گزارش انتقادی عفو بین‌الملل درباره «بازدید نمایشی» سفیران خارجی از زندان اوین
عفو بین الملل پی برده است پیش از برگزاری این بازدید مسئولان زندان عده ای از زندانیان را به بخش های دیگر زندان منتقل کرده اند تا ازدحام جمعیت مشخص نباشد.
صبح روز چهارشنبه ۱۴ تیر، ۴۵ سفیر از کشورهای مختلف از زندان اوین تهران بازدید کردند و برخی از آنها به تعریف و تمجید از شرایط این زندان پرداختند.
ستاد حقوق بشر قوه قضاییه جمهوری اسلامی و سازمان زندانها این بازدید را سازماندهی کرده بودند.
کاظم غریب‌آبادی، معاون امور بین‌الملل دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه در این بازدید برای سفیران از «حقوق زندانیان» و «وضعیت مناسب بهداشت و سلامت» در زندان اوین گفت: «در جمهوری اسلامی ایران مجازات‌ها هدف تنبیهی و تحقیری نداشته بلکه با هدف بازدارندگی و پیشگیری انجام می‌شود.»
او همچنین زندان اوین را در مقایسه با برخی زندانهای کشورهای دیگر «بی‌نظیر» توصیف کرد: «زندانبانان در زندانهای ایران با زندانیان رفتار انسانی و دوستانه دارند.»
در واکنش به این «اقدام نمایشی»، رها بحرینی، پژوهشگر سازمان عفو بین الملل در امور ایران، گزارشی نوشته است که ترجمه ای از آن را می خوانید:
تنها با گذر از چنین مراحلی است که ایران می تواند اعتمادی واقعی به سیستم زندان های کشور ایجاد کند.
- در همین زمینه
نظرها
صادق پویان
نکات گزارش شده تنها از بخش ناچیزی از واقعیت پرده برمی دارند. زندان اوین بدترین زندان نیست، در ایران خانه های امنی هست که از بیرون هیچ تابلوی که معرف آنها باشد وجود ندارد.افرادی که به این خانه ها برده می شوند،کم ترین حقوقی ندارند. این خانه ها زیر نظر سازمان زندانها و هیچ سازمان رسمی محسوب نمی شوند.در آنجا با تو هر کاری می توانند بکنند، بی آنکه به هیچ کس پاسخگو باشند. در آنجا بر جسم و جان فرد گروگان گیر شده اختیار مطلق دارند. پس از انقلاب بسا کسانی که دستگیر و سپس برای همیشه ناپدید شده اند. سعید زینالی تنها یکی از آنها بود که چون مادرش سکوت نکرد،امروز ما از ناپدید شدن او خبر داریم.محمد نوریزاد در آخرین پست خود نوشته است که پدر و مادر زنده یاد سعید زینالی را دستگیر کردند و آزار دادند و تهدید کردند. چرا که از تسری شجاعت آنها به دیگر خانواده هایی که فرزند ناپدید شده دارند،پیشگیری کنند. روزی که معلوم شود جمهوری اسلامی در خانه های مخفی ، در زندانهای ورامین و شورآباد و کهریزک و زندان ساحلی قم و جزیرۀ شیرین نو با زندانیان در مقام انسان بما هو انسان ، چه کرده است ، تشت زهد ریایی این حکومت از بام فروخواهد افتاد و رسوایی آن حدی نخواهد داشت.
حمزه
يك سوال: سفيران فرستادههاي سياسي هستند واطلاعات حقوقي وحقوق بشري ندارند كه بخواهند ارزيابي كنند در مورد وضعيت زندانيها ، همانطور كه از ارزيابيشان پيداست !!!تبريك هم گفتهاند!! اين گزارش را به كدام سازمان مسئول در اينمورد ميخواهند بدهند؟ وآيا اگر هم اينها تاييد كنند جمهوري اسلامي در مجامع حقوق بشري تبرئه ميشود؟ واقعا" كه سفيران بايد شرم كنند از اينكه بروند در مكاني كه زمين زندان مخوفي است بشينند وپذيرايي بشوند!!! انگار شرم،رحم وانسانيت فقط در اينجا نيست كه خريدار ندارد،همه وضع خراب شده.