پرونده‌سازی دست به اعتصاب غذا زده است و در حال حاضر ... لب بر غذا بسته و از ناحیه کلیه و دستگاه گوارش دچار عفونت و مبتلا به اریتمی قلبی شده است.»

بر اساس آن‌چه که معصومه نعمتی در نامه خود آورده است، با وجود پیگیری‌های او از مسئولان دادگستری، نمایندگان مجلس، مسئولان و معاونان دولت و ریاست جمهوری و نهادهای حقوق بشری در داخل ایران، «هیچ گونه اقدامی در زمینه جلوگیری از ادامه اعتصاب از سوی این نهادها صورت نگرفته و همچنان جان یک انسان با اهداف انسان‌دوستانه در خطر است.»

در همین زمینه