«گروه‌های سازمان یافته دختران ایرانی را به کشورهای همسایه قاچاق می‌کنند»
بر اساس گزارش سال ۲۰۱۷ وزارت خارجه آمریکا، ایران منبع، محل انتقال و کشور مقصد برای مردان، زنان و کودکان در معرض قاچاق جنسی و کار اجباری است.
بر اساس گزارش سال ۲۰۱۷ وزارت خارجه آمریکا، همانطور که در بیش از پنج سال گذشته گزارش شده، ایران منبع، محل انتقال و کشور مقصد برای مردان، زنان و کودکان در معرض قاچاق جنسی و کار اجباری است. این گزارش می‌گوید که گروه‌های سازمان یافته‌ای وجود دارند که زنان، پسران و دختران ایرانی را به قاچاق جنسی در ایران، افغانستان، منطقه کردستان عراق، پاکستان، امارات متحده عربی و اروپا وا می‌دارند.
بنا بر این گزارش، برخی از زنان ایرانی که برای حمایت از خانواده هایشان در ایران مجبور به کارکردن هستند، به عنوان قربانیان قاچاق جنسی در معرض خطر قرار دارند. دختران ایرانی بین سنین ۱۳ و ۱۷ سال، توسط قاچاقچیان برای فروش در خارج از کشور برده می‌شوند. برخی از این دختران جوان تا پیش از رسیدن به سن کافی برای استفاده جنسی، به کار خانگی مجبور می‌شوند.
در سال ۲۰۱۶ گزارش‌هایی از افزایش تعداد زنان جوان ایرانی در دبی برای فحشا منتشر شده است. برخی از این زنان ممکن است قربانیان قاچاق انسان بوده باشند. از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۵، تعداد دختران ایرانی که از ایران به دیگر کشورهای خلیج فارس برای بهره برداری جنسی برده شده‌اند، افزایش داشته.
بیشتر بخوانید: زنان سوری در خطر قاچاق و تن فروشی در لبنان
همچنین دختران ایرانی در فاحشه‌خانه‌های کردستان عراق، به ویژه سلیمانیه به عنوان کارگر جنسی قاچاق شده‌اند. در برخی از موارد این استثمار توسط شبکه های قاچاق انسان در ایران تسهیل شده است. در سال ۲۰۱۵، رسانه ها گزارش دادند که مقامات دولتی کردستان در میان مشتریان این فاحشه‌خانه‌ها بوده‌اند.
این گزارش اضافه می‌کند که در تهران، تبریز و آستارا، تعداد دختران نوجوانی که مورد بهره برداری جنسی قرار می‌گیرند همچنان رو به افزایش بوده. تعداد موارد ازدواج «موقت» یا «کوتاه مدت»، از یک ساعت تا یک هفته، به منظور بهره برداری جنسی در ایران در حال افزایش است. بنا بر این گزارش، حلقه‌های قاچاق در شیراز، به عنوان نقطه ترانزیتی که در آن دختران آذری از آذربایجان به امارات متحده عربی برای بهره برداری جنسی منتقل می‌شوند.
این در حالی است که دادگاه شهادت زنان را تنها نیمی از شهادت مردان به حساب می‌آورد که این خود زنان قربانی قاچاق را از دسترسی به عدالت محروم می‌کند. علاوه بر این، زنان قربانی سوء استفاده جنسی، به دلیل ارتکاب به زنا، که به عنوان روابط جنسی خارج از ازدواج تعریف شده و مجازات آن مرگ است، مورد پیگرد قرار می‌گیرند.
همچنین دولت ایران هیچ اقدام مشخصی برای کاهش تقاضا برای تجارت جنسی، کار اجباری، یا گردشگری جنسی کودکان توسط شهروندان ایرانی در خارج از کشور انجام نداده. دولت برنامه های آگاهی رسانی مبارزه با قاچاق انسان را پیاده نکرده است. کودکان مهاجر افغانستان ثبت شده یا ثبت نشده برای گرفتن اسناد و مدارک حقوقی مشکل دارند، در حالی که کودکان متولد شده از مادران ایرانی و پدران غیر ایرانی شهروندان ایران به حساب نمی‌آیند.
بنا بر این سیاست، آسیب پذیری این جمعیت افزایش یافته است.
نظرها
روح الله
این ایران دیگه اون ایران ۳۰ یا ۴۰ سال پیش نیست. کسی دیگه براش غم دیگری اهمیتی نداره. شرافت شده ضد ارزش. من تو این خارج از کشور ایرانی نماهایی می بینم که از قیمت ارزان صیغه و روسبی در ایران بوجد می آیند و در سفر به ایران از فقر دختران نهایت استفاده را می کنند و خدا را بخاطر حال کردنشان شکر می کنند. اکثرشان هم به چیزی بعنوان وطن و هموطن اعتقادی ندارند ولی عاشق شیعه بازی هستند.
مورخ
اگر روسپیها را کارگران جنسی بدانیم که قطعاً هستند، این ماجرا فقط نوعی اعزام نیروی کار به خارج است. طوری بیان شده انگار این زنان را به اسیری برده اند. برخی از روسپیگران (مرد و زن) برای پولدار شدن فوری به این حرفه روی می آورند و کار در کشورهایی که دستمزد بالا و خطر پلیس سهم خواه پایین است آرزوی آنهاست. اینها با میل و رغبت خود می روند تا با دست پرتری زندگی کنند. آه و ناله لازم نیست!