ارائه فهرست ۳۰ نفره زنان توانمند به روحانی: آیا وزیر زنی در کابینه خواهد بود؟
هنوز خبری قطعی درباره نحوه چینش کابینه و حضور زنان در دولت بعد وجود ندارد اما فاطمه ذوالقدر می‌گوید حضور زنان در کابینه در سطوح داخلی و بین‌المللی بازتاب خوبی خواهد داشت.
نایب رییس نخست فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی می‌گوید جامعه زنان هرگز به‌دنبال سهم‌خواهی از دولت نبوده اما حضور زنان در کابینه در سطوح داخلی و بین‌المللی بازتاب خوبی خواهد داشت و انتظار می‌رود روحانی فرصت حضور زنان در کابینه دوازدهم را فراهم کند.
سیده فاطمه ذوالقدر گفته رایزنی‌ها درباره تشکیل کابینه دوازدهم ادامه دارد و هنوز هیچ خبر موثق و قطعی درباره نحوه چینش کابینه و همچنین بحث حضور زنان در دولت بعد وجود ندارد و آن‌چه مطرح می‌شود، صرفاً در حد گمانه‌زنی است. هنوز معلوم نیست که آیا روحانی در فهرست وزاری خود وزیر زنی را برگزیده یا نه. اما نایب رییس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی گفته: «به هر حال شایعاتی در رابطه با عدم حضور زنان در کابینه دوازدهم مطرح شده و آقای روحانی نیز در ضیافت افطاری با زنان موفق تلویحاً تاکید داشتند که هنوز تا زمانی که زنان بتوانند مسئولیت‌هایی همچون وزارت را بر عهده بگیرند، فاصله داریم. با این حال به نظر ما زنان توانمند بسیاری برای تصدی پست‌های مهم مدیریتی حضور دارند.»
او از ارائه لیستی حدوداً ۳۰ نفره نیز به رییس‌جمهوری خبر داده است. ذوالقدر گفته: «زنان توانمند می‌توانند با استفاده از مشاوران توانمند و بهره‌گیری از تجربیات دیگر مسئولان، پست‌های مهم مدیریتی را بر عهده بگیرند و در گذشته نیز شاهد بودیم هرگاه به زنان اعتماد شده، پاسخی مثبت دریافت کرده‌ایم.»
در حالی که هفته گذشته از قول یک مقام آگاه خبری منتشر شده بود که حضور زنان به عنوان وزیر در کابینه منتفی است، روزنامه شرق روز ۲۲ تیر به نقل از حسينعلی اميری، معاونت امور مجلس رياست جمهوری از احتمال حضور زنان در کابينه دوم روحاني خبر داده است.
اميری درباره حضور زنان در کابينه جديد به ايرنا گفته: «اين يک مطالبه عمومی است و ریيس جمهوری به توانمندي بانوان اعتقاد دارند و معتقدند نيمی از جامعه، بانوان هستند، بنابراين سه عضو کابينه از بانوان هستند که به عنوان معاون ریيس جمهوری در دولت يازدهم حضور دارند.»
با این حال شهیندخت مولاوردی که پس از پیروزی حسن روحانی با اطمینان از پیش‌بینی حضور ۳ وزیر زن در کابینه سخن گفته بود، اوایل تیرماه گفت: «باید ببینیم چه می‌شود.»
او گفته بود نهایتا روحانی در این باره تصمیم می‌گیرد: «راجع به سقف و کف صحبت نمی‌کنیم. پیشنهادات را دادیم و آن را تکمیل می‌کنیم و هر روز هم به گزینه‌ها و پیشنهادهای جدید می‌رسیم و آن را اعلام می‌کنیم. البته کسی که به عنوان وزیر و عضو کابینه است باید حداقل شاخصه‌هایی را داشته باشد.»
شهنیدخت مولاوردی، پروین کاراندیش، الله کولایی، فاطمه طباطبایی و زهرا شجاعی از زنانی هستند که در گزارش روزنامه شرق از آنها به عنوان گزینه‌های احتمالی وزارت زنان نام برده شده است. به گفته فاطمه ذوالقدر اما احتمال حضور زنان نماینده در کابینه منتفی شده در حالی که در گمانه‌زنی‌های اولیه اسامی تعدادی از زنان نماینده وجود داشت.
بیشتر بخوانید:
نظرها
فسردگی
دو خانم در د دولت احمد نژاد پست در حد معاونت گرفتن، هر دو عملا عمل کرد ضعیفی از خود نشان دادند. تا زمانی که در حد تاچر زنی به سلابت و انسجام فکری-عقلی و مدیریت و مهم‌تر از این شخصیت مستقل نرسد (البته به معنی عمل کرد عمدتا دیکتاتور منشانه تاچر نیست، ولی تاچر دارای شخصیت بود هر چند خصوصی افراطی و سرمایه سالاری و ضدیتش با رفاه عمومی و کارگران اصلا تایید نمیکنم)، وجود زنها عامل بدنامی چهره زن در نقش مدیرتیتی خواهد شد. خانم ابتکار که افتخار به گروگان گیری سفارت آمریکا است و از عمل خود هنوز دفاع میکند در هر پستی بوده جز خرابکرای و ضعف مدیریت کاری نکرده. مرحوم اینانلو سالها پیش مخالفتش با پست ریاست محیط زیست توسط زن در صدا وسیما اعلام کرد و البته او لحن جالبی بکرا نبرد و بسیاری شاید اشتباه از حرف کردند. او می گفت سازمان محیط زیست یک مدیر مقتدر میخواهد که بتواند جلوی مرخبان محیط زیست به ایستاد و یان در توان یک زن نیست. شاید این طور یمی گفت هنوز زنی در توان مدیریت دولتمرد یا بهتر بگویم دولت‌مند بوجود نیامده است و این هم سیاست های رذیلانه داشیعی مردسالار است. فرقی نمی کند زن یا مرد و هر نوع دگرباش جنسی، ایران و هر کشوری باید دولت‌مند داشت بادش. زن و مرد دچار این کمبود هستند. دولت‌مند یعنی نخست وزیر سودید که مردک دانشگاهی ندارد ولی دنیایا از تجربه و سیکل کامل مدیریتی طی کرده. در ایران اول نگاه میکنند طرف مسلمان و شیعه و ولایی است، آیا در کارنامه اش چند برگ دارد که بعدا بتوان اهرم فشار شود مثل تخلفات و مفاسد، تا او متعهد به نظام کنند، دولت‌مَند نیستند، نظام‌بَند هستند. به جرات می‌گویم در نظام ایران حتی یک دولت‌مند هم نمی‌شناسم، همگی نظام‌بند هستند و برای همین حکومت ایران هرگز نظام‌مند نشد! دلایلش هم ایدئلوژیک بودن و آن هم ایدئلوی تخمی-تخیلی اش است که التقاطیبد و ناکارمد است، از یک مشت آخوند توهمات قرون وسطایی و جمعی سفلگان مفت خور اخوندپرست و تقلید سیرکی از چپ و راست . نظام واقعی یعنی سوسیال دمکراسی اسکاندیناوی.