اسراییل و پیشنهاد رئیس‌جمهور آمریکا برای صلح

<p>پرزیدنت باراک اوباما، روز پنجشنبه ۱۹ ماه مه ۲۰۱۱ در سخنرانی خود درباره خاورمیانه، به نکات گوناگونی درباره مسائل این منطقه و شمال آفریقا پرداخت.</p> <p>&nbsp;</p> <p>همان&zwnj;گونه که انتظار می&zwnj;رفت، وی با اشاره به وقایعی که با نام &laquo;بهار عرب&raquo; از آن نام برده می&zwnj;شود، از اغلب کشورهای این منطقه از جمله ایران نام برد و در انتهای سخنرانی خود، با تاکید بر تعهد تزلزل&zwnj;ناپذیر ایالات متحده آمریکا در دفاع از امنیت کشور اسراییل، گفت: &laquo;رویای کشور دموکراتیک و یهودی، با اشغال دائمی تحقق نمی&zwnj;یابد.&raquo;</p> <p>&nbsp;</p> <p>آقای اوباما به نکته&zwnj;ای اشاره کرد که بلافاصله واکنش&zwnj;های بسیاری را برانگیخت: پیشنهاد تشکیل دو کشور فلسطین و اسراییل بر پایه مرزهای شناخته شده پیش از پنجم ژوئن ۱۹۶۷! پیشنهادی که هیچ&zwnj;یک از رئیس&zwnj;جمهورهای پیشین آمریکا به این صراحت از آن یاد نکرده بودند.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>نخستین واکنش&zwnj;های اسراییل</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>کمتر از یک ساعت پس از اتمام سخنرانی باراک اوباما، بنیامین نتانیاهو طی سخنانی گفت که اسراییل به مرزهای غیر قابل دفاع سال ۱۹۶۷ بازنخواهد گشت.</p> <p>&nbsp;</p> <p>وی افزود با این طرح، بسیاری از اسراییلی&zwnj;های کرانه باختری رود اردن در خارج از مرزهای اسراییل قرار خواهند گرفت.[۱]</p> <p>&nbsp;</p> <p>همزمان نمایندگان دست راستی کنست از جمله مایکل بن آری با رد طرح اوباما، از نتانیاهو خواستند که در جریان دیدارش با اوباما در روز جمعه ۲۰ ماه مه جواب رد قطعی را به این پیشنهاد رئیس&zwnj;جمهور آمریکا بدهد. بن آری در این اظهار نظر که در اورشلیم پست منتشر شد گفت: &laquo;اوباما یک یاسر عرفات جدید است.&raquo;[2]</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>نخستین واکنش فلسطینی&zwnj;ها</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>محمود عباس با استقبال از سخنان اوباما، بر مواردی چون حق بازگشت آوارگان فلسطینی تأکید کرد ولی همزمان سامی ابوزهری، سخنگوی گروه حماس در مصاحبه با شبکه تلویزیونی الجزیره، با انتقاد از این سخنرانی، گفت که سخنان اوباما حاوی نکته تازه&zwnj;ای نبوده و انتظارات مردم فلسطین را برآورده نکرده است.[3]</p> <p>&nbsp;</p> <p>اسماعیل ردوان سخنگوی دیگر این گروه نیز به آژانس خبری فرانس پرس گفت که اوباما با نیرنگ، از اسراییل طرفداری کرده است.[4]</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>ادامه واکنش&zwnj;ها</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>بنیامین نتانیاهو، نخست&zwnj;وزیر اسراییل در سفری که پس از سخنرانی اوباما به واشنگتن داشت، بعد از دیداری با رییس جمهور آمریکا و تاکید دوباره بر این امر که اسراییل به مرزهای پیش از پنجم ژوئن ۱۹۶۷ بازنخواهد گشت، در سخنرانی ویژه&zwnj;اش در کنگره آمریکا در روز ۲۴ ماه مه به صورت گسترده&zwnj;تر در این زمینه سخن گفت.</p> <p>&nbsp;</p> <p>وی همچنین افزود که اسراییل، اورشلیم (بیت&zwnj;المقدس) را تقسیم نخواهد کرد و درباره آوارگان فلسطینی نیز گفت که آن&zwnj;ها حق بازگشت دارند، اما نه به درون مرزهای اسراییل!</p> <p>&nbsp;</p> <p>نتانیاهو با بیان این&zwnj;که اسراییل در دادن زمین به فلسطینیان سخاوتمند خواهد بود، اما به مرزهای پیش از جنگ شش&zwnj;روزه در ۱۹۶۷ بازنخواهد گشت، گفت که اسراییل باید حضور درازمدت خود را در طول رود اردن حفظ کند تا بتواند ورود سلاح به ناحیه فلسطینی را کنترل کند.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>مرزهای اسراییل تا ۱۹۶۷ و بعد از آن</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>با به قدرت رسیدن جمال عبدالناصر در دهه ۵۰ میلادی، مصر که تقریباً رهبری جهان عرب را در مخالفت با اسراییل به دست گرفته بود، با ترویج اندیشه&zwnj;های ناسیونالیستی عربی، اعراب سرخورده از شکست در جنگ ۱۹۴۸ را به تدریج به سوی جنگی دیگر سوق داد. مصر به رهبری عبدالناصر تمامی همسایگان عرب اسراییل را به همراه عراق و برخی کشورهای دیگر عربی برای حمله&zwnj;ای قاطع به خاک اسراییل بسیج کرد و در حالی که نشریات و رادیوهای عربی پر شده بودند از شعارهایی چون ریختن تمام یهودیان به دریا، در ماه مه سال ۱۹۶۷ جمال عبدالناصر از نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل که متعاقب درگیری بر سر کانال سوئز در آنجا مستقر شده بودند خواست که فوراً منطقه مرزی میان اسراییل و مصر را ترک کند. همزمان رادیو قاهره نیز از فلسطینیان خواست به&zwnj;طور موقت از اسراییل خارج شوند تا بر سر راه بولدوزر&zwnj;هایی که قرار بود یهودیان را به دریا بریزد قرار نگیرند!</p> <p>&nbsp;</p> <p>ژنرال&zwnj;های اسراییلی که کشور تازه تاسیس خود را در عمل در خطر نابودی می&zwnj;دیدند با حمله&zwnj;ای پیشگیرانه موفق شدند ابتدا با فلج کردن نیروی هوایی مصر و سپس پشتیبانی زمینی، در عرض شش روز با تحمیل شکستی سخت به اعراب، به غیر از گرفتن صحرای سینا از مصر، کرانه غربی رود اردن، بلندی&zwnj;های جولان و مزارع شبعا را نیز به تصرف در آوردند. در عرض شش&zwnj;روز مساحت اسراییل به نحو چشمگیری افزایش یافت و این کشور با این&zwnj;که اراضی اشغال شده مصر را پس از امضای قرارداد صلح به این کشور بازگرداند، باقی مناطقی را که در این جنگ تصرف کرده بود در اشغال خود نگه داشت.</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>چرا آمریکا پیشنهاد بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ را داد؟</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>امروزه به جز جناح تندروی فلسطینی که بیشتر حماس آن را نمایندگی می&zwnj;کند و کشورهای حامی آن مانند ایران، تقریباً اغلب دیگر کشورهای درگیر در مسئله فلسطین، موجودیت اسراییل را به عنوان یک واقعیت موجود پذیرفته&zwnj;اند و مذاکرات مربوط به صلح را در حدود بازپس&zwnj;گیری اراضی اشغال شده در طول جنگ شش روزه و مسئله سرنوشت آوارگان فلسطینی پیگیری می&zwnj;کنند.</p> <p>&nbsp;</p> <p>اگرچه قدرت بر&zwnj;تر نظامی در دست اسراییل است و به نظر نمی&zwnj;رسد که در حال حاضر دولتمردان این کشور تمایلی به بازگشتن به مرزهای پیش از جنگ&zwnj;های شش روزه سال ۱۹۶۷ داشته باشند، لیکن تحولات منطقه&zwnj;ای باعث افزایش نگرانی حامیان آمریکایی اسراییل از روزهای پیش رو است.</p> <p>&nbsp;</p> <p>به نظر می&zwnj;رسد آقای اوباما و مشاورانش در کاخ سفید، با داشتن تحلیلی واقع&zwnj;بینانه و آینده&zwnj;نگر از شرایط کنونی منطقه، به صورت حساب شده پیشنهاد مذکور را مطرح کرده&zwnj;اند. آن&zwnj;ها می&zwnj;دانند اسراییل که هم اکنون مدعی داشتن دموکراتیک&zwnj;ترین نظام سیاسی منطقه است، ممکن است به زودی، رقیبانی از دنیای عرب برای این عنوان پیدا کند. بی&zwnj;شک با استقرار نظام&zwnj;های مردم&zwnj;سالار به جای دیکتاتورهای سابق عربی، اسراییل در موقعیت سخت&zwnj;تری قرار خواهد گرفت.</p> <p>&nbsp;</p> <p>همانگونه که آزادی بیان در اسراییل باعث خواهد شد تا تن دادن به عملی چون بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ برای استقرار صلح، برای هر سیاستمداری در داخل این کشور چالشی بزرگ به&zwnj;شمار رود و احیاناً به بهای از دست دادن محبوبیتش تمام شود، در آینده احتمالی کشورهای عربی و وجود دموکراسی و آزادی بیان در آنها نیز نمی&zwnj;توان به راحتی تصمیم سیاسی گرفت.</p> <p>&nbsp;</p> <p>اگر روند دموکراسی&zwnj;خواهی در کشورهای عربی به تشکیل نظام&zwnj;های مردم&zwnj;سالار منتهی شود، افکار عمومی به شدت ضد اسراییلی اعراب، هم بر روند صلح تأثیر معکوس می&zwnj;گذارد و هم دست گروه&zwnj;های رادیکال را بیش از پیش باز خواهد گذاشت.</p> <p>&nbsp;</p> <p>در حال حاضر به نظر نمی&zwnj;رسد دولت راست&zwnj;گرای اسراییل خشنودی چندانی از این طرح داشته باشد، اما باید صبر کرد و دید آیا روند تحولات دنیای عرب بر این تصمیم اسراییل اثر خواهد گذاشت یا خیر؟</p> <p>&nbsp;</p> <p><strong>پی&zwnj;&zwnj;نوشت&zwnj;ها:</strong></p> <p>&nbsp;</p> <p>1.&nbsp;<a href="http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/after-obama-speech-netanyahu-rejects-withdrawal-to-indefensible-1967-borders-1.362869">اینجا</a></p> <p>2. <a href="http://www.jpost.com/DiplomacyAndPolitics/Article.aspx?id=221383">اینجا</a></p> <p>3. <a href="http://english.aljazeera.net/news/americas/2011/05/2011519164415837225.html">اینجا</a></p> <p>4. <a href="http://www.jpost.com/MiddleEast/Article.aspx?id=221390">اینجا</a></p> <p>5. این کارتون در سال 1967 در الفریده لبنان چاپ شده است. نقل از صفحه 115 کتاب شش روز جنگ نوشته مایکل اورن. مشخصات کتاب: <br /> Six days of war: june 1967 and the making of the modern middle east: Michael B. Oren, ISBN:0-345-46192-4</p> <p>&nbsp;</p>