عفو بین‌الملل: در هیچ کشوری به اندازه ترکیه روزنامه‌نگار زندانی وجود ندارد
عفو بین‌الملل به مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات گزارشی تفصیلی درباره ترکیه و بنگلادش منتشر کرده و گفته است یک‌سوم دست‌اندرکاران بازداشت‌شده از رسانه‌های جهان در ترکیه به‌سر می‌برند.
سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای به‌مناسبت روز جهانی آزادی مطبوعات (۳ مه / ۱۳ اردیبهشت) از فشار و سرکوب دولت ترکیه انتقاد کرده و خواهان آزادی روزنامه‌نگاران دربند این کشور شده است.
در بسیاری از کشورهای جهان اعمال محدودیت بر مطبوعات به امری روزمره تبدیل شده است. روزنامه‌نگاران و دست‌اندرکاران رسانه‌ها از انجام شغل خود بازداشته می‌شوند و اغلب مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و حتی به قتل می‌رسند.
به‌مناسبت ۳ مه / ۱۳ اردیبهشت، روز آزادی مطبوعات، سازمان عفو بین‌الملل به‌طور ویژه به وضعیت ترکیه در این زمینه پرتو افکنده است.
عفو بین‌الملل می‌گوید در حال حاضر در هیچ یک از کشورهای جهان به اندازه ترکیه روزنامه‌نگار زندانی وجود ندارد و مطبوعات آزاد در این کشور تا حد زیادی در محاق‌اند.
به‌گزارش عفو بین‌الملل، از زمان کودتای نافرجام ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۶ (۲۶ تیر ۱۳۹۵) دست‌کم ۱۵۶ دفتر رسانه بسته شده‌اند و دو هزار و ۵۰۰ نفر از دست‌اندرکاران رسانه‌ها در ترکیه کار خود را از دست داده‌اند.
بر این اساس پس از کودتا ۱۲۰ روزنامه‌نگار بازداشت شده‌اند که بسیاری از آن‌ها همچنان بدون محاکمه در زندان به‌سر می‌برند.
روزنامه‌نگاران زندانی از محاکمه‌های عادلانه محروم‌اند. بر گفت‌وگوهای آن‌ها با وکلایشان نظارت می‌شود و یا سخنان آن‌ها ضبط می‌شود.
عفو بین‌الملل با بیان اینکه یک‌سوم دست‌اندرکاران رسانه‌های جهان که در زندان به‌سر می‌برند در ترکیه هستند، خواستار آزادی هر چه سریع‌تر روزنامه‌نگاران بازداشت‌شده در این کشور شده است.
به‌گفته این سازمان مدافع حقوق بشر روزنامه‌نگاری مستقل در ترکیه در آستانه نابودی است. ترس از زندانی‌شدن کاملاً آشکار است و در ستون‌های روزنامه‌ها و میزگردهای رادیو ـ تلویزیونی دیدگاه‌های انتقادی یا نادر و یا بسیار ملایم شده‌اند.
بنگلادش: دولت در مقابل گروه‌های تندرو از روزنامه‌نگاران محافظت نمی‌کند
عفو بین‌الملل همچنین به دشواری کار روزنامه‌نگاری در بنگلادش اشاره کرده و گفته است که مقامات بنگلادشی از روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نویسان این کشور در برابر گروه‌های مسلح تندرو محافظت نمی‌کند.
در بنگلادش شمار زیادی از روزنامه‌نگاران و وبلاگ‌نویسان توسط گروه‌های تندروی اسلامگرا کشته شده‌اند با این حال، کسانی که مسئول این جنایت‌ها بوده‌اند مجازات نشده‌اند و حتی مقامات بنگلادشی قربانیان این حملات را مروج خشونت دانسته‌اند.
افزون بر این در بنگلادش قوانین سرکوبگرانه‌ای وجود دارد که دولت بر اساس آن‌ها به صداهای منتقد اتهامات جنایی می‌بندد.
عفو بین‌الملل می‌گوید: «آن‌جا که به آزادی مطبوعات حمله می‌شود و روزنامه‌نگاران از انجام شغل خود منع می‌شوند شکل‌گیری نظرات آزاد نیز در خطرند. بدون وجود گزارش‌های مستقل روزنامه‌نگاران، مردم نمی‌توانند به‌طور مستقل اطلاعات کسب کنند و سوء استفاده‌ها و نقض حقوق بشر در تاریکی می‌مانند.»
در ویرایش ۲۰۱۷ رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات گزارشگران بدون مرز نیز وضعیت آزادی رسانه‌ها در ترکیه یکی از نگران‌کننده‌ترین نمونه‌ها عنوان شده است. ترکیه با از دست دادن چهار رتبه نسبت به سال پیش در رده ۱۵۵ قرارگرفته است که نسبت به ۱۲ سال پیش ۵۶ رتبه افت داشته است.
در این رده‌بندی ایران در رتبه ۱۶۵ قرار دارد که نسبت به سال قبل چهار رتبه صعود کرده است اما این صعود نه به علت بهبود جدی آزادی اطلاع‌رسانی در ایران که به دلیل بدتر شدن وضعیت دیگر کشورها بوده است. ایران در سال گذشته نیز همچنان یکی از پنج زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه‌ای بود.
گزارشگران بدون مرز نیز معتقدند که آزادی اطلاع‌رسانی هرگز در جهان چنین در تهدید نبوده است.
بیشتر بخوانید:
نظرها
نظری وجود ندارد.