هشدار نسبت به تخریب گور جمعی اعدام‌شدگان تابستان ۱۳۶۷ در اهواز
سازمان‌های عفو بین‌الملل و عدالت برای ایران هشدار دادهاند که تخریب گور جمعی دست‌کم ۴۴ زندانی سیاسی در اهواز موجب از بین رفتن شواهد جرم و امکان دادخواهی خواهد شد.
شواهدی به‌دست آمده که نشان می‌دهند یک گور جمعی حاوی بقایای پیکر دست‌کم ۴۴ زندانی سیاسی در اهواز که در کشتار تابستان سال ۱۳۶۷ اعدام شدند در شرف تخریب است. سازمان‌های عفو بین‌الملل و عدالت برای ایران نسبت به این اقدام هشدار دادهاند.
سازمان حقوق بشری عدالت برای ایران فیلم‌ها و عکس‌هایی دریافت کرده که بر اساس آن‌ها بولدوزرها برای یک پروژه ساخت‌وساز درست در کنار گورهای دسته‌جمعی زندانیان سیاسی اهواز که در تابستان سال ۱۳۶۷ اعدام شدند مشغول به کار هستند و تپه‌ای از خاک و زباله اطراف گور دسته‌جمعی را فراگرفته است.
سازمان عفو بین‌الملل نیز این فیلم‌ها و عکس‌ها را مورد بررسی قرار داده است.
حکومت جمهوری اسلامی ایران در تابستان سال ۶۷، چند هزار تن از مخالفان سیاسی خود را در مدت دو ماه اعدام کرد. این اعدام‌ها به‌شکل فراقانونی صورت گرفت و گروهی کثیری از آن‌ها پیش از آن محاکمه شده بودند و در حال سپری کردن حکم خود بودند. اجساد تعدادی از این زندانیان در کانال‌های جمعی و در عمق کمی از خاک در گورستان خاوران، واقع در جنوب شرق تهران دفن شد و نشانه‌ای از آن‌ها باقی نماند. این اعدام‌ها با دامنه کمتری در شهر‌هایی مانند اهواز، مشهد، شیراز و تبریز نیز صورت گرفت. در چند شهر خوزستان از جمله اهواز همچون نقاط دیگر چند وقت قبل از اعدام‌ها کلیه تماس‌های زندانیان قطع شد، تلویزیون‌ها برداشته و روزنامه‌ها دیگر وارد زندان نشدند و بعد در یک روند سازماندهی‌شده زندانیان مخفیانه اعدام شدند.
گورهای جمعی زندانیان سیاسی اهواز در یک تکه زمین بایر در سه کیلومتری شرق گورستان بهشت‌آباداین شهر واقع شده است. تصور می‌شود که این گورها حاوی اجساد ده‌ها تن از این زندانیان سیاسی است.
مقامات اهواز بلافاصله بعد از دفن پیکرها، روی گورهای جمعی را با سیمان پوشاندند تا ظاهراً از حفر زمین توسط خانواده‌ها و بیرون کشیدن پیکر بستگان‌شان جلوگیری کنند.
به‌گفته سازمان عدالت برای ایران، مقامات ایران هیچ اظهار نظر رسمی در این‌باره نکرده‌اند اما خانواده‌های قربانیان از طریق یکی از کارگران در محل مطلع شده‌اند که قرار است بلوک‌های سیمانی که نشان گورهای دسته‌جمعی است با خاک یکسان شده و آن منطقه به‌منظور احداث یک «فضای سبز» یا مرکز تجاری پاکسازی شود.
بنا به این گزارش، یک کارگر ساختمانی در اواخر اردیبشهت‌ماه سال جاری به اعضای خانواده‌ها که به محل گورهای جمعی رفته بودند گفته است که قرار است جاده‌ای که از کنار گورهای جمعی می‌گذرد را تا نزدیکی آن‌ها تعریض کنند و در مرحله بعدی، گورهای سیمان‌شده به‌منظور ایجاد فضای سبز یا احداث یک مجتمع تجاری ویران خواهد شد.
مگدلانا مغربی، معاون بخش خاورمیانه و آفریقای عفو بین الملل در این‌باره می‌گوید: «با تخریب گورهای جمعی در اهواز به نظر می‌رسد مقامات به‌طور بدخواهانه و عامدانه تلاش دارند که آثار جنایت‌های گذشته‌شان را از بین ببرند و خانواده‌های قربانیان کشتار سال ۱۳۶۷ را از حقوق‌شان در زمینه حقیقت، عدالت و جبران خسارت محروم کنند. این یک تعرض آشکار نسبت به عدالت است که باید فورا متوقف شود.»
به‌گفته او «مقامات ایران به جای تلاش برای محوکردن یاد کشته‌‌شدگان و جلوگیری از اجرای عدالت، باید از گورهای جمعی مربوط به کشتار سال ۱۳۶۷ حفاظت و مراقبت کنند تا روزی که انجام تحقیقات مستقل و مؤثر ممکن شود. خانواده‌ها حق دارند بدانند بر سر عزیزان‌شان چه آمده است و آن‌ها را به‌طور محترمانه دفن کنند.»
شادی صدر، مدیر سازمان عدالت برای ایران نیز در این‌باره می‌گوید: «طی سالیان گذشته مقامات درد و رنج غیرقابل تحملی را به خانواده‌های قربانیان اعدام‌های فراقضایی سال ۱۳۶۷ تحمیل کرده‌اند. آن‌ها خانواده‌ها را از حق دفن محترمانه عزیزان‌شان محروم کرده و آن‌ها را مجبور کرده‌اند که برای بازدید از مزار عزیزان‌شان از میان تپه‌های زباله‌های عبور کنند. حالا هم قصد کرده‌اند که آرامگاه قربانیان را نابود و خاطره آن‌ها از تاریخ را محو کنند.»
سازمان عدالت برای ایران گفته است تخریب گور جمعی زندانیان سیاسی اهواز تنها مورد در این زمینه نیست و این سازمان از تخریب گورهای جمعی در حاشیه گورستان بهشت رضا در شهر مشهد، استان خراسان رضوی نیز مطلع شده است. گفته می‌شود که در این منطقه حدود ۱۷۰ زندانی سیاسی به طور جمعی دفن شده‌اند. هنوز دلایل این اقدام روشن نیست.
به‌رغم آن‌که در چند سال اخیر کشتار تابستان ۶۷ در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران، به ویژه پس از انتشار نوار صوتی آیت‌الله منتظری مطرح شده و دست داشتن برخی از مقامات کنونی جمهوری اسلامی در این کشتار نیز روشن‌تر شده است، با این حال هنوز هیچ مقام حکومتی پرتویی بر این اعدام‌ها نیفکنده و هیچ یک از مقامات ایران برای این اعدام‌ها مورد تحقیق و محاکمه قرار نگرفته است. موضوعی که فعالان حقوق بشر و خانواده‌های اعدام‌شدگان همچنان بر آن پای می‌فشارند و خواهان محاکمه عاملان این جنایت‌ها هستند.
نظرها
نظری وجود ندارد.