وضعیت بیش از ۳۰۰ معدنکار «یورت» همچنان نامشخص است
مستمری ۴۳ کاگر قربانی حادثه برقرار شده و به مصدومان کمک هزینه پرداخت می‌شود. ۱۵۴ تن از کارگران موفق به دریافت بیمه بیکاری شده‌اند. سرنوشت مابقی ۵۰۰ کارگر معدن روشن نیست.
سه هفته پس از انفجار معدن یورت، استاندار گلستان می‌گوید مستمری ۴۳ کاگر قربانی حادثه برقرار شده و به مصدومان کمک هزینه‌های معیشتی پرداخت می‌شود. ۱۵۴ تن از کارگران نیز موفق به دریافت بیمه بیکاری شده‌اند. او درباره سرنوشت مابقی ۵۰۰ کارگر معدن چیزی نگفت.
انفجاری که حوالی ظهر روز ۱۳ اردیبهشت در معدن زغال سنگ آزادشهر (یورت) واقع در گلستان رخ داد به مرگ ۴۳ کارگر منجر شد. ۸۳ کارگر نیز زخمی شدند. پس از چند روز و در پی خارج کردن اجساد و نجات قربانیان، معدن تعطیل شد و کارگران آن بیکار شدند.
حسن صادقلو استاندار گلستان در رابطه با سرنوشت بازماندگان قربانیان حادثه گفت بیمه آسیا که کارفرمای معدن نزد آن بیمه بود، به بازماندگان هر کارگر جان باخته، ۲۱۰ میلیون تومان دیه پرداخت خواهد کرد. این امر پس از انجام تشریفات قانونی و صدور گواهی انحصار ورثه عملی خواهد شد.
به دستور وزیر کار به بازماندگان هر کارگر جان باخته معدن آزادشهر، ۱۶ میلیون تومان نیز جهت هزینه‌های خاک سپاری پرداخت شده است.
پس از انفجار معدن روشن شد که کارگران از سه سال قبل بارها به عدم پرداخت دستمزدها و ناامن بودن شرایط کار خود در معدن اعتراض کرده و چند بار در مقابل نهادهای دولتی از جمله فرمانداری و نیز دادگستری تحصن کرده بودند اما مسئولان به اعتراضات آنان توجهی نشان ندادند.
۵۰۰ کارگر معدن یورت که ۴۳ تن از آنان در انفجار ۱۳ اردیبهشت کشته و ۸۳ تن مجروح شدند، مطالبات معوقه زیادی داشتند. کارگران پس از انفجار در رابطه با حقوق و مزایای معوقه، حق سختی کار و بیمه به اداره کار شکایت کردند.
صادقلو گفته است در پی این شکایات، تاکنون ۱۱۵۲ دادخواست در اداره کل کار، تعاون و رفاه اجتماعی گلستان تحت عناوین بیمه معوقه، بیمه کارهای سخت و زیان آور، عیدی و سنوات و ۴ درصد مزایای سخت و زیان آور و دیگر مزایا و معوقات مشابه صادر شده است.
زندگی کارگران معدن از نزدیک
روزنامه اعتماد ۳۱ اردیبهشت گزارشی در رابطه با انفجار معدن یورت منتشر کرده است. در گزارش دو مددکار اجتماعی که روزها پس از حادثه را در منطقه و در تماس با خانواده‌ها به سر برده‌اند، از وضعیت معدن و خانواده‌ها نوشته‌اند:
«می‌اومدن و بدون هیچ حرفی می‌نشستن. بچه‌های شیرخواره شون رو می‌گذاشتن کنار دست ما. اکثر معدنچی‌هایی که کشته شدن جوون بودن. ٧٠ درصدشون جوون بودن. اکثرشون یکی یا دو تا بچه خیلی خیلی کوچک داشتن. بعضی‌هاشون تازه ازدواج کرده بودن. بعضی‌هاشون می‌خواستن ازدواج کنن و حتی کارت عروسی‌شون رو پخش کرده بودن. ٧ زن، باردار بودن و بعضی از معدنچی‌ها بدون اینکه تولد اولین بچه شون رو ببینن کشته شدن.»
بر اساس گزارش روزنامه «اعتماد» حداکثر حقوق کارگران یک میلیون تومان بوده و برخی از آنان که کشته شدند، ۱۰ تا ۲۰ میلیون تومان مطالبات معوقه داشته‌اند. مددکاران در توضیح وضعیت خانواده‌ها نوشته‌اند آنها آن‌قدر فقیر بودندکه حتی نان را نسیه می‌گرفتند:
«در یکی از روستاها، معدنکار ٤ روز بود داماد شده بود و به اصرار پدر خانمش رفته بود معدن. شغل معدن رو دوست نداشت و بارها گفته بود من برم معدن می‌میرم. مادرش می‌گفت ما به دلیل فقر بچه‌مونو فرستادیم معدن چون اینجا شغل دیگه‌ای نبود. می‌دونستیم رفتنش با خودشه ولی برگشتش با خداست.»
نظرها
نظری وجود ندارد.