۸۰ درصد ساکنان چابهار از آب آشامیدنی محروماند
منطقه آزاد چابهار دو نیمه دارد، یکی نیمه تبلیغاتی دولت و دیگری روستاهای فاقد آب و امکانات. ۷۹ درصد جمعیت این شهرستان فاقد شبکه آبرسانی است.
بیش از دو سوم جمعیت چابهار در استان سیستان و بلوچستان فاقد آب آشامیدنی است.
ایوب درویشی سرپرست فرمانداری چابهار سهشنبه ۱۶ خرداد گفت که ۴۰۰ روستای این شهرستان فاقد شبکه آبرسانی است.
به گفته او آب آشامیدنی ساکنان این روستاها به وسیله تانکر و به صورت سهمیهای تامین میشود.
درویشی سهمیه آب روزانه هر یک از ساکنان این روستاها را ۱۵ لیتر آب اعلام کرد که با تانکرهای سیار در اختیار آنان قرار میگیرد.
او گفت که از ۲۸۳ هزار نفر جمعیت شهرستان چابهار ۷۹ درصد فاقد شبکه آبرسانی هستند.
به گفته فرماندار چابهار تنها ۲۱ درصد جمعیت روستایی چابهار از شبکه آب سالم و بهداشتی برخوردارند.
این مقام مسئول همچنین از تامین آب آشامیدنی ۱۲۰ هزار نفر جمعیت شهری چابهار به صورت جیرهبندی خبر داد و افزود: چابهار از محرومترین شهرستانهای استان سیستان و بلوچستان است.
شهرستان چابهار یکی از هفت منطقه آزاد تجاری و اقتصادی ایران به شمار میآید که دولت برای جذب سرمایهگذاری داخلی و خارجی به دنبال توسعه زیرساختهای آن است.
پیش از این نیز نمایندگان سیستان و بلوچستان در مجلس شورای اسلامی از دولت بخاطر عدم اختصاص بودجه کافی برای تامین آب آشامیدنی در این استان انتقاد کرده بودند.
بر پایه گزارش شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان ۶۲ درصد روستاهای این استان از شبکه آبرسانی محرومند و ۹۸۱ روستا نیز تحت پوشش آبرسانی با تانکرهای سیار قرار دارد.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب سیستان و بلوچستان پیشتر گفته بود که سه هزار و ۸۸۰ روستا از مجموع ۶ هزار و ۵۵۳ روستای این استان فاقد شبکه آبرسانیاند.
سیستان و بلوچستان طی سالهای گذشته بیش از دیگر مناطق ایران با بحران خشکسالی و کمبود منابع آبی روبرو شده است.
دولت حسن روحانی چهار سال قبل وعده کرد که با اختصاص ۲.۵ میلیارد دلار از محل صندوق توسعه ملی بحران بی آبی این مناطق را حل کند اما این اعتبار در بسته سیاستهای موسوم به خروج از رکود به عنوان تسهیلات بانکی مورد استفاده قرار گرفت.
طی روزهای گذشته و با افزایش دما در سیستان و بلوچستان، نمایندگان و شخصیتهای مذهبی خواستار توجه بیشتر دولت به این منطقه شدهاند.
بر اساس اعلام سازمان برنامه و بودجه ایران، سیستان و بلوچستان به لحاظ شاخصهای توسعه اقتصادی و اجتماعی یکی از محرومترین استانهای ایران به شمار میآید.
نظرها
نظری وجود ندارد.