رضا شهابی و داود رضوی، از اعضای هیات مدیره سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی ممنوع‌الخروج شدند

رضا شهابی و داود رضوی، از اعضای هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی که قصد شرکت در صد و ششمین اجلاس سازمان جهانی کار (ILO) را داشتند، به دلیل ممنوع الخروجی از سفر و شرکت در این اجلاس بازماندند.

این دو فعال کارگری به دنبال دعوت سندیکاهای کارگری فرانسه (کلکتیو) از سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه صبح روز دوشنبه ۲۲ خرداد عازم ژنو بودند اما در فرودگاه امام خمینی تهران از سفر آنها جلوگیری شد.

حسن سعیدی اما به عنوان نماینده سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران امکان سفر به ژنو را پیدا کرد.

رضا شهابی، فعال کارگری در خرداد ماه سال ۸۹ در شعبه‌ ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به شش سال زندان و پنج سال محرومیت از فعالیت سندیکایی محکوم شد. ضرب و شتم‌های صورت گرفته از سوی مأموران امنیتی هنگام بازداشت و در طول دوران بازجویی این فعال کارگری باعث شد تا او به آسیب‌های نخاعی دچار شود.

او بخشی از دوران محکومیت خود را در بند ۳۵۰ زندان اوین گذراند و به سبب بیماری و درد شدید ستون فقرات و گردن، چند مرتبه در بیمارستان‌های تهران بستری شد. این در حالی بود که احتمال فلج‌ شدن او می‌رفت.

رضا شهابی از جمله زندانیان سیاسی‌ای بود که در حمله به بند ۳۵۰ زندان اوین باز مورد ضرب و شتم قرار گرفت و پس از آن از زندان اوین به زندان رجایی‌شهر کرج منتقل شد.

این فعال کارگری به دلیل ضعف و بدحالی ناشی از ۵۰ روز اعتصاب غذا و نیاز فوری به انجام جراحی در ناحیه گردن و ستون فقرات، مدتی در بخش مغز و اعصاب بیمارستان هزار تختخوابی تهران بستری بود.

به گفته سندیکای کارگران شرکت واحد، محکومیت رضا شهابی در تاریخ ۱۶ ازدیبهشت ۹۴ تمام شده و مسئولان قضایی هم در مراجعه‌های مکرر او به دادستانی به صورت شفاهی به او اعلام کرده اند که محکومیت حبسش پایان یافته اما تا از استرداد وثیقه خودداری می کنند.

۲۲ بهمن سال گذشته خبری منتشر شد که بر اساس آن دادستانی تهران خواهان بازگشت او به زندان شده بود:

داود رضوی، دیگر عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه هم پیش از این سابقه ممنوع الخروجی دارد. او خرداد ماه سال ۹۳ نیر به دعوت پنج سندیکای کارگری عازم پاریس بود که پاسپورتش را در فرودگاه ضبط کردند و به دادگاه احضار شد.

این فعال کارگری که اکنون بازنشسته شده است، از سال ۸۴ فعالیت کارگری سندیکایی خود را آغاز کرده و در اعتراضات و اعتصابات  سندیکایی حضوری فعال و مستمر داشته که همین مساله باعث شده چند بار نیز بازداشت شود: